All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 251 - Chapter 260

เฟลิเป้ในชุดสูทที่ตัดเย็บอย่างพอดีตัว ดูสง่างามเปร่งปรั่งและดูปราดเปรื่องในเวลาเดียวกัน กระนั้น ในขณะนี้มีความโกรธอยู่ในดวงตาของเขาที่ถูกเผยออกมา มันตรงกันข้ามกับใบหน้าที่สงบและสง่างามตามแบบปกติของเขาที่ไม่มีอารมณ์“ขอโทษคู่หมั้นของผมเดี๋ยวนี้ หรือไม่อย่างนั้น มันจะไม่ง่ายที่จะต้องจบลงที่คดีความ”“...” ผู้หญิงคนนั้นไม่รู้ว่าเฟลิเป้เป็นใคร แต่เธอตกใจมากที่เห็นความเย็นชาที่ถูกส่งมาจากดวงตาของเขามาเดลีนเดินไปหาเฟลิเป้และคล้องแขนเขาอย่างเป็นธรรมชาติและเป็นกันเอง “ช่างเถอะ เฟลิเป้ ฉันไม่ต้องการคำขอโทษแบบหน้าไหว้หลังหลอกพวกนั้นหรอกนะ นี่ก็เพียงพอแล้วที่ทุกคนจะรู้ว่าฉันบริสุทธิ์”“ผมจะปล่อยไปแบบนี้ได้ไงกันล่ะ?” เฟลิเป้มองมาเดลีนอย่างอ่อนโยนเช่นเคย “ผมจะไม่ยอมปล่อยให้ใครมารังแกหรือทำให้ชื่อคุณเสื่อมเสีย ผมจะไม่อนุญาตทั้งนั้นแม้ว่าจะเป็นคำเดียวก็ตาม”คำพูดปกป้องของเขาเต็มไปด้วยการเเสดงออกแบบการปกป้องแฟนมากเกินไปมาเดลีนมองเข้าไปในดวงตาของเฟลิเป้ บางทีมันอาจจะเป็นแสงสว่าง แต่เธอเห็นความรักอันลึกซึ้งและความเอาแต่ใจที่เธอเคยเห็นมาก่อนในสายตาของเขาเช่นกันหัวใจของเธอเต้นแรง ก่อนที่เธอจะพูดอ

“คุณแม่คะ คุณแม่ต้องเชื่อหนูนะ วิดีโอนั้นไม่ใช่ของจริงเลยสักนิด!” เมเรดิธมองผู้เป็นแม่ของเจเรมี่หลังจากที่เธอพูด “คุณนายวิทแมน คุณควรทราบว่ามาเดลีนเป็นคนแบบไหนกัน ทำไมฉันถึงอยากทำร้ายเธอ? เธอไม่ใช่คนที่มีศีลธรรมเลยสักนิด!”“เมอร์อย่าร้องไห้เลยลูก แม่เชื่อหนู” เอโลอิสเลือกที่จะเชื่อเมเรดิธโดยไม่ลังเลใจอีกครัง จากนั้นเธอมองไปที่มาเดลีนและเฟลิเป้ด้วยสายตาเเห่งความเกลียดชัง “เฟลิเป้ นายกล่าวหาลูกสาวของฉันต่อหน้าสาธารณชนแบบไม่ถูกต้องเพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ ฉันจะไม่ปล่อยนายไปง่าย ๆ แน่นอน!”“ลูกสาวของคุณ?” เฟลิเป้ตะคอก “เพียงเเค่เธอเป็นลูกสาวของคุณ คุณก็เต็มใจที่จะทำเมินแม้ว่าเธอจะทำอะไรที่เลวร้ายขนาดนั้นก็ตามงั้นหรอ?”“นาย…”“คุณเองก็เห็นมันในวิดีโออย่างชัดเจนแล้ว ทุกคนที่อยู่ที่นี่จะรู้ว่ามันเป็นของปลอมหากมันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เมเรดิธ ที่เธอบอกว่าวิดีโอนี้ถูกถ่ายเมื่อไม่นานมานี้ ผมขอถามหน่อยนะว่า แม้ว่า วีล่าจะแอบอ้างเป็นมาเดลีนได้ในวิดีโอ แล้วผู้หญิงคนนั้นที่ดูเหมือนคุณใครแน่? นอกจากนี้ ใครยังแอบอ้างเป็นแขกรับเชิญเหล่านั้นอีกและแม่ของเจเรมี่อีกด้วย?”“...” เมเรดิธแยกริมฝีปากของเธ

เสียงมาเดลีนหัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นใจขณะที่เจเรมี่เห็นผู้หญิงตรงหน้า นั่นทำให้เขาหยุดเดินทันที เขาดูประหลาดใจที่เห็นเธอ “ทำไมคุณมาที่นี่?”“คุณไม่อยากเจอฉันงั้นหรอ คุณวิทแมน?” มาเดลีนเอ่ยถามด้วยร้อยยิ้มปลอม ๆ บนใบหน้าก่อนเธอเอ่ยเสริมว่า “ที่จริงแล้ว ฉันเป็นห่วงนะ แต่ว่า ฉันไม่กังวลอะไรเกี่ยวกับเมเรดิธหรอกนะ ที่ฉันกังวลมันเกี่ยวกับคุณมากกว่า”เจเรมี่ผงะ เขามองผู้หญิงที่กำลังยืนยิ้มให้เขาภายใต้แสงไฟสลัวมีแววตาที่เป็นลางร้ายในขณะที่เขาเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ “มากับผมหน่อย”เขาจับมือของมาเดลีนในทันใด ความเย็นจากมือของเขาเดินทางมุ่งหน้าเข้าสู่หัวใจของเธอทันทีเธอไม่ได้สบัดมือที่ถูกจับไว้ แต่ในขณะเดียวกัน เธอกลับไม่รู้สึกต่อต้านเเบบเมื่อก่อนเจเรมี่พามาเดลีนมาที่ดาดฟ้าของโรงพยาบาล และเมื่อไม่มีใครอยู่ที่นั่นสักคน สถานที่แห่งนี้จึงดูเงียบสงบและน่าขนลุกในเวลานี้ดวงดาวพากันกระจัดกระจายบนท้องฟ้ายามค่ำคืนขณะที่พวกเขากระพริบตา สายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงอันแสนเย็นสบายพัดผ่านหยอกเย้าทั้งคู่อย่างแผ่วเบา“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม คุณวิทแมน?” มาเดลีนมองชายผู้เงียบขรึม

ในเมื่อเธอเพิ่งเริ่มวางแผนแก้แค้นไปเอง ดังนั้นเธอจะไม่ยอมให้มีอะไรมาขัดขวางได้ทั้งนั้นเจเรมี่กดรับสายแต่เขายังไม่ยอมปล่อยมาเดลีนไป เธอเองก็ไม่สามารหลบหลีกเขาไปได้แม้ว่าเธอจะต้องการมันมากแค่ไหนก็ตามเธอมองเจเรมี่ขณะที่คิ้วเขาเริ่มขมวด จากนั้นน้ำเสียงของเขาได้เย็นลงกว่าเดิม “ว่าไงนะ? แจ็คสันหายไป?”เมื่อมาเดลีนได้ยินดังนั้น เธอรู้สึกว่าใจเธอกำลังเต้นระส่ำ‘แจ็คสันหายไปอีกแล้ว?’เธอเองก้เริ่มกังวลเช่นกันในขณะที่เธอกำลังเหม่อลอยนั้น เจเรมี่ได้เดินมาหาเธอพร้อมกับขมวดคิ้ว “ลูกชายของผมหายไปอีกแล้ว แต่ผมคิดว่าคุณจะหาเขาเจอ”“ฉัน?” มาเดลีนประหลาดใจ ทว่า เธอไม่ต้องการโต้เถียงอะไรกับเขาต่อ หัวใจที่เต้นแรงกำลังบอกเธอว่าเธอเองก็อยากรู้ว่าที่ที่แจ็คสันอยู่ในตอนนี่เช่นกัน “ฉันจะช่วยคุณตามหาเขาด้วนก็ได้”“รีบไปกัน” เขาพูด พลางปล่อยมือ จากนั้น เขาเอาเสื้อโค้ทของเขามาคลุมทับเสื้อคลุมบาง ๆ ของมาเดลีนท่าทีที่อ่อนโยนแบบนี้ทำให้มาเดลีนตกใจ ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัว เจเรมี่ได้นำเธอลงไปชั้นล่างในระหว่างทาง มาเดลีนส่งข้อความหาเฟลิเป้เพื่อบอกให้เขารู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นเช่นเคยเฟลิเป้สนับสนุนทุกการต

เขาเอ่ยถาม เธอด้วยใจที่เจ็บปวดของตัวเองเมื่อเขาย้อนนึกไปในวันที่เห็นสีหน้าทำอะไรไม่ถูกของมาเดลีนตอนที่เธอพยายามอธิบายตัวเองไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนบาปที่ไม่อาจไถ่ถอนอะไรได้เลยนี่เขาใจร้ายทำร้ายผู้หญิงที่รักเขามากขนาดนี้ได้ยังไงกัน?และในตอนที่เขารู้ว่าตัวเองตกหลุมรักเธอนั้นเมื่อมันสายเกินไปแล้วใช่ไหม?ตอนนี้ สุดท้ายเเล้วเขาเข้าใจแล้วว่าทำไมอาวุโสวิทแมนของตัวเองถามเธอแบบนั้นตอนที่เธอบอกว่าเธอต้องการจะหย่ากับเขาคุณปู่ของเขาถามเธอว่าพวกเขานอนด้วยกันอีกไหมหลังแต่งงานแน่นอนว่า เขาทำ และหลายครั้งด้วยแม้เขาบอกจะบอกว่าเขารังเกียจเธอมากแค่ไหน แต่เขาก็อดไม่ได้ที่สัมผัสเธอแบบนั้นสรุปแล้วมันกลับกลายเป็นว่าเขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ แต่เมื่อเขารู้ตัวตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้วเจเรมี่รวบรัดความคิดของตัวเองมองไปทางหลุมฝังศพ “ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนเธอมากเลยนะ เพราะงั้นฉันจึงมีเข้าใจผิดอยู่บ่อย ๆ เมื่อคืนฉันเผลอกอดหล่อนไป แต่ฉันหวังว่าหล่อนจะเป็นเธอจริง ๆ นะ”น้ำเสียงของเขาท่วมไปด้วยอารมณ์และความอ่อนโยนที่เอ่อล้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน จากนั้นเขาได