เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 259
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 260
เขาเอ่ยถาม เธอด้วยใจที่เจ็บปวดของตัวเองเมื่อเขาย้อนนึกไปในวันที่เห็นสีหน้าทำอะไรไม่ถูกของมาเดลีนตอนที่เธอพยายามอธิบายตัวเองไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนบาปที่ไม่อาจไถ่ถอนอะไรได้เลยนี่เขาใจร้ายทำร้ายผู้หญิงที่รักเขามากขนาดนี้ได้ยังไงกัน?และในตอนที่เขารู้ว่าตัวเองตกหลุมรักเธอนั้นเมื่อมันสายเกินไปแล้วใช่ไหม?ตอนนี้ สุดท้ายเเล้วเขาเข้าใจแล้วว่าทำไมอาวุโสวิทแมนของตัวเองถามเธอแบบนั้นตอนที่เธอบอกว่าเธอต้องการจะหย่ากับเขาคุณปู่ของเขาถามเธอว่าพวกเขานอนด้วยกันอีกไหมหลังแต่งงานแน่นอนว่า เขาทำ และหลายครั้งด้วยแม้เขาบอกจะบอกว่าเขารังเกียจเธอมากแค่ไหน แต่เขาก็อดไม่ได้ที่สัมผัสเธอแบบนั้นสรุปแล้วมันกลับกลายเป็นว่าเขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ แต่เมื่อเขารู้ตัวตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้วเจเรมี่รวบรัดความคิดของตัวเองมองไปทางหลุมฝังศพ “ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนเธอมากเลยนะ เพราะงั้นฉันจึงมีเข้าใจผิดอยู่บ่อย ๆ เมื่อคืนฉันเผลอกอดหล่อนไป แต่ฉันหวังว่าหล่อนจะเป็นเธอจริง ๆ นะ”น้ำเสียงของเขาท่วมไปด้วยอารมณ์และความอ่อนโยนที่เอ่อล้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน จากนั้นเขาได
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 261
มาเดลีนมองเห็นชายคนหนึ่งที่โผล่พ้นมาจากผู้คนพวกนั้นเธอรู้สึกได้ว่าวิญญาณของเธอได้หลุดจากร่างไปเธอไม่ได้เจอเขามาแล้วตั้งสามปี แต่คนตรงหน้าเธอนี้ยังคงมีดวงตาที่สดใสและหล่อเหลาเช่นเดิม เขามีความรู้สึกเป็นผู้ใหญ่เพิ่มขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในพื้นฐานปกติของเขาเขาค่อย ๆ เดินเข้ามาหาเธอช้า ๆ ใบหน้าของเธอสะท้อนอยู่ในดวงตาสีนิลของเขา ในนั้นดูมีความสุขและความประหลาดใจที่ไม่อาจบรรยายได้ในตัวของมัน“แมดดี้ เธอ…” แดเนียลมองเธออย่างจริงจัง เสียงของเขายังคงอ่อนโยนและอบอุ่นเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิเช่นเดิม“ฉันต้องขอโทษด้วย ฉันเองไม่ใช่ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด” มาเดลีนเลิกคิ้วแสดงถึงความรำคาญ“ถ้าพวกคุณมาที่นี่เพื่อดูว่าฉันดูเหมือน มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด แค่ไหน กรุณาช่วยออกไปด้วย ฉันมีธุระอื่นที่ต้องทำมากมาย” เธอพูดออกมาอย่างเย็นชาก่อนจะหันหลังกลับ และเมื่อใบหน้าของเธออยู่พ้นสายตาของแดเนียลและเอวาแล้วนั้น เธอได้ลดสายตาจองหองของตัวเองลง‘เอวา แดน ฉันขอโทษจริง ๆ โปรดยกโทษให้ความโหดร้ายครั้งนี้ของฉันด้วยนะ'“แมดดี้!” เอวาไม่ยอมแพ้เธอคว้ามือมาเดลีนเอาไว้ “แมดดี้ ทำไมเธอถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้? เธอคือแมด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 262
เอวาไม่มั่นใจบางอย่าง เธอเองก็อยากจะเถียงต่อ แต่หลังจากที่เธอได้ยินเจเรมี่พูดเเบบนั้น ความคาดหวังที่มีในของเธอได้ดับวูบลงทันทีเธอมองมาเดลีนอีกครั้งและเผยความรู้สึกท้อแท้หลังจากเห็นใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอ‘นี่มันไม่ใช่แมดดี้จริง ๆ เหรอ?‘ไม่จริง เป็นไปไม่ได้’เอวาจ้องเจเรมี่ดอย่างโกรธเคืองเธอกัดฟันกรอด ๆ “เจเรมี่ นี่ต้องเป็นกับดักแน่ ๆ เธอเป็นแมดดี้ แน่นอน! นายคือคนที่ —”“พอสักที” มาเดลีนเอ่ยขัดจังหวะน้ำเสียงของเธอเย็นชา “ฉันไม่สนใจว่าเคยเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณกับมาเดลีน แต่มันไม่มีอะไนเกี่ยวข้องกับฉันเลยสักนิด ฟังให้ดี ให้ชัด ๆ อีกครั้ง ฉันไม่ใช่ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด”เธอก็เงยหน้าขึ้นมองเจเรมี่ทันทีที่เอ่ยจบ “วันนี้ฉันว่าหยุดพักก่อนดีกว่า ฉันสงสัยว่าคุณพอมีเวลาไปกับฉันไหม คุณวิทแมน?”เจเรมี่มองดวงตาที่ชวนหลงใหลของเธอแล้วยิ้มออกมา “มันจะเป็นเกียรติของผมมาก”เขาพูดออกมาพร้อมกับจับมือของมาเดลีนทุกคนรอบข้างได้หลีกทางให้พวกเขาอย่างรู้งาน จากนั้น พวกเขาเฝ้ามองในขณะที่เจเรมี่เดินออกไปทั้งที่ยังจับมือของมาเดลีนอยู่เอวาและแดเนียลวิ่งตามพวกเขาไปทันที ทว่า พวกเขาเห็นมาเดลีนได้เข้าไปใ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 263
เสียงทุ้มนุ่มอันเย้ายวนของเขาดังก้องทะลุหูเข้ามาก่อนจะถูกส่งที่หัวใจมาเดลีนคิดไม่ถึงมาก่อนเลยว่าเจเรมี่จะเอ่ยถามเธอตรง ๆ แบบนี้มีความตกใจที่มองเห็นได้ปรากฎบนใบหน้าของเธอ แม้ว่าเธอจะรู้สึกผงะ แต่เธอก็ยังคงรักษาอาการให้สงบนิ่งอยู่ “เจเรมี่ คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไรออกมา?”“แน่นอน ผมรู้ว่ากำลังพูดถึงอะไร” เขาลดเสียงลงเพื่อให้ฟังดูมีเสน่ห์ยิ่งขึ้นอีก“ฉันเองจะแต่งงานกับเฟลิเป้เร็ว ๆ นี้อยู่แล้ว ทำไมฉันถึงจะไปชอบคุณได้?” มาเดลีนพูดอย่างเย็นชา และผลักเขาออกไปทว่า สิ่งที่เจเรมี่ทำเพียงแค่จับมือวางอยู่บนไหล่ของเขาไว้“นี่คุณไม่ชอบผมจริง ๆ งั้นเหรอ? แล้วทำไมเมื่อคืนคุณมาหาผมที่โรงพยาบาลและบอกผมว่าคุณเป็นห่วงผมกัน?” เขาถามว่า “คุณเป็นห่วงผม ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่มีอะไรคิดเป็นอื่นอีกแล้วและผมไม่คิดว่าเองคุณจะชอบลุงของผมมากขนาดนั้นหรอกนะ” เขาพูดพร้อมกับใช้ดวงตาสีเข้มจ้องที่หน้าของมาเดลีน เขารู้สึกได้ว่าหัวใจของเขากำลังเต้นรัวแม้จะรู้ว่าทั้งสองเป็นคนละคนกัน แต่เขายังไม่สามารถมองข้ามใบหน้าของเธอที่ดูเหมือนมาเดลีขนาดนั้นได้ แม้ว่าเขาจะระลึกถึงสิ่งที่ทำไปนี้ แต่เขาก็ยังไม่สามารถบรรเทาบาดแผ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 264
‘เอวาฉันไม่ลืมมันหรอกนะ‘นั่นคือเหตุผลที่ฉันกลับมานี่อีกครั้งเพื่อแก้แค้น นี่มันก็เพื่อตัวฉันเอง แต่ส่วนใหญ่มันคงเป็นเพราะสำหรับเด็กคนนั้นด้วย’เมื่อเอวาผิดสังเกตที่มาเดลีนไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยแม้เวลาผ่านไปนานสักพัก เธอวิ่งเข้าไปคว้ามือของเธอด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน “แมดดี้ ได้โปรด มากับเรา แดนคือคนที่รักและห่วงใยเธออย่างแท้จริง หยุดโดนขยะชิ้นนั้นหลอกสักที!”“หุบปากได้แล้ว” มาเดลีนเอ่ยขัดจังหวะเธออย่างกระชั้นชิด “ฉันเคยบอกคุณหลายครั้งแล้วว่าฉันไม่ใช่ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด อีกอย่างนะ ทำไมฉันถึงอยู่กับคุณวิทแมนไม่ได้? การกระทำที่ผ่านมาของเขามันเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย? ฉันรู้แค่ว่าฉันมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา และฉันก็สนุกที่ได้อยู่กับเขาด้วย ได้โปรด หยุดคุกคามฉันสักที!”มาเดลีนเอ่ยจนจบพร้อมกับน้ำเสียงเย็นชา จากนั้น เธอได้ผลักมือของเอวาออกจากตัวเธอเธอหันกลับมาและจับแขนของเจเรมี่และแสร้งทำเป็นดูสนิทสนมกับเขา “เจเรมี่ ไปคุยกันที่อื่นเถอะ คนพวกนี้น่ารำคาญซะจริง”“ได้” เจเรมี่ตอบกลับคำเดียวอย่างไร้อารมณ์ เขาไม่ได้รู้สึกรำคาญเมื่อมือของมาเดลีนอยู่บนแขนของเขาก่อนที่เขาจะหันกลับมา เขาจ้องที่เอว
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 265
เจเรมี่เร่งฝีเท้าของตัวเองไปยังสถานที่ที่เขาเพิ่งเห็นร่างสีขาวนั้นผ่านไป หัวใจของเขาเต้นเร็วมากจนรู้สึกเหมือนกำลังจะกระโดดออกจากอก‘แมดดี้!‘นั่นคุณใช่ไหม แมดดี้หรือเปล่า?’เขากรีดร้องชื่อมาเดลีนในใจซ้ำ ๆ เพราะแน่ใจว่าเขาไม่ได้หลอนไปแต่อย่างใดแต่เเมื่อเขาไปถึงหลุมศพ กลับไม่มีใครอยู่ที่นั่นสิ่งที่เขาเห็นเมื่อครู่อาจเป็นเพียงความฝันเท่านั้นหัวใจของเขาเย็นเฉียบเขามีอาการประสาทหลอนจากการคิดถึงเธอมากเกินไปหรือไงกันนะ?เจเรมี่นึกถึงเธอในขณะที่รู้สึกท้อแท้ ตอนที่เขากำลังจะเดินจากไป เขาเห็นควันไฟที่มาจากหลุมศพใกล้ ๆเขาหรี่ตาและเดินมุ่งเข้าไปเขาเดินไปหยุดที่หน้าหลุมศพของเลน เลนซึ่งเขาเป็นปู่ของมาเดลีน เขามองเห็นช่อดอกเบญจมาศสีขาวด้านหน้าหลุมฝังศพและเทียนที่เพิ่งถูกจุดไปอันที่จริง เขาไม่เคยมีอาการหลอนมาก่อน มีคนมาที่นี่เพื่อแสดงความเคารพกับเลนด้วยงั้นหรอ!ใครจะมาแสดงความเคารพศพเลนกันนอกจากมาเดลีนแล้ว?ใจของเจเรมี่เริ่มเต้นแรงอีกครั้ง เขารีบหันหลังและวิ่งไปที่ทางเข้าสุสานโดยไม่ลังเลภายใต้แสงของดวงอาทิตย์ตก เขาสามารถมองเห็นรถยนต์สีดำคันหนึ่งขับออกมาที่ถนนใหญ่จากประตูทางออกเ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 266
มาเดลีนเงยหน้าขึ้นและดวงตาของเธอสบเข้ากับดวงตาที่หรี่แคบของเฟลิเป้ ดวงตาที่ดูใจดีโอบกอดเธอไว้แน่นในอากาศที่อบอุ่นเช่นนี้“ผมจะสนับสนุนคุณในทุกสิ่งที่คุณอยากทำ เว้นแต่ว่า ถ้าเป็นไปได้ ผมไม่อยากให้คุณแก้แค้นด้วยวิธีนี้จริง ๆ ”เฟลิเป้เอามือออกมาขณะที่นิ้วของเขาเริ่มแตะลงบนใบหน้าอันอ่อนนุ่มของเธอ ความเย็นของปลายนิ้วทำให้มาเดลีนสั่นสะท้านมีความลับมากมายซ่อนอยู่หลังดวงตาที่ไร้ที่สิ้นสุดของเขา ราวกับว่าใครบางคนจะถูกดูดเข้าไปในดวงตานั้นหากมองทะลุไปยังดวงตาคู่นั้นของเขาและมองมันอยู่อย่างนั้นนานเกินกว่าหนึ่งวินาทีเมื่อมาเดลีนกำลังจะขยับตัวหนี แต่เฟลิเป้กลับเข้าไปใกล้เธอมากขึ้นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาถูกขยายให้ใหญ่ขึ้นใกล้ใบหน้าเธอ เผยให้เห็นถึงอำนาจและพลังที่เหนือกว่าและความเป็นเจ้าของ “เขาไม่คู่ควรที่จะได้คุณไป ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนนั้น”มาเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นในขณะที่เขาพูดออกมาดังนั้นเธอไปไหนไม่ถูกเลย และเมื่อเธอดึงสติตัวเองกลับมาได้อีกครั้ง เธอห็นว่าริมฝีปากของเฟลิเป้ค่อย ๆ เข้าใกล้เธอมากขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่เธอกำลังจะหลบหนีจากเขาไป เขาได้หยุดการกระทำที่อุกอากนี่อ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 267
พวกเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าคนที่พวกเขาวางแผนไว้จะมาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาแบบไม่ทันตั้งตัว เสียงหัวเราะของเมเรดิธและโรสหยุดลงทันที ใบหน้าที่น่าเกลียดพอ ๆ กันของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจขณะที่จ้องมาเดลีนที่เดินเข้ามาด้วยสายตาไม่กระพริบ“แก! ใครให้เข้ามาที่นี่? แล้วยืนอยู่อย่างนั้นมานานแค่ไหนกัน? แกได้ยินอะไรไปบ้าง?” โรสลุกขึ้นยืนอย่างโกรธเกรี้ยวและเธอชี้นิ้วไปที่มาเดลีนขณะที่ถามเธอด้วยความขุ่นเคืองเมเรดิธไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก ตาของเธอแค่เบิกกกว้างและพยายามกระชับสายตาที่มองมาเดลีนกว้างขึ้นมาเดลีนเลิกคิ้วแล้วยิ้มถาม “ทำไมล่ะ? คุณพูดในสิ่งที่คุณไม่ควรพูดออกไปและคุณกลัวว่าฉันจะรู้ใช่ไหม?”“... ” แววตาของโรสเปลี่ยนไป เธอหลบสายตาที่ถูกจ้องเล็กน้อย “แก…”“ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณต้องเป็นแม่บุญธรรมของมาเดลีนสินะ จิ๊ จิ๊ ลูกสาวบุญธรรมของคุณถูกคุณทำให้แปดเปื้อนด้วยมือของคุณ ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าผู้หญิงที่สูงส่งและสง่างามอย่างคุณนายมอนต์โกเมอรีจะมีลูกสาวที่ชั่วช้าเลวทรามอย่างเมเรดิธได้ไงกัน”“อะ - อะไร เธอพูดอะไร?” โรสโกรธมาก เธอตรงดิ่งเข้าหามาเดลีนหร้อมกัดฟังของเธออยู่นั้น เธอจะตบมาเดลีนมาเดลีนยื่นมือ
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
