MasukShare
บทที่ 266
Bab terkait
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 267
พวกเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าคนที่พวกเขาวางแผนไว้จะมาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาแบบไม่ทันตั้งตัว เสียงหัวเราะของเมเรดิธและโรสหยุดลงทันที ใบหน้าที่น่าเกลียดพอ ๆ กันของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจขณะที่จ้องมาเดลีนที่เดินเข้ามาด้วยสายตาไม่กระพริบ“แก! ใครให้เข้ามาที่นี่? แล้วยืนอยู่อย่างนั้นมานานแค่ไหนกัน? แกได้ยินอะไรไปบ้าง?” โรสลุกขึ้นยืนอย่างโกรธเกรี้ยวและเธอชี้นิ้วไปที่มาเดลีนขณะที่ถามเธอด้วยความขุ่นเคืองเมเรดิธไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก ตาของเธอแค่เบิกกกว้างและพยายามกระชับสายตาที่มองมาเดลีนกว้างขึ้นมาเดลีนเลิกคิ้วแล้วยิ้มถาม “ทำไมล่ะ? คุณพูดในสิ่งที่คุณไม่ควรพูดออกไปและคุณกลัวว่าฉันจะรู้ใช่ไหม?”“... ” แววตาของโรสเปลี่ยนไป เธอหลบสายตาที่ถูกจ้องเล็กน้อย “แก…”“ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณต้องเป็นแม่บุญธรรมของมาเดลีนสินะ จิ๊ จิ๊ ลูกสาวบุญธรรมของคุณถูกคุณทำให้แปดเปื้อนด้วยมือของคุณ ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าผู้หญิงที่สูงส่งและสง่างามอย่างคุณนายมอนต์โกเมอรีจะมีลูกสาวที่ชั่วช้าเลวทรามอย่างเมเรดิธได้ไงกัน”“อะ - อะไร เธอพูดอะไร?” โรสโกรธมาก เธอตรงดิ่งเข้าหามาเดลีนหร้อมกัดฟังของเธออยู่นั้น เธอจะตบมาเดลีนมาเดลีนยื่นมือ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 268
“วีล่า ควินน์ นี่เธอกล้าวางแผนคิดร้ายกับฉันงั้นหรอ นังสารเลว?!” เมเรดิธเปลือกนอกแตกแล้วภาพลักษณ์ภายนอกที่ดุอ่อนแอและบอบภายในวิดีโอที่เธอถ่ายนั้นหายไปโดยปลิดทิ้งเธอลุกขึ้นยืนและขบฟันกรอด ๆ ใขณะที่เธอคว้ามีดปอกผลไม้บนโต๊ะข้างเตียงมาถือไว้ เธอกำลังจะตวัดมีดให้บาดหน้าของมาเดลีน ในทางกลับกัน โรสไม่ได้ห้ามปรามธอเลย เธอหวังว่าเมเรดิธจะสอนบทเรียนให้ผู้หญิงที่น่ารำคาญคนนี้ได้รู้สำนึกบ้างเท่านั้นมีดที่เข้ามาใกล้เธอมากขึ้นถูกฉายผ่านม่านตาเธอ มาเดลีนจำได้ดีว่ารอยมีดสองแผลที่เมเรดิธ เคยทิ้งไว้บนใบหน้าของเธอในตอนนั้น ฉากนั้นปรากฏขึ้นในหัวเหมือนฝันร้ายในความมืดเธอดึงสติตัวเองกลับมาอย่างรวดเร็วและสามารถหลบหลีกวิถีของใบมีดมันวาวได้อย่างทันท่วงที“หยุดหนีนะ นังสารเลว!” ไฟแห่งความโกรธโหมไหม้ไปทั่วหน้าหน้าอกของเมเรดิธ เธอถือมีดปอกผลไม้ไว้แน่นอีกครั้ง “ฉันจะบอกอะไรให้นะ วีล่า ควินน์ นี่คือวิธีที่ฉันทำให้มาเดลีนเสียโฉมในตอนนั้น ถ้าขืนเธออกล้ามาล้ำเส้นฉันอีกครั้ง ฉันจะให้เธอได้ลิ้มรสความเจ็บปวดแบบเดียวกับที่ยัยนอกคอกนั้นรู้สึก!”มาเดลีนรีบวิ่งหนีเธอออกไป แต่แล้ว โรสเข้ามาเพื่อจับตัวเธอไว้เมเรดิธยิ้
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 269
เมเรดิธสัมผัสใบหน้าที่อันน่าสยองของเธอ เมื่อเธอรู้สึกได้ถึงของเหลวอุ่นที่ปลายนิ้วเหนียวยืดไหลลงมาที่แก้มตัวเอง รูม่านตาของเธอตีบลง “เลือด! ทำไมมันเยอะแบบนี้! หน้าของฉัน!”เธอมองฝ่ามือเปื้อนเลือดของตัวเองและกรีดร้องอย่างคลั่ง ตอนนี้ใบหน้าเธอซีดลงมากจากการที่เห็นเลือดมาเดลีนเงยหน้ามองเนื้อที่ปริแตกบนแก้มขวาของเมเรดิธ เธอรู้สึกประหลาดใจ แต่ขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกว่ามันช่างตลกเสียจริง ที่ได้เห็นมันต่อหน้าต่อตา เธอยิ้มออกมาอย่างพอใจเธอไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเมเรดิธจะเสียโฉมมันเป็นกรรมรึเปล่านะ?“เมอร์ เมอร์ ไม่ต้องกลัว เจเรมี่ก็อยู่ เขาจะไม่ปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับแกแน่นอน!” โรสวิ่งเข้ามาหาเธอเพื่อปลอบใจ จังหวะเดียวกัน เธอก็ไม่ลืมที่จะลากเจเรมี่เข้ามาเกี่ยวข้องในบทสนทนาด้วย“เจเรมี่ พาเมอร์ไปให้หมอรักษาเดี่ยวนี้ ถ้าไม่งั้น เธอจะมีแผลเป็นบนหน้าเอาได้ มันจะแย่ถ้าเกิดขึ้น” โรสพูดออกมาอย่างรีบร้อนพลางผลักเมเรดิธไปหาเจเรมี่เมเรดิธช้อนสายตาขึ้นมองเจเรมี่ที่ยังโอบอุ้มมาเดลีนอยู่ “เจเรมี่ หน้าฉัน หน้าฉัน…ฉันน่าเกลียดมากไหม?”“เจเรมี่ มัวทำอะไรอยู่อีก? เมอร์เลือดออกมาก เธอจะตายเอาได้นะ!” โรสพ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 270
‘แต่ก็นะ คุณก็ไม่เคยให้ความอบอุ่นกับฉันมาก่อนเลย’‘คุณรู้ไหมว่าฉันเจ็บปวดเเค่ไหนตอนที่คุณปักเรื่องราวเลวร้ายทิ้งไว้ในใจฉัน?’‘คุณไม่รู้หรอก…’เจเรมี่พามาเดลีนมาพบหมอ หลังจากแน่ใจแล้วว่าเธอไม่เจ็บตรงไหนใด ๆ เขาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจในที่สุดแม้ว่ามาเดลีนจะปฏิเสธหลายครั้งก็ตาม แต่เจเรมี่ก็ยืนยันที่จะไปส่งเธอที่อพาร์ตเมนต์เจเรมี่เหมือนจะเบาใจเมื่อไม่เห็นเฟลิเป้ไม่อยู่รอบ ๆ มาเดลีนตัดสินใจไล่เขาออกไปเพราะเธอกลัวว่าเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างในนั้น “คุณวิทแมน คุณควรกลับไปเยี่ยมภรรยาของคุณที่โรงพยาบาลจะดีกว่า”“ผมบอกคุณกี่ครั้งแล้วว่า เธอไม่ใช่คู่หมั้นของผมอีกแล้ว” เขาเอ่ยอย่างเย็นชามองในตาของมาเดลีนในนั้นมีแววประหลาดปรากฏขึ้น “และอย่าเรียกผมว่าคุณวิทแมนอีกนะตอนเจอกันครั้งหน้า คุณเรียกผมแค่ชื่อก็พอ”มาเดลีนมองเขาอย่างประหลาดใจ เธอกำลังจะพูดอะไรออกไปแต่โทรศัพท์ของเจเรมี่กลับดังขึ้นเสียก่อนเขามองไปที่หน้าจอมือถือในขณะที่ใบหน้าเคร่งขรึมขึ้นอย่างรวดเร็วเขาตัดสายโทรศัพท์ทิ้ง แต่หลังจากนั้นไม่ถึงสองวินาที มันกลับดังขึ้นอีกครั้งครั้งนี้ เขากดรับสาย ในห้องนั้นเงียบมาก จนมาเดลีน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 271
ว่าไงนะ?จากที่ได้ยินเจเรมี่พูดออกมา เมเรดิธในตอนนี้เปรียบเสมือนลูกโป่งที่ถูกปล่อยลม เข่าของเธออ่อนแรงก้าวถอยหลังไปทีละก้าวการข่มขวัญและการขู่เตือนที่เธอพึ่งพูดกับวีล่าไปก่อนหน้านี้ทุกคำกลับเข้ามาในหัวเธออีกครั้งทันที ‘ฉันจะบอกเธอเอาไว้นะ วีล่า ควินน์ นี่เป็นวิธีที่ฉันทำให้มาเดลีนเสียโฉมในตอนนั้น ถ้าเธอกล้าที่จะลองดีกับฉันอีกครั้ง ฉันจะให้เธอได้ลิ้มรสความเจ็บปวดเหมือนที่นังบ้านั่นรู้สึก!’เมเรดิธมีใบหน้าที่ซีดลงกว่าเดิมพร้อมทั้งหัวใจที่เต้นแรงเมื่อกี้เธอหลุดพูดคำพวกนั้นออกมาเธอโกรธแค้นวีล่ามาก ไม่แปลกที่ตัวตนที่แท้จริงของเธอจะเปิดออกมาและเผยสิ่งที่ทำผิดในอดีตไว้เจเรมี่มองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเมเรดิธ เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงผิดหวัง “คุณบอกกับผมว่าฌอน พ่อของคุณเป็นคนจ้างคนมาทำร้ายใบหน้าของมาเดลีน ผมเดาว่านั่นไม่ใช่ความจริง คุณคือคนที่ทำมันลงไป”“ไม่นะ นั่นมันไม่ใช่…” เมเรดิธคว้าแขนของเจเรมี่ เธอส่ายหน้าปฏิเสธทุกช่องทาง ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาในตอนนี้ “ฉันไม่ได้เป็นคนทำร้ายเเมดดี้ ฉันไม่ได้ ...“ฉันกลัวเลือดมากขนาดนั้น มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องทำร้ายเเมดดี้ด้วยมีด? แมดดี้ทำร้ายแจ็คแล
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 272
โรสที่แอบได้ยินบทสนทนาระหว่างเมเรดิธและเจเรมี่ก่อนที่จะเข้ามานี้ แต่เธอไม่คิดว่ามันจะถูกเปิดเผยเร็วขนาดนี้เธอปลอบโยนเมเรดิธว่า “เมอร์ ลูกยอมแพ้ไม่ได้นะตอนนี้ ลูกจะต้องขึ้นไปถึงตำแหน่งนายหญิงวิทแมน! มันไม่ใช่แค่เรื่องหน้าตาทางสังคม แต่นั่นทำให้ลูกได้ยืนอยู่บนกองเงินกองทองใช้อย่างไม่มีวันหมดวันสิ้นด้วย!”ในตาของโรสเต็มไปด้วยความโลภ สิ่งเหล่านั้นสื่อความหมายถึงความป่าเถื่อนพวกนั้นในดวงตาเธอ “ฉันจะจัดการนังวีล่านั่นให้ลูกเอง”หลังจากระบายอารมณ์ออกไปสักพัก เมเรดิธแตะหน้าที่ถูกมีดบาดเป็นรอยแผลของตัวเองขณะที่เธอกัดฟันแน่น“แน่นอน หนูจะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้พวกนั้นง่าย ๆ แน่! หนูจะฆ่าใครก็ตามที่กล้ามาขโมยผู้ชายของหนูไป!”ตาของเธอเต็มไปด้วยพิษร้าย ความชั่วร้ายเริ่มปรากฏขึ้นดวงตาดำเธอ“อ่าห์ วีล่า ควินน์ ฉันจะให้แม่ฉันสอนบทเรียนราคาแพงให้แกเอง แต่ไม่ใช่แม่ของฉันเอง เป็นเอโลอิสต่างหาก!”…เจเรมี่ขับรถออกจากโรงพยาบาลมายังสถานที่แห่งหนึ่งตลอดระยะทางที่ขับรถมา เขารู้สึกเหมือนเป็นหุ่นเชิดที่ไร้มีความรู้สึก ไม่มีแม้กระทั่งความคิด เขาขับรถอย่างบ้าระห่ำในขณะที่สมองของเขาเต็มไปด้วยสิ่งที่เมเรดิธ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 273
ระหว่างทางกลับไปที่คฤหาสน์ คำพูดที่แม่เจเรมี่ผ่านทางโทรศัพท์ยังคงวนซ้ำไปซ้ำมาในหัวเขาอยู่ เขาเริ่มเร่งความเร็วรถโดยที่เขาไม่รู้ตัว และหลังจากผ่านไปกว่าสิบนาที เขาขับรถเข้าไปในโรงรถของคฤหาสน์เมื่อลงจากรถ เขารีบเดินตรงไปที่ห้องนั่งเล่น และจังหวะที่เขายืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าของผู้หญิงในฝันปรากฏขึ้นตรงหน้า ใบหน้าที่สวยงามและมีเสน่ห์ปรากฏขึ้นในม่านตาเขาแล้วเจเรมี่หยุดชะงักขณะที่หัวใจเต้นเร็วขึ้นมาเดลีนเงยหน้าขึ้นเห็นเจเรมี่ยืนอยู่ เธอยิ้มให้เขาอย่างเขินอาย ดวงตาแวววับของเธอดูมีชีวิตชีวาราวกับว่ามันกำลังสื่อสารกับเขาอยู่ มีอารมณ์หลากหลายที่ดวงตานั่น“ฉันคิดว่าเฟลิเป้มาซะอีก ที่แท้ก็คุณนี่เอง คุณวิทแมน” มาเดลีนยิ้มอย่างนุ่มนวลหัวใจที่เต้นรัวของเจเรมี่กลับคืนสู่สภาวะปกติในตอนนั้นทันที เขาหรี่ตาลงในขณะที่ยังมีรอยยิ้มบนริมฝีปากนั้น “นี่กำลังรอเฟลิเป้อยู่เหรอ?”“เฟลิเป้กับฉันวางแผนที่จะมาที่นี่ด้วยกัน แต่จู่ ๆ เขาก็บอกว่ามีบางอย่างที่ต้องจัดการก่อน เพราะงั้นฉันเลยมาที่นี่ก่อนน่ะ” มาเดลีนอธิบายอย่างไม่เร่งรีบ “ดีแล้วที่คุณมาที่นี่ื คุณวิทแมน เฟลิเป้และฉันจะได้ไม่ต้องไปแจ้งคุณทีหลังอีก”
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 274
สติของเขากลับมาและเฟลิเป้เองกำลังเดินเข้ามาหาเขามาเดลีนที่ดินผ่านเขาไป และกลิ่นจาง ๆ ของเธอยังคงอบอวลภายในจมูกเขา กลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวสำหรับเธอเท่านั้น“เจเรมี่” เมื่อเฟลิเป้เห็นเจเรมี่ เขาเอ่ยทักทายอย่างเป็นธรรมชาติการเดินทรงตัวมีความพิถีพิถันดูมั่นคงอยู่เสมอ เขาเหมือนสุภาพบุรุษในทุกท่วงท่าเจเรมี่มองไปที่พวกเขาทั้งสองคนที่กำลังจับมือกัน เขาเพียงแค่มองภาพนั้นอย่างเย็นชามาเดลีนมองเจเรมี่และหันไปยิ้มให้เฟลิเป้ “เฟลิเป้ เราไปกันเถอะ”“ตกลง” เฟลิเป้ยิ้มเบา ๆ เขาจับมือมาเดลีนขณะที่เขาพาเธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นแม่ของเจเรมี่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เมื่อเธอเห็นมาเดลีนและเฟลิเป้เดินจับมือกันเข้ามา เธอกลอกตาแบบดูถูกก่อนจะวางสายโทรศัพท์“โอ้ เฟลิเป้ นายมาที่นี่” แม่ของเจเรมี่พูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ จากนั้น เธอมองมาเดลีนด้วยหางตา และพูดว่า “นี่นายจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ เหรอ?”เฟลิเป้ยิ้ม เขาสุภาพมาก “ในฐานะฉันเป็นพี่ชายคนโต ฉันหวังว่าเธอจะให้ความเคารพบ้าง ผู้หญิงที่เธอกำลังพูดถึงคือคู่หมั้นของพี่นะ”“ฮึ่ม” แม่ของเจเรมี่เหยียดหยัน เธอเห็นเจเรมี่เดินเข้ามา เธอรีบเดิน
Bab terbaru
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
