เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 271
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56
บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 272
โรสที่แอบได้ยินบทสนทนาระหว่างเมเรดิธและเจเรมี่ก่อนที่จะเข้ามานี้ แต่เธอไม่คิดว่ามันจะถูกเปิดเผยเร็วขนาดนี้เธอปลอบโยนเมเรดิธว่า “เมอร์ ลูกยอมแพ้ไม่ได้นะตอนนี้ ลูกจะต้องขึ้นไปถึงตำแหน่งนายหญิงวิทแมน! มันไม่ใช่แค่เรื่องหน้าตาทางสังคม แต่นั่นทำให้ลูกได้ยืนอยู่บนกองเงินกองทองใช้อย่างไม่มีวันหมดวันสิ้นด้วย!”ในตาของโรสเต็มไปด้วยความโลภ สิ่งเหล่านั้นสื่อความหมายถึงความป่าเถื่อนพวกนั้นในดวงตาเธอ “ฉันจะจัดการนังวีล่านั่นให้ลูกเอง”หลังจากระบายอารมณ์ออกไปสักพัก เมเรดิธแตะหน้าที่ถูกมีดบาดเป็นรอยแผลของตัวเองขณะที่เธอกัดฟันแน่น“แน่นอน หนูจะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้พวกนั้นง่าย ๆ แน่! หนูจะฆ่าใครก็ตามที่กล้ามาขโมยผู้ชายของหนูไป!”ตาของเธอเต็มไปด้วยพิษร้าย ความชั่วร้ายเริ่มปรากฏขึ้นดวงตาดำเธอ“อ่าห์ วีล่า ควินน์ ฉันจะให้แม่ฉันสอนบทเรียนราคาแพงให้แกเอง แต่ไม่ใช่แม่ของฉันเอง เป็นเอโลอิสต่างหาก!”…เจเรมี่ขับรถออกจากโรงพยาบาลมายังสถานที่แห่งหนึ่งตลอดระยะทางที่ขับรถมา เขารู้สึกเหมือนเป็นหุ่นเชิดที่ไร้มีความรู้สึก ไม่มีแม้กระทั่งความคิด เขาขับรถอย่างบ้าระห่ำในขณะที่สมองของเขาเต็มไปด้วยสิ่งที่เมเรดิธ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 273
ระหว่างทางกลับไปที่คฤหาสน์ คำพูดที่แม่เจเรมี่ผ่านทางโทรศัพท์ยังคงวนซ้ำไปซ้ำมาในหัวเขาอยู่ เขาเริ่มเร่งความเร็วรถโดยที่เขาไม่รู้ตัว และหลังจากผ่านไปกว่าสิบนาที เขาขับรถเข้าไปในโรงรถของคฤหาสน์เมื่อลงจากรถ เขารีบเดินตรงไปที่ห้องนั่งเล่น และจังหวะที่เขายืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าของผู้หญิงในฝันปรากฏขึ้นตรงหน้า ใบหน้าที่สวยงามและมีเสน่ห์ปรากฏขึ้นในม่านตาเขาแล้วเจเรมี่หยุดชะงักขณะที่หัวใจเต้นเร็วขึ้นมาเดลีนเงยหน้าขึ้นเห็นเจเรมี่ยืนอยู่ เธอยิ้มให้เขาอย่างเขินอาย ดวงตาแวววับของเธอดูมีชีวิตชีวาราวกับว่ามันกำลังสื่อสารกับเขาอยู่ มีอารมณ์หลากหลายที่ดวงตานั่น“ฉันคิดว่าเฟลิเป้มาซะอีก ที่แท้ก็คุณนี่เอง คุณวิทแมน” มาเดลีนยิ้มอย่างนุ่มนวลหัวใจที่เต้นรัวของเจเรมี่กลับคืนสู่สภาวะปกติในตอนนั้นทันที เขาหรี่ตาลงในขณะที่ยังมีรอยยิ้มบนริมฝีปากนั้น “นี่กำลังรอเฟลิเป้อยู่เหรอ?”“เฟลิเป้กับฉันวางแผนที่จะมาที่นี่ด้วยกัน แต่จู่ ๆ เขาก็บอกว่ามีบางอย่างที่ต้องจัดการก่อน เพราะงั้นฉันเลยมาที่นี่ก่อนน่ะ” มาเดลีนอธิบายอย่างไม่เร่งรีบ “ดีแล้วที่คุณมาที่นี่ื คุณวิทแมน เฟลิเป้และฉันจะได้ไม่ต้องไปแจ้งคุณทีหลังอีก”
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 274
สติของเขากลับมาและเฟลิเป้เองกำลังเดินเข้ามาหาเขามาเดลีนที่ดินผ่านเขาไป และกลิ่นจาง ๆ ของเธอยังคงอบอวลภายในจมูกเขา กลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวสำหรับเธอเท่านั้น“เจเรมี่” เมื่อเฟลิเป้เห็นเจเรมี่ เขาเอ่ยทักทายอย่างเป็นธรรมชาติการเดินทรงตัวมีความพิถีพิถันดูมั่นคงอยู่เสมอ เขาเหมือนสุภาพบุรุษในทุกท่วงท่าเจเรมี่มองไปที่พวกเขาทั้งสองคนที่กำลังจับมือกัน เขาเพียงแค่มองภาพนั้นอย่างเย็นชามาเดลีนมองเจเรมี่และหันไปยิ้มให้เฟลิเป้ “เฟลิเป้ เราไปกันเถอะ”“ตกลง” เฟลิเป้ยิ้มเบา ๆ เขาจับมือมาเดลีนขณะที่เขาพาเธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นแม่ของเจเรมี่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เมื่อเธอเห็นมาเดลีนและเฟลิเป้เดินจับมือกันเข้ามา เธอกลอกตาแบบดูถูกก่อนจะวางสายโทรศัพท์“โอ้ เฟลิเป้ นายมาที่นี่” แม่ของเจเรมี่พูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ จากนั้น เธอมองมาเดลีนด้วยหางตา และพูดว่า “นี่นายจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ เหรอ?”เฟลิเป้ยิ้ม เขาสุภาพมาก “ในฐานะฉันเป็นพี่ชายคนโต ฉันหวังว่าเธอจะให้ความเคารพบ้าง ผู้หญิงที่เธอกำลังพูดถึงคือคู่หมั้นของพี่นะ”“ฮึ่ม” แม่ของเจเรมี่เหยียดหยัน เธอเห็นเจเรมี่เดินเข้ามา เธอรีบเดิน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 275
ทุกคนหันไปมองเจเรมี่ที่เอ่ยเเสดงความคิดเห็นแทบจะทันทีมีน้ำเเข็งปกคลุมบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาและดวงตาของเขาเองดูราวกับเครื่องเจาะน้ำแข็งเช่นกัน“เจเรมี่ ยังไงซะฉันก็จะแต่งงานกับวีล่า" เฟลิเป้พูดอย่างใจเย็น แต่ทว่าน้ำเสียงของเขานั้นหนักแน่นขึ้น“ผมจะไม่ปล่อยให้ทั้งคู่ได้แต่งงานกัน" คำตอบของเจเรมี่สงบและไม่ทุกข์ร้อนใด ๆ ของเจเรมี่เผชิญหน้าชนกับเขา น้ำเสียงของเขาฟังกระชับและหนักเเน่นกว่าเฟลิเป้ด้วยซ้ำไปมาเดลีนขมวดคิ้ว “คุณหมายความว่าไงกัน คุณวิทแมน? คุณเป็นใครกันถึงมาต่อต้านการแต่งงานของเรา”เขาเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นนขณะที่จ้องหน้ามาเดลีน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการรุกล้ำอย่างรุนแรง“ผมจะไม่ปล่อยให้คุณมาเป็นป้าของผมเพราะหน้าตานั่นของคุณหรอกนะ”น้ำเสียงของเขาครอบงำด้วยสีหน้าของเขาที่แสดงออกมาอย่างเย็นชาและคำพูดที่ชัดเจนมาเดลีนเย้ย “ฉันไม่สามารถแต่งงานกับลุงของคุณได้เพียงเพราะฉันดูเหมือนอดีตภรรยาของคุณแค่นี้เนี่ยนะ? ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณคิดว่าการแต่งงานของฉันกับผู้ชายที่ดูเหมือนคุณจะดูเหมาะสมกว่าหรือไง คุณวิทแมน?”เจเรมี่ลิ้นพัน เขาจ้องมองเธอดวงตาของพวกเขาทั้งคู่สบกันในทันที รู้
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 276
มาเดลีนเดินทางมาโรงพยาบาลที่เมเรดิธพักอยู่ มีผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันที่โรงพยาบาล ทุกคนมองไปที่ชั้นสูงสุดของอาคารเมื่อเธอเห็นแบบนี้ มาเดลีนเองก็เงยหน้าขึ้นมองเช่นกัน เธอมองเห็นร่างสีขาวนั่งอยู่ที่ราวบันได เมื่อพิจารณาจากใบหน้าของบุคคลนั้นเล้ว เป็นเมเรดิธนั่นเองเธอขึ้นลิฟต์ไปที่หลังคานั้นทันที เธอคิดว่าเจเรมี่คงจะอยู่ที่นั่นแล้วแน่ ๆ แต่เมื่อขึ้นไปก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย เจเรมี่ไม่อยู่ที่นี่ให้เห็นเลยทว่า ตอนที่เขากังวลขนาดนั้น เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเมเรดิธหรอกเหรอ?เเล้วทำไมเขาถึงดูรีบวิ่งออกไปแบบนั้น?เมื่อเธอครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันใดนั้นเธอได้ยินเสียงเอโลอิสร้องโหยหวนและกรีดร้องอย่างพังทลายอยู่ตรงหน้า “เมอร์ อย่าทำแบบนี้ แม่ขอร้อง ช่วยลงมาก่อนได้ไหม?”เสียงของเอโลอิสนั้นแหบจากการร้องไห้เห็นได้ชัด มันเลยรู้ว่าเธอเป็นห่วงเมเรดิธมากแค่ไหนมาเดลีนกำหมัดแน่นแบบไม่รู้ตัว เธอมองไปด้านหน้าและเห็นว่าฌอนพ่อที่ให้กำเนิดเธอก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน เขาโอบอุ้มเอโลอิสที่กำลังร่ำไห้ ขณะที่เขาคุยกับเมเรดิธช้า ๆเขาเอาแต่เรียกเธอว่าที่รักของเขา ทุกคำพูดของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใยและความ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 277
หลังจากที่มาเดลีนพูดออกไปอากาศรอบตัวกลายเป็นแข็งตัวทันที เสียงเดียวที่ได้ยินคือเสียงลมในฤดูใบไม้ร่วงครวญคลั่งอยู่บนหลังคา มันพัดผ่านหน้าพวกเขาไปครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ท่าทางของเอโลอิสเปลี่ยนไปเมื่อเธอมองมาเดลีนด้วยความไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน “อะ-อะไร เธอพูดว่าอะไร? เธอเพิ่งพูดอะไรออกมา?”ฌอนเดินเข้าหามาเดลีนในขณะนี้ เขามองเธอด้วยสายตาสงสัย “เธอพ่นเรื่องบ้าบออะไรออกมา? ลูกสาวแท้ ๆ ของฉันอยู่ที่นี่ เธอสบายดีและยังมีชีวิตอยู่! นี่กล้าด่าว่าเธอตายไปแล้วตั้งสามปีได้ไง!”มาเดลีนยิ้มอย่างประชดประชันก่อนปล่อยมือที่จับเอโลอิสไว้ออก “ฉันไม่ได้แช่งอะไรลูกสาวอันเลอค่าของคุณเลย ฉันแค่พูดซ้ำในสิ่งที่ถูกพูดมาก่อนก็แค่นั้น” เธอพูดอย่างใจเย็นขณะชี้ไปที่โรส“ฉันได้ยินเธอพูดเต็มสองรูหู เธอบอกว่าลูกสาวของคุณตายไปแล้วตั้งแต่สามปีที่แล้ว”“ว่าไงนะ?”เอโลอิสและณอนมองโรสแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน“อย่ามาไร้สาระ!” โรสปฏิเสธ แม้จะรู้สึกไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อยู่ข้างใน แต่เธอไม่แสดงมันออกมา “ผู้นำของมอนต์โกเมอรีทั้งสอง ได้โปรดอย่าหลงกลผู้หญิงคนนี้ ฉันไม่เคยพูดอะไรแบบนั้น!”“วีล่า ควินน์ ทำไมเธอถึงได้ใส
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 278
“ถ้ามาเดลีนเป็นแม่มด แล้วลูกสาวของคุณล่ะคืออะไร?” มันช่วยไม่ได้เลยที่มาเดลีนจะหัวเราะเยอะออกมา “คนร่วมมือกับคนนอกแล้วลักพาตัวลูกชายของตัวเองซ้ำยังโยนความผิดไปให้มาเดลีนอีก? เพื่อที่จะทำให้เจเรมี่เกลียดมาเดลีน เธอถึงกับเอาสร้อยของคนอื่นไปใส่ไว้ในกระเป๋าของมาเดลีนและเธอต้องการที่จะใส่ร้าย นี่คุณลืมเรื่องนี้ไปแล้วหรือเปล่า? คุณนายมอนต์โกเมอรี ลองถามตัวเองดูอีกที ว่าใครคือแม่มดตัวจริงกันแน่?”“เธอ…” เอโลอิสถึงกับพูดไม่ออกหลังจากที่เธอตอกกลับมาแบบนี้“ฉันไม่ได้ ฉันไม่ได้ทำสิ่งเหล่านั้นนะ…” เมเรดิธใช้ลูกเล่นขณะร้องไห้ เธอกัดริดปากด้วยความเจ็บปวด ตอนนี้เธอดูน่าสงสารเป็นอย่างมาก “วีล่า ควินน์ ทำไมเธอต้องใส่ร้ายฉันด้วย? เธอยุยงให้ฉันไม่ลงรอยกับเจเรมี่สำเร็จแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังทำให้ฉันเสียโฉมด้วยอีก การที่เธอจะมีความสุขได้ต้องเป็นหลังจากที่ฉันตายไปแล้วแค่นั้นงั้นสินะ? เอาล่ะ ถ้างั้นฉันจะทำตามความปรารถนาของเธอ ฉันจะกระโดดเดี๋ยวนี้!”“ไม่นะ เมอร์!”“เมอร์!”เอโลอิสและณอนหยุดเธออย่างลนลาน ทว่า มาเดลีนยังดูถูกเหยียดหยามเธอต่อไป“ถ้างั้น ก็รีบหน่อยสิ อย่ามาถ่วงเวลาอยู่เลย” มาเดลีนยิ้มขณะม
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 279
“เมอร์! เมเรดิธ! ลูกรักของแม่!” เอโลอิสส์ร้องไห้อย่างทุรนทุราย ทันใดนั้น เข่าของเธออ่อนและทรุดตัวลงในอ้อมแขนของฌอน เธอหมดสติไปเมื่อมาเดลีนเห็นภาพตรงหน้า หัวใจของเธอรู้สึกปวดร้าวเอโลอิสเป็นแม่แท้ ๆ ของเธอ แม้ว่า เอโลอิสจะไม่ชอบเธอ แต่เธอยังหวังเสมอว่าเอโลอิสและ ณอนจะมีความสุขดีแต่กระนั้น พวกเขากำลังถูกเมเรดิธหลอกมาเดลีนคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องขบขันเกินไปแล้ว หลังจากประมวลความคิด เธอเห็นเจเรมี่ยืนอยู่ในจุดที่เมเรดิธกระโดดลงไปเมื่อกี้นี้เขามองไปลงข้างล่างด้วยสีหน้าเคร่งขรึม สองวินาทีต่อมา เขาเดินหันกลับมาและเดินจากไป“เธอแค่ตกลงไปที่ระเบียงเท่านั้น ผมคิดว่าเธอคงไม่เป็นไร” เจเรมี่ตอบอย่างใจเย็น ทว่ามาเดลีน เห็นเขาถอนหายใจอย่างโล่งใจอย่างชัดเจนเขายังคงเป็นห่วงมเรดิธอยู่มาก ทั้งหมดนี้ เขากังวลว่าเธอจะตายไปจริง ๆถึงอย่างนั้นแล้ว มาเดลีนคาดว่าสิ่งนี้จะต้องเกิดขึ้นอยู่แล้วเพราะเมเรดิธเตรียมตัวมาดี เธอต้องสำรวจบริเวณรอบ ๆ มาก่อนแล้วและรู้ว่าจะมีระเบียงอยู่ตรงนั้น เป็นเหตุผลที่สามารถทำให้เธอกระโดดได้โดยไม่ลังเลมีเพียงแค่นั้นเมเรดิธถูกส่งตัวไปที่ห้องฉุกเฉินณ ตอนนี้ เอโออิสฟื้
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
