All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 1381 - Chapter 1390

การที่จดหมายถูกแย่งออกไปกะทันหันแบบนั้นทำให้เมเดลีนตกใจมากเธอเงยหน้าขึ้นมองนักข่าวที่แย่งจดหมายไปทันทีหากเนื้อหาในจดหมายถูกเปิดเผย ชื่อเสียงของตระกูลโจนส์จะถูกทำลายทันที และผู้อาวุโสโจนส์ที่ล่วงลับก็จะจากไปอย่างไม่สงบเมเดลีนวิ่งขึ้นมาเพื่อแย่งจดหมายคืนเมื่อเห็นว่านักข่าวกำลังจะอ่านเนื้อหาในโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ตอนที่เธอกำลังจะทำแบบนั้น พ่อของไรอันก็พุ่งเข้ามาหานักข่าวคนนั้นทันทีราวกับสิงโตที่กำลังโกรธเกรี้ยว เขาคว้าคอเสื้อนักข่าวแล้วเอ่ยลอดไรฟันอย่างเอาเรื่อง “เอาจดหมายคืนมา!”นักข่าวตกใจมาก แต่ในขณะเดียวกันเขารู้ว่าตัวเองกำลังถือชิ้นส่วนของข่าวสำคัญอยู่ เขาจึงไม่สามารถปล่อยมันไปได้“คืนมันให้เขา”ทันใดนั้นเสียงของเจเรมี่ก็เอ่ยขึ้นเนิบ ๆ อย่างน่ากลัว แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะสงบ แต่รังสีของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้นักข่าวคนนั้นรู้สึกกังวล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ที่เจเรมี่กำลังจ้องมองอย่างไม่วางตา สายตาของเขาเฉียบคมราวกับนกอินทรีที่พร้อมจะทำลายทุกอย่างตรงหน้าจนคนมองรู้สึกเสียวสันหลังอยู่ไม่น้อย“ทำไม? คุณจะคืนให้เขาหรือเปล่า? หรืออยากให้ผมไปเอามันคืนมาเอง หืม?” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างช

‘คุณต้องการจะบอกอะไร?’ไรอันต้องการรู้คำตอบในขณะที่มองไปที่ผู้หญิงตรงหน้า แสงแดดนอกหน้าต่างสาดส่องไปทั่วร่างบางและเธอกำลังยืนสู้แสงราวกับเป็นคนในภาพวาด เธอดูเป็นธรรมชาติและยังสวยงามมากในสายตาของเขาแต่เขาไม่สามารถมีเธออยู่ในชีวิตได้อีกแล้ว“ที่จริงมันจำเป็นด้วยเหรอว่าฉันจะบอกอะไรกับคุณ? ตอนนั้นฉันแค่อยากจะให้ความหวังคุณก็เท่านั้น ง่าย ๆ อย่างนั้นแหละ”คำอธิบายของเมเดลีนทำให้ประกายในตาของไรอันหม่นหมองลง“ไม่ คุณกำลังโกหก คุณต้องมีอะไรจะบอกผมสิ” ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง รูปลักษณ์ของเขากลับคืนสู่ความอ่อนโยนและสง่างามอย่างเมื่อก่อน แต่ในตอนนี้เขากำลังกังวลเมเดลีนเดินไปที่เตียงและมองดูใบหน้าขาวซีดและผิดหวังของเขาเงียบ ๆ เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าขันและไร้สาระเล็กน้อย แต่ความสงสารก็เกิดขึ้นภายในใจ เมื่อสังเกตเห็นอารมณ์ที่ซับซ้อนของเขาเธอมองไปยังใบหน้าที่คาดหวังของไรอันแล้วคลี่ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “วันที่คุณบอกว่าไม่มีคำขออื่น… คุณบอกว่าคุณจะมีความสุขตราบเท่าที่ฉันเชื่อฟังคุณและทำสิ่งสุดท้ายนี้กับคุณ คุณต้องการให้ฉันดูดอกไม้ไฟกับคุณแบบนั้น เพื่อที่คุณจะได้สบายใจว่าฉันเคยเป็นข

กุหลาบสีเหลืองงั้นเหรอ?จู่ ๆ เมเดลีนก็นึกถึงผู้หญิงกับเด็กสองคนซึ่งถือช่อดอกกุหลาบสีเหลืองที่เธอเห็นอยู่ข้างถนนในวันนั้นแต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือเสียงของผู้หญิงคนนั้นเห็นได้ชัดว่านี่เป็นเสียงของเคธี่!เมเดลีนหันกลับมาทันทีเพื่อมองหาเจ้าของเสียง ก่อนจะบังเอิญไปเห็นหญิงสาวถือช่อดอกกุหลาบสีเหลืองเดินไปที่ประตูร้านดอกไม้รูปร่างผอมบางนี้เป็นของผู้หญิงที่เธอเห็นตรงประตูร้านดอกไม้ในวันนั้น‘นี่คือเคธี่หรือเปล่า?’ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในหัวของเมเดลีนอย่างไม่อยากจะเชื่อ“เคธี่!”เธอตะโกนเรียกจากด้านหลัง แต่ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะไม่ได้ยินแล้วเดินตรงออกจากประตูร้านทันทีเมเดลีนพยายามตามให้ทัน แต่พนักงานขายในร้านรีบเรียกเธอเอาไว้ “คุณผู้หญิงคะ คุณลืมดอกไม้ค่ะ”“ขอบคุณค่ะ!” เมเดลีนหยิบช่อดอกไม้แล้วรีบออกจากร้านดอกไม้ทันทีเจเรมี่มองไปทางร้านอยู่ตลอด แต่ในขณะนี้เขาบังเอิญได้รับโทรศัพท์จากที่บ้าน เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง เขาก็เห็นเมเดลีนวิ่งออกมาจากร้านดอกไม้อย่างเร่งรีบเขาไม่สบายใจจึงรีบลงจากรถแล้ววิ่งไปหาเธอโดยไม่ลังเล“ลินนี่ มีอะไรหรือเปล่า?”เมเดลีนมองทั้งสองฝั่งของร้านดอกไม้

เฟลิเป้ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น แต่ใบหน้าที่เขาเห็นนั้นเหมือนจริงมาก“เคธี่ เคธี่”เขาพึมพำกับตัวเองแล้วยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกอย่างแรงร่างบางที่ดูคุ้นเคยปรากฏขึ้นแวบ ๆ อยู่ฝั่งตรงข้ามเขา เฟลิเป้จึงรีบตรงไปยังฝั่งตรงข้ามทันทีชายหนุ่มรีบตามไปเพื่อให้ทัน แต่เพราะตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานจึงทำให้แม้เขาจะอยากวิ่งฝ่าไฟจราจรไปแค่ไหน เขาก็หาจังหวะไม่ได้เลย“เคธี่ เคธี่!”เฟลิเป้ตะโกนใส่ด้านหลังของหญิงสาวจากระยะไกล แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังคงเดินไปข้างหน้าเรื่อย ๆ โดยสนใจแค่สิ่งที่ตัวเองกำลังทำ ราวกับว่าไม่ได้ยินเฟลิเป้ที่ตะโกนใส่เธอ และราวกับว่าเธอไม่รู้จักคนที่ชื่อเคธี่เลยเฟลิเป้ไม่สามารถหาโอกาสที่จะวิ่งไปอีกฝั่งได้ เขาจึงได้แต่ไล่ตามผู้หญิงคนนั้นไปตามถนนสายเดิม และไม่ช้าเธอก็เดินเลี้ยวที่ตรงหัวมุมของสุดถนน“เคธี่!”เฟลิเป้ยอมไม่ได้ที่จะไม่ได้เห็นเธออีก เขาไม่สนใจจราจรและรีบข้ามถนนไปคนขับรถหลายคนต่างก็ลดกระจกลงและโผล่หน้าออกมาตะโกนใส่เฟลิเป้ “อยากตายหรือไง? พุ่งออกมากลางถนนแบบนี้เดี๋ยวก็ได้ตายฟรีหรอก!”เฟลิเป้ไม่มีอารมณ์จะสนใจคำพูดเหล่านั้น เขารู้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด แต่ก็ไม่มีทางเลื

หลังจากที่ฌอนพูดถึงเรื่องนี้ ร่องรอยของความดีใจก็ฉายผ่านดวงตาอันหนักอึ้งของเจเรมี่ความทรงจำสำคัญที่เขาสูญเสียไปเพราะบุหรี่ที่ลาน่าทำขึ้นในตอนนั้นชัดเจนมากขึ้นในความคิดของเขาตอนนี้“ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นคนจุดไฟ”ในที่สุดเจเรมี่ก็มีโอกาสบอกความจริง ฌอนและเมเดลีนหันกลับมามองเขาพร้อมกันฌอนขมวดคิ้ว “ก่อนหน้านี้คุณก็บอกผมว่า แม้คุณจะสูญเสียความทรงจำไป และถูกลาน่าหลอกใช้ในตอนนั้น แต่ไฟ…”“ลาน่าขอให้คนจุดไฟไว้ล่วงหน้า จากนั้นเธอก็เรียกผมมาเป็นแพะรับบาป จุดประสงค์ของเธอคือทำให้เอวลีนคิดว่าผมเป็นคนจุดไฟเพื่อให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนพังลง”คำตอบของเจเรมี่ทำให้เอวลีนและฌอนตกใจเป็นอย่างมากแน่นอนว่าพวกเขาไม่สงสัยในสิ่งที่เจเรมี่กำลังบอกในตอนนี้เลย เพราะคนอย่างลาน่าสามารถทำสิ่งนั้นได้จริง ๆ“เจเรมี่ ทำไมคุณไม่เคยบอกเรื่องนี้กับฉันเลย?” เมเดลีนมองเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสาร และความรู้สึกผิดมากมายในใจเขาแบกรับความคับแค้นใจ การสูญเสียเธอ และการแต่งงานของพวกเขาก็ต้องจบลงเพราะเหตุนี้ แต่เขาไม่เคยปกป้องตัวเองเลยสักครั้ง“ในตอนนั้นผมสูบบุหรี่ที่ลาน่าทำมาให้โดยเฉพาะมากเกินไป ผมก็เลยสั