All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 1361 - Chapter 1370

หลังจากที่พูดอย่างนั้น ทุกสายตาก็จับจ้องเมเดลีน และในเวลาเดียวกันหญิงสาวเองก็ผงะไปแม่ไรอันปาดน้ำตาจากใบหน้าแล้วรีบถาม “คุณพยาบาล ลูกชายของฉันเป็นยังไงบ้าง? เขาจะฟื้นไหม?”“อาการบาดเจ็บของเขาสาหัสมากค่ะ ตอนนี้เขายังไม่พ้นขีดอันตราย ดูเหมือนว่าเขาไม่มีความต้องการที่จะอยากมีชีวิตรอดด้วย เขาเพียงแค่เรียกชื่อเอวลีนบ้างเป็นครั้งคราวเท่านั้นค่ะ”พยาบาลมองไปที่เมเดลีนขณะเอ่ยอย่างนั้น“ผู้หญิงคนนี้คือคุณเอวลีนที่คนไข้เรียกหาใช่ไหมคะ?”เมเดลีนพยักหน้า “ใช่ค่ะ ฉันเอง”“คุณเป็นเพื่อนของผู้ป่วยหรือเปล่าคะ? ตอนนี้เขาแทบไม่มีใจอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อเลย และดูเหมือนว่าเขาจะปล่อยคุณไปไม่ได้ด้วยเหมือนกัน ฉันไม่แน่ใจว่าคุณอยากจะเข้าไปช่วยเขาไหม…”“คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? ลูกฉันเป็นแบบนี้เพราะผู้หญิงคนนี้ เขาจะยังต้องการพบเธอได้ยังไง?” แม่ของไรอันแย้งและไม่สามารถยอมรับข้อเท็จจริงนี้ได้เมื่อนางพยาบาลได้ยินเช่นนั้น เธอก็มองคุณนายโจนส์ด้วยความประหลาดใจ “คุณคะ นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตและความเป็นความตายของผู้ป่วย ลูกชายของคุณเรียกหาแต่คุณเอวลีน หากเธอเต็มใจที่จะให้กำลังใจลูกชายของคุณ เขาก็อาจจะยัง

แพทย์บอกกับเธอว่าพวกเขาได้ทำทุกวิถีทางในการช่วยชีวิตไรอันแล้ว แต่ความตั้งใจที่จะมีชีวิตอยู่ของเขากลับอ่อนแรงเหลือเกินคนส่วนใหญ่มีความหวังและความพยายามที่อยากจะมีชีวิตรอด แต่ดูเหมือนไรอันจะอยากเดินเข้าหาความตายมากกว่าทำให้ตัวเองรอดอย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าสิ่งเดียวที่เขาจะปล่อยไปไม่ได้ก็คือเมเดลีน เขาเอาแต่เรียกชื่อของเธอซ้ำ ๆ“บางทีคุณอาจเป็นคนเดียวที่เขาไม่สามารถปล่อยวางจากใจได้นะคะ” พยาบาลเอ่ยหลังจากนิ่งฟังเงียบ ๆ เมเดลีนก็เดินไปอยู่ที่ข้างเตียงใบหน้าของไรอันซีดราวกับหิมะในขณะที่ลมหายใจก็แผ่วเบา ท่อต่าง ๆ ถูกสอดใส่เข้าไปในร่างกายเพื่อประคองร่างกายที่กำลังจะตายเอาไว้เสียงบี๊บจากคลื่นไฟฟ้าหัวใจดังขึ้นราวกับว่าจะหยุดลงได้ทุกเมื่อเมเดลีนเดินเข้าไปหาและทันทีที่เดินไปที่เตียง เธอก็ได้ยินเสียงไรอันร้องเรียกอีกครั้ง “เอวลีน”แน่นอนว่าเขาไม่สามารถปล่อยวางจากเธอได้“ไรอัน” เมเดลีนเรียกเขา “ฉันเอง เอวลีน ฉันอยู่นี่”“เอวลีน…” ไรอันยังคงเรียกชื่อเธอโดยไม่รู้ตัวเมเดลีนขมวดคิ้วเล็กน้อย “ไรอัน ฉันยืนอยู่ที่นี่ คุณรู้สึกถึงฉันไหม? มีอะไรจะบอกฉันหรือเปล่า?”ไม่นานหลังจากที่เสียงของเม

เจเรมี่ไม่อยากให้เมเดลีนต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้ ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกโกรธกับท่าทีของพ่อและแม่ของไรอันอย่างมากเช่นกันเมื่อหญิงสูงวัยเห็นว่าเมเดลีนและเจเรมี่กำลังจะจากไป เธอก็ตะโกนตามหลังอย่างเย็นชา “เอวลีน ถึงแม้ว่าไรย์จะตื่นก็อย่าหวังว่าฉันจะขอบคุณ!”เจเรมี่หยุดเดิน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจอย่างมาก แต่เมเดลีนหยุดเขาเอาไว้“ไม่จำเป็นหรอก เจเรมี่”เธอเอ่ยอย่างสงบ ก่อนจะหันมามองคนโมโหร้ายทั้งสองอย่างไม่ไยดี“คุณคิดว่าฉันต้องการคำขอบคุณจากคุณหรือไง? ฉันแค่ทำในสิ่งที่ฉันอยากทำ”หลังจากพูดจบ เธอก็จับมือของเจเรมี่ที่แววตากำลังเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง ด้วยรอยยิ้มบาง ๆดวงตาของเจเรมี่อ่อนลง เขาไม่ต้องการทะเลาะกับพ่อแม่ของไรอันอีกต่อไป ด้วยเหตุผลนี้เขาจึงจับมือคนตัวเล็กแล้วพาเธอออกไปจากโรงพยาบาลทันทีเมื่อพิจารณาจากท่าทีของเมเดลีนในตอนนี้ เขาก็รู้สึกราวกับว่าเธอได้กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนอีกครั้งเขามองใบหน้าด้านข้างของเธอ ภายใต้แสงแดดที่สว่างสดใสใบหน้างดงามไร้ที่ติของเธอดูมีเสน่ห์มากเป็นพิเศษ“ลินนี่”“คะ” เธอเอ่ยด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่แต่งแต้มบนใบหน้าเจเรมี่จึงรู้สึกอบอุ่นในใ

แต่หลังจากที่เฟลิเป้รู้ความจริงเกี่ยวกับการตายของพ่อแม่ของเขา เขาก็หายตัวไปก่อนที่เฟลิเป้จะออกจากคฤหาสน์วิทแมน เมเดลีนเคยถามว่าเขาต้องการจะทำอะไร แต่เขาก็บอกเพียงว่าเขาอยากจะกลับใจ และบอกว่าเคธี่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไรทว่าเคธี่กลับเสียชีวิตไปแล้วเมเดลีนกับเขาจึงไม่สามารถเดาความคิดหรือความรู้สึกของเคธี่ได้ระหว่างทางกลับบ้าน เมเดลีนนั่งอยู่ในรถด้วยความคิดที่เริ่มฟุ้งซ่าน “เคธี่เป็นผู้หญิงที่ดีมากจริง ๆ”เจเรมี่จึงจับมือเธอเอาไว้ “อย่าคิดเรื่องเศร้า ๆ เลยนะ”เธอจึงถอนหายใจออกมาด้วยความเสียดาย “คงจะดีมากถ้าเคธี่โชคดีเหมือนกับฉันในตอนนั้น ฉันรู้ว่าเฟลิเป้เสียใจกับเรื่องนี้มากแค่ไหน เขารู้สึกเสียใจที่ได้รู้ว่าคนที่เขารักคือเคธี่ในวันที่สายเกินไปแล้ว และเคธี่ก็...”“ลินนี่”“คะ” เธอรู้ว่าเจเรมี่เป็นห่วง “ฉันไม่เป็นไร แค่รู้สึกสงสารทุกครั้งที่นึกถึงเธอ ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่เธอคงจะมีความสุขไม่น้อย…”หลังจากที่เธอถอนหายใจ รถก็หยุดอยู่หน้าไฟแดงเมเดลีนมองไปที่ทางม้าลายข้างหน้าอย่างเฉยชา แต่ในชั่วขณะนั้นเธอก็คิดว่าเธอเห็นร่างที่คุ้นเคยเธอไม่แน่ใจจึงพยายามเพ่งมอง ทว่าคนคนนั้นกลับหายไป

“เจเรมี่ อยากรู้ไหมว่าฐานลับของไรอันในเมืองเอฟ อยู่ที่ไหน?”เจเรมี่มองผู้เป็นอาด้วยแววตาลุ่มลึก “อารู้เหรอครับว่ามันอยู่ที่ไหน?”เฟลิเป้พยักหน้าอย่างหนักแน่น “รู้สิ”เจเรมี่ประหลาดใจ ก่อนจะบอกกล่าวเมเดลีนสองสามคำ และไปยังสำนักงานของอินเตอร์โพลในเมืองเกลนเดลกับเฟลิเป้เฟลิเป้ให้ที่อยู่และข้อมูลที่เกี่ยวข้อง จากนั้นผู้ที่รับผิดชอบก็ติดต่อเพื่อนร่วมงานที่เมืองเอฟทันที แล้วพวกเขาก็พบสถานที่ที่ไรอันใช้ซ่อนสินค้าผิดกฎหมายของเขาในเมืองเอฟได้ในที่สุดเบาะแสของเฟลิเป้สำคัญกับปฏิบัติการในครั้งนี้มากหลังจากที่พวกเขาออกจากสำนักงานแล้ว เจเรมี่และเฟลิเป้ก็เดินไปตามถนนในช่วงปลายฤดูร้อนพวกเขาสองคนไม่มีความรู้สึกว่าอยากจะแข่งขันกันอย่างเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้พวกเขาหลงเหลือไว้เพียงมิตรภาพที่ดี“อารู้เกี่ยวกับธุรกิจของไรอันได้ยังไง? แล้วรู้ได้ยังไงว่าเขาซ่อนสินค้าไว้ที่ไหน?” เจเรมี่ถามเฟลิเป้หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ดวงตาเรียวของเขาก็ดูฟุ้งซ่านก่อนจะเอ่ยออกมา“หลังจากที่เคธี่ตายเพราะฉัน สิ่งเดียวที่อยู่ในใจฉันก็คือการแก้แค้น แต่ฉันรู้ดีว่าความเกลียดชังที่ฉันหมกมุ่นมาตลอดหลายปีเป็นเพียงความเข้าใ