บททั้งหมดของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: บทที่ 1121 - บทที่ 1130

เมเดลีนอดทนกับความเจ็บปวดที่ข้อมือและเอ่ยอย่างใจเย็นว่า “เป็นอะไรไปเจเรมี่? ฉันลินนี่ไง”ลินนี่ชื่อนั้นแว่วเข้าหูและตรงเข้าไปสู่หัวใจของเจเรมี่ความอาฆาตพยาบาทในดวงตาของเขาจางหายไป และดวงตามืดหม่นของเขาก็แทนที่ด้วยความสดใสทันทีเหมือนว่าเขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าตัวเองกำลังจับเมเดลีนไว้แน่น เขาจึงปล่อยมืออย่างรวดเร็วและลูบไล้ข้อมือของเธอเบา ๆ “ผมทำร้ายคุณหรือเปล่า?”เมเดลีนส่ายหน้า “เปล่าค่ะ แต่ทำไมเมื่อกี้คุณถึงทำแบบนั้น? ตอนที่คุณหายไป เกิดอะไรขึ้นกับคุณกันแน่?”เจเรมี่ยังคงเงียบ คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่นทว่าชายหนุ่มก็ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงเหยียบคันเร่งและขับรถต่อไป‘ในตอนที่หายไป เกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่?’ เขาถามตัวเองเงียบ ๆเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่และกลับมาหาเธออีกครั้ง เขาต้องทนทุกข์ทรมานกับผลกระทบที่รุนแรงเช่นนี้ตอนที่พวกเขากลับไปถึงคฤหาสน์วิทแมนนั้นยังไม่ดึกมาก ลิเลียนและแจ็คสันยังคงนั่งเล่นตัวต่ออยู่บนพรมใกล้กับโต๊ะกาแฟเมื่อเมเดลีนเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของลิเลียน เธอก็รู้สึกโล่งใจแต่เธอก็ยังกังวลว่าเจเรมี่อาจเพิกเฉยต่อลิเลียนและทำร้ายจิตใจที่เปราะบางของเธออีกครั้ง ด้วย

“เจเรมี่ แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าคุณผ่านอะไรมาบ้างในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา แต่ฉันก็รับรู้ได้ว่าคุณคงมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังหวังว่าคุณจะเชื่อใจฉัน ในใจฉันไม่เคยมีผู้ชายคนไหนนอกจากคุณ”เมเดลีนกระชับอ้อมกอด แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่เธอก็รู้ว่าเขาได้ยินสิ่งที่เธอพูดวันรุ่งขึ้นเมเดลีนตื่นแต่เช้าตรู่ เธอเตรียมอาหารเช้าและทำข้าวกล่องสำหรับลูก ๆ ก่อนจะให้คนขับรถไปส่งเด็ก ๆ ที่โรงเรียนหลังจากนั้นเธอก็เข้าไปในครัว เพื่อเตรียมของว่างยามเช้าให้เจเรมี่เมเดลีนได้รับโทรศัพท์จากไรอันอีกครั้งหลังจากที่เธอรับประทานอาหารเช้าเสร็จ เขาขอพบเธอที่สำนักงานทนายความในอีกครึ่งชั่วโมงตอนที่เธอกำลังจะถามเจเรมี่ว่าเขาอยากตามเธอไปด้วยไหม เขาก็บังเอิญคุยโทรศัพท์อยู่และบอกเธอว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นที่บริษัทดังนั้นเมเดลีนจึงไปที่สำนักงานทนายความด้วยตัวเอง และระหว่างทางเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหัวเราะเยาะตนเองเธอเคยสาบานกับตัวเองว่าจะไม่แต่งงานอีกเป็นครั้งที่สามแต่เจเรมี่กลับมาแล้ว หลังจากประสบกับความเจ็บปวดในการสูญเสียเขาไป เธอก็ไม่อยากครุ่นคิดเกี่ยวกับอดีตอีกต่อไป เธอแค่อยากจะใช้ชีวิตอยู่ร่

เจเรมี่สอดมือข้างหนึ่งเข้าไปในกระเป๋าและเข้ามาใกล้ไรอันอีกหนึ่งก้าวด้วยท่าทางสบาย ๆ“ผมจะให้ทนายมาพบกับคุณพรุ่งนี้ คุณจะได้ไม่ต้องลำบากขยับไปไหนเองแม้แต่ก้าวเดียว” เจเรมี่พูด เขาจัดแจงทุกอย่างไว้อย่างลงตัวแล้ว “ถ้าหากว่าคุณยังหาข้ออ้างเพื่อชะลอการหย่าได้อีก มันก็จะพิสูจน์ได้ว่าการแต่งงานกับเอวลีนในตอนนั้น คุณมีแรงจูงใจอื่นแอบแฝง” เขากล่าวเสริมไรอันมองเจเรมี่อย่างใจเย็น “แรงจูงใจที่แท้จริงของผมคือการปกป้องเอวลีน เจเรมี่ คุณคิดมากไปเองต่างหาก”“ผมคิดน้อยเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ต่างหาก ผมเลยโง่ยอมมอบผู้หญิงที่รักที่สุดให้กับคุณ” เจเรมี่เอ่ยด้วยแววตาที่ดุดัน เขาเหลือบมองขาขวาของไรอันที่พันด้วยเฝือกนิ่ง ๆน้ำเสียงของเขาดูลดตัวลงมาคุยด้วยขณะที่เขาพูดว่า “อุบัติเหตุครั้งนี้ค่อนข้างจะกระทันหัน” จากนั้นเขาก็เดินไปที่ข้างเตียง เจเรมี่จ้องมองไปยังขาที่บาดเจ็บของไรอันด้วยความสงสัย “ผมอยากดูแผลที่ขาคุณหน่อย” เขาเสริมขึ้นเมื่อสังเกตเห็นว่าเจเรมี่ยื่นมือมา ไรอันก็ขมวดคิ้ว “เจเรมี่ วิทแมน อย่าทำอะไรผลีผลาม” เขาเตือน"คุณกลัวอะไร? กลัวที่จะถูกผมเปิดโปงหรือเปล่า?” เจเรมี่ถาม ดวงตาของเขาฉายแววเกร

“ตอนที่รู้ว่าคุณจะจากฉันไป และไม่อยู่ในโลกของฉันไปตลอดกาล ฉันก็ไม่อยากนับวันเวลาอีกแล้ว ฉันไม่กลัวอะไรเลย ฉันกลัวแค่ว่าจะไม่ได้อยู่กับคุณอีกต่อไป”ขณะที่เขาฟังทุกคำที่เมเดลีนพูดออกมา ดวงตาของเจเรมี่ก็แสดงความรู้สึกขอโทษและขอบคุณอย่างสุดซึ้ง“ไรอันกับฉันแต่งงานกันแบบฉาบฉวย เขาไม่เคยบังคับอะไรฉันเลย และฉันก็ไม่สามารถโน้มน้าวตัวเองให้ทำตัวเหมือนเป็นคู่แต่งงานกับเขาได้เลย นั่นก็เพราะยังมีผู้ชายที่ชื่อเจเรมี่ วิทแมนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจฉันเสมอ”เพียงประโยคเดียวก็ทำให้เขารู้สึกซาบซึ้งไปถึงหัวใจ หลังจากนั้นไม่นานน้ำใส ๆ ก็ไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยของเธอ“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายคนนี้จะกลับมาอยู่ข้างฉัน แต่หลังจากกลับมาอยู่ด้วยกันแล้วฉันก็ไม่ต้องการให้เขาทำร้ายฉันด้วยวิธีเหล่านี้อีก”“เจเรมี่ มันมากเกินไปหรือเปล่าคะ ที่ฉันอยากจะมีความรักเรียบง่ายและใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบกับคุณ? หรือเราไม่สามารถอยู่ด้วยกันในฐานะคนรักได้?”น้ำตาของเธอไหลออกมาขณะที่เธอถามเขาออกไปตรง ๆ ในตอนนี้เองที่เจเรมี่รู้สึกว่าหัวใจของเขาแตกสลาย เขาโอบเธอไว้ในอ้อมแขน “ผมขอโทษนะ ลินนี่ ผมทำให้คุณร้องไห้อีกแล้ว” เขากล่าว

ทันใดนั้นไรอันก็เอื้อมมือไปจับมือเธอไว้ แต่เมเดลีนก็สะบัดมือเขาออกโดยสัญชาตญาณ เมื่อสังเกตเห็นว่าไรอันมองมาอย่างอึ้ง ๆ เมเดลีนก็ตระหนักได้ว่าการตอบสนองของเธอดูจะเกินจริงไปหน่อย “โทษทีค่ะ ไรย์” เธอบอก“ไม่เป็นไร ผมคงทำตัวบุ่มบ่ามไปหน่อย” ไรอันพูดในขณะที่พยุงตัวขึ้นด้วยแขน เขายืนขึ้นอย่างพยายาม“ผมรู้ว่ามันยากสำหรับคุณที่จะยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรา ผมรู้ว่าผู้ชายคนเดียวที่คุณรักคือเจเรมี่ วิทแมน เรื่องนี้จะเป็นความลับระหว่างเราสองคน ผมจะไม่พูดเรื่องนี้กับใคร” เขาบอกกับเธอเมเดลีนเข้าใจความหมายและรู้ว่าเขาเป็นคนดี แต่สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วก็เกิดขึ้นแล้วจริง ๆ มันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะบอกตัวเองว่าเป็นอย่างอื่นคนอื่นไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้ แต่ไม่มีทางที่เธอจะก้าวข้ามความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของตัวเองไปได้ เธอไม่พูดอะไร เพียงแต่พยักหน้าแล้วจากไปเมเดลีนกลับไปที่คฤหาสน์วิทแมนโดยเร็ว แต่เจเรมี่ไม่ได้อยู่ที่นั่น ดังนั้นเธอจึงไปอาบน้ำเธอรู้ดีว่าเหตุการณ์นี้ไม่ง่ายขนาดนั้นต้องมีคนวางแผนร้ายใส่ไรอันกับเธอแน่ ๆไม่อย่างนั้นเธอจะหมดสติทันทีแบบนั้นได้ยังไง?มีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่