ไรอันเพิ่งหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจะดื่ม เมื่อได้ยินเช่นนั้นมือของเขาก็ค้างเติ่งอยู่กลางอากาศมีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าที่หล่อเหลาและสง่างามของเขา “เจเรมี่ ผมคิดว่าคุณอาจเข้าใจผิด”“งั้นเหรอ?” เจเรมี่ยิ้มกว้าง ใต้ดวงตาสีเหลืองอำพันของเขามีกระแสน้ำที่พร้อมจะทำลายทุกอย่าง “ถ้าไม่อยากให้เข้าใจผิด ก็เอาผู้หญิงของผมคืนมาสิ”ไรอันเข้าใจสิ่งที่เจเรมี่พูด จากนั้นเขาก็จิบน้ำ “แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของคุณจะเปลี่ยนไปมาก แต่คุณยังคงขี้หึงและเอาแต่ใจเหมือนเดิมเลยนะ”“คุณก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้ผมกลายเป็นแบบนี้นี่” เจเรมี่โต้กลับรอยยิ้มบนใบหน้าของไรอันค้างอยู่อย่างนั้น “ผมคิดว่าคุณคงได้รู้อะไรมามากเลยสินะ แต่ผมว่าคุณคงยังไม่ได้รับข้อมูลที่ครบถ้วนทั้งหมด ยังมีบางสิ่งที่คุณไม่รู้เลย”เจเรมี่เลิกคิ้ว เมื่อเขากำลังจะพูดบางอย่าง เมเดลีนก็กลับมาพอดี“กำลังคุยเรื่องอะไรกันคะ?” เมเดลีนเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเธอก็เดินไปและกำลังจะนั่งลงข้าง ๆ เจเรมี่ แต่แล้วชายหนุ่มกลับลุกขึ้นและจับมือเธอเอาไว้ทันทีเมเดลีนมองเขาด้วยความสงสัย “มีอะไรหรือเปล่าคะ?”จากนั้นเจเรมี่ก็โน้มตัวลงมาแล้วกดจูบเธอต่อหน้าไรอันเมเดลี
Read more