บททั้งหมดของ บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย: บทที่ 221 - บทที่ 230

“คุณหมายถึงอะไร” มาดามดันน์มองสามีด้วยความตกใจ“เจนเป็นลูกสาวของคุณ และเธอเป็นหลานสาวของท่านผู้อาวุโสดันน์“คุณคิดว่าตระกูลดันน์เป็นอย่างไรเมื่อนายท่านอาวุโสยังมีชีวิตอยู่งั้นหรือ? เราไม่เก่งเท่าสจ๊วต แต่คนที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงในแวดวงในเมืองเอส ซิตี้ไม่ถือว่าเราเป็นผู้ที่เหนือกว่าพวกเขา พวกเขาทั้งหมดพยายามที่จะใช้ประโยชน์ในด้านที่ดีของเรา!” โจเซฟกล่าวในขณะที่ระลึกถึง แม้ว่าเขาจะไม่อยากยอมรับ แต่เขาก็ไม่มีอำนาจเท่านายท่านอาวุโสดันน์เมื่อนายท่านอาวุโสดันน์ยังมีชีวิตอยู่ ตระกูลดันน์เจริญรุ่งเรืองมาดามดันน์ตะลึง “ฉันไม่เข้าใจ”ทำไมสามีของเธอถึงพูดถึงนายท่านกัน?“ความฉลาดเป็นเลิศของนายท่านอาวุโสต้องทำอะไรกับเรื่องนี้กัน?”หัวใจของเธอยุ่งเหยิงและแม้ว่าเธอจะไม่อยากเข้าใจ แต่เธอก็เข้าใจโจเซฟเย้ยหยันเบา ๆ“คุณคิดว่านายท่านอาวุโสคือใคร? เจสันเติบโตมาพร้อมกับเราในขณะที่ความอับอายนั้นเติบโตขึ้นพร้อมกับเขา เขาเลี้ยงดูเธอด้วยตัวเขาเอง!“พวกเขาใช้เวลาร่วมกันมาก คุณคิดว่านายท่านอาวุโสไม่รู้ว่าความอัปยศอดสูนั้นเป็นหลานสาวของเขาหรือไม่งั้นหรือ?”“ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจ หย

นอกเหนือจากไมเคิลที่ก่อปัญหาในบางครั้งแล้ว ความสงบสุขในเอ๋อไห่ ชายคนนี้ก่อความวุ่นวายอย่างมากในโฮมสเตย์ที่เงียบสงบเขาบอกว่าอยากไปว่ายน้ำลูกตาของโจโจ้แทบจะหลุดออกจากตา “คุณไม่สามารถว่ายน้ำในทะเลสาบนี้ได้”ไมเคิลตั้งใจอย่างแน่วแน่ “ฉันรู้วิธีว่ายน้ำ แถมน้ำยังใสอีกด้วย ฉันจะไม่ไปไหนไกล ฉันจะอยู่แถวนี้"“แต่คุณไม่…”ก่อนที่เธอจะพูดจบ โจโจ้เฝ้ามองชายคนนั้นเดินจากไป ชายหนุ่มรูปงามโบกมือให้เธออย่างไร้กังวล เขากล่าวว่า “ฉันกำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้า”โจโจ้มองชายคนนั้นด้วยความสับสน“บอส…สมองของไมเคิลมีอะไรผิดปกติงั้นหรือ? ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจเขาเลย?"หญิงสาวกดริมฝีปากเข้าหากัน “ไปจับตาดูเขา เขาเหลือห้องพักนั้นกี่วัน? ขายห้องพักนั้นทางออนไลน์เดี๋ยวนี้”“บอส!” ราวกับว่าโจโจ้ได้พบที่ดินผืนใหม่ เธอปิดปากและชี้ไปที่ผู้หญิงที่กำลังนอนอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบ “โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว! บอส คุณกำลังไล่เขาออกใช่ไหม?”หญิงสาวกลอกตาของเธอ “ตอนนี้คุณเพิ่งรู้ตัวงั้นหรือ?”โจโจ้กำลังจะพูดเมื่อเธอเห็นอะไรบางอย่างจากหางตาของเธอ เธอหยุดและยืนเหมือนรูปปั้น เธอจ้องมองคนที่เดินมาด้วยปากที่อ้าปากค้างของเธอ“โจโจ้ ทำไมป

ไฮด์ลงจากเครื่องบินอย่างเร่งรีบ มีรถแท็กซี่ที่สนามบิน เขาเข้าไปในคันนึง และให้ที่อยู่คนขับเพื่อนของเขาอาศัยอยู่ในโฮมสเตย์ใกล้เมืองโบราณต้าหลี่เธอกำลังคุยโทรศัพท์กับเขาเมื่อเขามาถึงทางเข้าโฮมสเตย์ เธอยืนอยู่กลางแดดในขณะที่มองดูรถที่กำลังจะมาและไปรถแท็กซี่คันหนึ่งแล่นเข้ามาจอดที่หน้าโฮมสเตย์เมื่อประตูรถเปิดออกไฮด์ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอเพื่อนของไฮด์เป็นผู้หญิง หลายปีก่อนไฮด์ชอบที่จะสนุกสนาน ทุกคนในแวดวงนี้รู้เรื่องนี้ ผู้หญิงคนนี้เคยร้องคาราโอเกะและดื่มกับไฮด์มาก่อนเมื่อเธอเห็นไฮด์รอยยิ้มก็ผลิบานบนใบหน้าของเธอ“ท่าน โซรอส ฉันคิดว่าคุณแค่ล้อเล่น แต่คุณอยู่ที่นี่จริง ๆ“ทำไมคุณถึงมาที่นี่อีกครั้งล่ะ?“คุณก็รีบมากด้วย คุณกำลังตามหาภรรยาของคุณงั้นหรือ?”เธอล้อเล่นครึ่ง ๆไฮด์ยิ้มเบา ๆ และไม่พูดอะไร มีแววตาผิดหวังเล็กน้อยในดวงตาของเขา“มินดี้” เขาพูดและหยิบโทรศัพท์ออกมา เขาเปิดภาพถ่าย “คุณถ่ายภาพนี้ที่ไหน?”มินดี้ เฟย์ตกใจมาก เธอไม่ตอบทันที สายตาของเธอจ้องมองไปที่ใบหน้าของไฮด์เป็นเวลานาน “ ... ท่าน โซรอสคุณมาที่นี่เพื่อตามหาภรรยาของคุณจริง ๆงั้นหรือ? ใครอยู่ในภาพนี้”ไฮด์รู้สึก

ใบหน้าของเขาตึงเครียด เขาอยากเห็นสิ่งนี้!เขาต้องมอง!สำหรับนายน้อยเดวิดสัน นี่เป็นเพียงเรื่องปกติ อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงฌอนมือของเขาก็รู้สึกเหมือนมีน้ำหนักหนึ่งพันกิโลกรัมขณะที่เขามองรูปถ่ายบนหน้าจอ เขารู้ว่านั่นคือเธอ มันคือเธอ!แม้ว่าผู้หญิงในภาพจะมีผมยาว แม้ว่ารูปถ่ายจะไม่ชัดเจน…เขายังสามารถจำผู้หญิงในรูปได้ทันทีว่าเป็นเจนหัวใจของเขาเต้นแรง"เธออยู่ที่ไหน?"ฌอนถามอย่างกังวลนายน้อยเดวิดสันหักหลังมินดี้ทันทีจากนั้นรูปภาพก็ถูกส่งไปยังกล่องจดหมายของชายหนุ่มเขาสะบัดนิ้ว “บอกท่านอาวุโสเดวิดสันว่าฉันจะไม่ทำอะไรกับเดวิดสัน กรุ๊ปอีกต่อไป เกี่ยวกับวิกฤตนี้สจ๊วต อินดัสตรี้จะใส่เงินเข้าไปและเป็นนักลงทุนของคุณ บอกให้ท่านอาวุโสเดวิดสันมาที่สจ๊วต อินดัสตรี้เพื่อพูดคุยกับผู้จัดการโครงการของเราเกี่ยวกับการทำงานร่วมกัน“ฉันจะมอบสิทธิ์ให้เร็ว ๆ นี้”เขาพูดเรื่องนี้เสร็จอย่างรวดเร็ว ก่อนที่นายน้อยเดวิดสันจะกล่าวขอบคุณเขา ก็มีลมเย็นพัดผ่านห้องส่วนตัวและชายคนนั้นก็หายไป“มินดี้ เฟย์!” เขาขับรถในขณะที่คิดถึงมินดี้ เฟย์ เขาจำคนนี้ไม่ได้เขาโทรหาเรย์ “นายรู้จักมินดี้ เฟย์ไหม?”เรย์รอส

เขารู้สึกเสียใจกับมันทันทีที่เขาเห็นผู้หญิงคนนั้นหลังแข็ง เขาก็เริ่มเสียใจกับมันทันที“เจน ดันน์…” เสียงเงียบของหญิงสาวพูดเบา ๆ ราวกับว่าเธอได้เจาะลึกความทรงจำของเธอ ร่างกายของไมเคิลสั่นสะท้านและเขามองหญิงสาวที่บันไดด้วยความวิตกกังวล รอให้เธอพูดต่อ…“นั่นคือใคร?”หัวใจของไมเคิลเต้นผิดจังหวะ เขามองเธอด้วยความไม่เชื่อขณะที่เธอค่อย ๆเดินจากไปเขาคิดว่าเธอจะต้องระเบิด เธอจะต้องโกรธเขาและต้องการที่จะรู้ว่าเขาเป็นใคร เขารู้จักชื่อของเธอได้อย่างไรเขาคิดถึงความเป็นไปได้ทุกอย่าง แต่เขาไม่เคยคิดว่าเธอจะทำเฉยเมยเช่นนี้เช่นนั้น เธอปฏิเสธชื่อนั้น เธอยัง... หักล้างการมีอยู่ของตัวเองงั้นหรือ?ณ ขณะนั้น เขาพูดไม่ออก จริง ๆแล้วเขากลัวเกินกว่าที่จะวิ่งเข้าไปหาเธอและเรียกร้องอยากรู้ว่าทำไมโจโจ้กระโดดและข้ามไปหาเขาพร้อมกับชุดปฐมพยาบาล ไมเคิลมองไปที่เธอ ได้ยินเสียงอันไพเราะและร่าเริงของเธอ เธอเป็นแสงตะวันเสมอช่างแตกต่างจาก... ผู้หญิงคนนั้นบางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ผู้หญิงคนนั้นยืนกรานที่จะเก็บโจโจ้ไว้ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเด็กสาวไม่เหมาะกับอุตสาหกรรมการบริการมากนัก เพื่ออยู่เคียงข้างเธอ“เฮ้ ไม