บททั้งหมดของ บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย: บทที่ 131 - บทที่ 140

“คุณต้องการอะไรวะ!” มือของเจนกำหมัดแน่น ผู้ชายคนนี้ต้องการอะไรจากเธออีก? "คุณ สจ๊วต มองดูสิ! มองมาที่ฉันดี ๆ! ฉันมีอะไรที่เจ้าชายอย่างคุณจะต้องมาเสียเวลาไปเปล่าด้วย!"บอกฉันสิ! แค่บอกฉัน แล้วฉันจะให้คุณ! ทั้งหมดเลย!" ทำไมเขาต้องเข้ามาในชีวิตของเธออีกด้วย? เขาต้องการอะไร? "คุณสจ๊วต! ฉันไม่ใช่เจน ดันน์ที่คุณเคยรู้จักอีกต่อไป! โปรดรู้ไว้ด้วย!“ฉันบอกไม่ได้ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมคนที่ร่ำรวยและได้รับการยอมรับอย่างคุณต้องเสียแรงมากมายกับฉัน อะไรที่คุณต้องการจากฉัน?”ทุกอย่างเริ่มเข้าสู่นรกเมื่อวานนี้ และยังไม่จบลงจนถึงตอนนี้ ซูซาน วิลสันลากเธอขึ้นรถและไปงานปาร์ตี้ที่ไร้สาระ จากนั้นเธอก็ได้พบกับคนที่เธอไม่ควรเจอในบ้านที่น่ารังเกียจนั่น – ไฮด์ โซรอส!ไฮด์เสียดแทงเข้าไปที่หัวใจของเธอ และเธอแทบจะไม่มีเวลาเอามันออก ก่อนที่พี่ชายร่วมสายเลือดของเธอจะเพิ่มมันเข้าไปอีก!หลังจากนั้นคืออะไร? หลังจากนั้น ชายคนนี้ที่ปรากฏตัวต่อหน้าเธออย่างลึกลับ และทำสิ่งลึกลับมากมาย เธอไม่เข้าใจว่าเขากำลังจะทำอะไรอีกต่อไปและเธอเบื่อที่จะพยายามเข้าใจแม้ว่าเธอจะไม่มีความหมายอะไรเลยนอกจากวัวควายสำหรับพวกเขา แต่สัตว

“คุณพึ่งบอกว่าคุณดันน์เรียกชื่อผมตอนที่เธอหลับหรอ?” ถ้าเขาเข้าใจถูกต้อง ‘ลูก้า’ ควรจะหมายถึงเขาใช่ไหม? ซัคมีสีหน้าแปลก ๆ บนใบหน้าของเขาในตอนนี้ ... แค๊ก แค๊กเป็นไปได้ไหมว่าเขามีเสน่ห์อย่างนั้นจริง ๆ? นอกจากตอนที่ไฮด์พาเจนไปพบแล้ว เขายังได้พบกับ เจนเพียงครั้งเดียวจริงๆ“สจ๊วต เธอพูดคำว่า ‘ลูก้า’จริงเหรอ?” ซัคยังคงทำตัวโง่ ๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นมากกว่าสิ่งอื่นใดก่อนที่เขาจะจบความคิดนั้น คนที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็วางสาย"เฮลโล? เฮลโล? สจ๊วต คุณยังไม่ได้ตอบคำถามของฉัน!”ในอีกด้านหนึ่งฌอนได้วางสายโดยไม่ลังเลใด ๆนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดว่า "ลูก้า"ในยามหลับ ถ้าเธอไม่ได้พูดถึงซัค ลูคัส…จะเป็นใครได้ล่ะ?เขางอนิ้วและเคาะโต๊ะประชุมเป็นจังหวะ ทันใดนั้นเขาก็หยุดและโทรหาอูโน่ "ตรวจสอบว่ามีใครที่ชื่อ 'ลูก้า' อยู่ในคุกหรือไม่"เห็นได้ชัดว่า ในขณะที่ฌอนไม่แน่ใจว่าเจนรู้จักคนที่เรียกว่า "ลูก้า" เมื่อสามปีก่อน แต่ก็ทำให้รู้สึกได้ว่าชื่อที่เธอบ่นในตอนหลับเมื่อสามปีต่อมาอาจมาจากที่เดียวนั่นคือคุกที่เธอเคยอยู่มาสามปี!เขาหันหลังและกลับเข้าไปในห้องทำงานของเขาผู้หญิงบนโซฟาหลับ

หลังจากที่เธอออกจากคุก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินคำว่า "กองทุนสตอร์จ ทรัสต์"จากคนอื่น เจนตั้งใจละเว้นข้อเท็จจริงนี้หลังจากที่เธอออกมาแล้ว“กองทุนสตอร์จ ทรัสต์ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันอีกต่อไป พ่อของฉันและพี่น้องตระกูลดันน์คนอื่น ๆ จะดูแลมันเป็นอย่างดี”ท้ายที่สุดกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ไม่ได้เป็นของเธอจริงๆ นั่นคือของปู่ของเธอ มันจะไม่สมเหตุสมผลถ้าดันน์คนอื่น ๆ ไม่ให้ความสำคัญกับมันผู้ชายตรงหน้าเธอหัวเราะเบา ๆ “เจนถ้าฉันไม่ได้เห็นว่ากองทุนสตอร์จ ทรัสต์แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เมื่ออยู่ในความดูแลของเธฮ ฉันคงคิดว่าเธอไร้เดียงสาเกินไป เจน เธอกำลังหลงใหลในตระกูลดันน์”เมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เจนก็ใจสลาย ความรู้สึกแย่ ๆ พุ่งเข้ามาในหัวใจของเธอ “คุณหมายถึงอะไรคุณสจ๊วต?”“พูดอย่างจริงจังเลย ปาร์ตี้คืนนี้คือการประมูลและตระกูลดันน์เป็นคนจัดงาน สถานที่จัดงานเลี้ยงอยู่ในบ้านของ ตระกูลดันน์”ยิ่งเจนฟังแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกผิดปกติ “การประมูล…อะไรนะ?”ไม่มีทาง…“พ่อและพี่ชายของคุณต้องการเปลี่ยนประธานกองทุนสตอร์จซึ่งหมายความว่า…”“พวกเขาต้องการขายกองทุนสตอร์จ!” เป็นครั้งแรกที่เจนขัดจังหวะฌอนและกรีดร้อ

“มาดามดันน์ คุณอยากให้ฉันกลับไปที่ไหน?” ความเจ็บปวดระดับต่าง ๆ ซ่อนอยู่ในใจของเธอ เจนมองมารดาผู้ให้กำเนิด ผู้ซึ้งให้กำเนิดเธอและเลี้ยงดูเธอมีคำใบ้ที่ไม่สามารถตรวจจับได้ของความลำบากใจบนใบหน้าของมาดามดันน์ อย่างไรก็ตาม มันก็หายไปในพริบตา เธอจับมือของเจนและดึงเธอไปที่ประตูบ้านของดันน์ “เจน เลิกเล่นตลกสักที ฉันขอร้องเธอละ ฉันไม่สามารถให้เธอเล่นตลกในช่วงงานสำคัญนี้ได้ กลับไป โอเค?”ราวกับว่าเธอถูกฟ้าฟาด ไหล่ของเจนสั่นสะท้าน ราวกับว่าหัวใจของเธอถูกฉีกออกเป็นสองส่วน เธอกลับมามีสติและมองไปที่หญิงวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้าเธอผิวขาวกระจ่างใสของมาดามดันน์นั้นสมบูรณ์แบบเนื่องจากเธอได้รับการดูแลเป็นอย่างดีด้วยผลิตภัณฑ์บำรุงผิวราคาแพง เธอมีเพียงตีนกาเล็กน้อยรอบดวงตาของเธอเมื่อเธอยิ้ม เธอสวมชุดที่มีราคาหลายแสน เครื่องประดับที่เธอสวมใส่เป็นคอลเลกชั่นลิมิเต็ดเอดิชั่นของแบรนด์หรูที่เพิ่งเปิดตัวเมื่อไม่นานมานี้ การแต่งหน้าของเธอพิถีพิถันและเธอก็เฟื่องฟู โอ้คนนี้คือมาดามดันน์จาก ตระกูลดันน์ของเดอะบันด์เจนพูดกับมาดามดันน์ช้า ๆ "เพื่อที่จะเป็นมาดามดันน์ที่มีคุณสมบัติเหมาะสม คุณสามารถละเลยตัวตนอื่น ๆ ของ

คนกลุ่มหนึ่งเริ่มส่งเสียงโห่ร้องหลังจากได้ยินสิ่งที่เจนพูด“ไร้สาระ! ท่านผู้อาวุโสคือพ่อผู้ให้กำเนิดของฉัน เมื่อไหร่กันที่ฉัน โจเซฟ ดันน์ทำให้เขาอับอาย” โจเซฟโกรธมาก“คุณไม่ได้ทำหรอ? คุณรู้ดีว่าสิ่งหนึ่งที่ท่านอาวุโสให้ความสำคัญมากที่สุดคือ กองทุนสตอร์จ ทรัสต์และคุณได้ขายมันให้คนอื่นไปแล้ว คุณคิดว่าเขาจะมีความสุขกับสิ่งนี้หรือไม่?“คุณกำลังทำให้เขาอับอาย!“80 ล้าน! 80 ล้าน! โจเซฟ ดันน์คุณไม่เคยเห็นเงินมาก่อนหรือ? คุณกำลังขายกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ที่คุณปู่เคยตั้งความหวังไว้สูงมากในราคาเพียง 80 ล้าน! คุณถึงกับบอกว่าเขาจะมีความสุขถ้าเขารู้ คุณไม่ได้กำลังดูถูกไอคิวของคุณปู่ อุปนิสัยทางศีลธรรม และความสามารถด้วยการทำเช่นนี้หรือ?”เธอกำลังกรีดร้อง เธอกำลังดุเขาจากส่วนลึกของหัวใจ เธอเกลียดสิ่งนี้คนที่เธอเคยเรียกว่าพ่อกลับกลายเป็นคนที่น่าผิดหวังอย่างมาก!“นังปีศาจร้าย! ที่นี่เป็นสถานที่สำหรับให้เธอพูดหรอ?“สิ่งที่ฉันต้องการทำกับกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ไม่ใช่ธุรกิจของเธอ เธอเป็นแค่คนนอก!”โจเซฟฟูมฟาย เขาจ้องมองเธอ “ถ้าเราอยากคุยเรื่องนี้จริง ๆ ท่านอาวุโสคงจะโกรธไปนานแล้วถ้าเขารู้ว่าเธอทำอะไรที