All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 531 - Chapter 540

ไมเคิลที่กำลังอยู่บนพื้นนั้น เขาเป็นอัมพาตโดยสมบูรณ์ด้วยความกลัว เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น แทบจะฉี่รดกางเกง เหงื่อเย็น ๆ เริ่มไหลออกมาทั่วร่างกายของเขา เพราะว่าอีวานและนีลออกไปประจันหน้ากับเธอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงจิกกัด และยั่วโมโหเธอ และดูเหมือนว่า เขาจะทำให้เทพีแห่งสงครามโมโหจริง ๆ “เทพีแห่งสงคราม ด-ได้โปรด เมตตาผมด้วย ผมไม่รู้ว่าคุณคือเทพีแห่งสงคราม ผ…”ไมเคิลคุกเข่าลงกับพื้น เขาเริ่มคำนับเธอ ดูเหมือนว่าอยู่ ๆ เขาคิดอะไรขี้นมาได้ เขาชี้ไปที่อีวานแทน “ผมแค่ฟังคำพูดของอีวานและคนอื่น ๆ พวกเขาพูดว่าเฟนด์เป็นแมงดาที่เกาะผู้หญิงรวย ๆ กิน” เขาพูด “พวกเขาชักจูงผมไปในทางที่ผิด! ผมไม่ผิดนะ!”อีวานไม่เคยคิดเลยว่าไมเคิลจะหักหลังเขาอย่างงั้น ทันใดนั้นเอง ตัวเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธและความกังวลเขาขบฟันแน่น ก่อนจะเดินหน้าขึ้นมาสองก้าว มองไปที่ไมเคิลอย่างใจร้าย “นายน้อยวิลสัน เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่ใช่หรือไง? นายกล่าวหาฉันอย่างงั้นได้ยังไง? ใครกันนะที่เป็นคนพูดว่า ฉันอยากจะเห็นธาตุแท้ของผู้หญิงรวยนั่นซะจริง? ใครกันที่เป็นคนพูดว่าเธอมีชู้ลับ ๆ อยู่? แล้วใครกันที่ไม่ยอมฟัง แต่ยืนกรานที่จะจองหอ

คำพูดของไซล์ทำให้ไมเคิลกลัวจนเกือบตาย ไขมันที่แก้มของเขาสั่นราวกับวุ้นนามสกุลของไซล์ค่อนข้างคล้ายกับนามสกุลของไมเคิล ไซเลอร์ วอล์คเกอร์ และไมเคิล วิลสัน พวกเขาใช้ตัว ‘ว’ ร่วมกัน แต่ทว่า นอกจากราชาแห่งสงครามจะไม่ช่วยเขาแล้ว ยังพยายามจะอัดเขาอีกด้วย? ไมเคิลนึกถึงตัวเอง ตอนนี้ เขาไม่มีสมาธิเลยสักนิด เขากำลังคิดหนัก พยายามจะหาทางออก เพื่อไม่ให้ตัวเขาต้องโดนตบจนตายภายในสามครั้งเขาเป็นราชาแห่งสงคราม ถ้าเขาออกแรงเต็มที่ล่ะก็ เขาไม่จำเป็นต้องตบถึงสามครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียว ก็ตายสนิทแล้วไมเคิลตะโกน รู้สึกราวกับว่าเขาหายใจไม่ออก เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกัดฟันของเขาให้แน่น โดนกระทืบคงดีกว่าตายสำหรับเขานอกจากนั้นแล้ว นายน้อยอีวานถูกเลี้ยงแบบคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด เขาจะแข็งแรงสักแค่ไหนกันเชียว? อีกอย่าง เขาก็เป็นเพื่อนที่ดี เขาคงไม่ตบเขาแรงขนาดนั้นหรอก นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม ให้อีวานตบเขา ยังดีกว่าราชาแห่งสงครามตบเขาโกรธเฟนด์มาก ไอ้เวรนั่น กล้าดียังไงถึงคิดวิธีลงโทษแบบนี้!ที่นี่เต็มไปด้วยนักธุรกิจผู้ร่ำรวยมากมาย รวมไปถึงชนชั้นสูง และคนธรรมดาด้วย ที่กำลังมองเขาอยู่…“นายน้อยวิลสัน

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก เจมส์ก็หันไปหาคนใช้ของตระกูลเทย์เลอร์ ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “พวกเราตามไม่ทันแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเรามาถึงช้าไปนิดหน่อย ว่าแต่ เทพีแห่งสงครามได้พูดถึงตำแหน่งจริง ๆ ของเขารึเปล่า?” เขาถามอย่างสุภาพ “อย่างเช่น ราชาแห่งสงครามน่ะ?”“โอ้ เธอไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นเลย แต่เฟนด์บอกว่า เขาได้รับป้ายประจำตำแหน่งมาแต่เขาทำมันหายไปแล้ว เขาพูดอีกด้วยว่าเงินที่เขาใช้ประมูลบ้านพักหลังนั้น เป็นเงินของเขาเอง”“เขาอาจจะเป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาก็ได้ มันคงเป็นความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่เลยถ้าเขาได้ตำแหน่งนั้นภายใน 5 ปี!” คนรับใช้ตอบกลับมา“ทำไมเขาถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ ถ้าเขาเป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาจริง ๆ ” สเปคเตอร์เฟซที่ยืนอยู่ด้านหลัง ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย“โอ้ นายท่านเฟนด์อธิบายว่า เขาเกรงว่าจะไม่มีใครเชื่อเขาเพราะเขาทำป้ายประจำตำแหน่งหายไปบนถนน เขาก็เลยตัดสินใจ ที่จะไม่บอกใครเลย”“แต่ผมชื่นชมเขาจริง ๆ นะ เทพีแห่งสงครามอาจไม่มีวันยืนอยู่ตรงหน้าของพวกเราอย่างงี้ ถ้าเขาไม่ได้ช่วยเธอเอาไว้ มิฉะนั้น คงไม่มีบรรดาคนที่มีชื่อเสียง มาร่วมงานวันเกิดของนายท่านเยอะขนาดนี้!”คนรับใช้พูด

“เขาทำให้ใครโกรธนะ? ไม่สำคัญว่ามันจะเป็นใคร ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้มันมีชีวิตไว้เห็นเดือนเห็นตะวันแน่!” นายท่านวิลสันตะโกนขึ้นมา เขากำลังโกรธจัด และกำลังจะระเบิดออกมาด้วยความโกรธอย่างไรก็ตาม อยู่ ๆ เขาก็อึ้งไปหลังจากที่พูดจบ “เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้นี้นายพูดว่าเขาทำให้ใครโกรธนะ? เขาทำให้เทพีแห่งสงครามโกรธอย่างงั้นเหรอ?”“ใช่ครับ นายท่าน เขาทำให้เทพีแห่งสงคราม ลาน่า เซคส์โกรธ!” บอดี้การ์ดอธิบายให้เขาฟัง“พวกเราจบเห่แล้วนายท่าน คนที่นายน้อยไปยุ่งด้วยในครั้งนี้มีอำนาจมาก เธอไม่มาที่ตระกูลของเรา ก็ดีแค่ไหนแล้ว!”พ่อบ้านของตระกูลวิลสันสีหน้าหม่นลง ยอมรับชะตากรรมทันที“ไม่ ไม่มีทาง เขาทำให้เทพีแห่งสงครามโกรธจริง ๆ อย่างงั้นรึ?” นายท่านวิลสันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ความโกรธที่พลุ่งพล่านเมื่อครู่นี้หายวับไปตา เขากลัวขึ้นมาทันทีนั่นมันเทพีแห่งสงคราม ไม่ต้องพูดถึงพวกมหาอำนาจของอาณาเขตกลาง หรือแม้แต่มหาอำนาจของเมืองใหญ่ ๆ เช่นแคทธีเซีย ก็ไม่กล้าทำให้เทพีแห่งสงครามโกรธ ถึงกระนั้น ก็มีคนมากมายออกมาเพื่อประจบประแจงพวกเขาเขาไม่เคยคิดเลยว่าลูกชายแท้ ๆ ของเขา จะทำให้คนที่มีอำนาจขนาดนั้นโกรธเข้าจร

“ตกลง งั้นปล่อยให้เฟนด์มีชีวิตอีกสักสองสามวันแล้วกัน!”ควิลเผยยิ้มอย่างหดหู่ เขาครุ่นคิดสักพักก่อนจะพูดเสริม “เฮ้ ฉันเห็นว่าภรรยาของเขาไม่ใช่สไตล์ของนาย นายจะว่าอะไรไหม ถ้าฉันจะเล่นกับเธอสักหน่อย หลังจากที่นายฆ่าเขาน่ะ?”สีหน้าของเขาเรียบเฉย ไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆ เขามองไปที่ควิล ที่อยู่ข้าง ๆ เขา ก่อนจะพูดว่า “นั่นมันก็เรื่องของนาย ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย เป้าหมายของฉันคือตัดหัวไอ้สารเลวนั่นซะ!”หลังจากพูดจบ เขาก็กลับหลังหันแล้วเดินออกไปควิลรอจนกว่าเขาจะเดินออกไปก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แม่*เอ๊ย แกมันก็แค่หัวหน้าผู้บังคับบัญชา ทำมาอวดต่อหน้าฉันทุก ๆ วันขณะที่รออาหารดี ๆ และเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ แถมแกยังกล้าตบฉันอีกงั้นรึ เวรเอ๊ย แกนี่มันหลงตัวเองจริง ๆ ”บอดี้การ์ดที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขาทำท่าทีที่แปลก ๆ พวกเขาไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแค่หัวหน้าผู้บังคับบัญชา แต่พวกเขาไม่ก็ไม่สามารถขัดใจเขาได้อย่างง่าย ๆ ไม่มีนักสู้คนไหนในตระกูลเซนอส ที่จะสู้กับเขาได้“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าภรรยาของเฟนด์ จะถูกตั้งฉายาว่า หญิงงามอันดับหนึ่งของอาณาเขตกลาง เหอะ คงจะมีสิ่งตอบแทนที่ไม่คาดคิดกำลัง