บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 421 - บทที่ 430

เฟนด์และทันย่ารีบไปหาอีวอนน์ เธอทรุดตัวลงบนโต๊ะและหลับไป“นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเงียบไปนาน เธอกำลังหลับ แล้วเราจะทำไงกันดี? เราไม่ได้ขับรถมา”ทันย่าเหลือบมองเฟนด์ก่อนที่เธอเสริมว่า “คุณต้องอุ้มเธอกลับ”“แต่นั่นมันไม่เหมาะสมไม่ใช่เหรอ?”เฟนด์ตรวจดูอีวอนน์อีกครั้ง เขารู้สึกกระอักกระอ่วนจนแสดงออกมาทางสีหน้าหน้าอกของอีวอนน์ค่อนข้างใหญ่ และเธอก็สวมกระโปรงสั้นจนต้นขาส่วนใหญ่เปิดเผยออกมา ถ้าเขาอุ้มเธอกลับ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่โดนตัวเธอ... ประเด็นสำคัญที่สุดคือ แม้ว่าอีวอนน์จะเซ็กซี่และแต่งตัวอย่างมั่นใจ แต่เขาบอกได้เลยว่าอีวอนน์ไม่ได้ไร้เดียงสาแบบผู้หญิงขนาดนั้นเฟนด์คิดว่าเธอไม่ได้จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ตั้งแต่ทีแรกอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่ดื่มและพยายามทำให้เขาเมา“อะไรไม่เหมาะสม? นายคงไม่คิดว่าจะให้ฉันอุ้มเธอหรอกนะ?”ทันย่ากลอกตาไปที่เฟนด์ “มันดึกแล้ว ไม่อยากกลับบ้านเร็ว ๆ เหรอ?” เธอพูดในเมื่อไม่มีทางเลือก เฟนด์ทำได้เพียงหัวเราะกับความพ่ายแพ้ก่อนดึงตัวอีวอนน์ขึ้นอย่างง่ายดาย จากนั้นก็อุ้มเธอไว้บนหลังเธอทรุดตัวลงบนหลังของเฟนด์ขณะที่เฟนด์กอดขาทั้งสองของเธอ นี่ทำให้เขา

“คุณคงไม่ได้อยากให้ผมพาเธอเข้าห้องใช่ไหม?”เฟนด์ขมวดคิ้วเมื่อรู้ว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้ทางเข้าบ้านของตระกูลเดรค เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อยสุดท้ายแล้วเขาจะอับอายมากที่สุด หากผู้คุ้มกันที่ลาดตระเวน หรือแม้แต่คนที่ยืนเฝ้าประตูเห็นเขา“ไร้สาระน่า คุณอยากให้ฉันแบกเธอไปเองเหรอ? แล้วตอนนี้เธอก็อยู่บนหลังแล้ว รีบไปพาเธอไปที่เตียงเถอะ”ทันย่ากลอกตา เธอสลัดความรู้สึกอึดอัดหลังจากที่จูบกับเฟนด์ไปไม่ได้"เดี๋ยวนะ"เมื่อสังเกตเห็นบางอย่าง เธอจึงหยิบผ้าเปียกชิ้นหนึ่งออกมาทันที “มา เดี๋ยวฉันช่วยเช็ดปากให้”เธอค่อย ๆ เช็ดปากของเฟนด์ ขณะที่พูดว่า “โอ้พระเจ้า... มีคราบลิปสติกติดอยู่” เธอหงุดหงิด “ถ้าใครสังเกตเห็น เราก็จะปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย”เฟนด์สะดุ้งเมื่อได้ยินเช่นนั้น ขอบคุณอะไรก็ตามที่ให้ทันย่าสังเกตเห็นมัน ไม่อยากนั้น ถ้ากลับบ้านไปแล้วเซเลน่าสังเกตเห็น เขาก็ไม่รู้จะอธิบายกับเธอได้อย่างไร ไม่ต้องพูดถึงแม่ยายที่ไร้เหตุผลที่บ้านเลย เธอจะไม่บังคับให้เขาหย่ากับลูกสาวเธอทันทีเลยเหรอ?“ขอบคุณพระเจ้าที่คุณสังเกตเห็น”ขณะที่เขาจ้องมองทันย่าที่กำลังเช็ดริมฝีปากอย่างระมัดระวัง ความอับอายก็คืบคลานเข้าม

เฟนด์ขับรถไม่นานก็ถึงบ้าน “คุณกลับมาช้าจัง แถมยังมีกลิ่นแอลกอฮอล์ ดื่มกับทันย่ามาแค่ไหนเนี่ย?”เซเลน่าอาบน้ำแล้ว เธอกำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงเธอวางโทรศัพท์ไว้และลุกขึ้นจากเตียงเมื่อเห็นเฟนด์กลับมา “ผมไม่อยากจะพูดเลย อีวอนน์ ลูกพี่ลูกน้องของทันย่าอย่างกับปีศาจเหล้า เธอบังคับให้ผมดื่มกับเธอ”เฟนด์หัวเราะแห้ง ๆ เขาเข้าไปหาชุดนอนเพื่อเตรียมตัวเข้านอนเซเลน่าเดินตามหลังมาและสูดกลิ่น “เป็นไปไม่ได้ ทำไมฉันถึงได้กลิ่นน้ำหอมบนตัวคุณ? ไม่เห็นบอกเลยว่าอยู่กับผู้หญิงรวยคนนั้นด้วย? ไม่เห็นบอกเลยว่าผู้หญิงรวยคนนั้นคือเทพธิดาแห่งสงครามและเพื่อนคุณ?” เซเลน่าพูดเรื่อย “ฮึ่ม! ฉันว่าคุณไม่ได้ไปดื่มกับคุณเดรค แต่ไปหาผู้หญิงรวยคนนั้นแทนมากกว่า!”เฟนด์แปลกใจที่จมูกเซเลน่าดีมากจนได้กลิ่นน้ำหอมบนตัวเขาเขาหัวเราะอย่างขมขื่นก่อนจะตอบว่า “อย่ากังวลไปเลย เซเลน่า สามีของคุณเป็นคนชอบธรรมและมีศีลธรรม ผมดูเหมือนคนที่เกาะผู้หญิงรวย ๆ หรือเปล่า?” เซเลน่าเอียงหัวและมุ่ยหน้า “ไม่แน่ใจเหมือนกันสิ... คุณค่อนข้างหล่อ และมีศักยภาพ” เธอตอบอย่างเย็นชา เฟนด์ไม่โกรธเลยเมื่อได้ยินอย่างนั้น เขากลับรู้สึกอบอุ่

บคฤหาสน์แคร์ฟรี เป็นสถานที่ที่มีแต่คนรวยเท่านั้นที่สามารถจ่ายได้ ที่บ้านพักตากอากาศแห่งนี้มีทิวทัศน์ที่ยอดเยี่ยมและสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ อาคารเหล่านี้สร้างขึ้นโดยได้รับแรงบันดาลใจจากอาคารเก่าแก่ มันจะทำให้รู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังย้อนเวลากลับไปในขณะที่ก้าวเข้าไปข้างใน ในสถานการณ์ปกติ การใช้จ่ายขั้นต่ำจะอยู่ที่ 10,000 เหรียญต่อคน การจองบ้านพักทั้งหมดจะมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อย 5 ล้านต่อวัน อย่างไรก็ตาม ในวันนี้เจ้าของจะละเว้นการใช้จ่ายขั้นต่ำทั้งหมดและเตรียมอาหารรสเลิศพร้อมเหล้ายามากมายสำหรับทุกคน และเขายังตั้งเวทีชั่วคราวพร้อมกับจ้างนักร้องหลายคนเพื่อความบันเทิง คนที่จองบ้านพักทั้งหมดเป็นบุคคลสำคัญ เขาคือแม็กนัส ซัทเธอร์ ราชาแห่งสงครามที่มีประวัติการต่อสู้อันโด่งดัง ราชาแห่งสงครามนั้นต่ำต้อยกว่าเทพเจ้าแห่งสงครามเท่านั้น นอกจากนี้แม็กนัสยังเป็นราชาแห่งสงครามเจ็ดดารา มีราชาแห่งสงครามมากมาย แต่ราชาแห่งสงครามแต่ละคนแตกต่างกัน พวกเขาได้รับการจัดอันดับตามความสามารถส่วนตัว จากผลงานของพวกเขาในสนามรบ และผลงานที่มีต่อประเทศ มีเพียงสองตำแหน่งเท่านั้น จอมพลและนายพัน การแบ่งแยกของราชาแห

ผู้บัญชาการหญิงสังเกตเห็นเฟนด์ เธอยิ้มให้เขาและเดินเข้าไปข้างใน เฟนด์ที่ยืนอยู่ข้างๆ แสร้งทำเป็นชื่นชมต้นบอนไซ ผู้คนมางานมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามที่คาดไว้ ทหารทั่วไปได้รับเหรียญตราที่ระลึกทองแดง ในขณะที่ผู้บัญชาการทหารสูงสุดและผู้ช่วยของพวกเขาได้รับเหรียญเงิน ไม่กี่นาทีต่อมา ชายคนหนึ่งก็มาถึง ผู้ชายคนนั้นเป็นพันตรี และทัศนคติของเจ้าของงานที่มีต่อเขานั้นเป็นมิตรกว่ามาก เฟนด์เหลือบมองที่ตราที่ระลึกของชายคนนั้นขณะที่เขาเดินผ่านไป มันทำด้วยทองคำ การออกแบบตราทั้งหมดนั้นก็ใกล้เคียงกัน แม้ว่าวัสดุจะแตกต่างกันมาก ไม่นานหลังจากนั้น ราชาแห่งสงครามหนึ่งดาราก็มาถึง เขาดูค่อนข้างหนุ่มและร่าเริง ตราของคนนั้นทำด้วยทองคำขาว เฟนด์ส่ายหัวอย่างขมขื่น เขาสรุปเองว่าทุกคนได้ตราตามตำแหน่ง “นี่ ทำไมนายยังไม่เข้าไปข้างในอีก? ทำไมยังยืนอยู่ตรงนี้อีกล่ะ? ใกล้เที่ยงแล้วนะ!”ราชาแห่งสงครามสังเกตเห็นเฟนด์และยิ้มให้เขา “โอ้ะ ผมแค่กำลังชมไปรอบ ๆ!” เฟนด์ตอบด้วยรอยยิ้ม ราชาแห่งสงครามหัวเราะอย่างร่าเริง “พนักงานต้อนรับที่สวยงามพวกนั้นดึงดูดสายตาคุณใช่ไหมล่ะ? มีคนที่ชอบบ้างไหม? ถ้ามี ก็ไปขอเบอร์เธอได้เล