บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 2001 - บทที่ 2010

ท้ายที่สุดเฟนด์ได้เตรียมใจพร้อมสำหรับข่าวซุบซิบทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อการปรากฏตัวของเขาเป็นที่รู้กันในสนามประลองเดิมพันเช่นนี้ ถึงจะนั้นบรู๊คก็ไม่อาจทานทนต่อสิ่งเหล่านั้นได้อย่างเขา เนื่องจากเวสลีย์และพรรคพวกของเขาเอาแต่มองมาทางนี้ไม่หยุดบรู๊คถอนหายใจและกระซิบกับเฟนด์ว่า “ศิษย์พี่เฟนด์ระวังตัวด้วย คนพวกนั้นดูเหมือนจะมองเราด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรเท่าไร ผมพนันได้เลยว่าเวสลีย์คงมีแผนร้ายอะไรอยู่ในใจเมื่อถึงคราวที่คุณกับเขาต้องประลองฝีมือกัน”เขามั่นใจเลยว่าเว้นเพียงการการฆ่าเฟนด์ เวสลีย์จะทำทุกอย่างและทำอย่างที่พูดแน่ เฟนด์ได้แต่พยักหน้า เขาก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน บรู๊คพบว่าเฟนด์ค่อนข้างสงบอย่างประหลาด แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเฟนด์มีพลังพิเศษ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถเอาชนะการประลองกับเวสลีย์ซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างการแข่งขันเพื่อให้ได้รับเลือกเป็นศิษย์ที่ถูกเลือกหลังจากเข้าร่วมตำหนักได้เพียงครึ่งปี พลังยุทธและพรสวรรค์ของเวสลีย์เป็นสิ่งที่บรู๊คใฝ่ฝันมากที่สุด“ทำไมคุณดูไม่กังวลเลยล่ะ?” บรู๊คถามเมื่อเขาเห็นว่าเฟนด์ยังคงจ้องมองไปที่เวทีด้วยท่าทีเมินเฉย และกำลังร

เวสลีย์โค้งคำนับให้แก่ผู้ดูแลแอมโบรสเล็กน้อยและกระซิบบางอย่างข้างหูเขาขณะชี้ไปที่เดล จากนั้น ผู้ดูแลแอมโบรสพยักหน้าและทำท่าทางให้เดลก้าวลงมาจากอัฒจันทร์ด้วยสายตา ดูเหมือนว่าทั้งเวสลีย์และเดลจะทักทายผู้ดูแลแอมโบรสขณะที่ทั้งสองฝ่ายเย็นประจันหน้ากัน“ศิษย์ภายนอกเวสลีย์ เซเยอร์ อันดับที่หนึ่งร้อยแปดสิบเจ็ดและศิษย์ภายนอกเดล วูดเวิร์ด อันดับที่หนึ่งร้อยสี่สิบสาม ได้ตกลงที่จะเดิมพันกันด้วยคะแนนสะสมจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบคะแนน ถ้าเวสลีย์ เซเยอร์ชนะการประลองในรอบนี้ พวกเขาจะสลับอันดับกัน และถ้าเดล วูดเวิร์ดชนะในรอบนี้ อันดับของพวกเขาก็จะไม่เปลี่ยนแปลง” ผู้ดูแลแอมโบรสพูดด้วยน้ำเสียงอันกึกก้องและก้าวออกจากลานประลองไปทันทีจากนั้นเขาก็อัญเชิญเกราะกำบังที่สร้างจากผลึกวิญญาณ ลานประลองแต่ละแห่งได้รับการอัญเชิญเกราะกำบังเพื่อป้องกันไม่ให้พลังพลาดเป้าไปกระทบกับผู้ที่รับชมการประลองอยู่เวสลีย์และเดลยังคงเผชิญหน้ากัน เดลขมวดคิ้วและดูคล้ายจะทำอะไรบางอย่างอยู่ ในขณะที่เวสลีย์ไม่แม้แต่จะสนใจที่จะมองเขาเลย แต่กลับมองไปยังเฟนด์ ซึ่งนั่นทำให้ผู้ชมคนอื่น ๆ หันมามองเฟนด์ตามไปด้วย สิ่งนี้ทำให้เฟนด์ ถึงกับพูดไม่ออ

“เขาคงอยู่ขั้นต้นสินะ” เฟนด์ตอบในขณะที่คนทั้งสองบนลานประลองกำลังเข้าสู่การต่อสู้ที่ดุเดือดคำตอบของเฟนด์ทำให้โนเอลซึ่งกำลังจดจ่ออยู่กับลานประลองหันขวับกลับมามองเขาด้วยสีหน้าสิ้นสงสัยเลยว่าเขาบ้าไปแล้ว“ขั้นต้นที่นายพูดถึงมันหมายความว่ายังไง? อย่าบอกนะว่านายไม่รู้ว่าเราไม่ได้แบ่งระดับของทักษะยุทธเป็นระดับต้นกลางสูง?”มุมปากของเฟนด์กระตุก ไม่แปลกเลยที่เขาจะไม่รู้ว่าโลกใบนี้มีการจัดระเบียบทักษะอย่างไร เพราะถึงอย่างไรชิ้นส่วนวิญญาณที่เขาได้รับไม่ใช่ของคนจากทวีปเฮสเทียเมื่อได้เห็นสีหน้าท่าทางของเฟนด์ โนเอลก็ได้คำตอบแล้ว “ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าที่ผ่านมานายอยู่แต่ในถ้ำหรือเปล่า? นี่นายไม่รู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง?” โนเอลกล่าวด้วยท่าทางหน่ายใจเฟนด์กระแอมเบา ๆ ในขณะที่พยายามคิดว่าจะตอบโนเอลอย่างไร "คุณพูดถูกแล้วล่ะ ที่ผ่านมาผมอาศัยอยู่แต่ในถ้ำ แล้วผมก็หวังว่าคุณจะยินดีให้ผมถามเรื่องพวกนี้ ว่ากันว่าใคร ๆ ก็สามารถเป็นอาจารย์คนได้ เพราะงั้นตอนนี้คุณก็เป็นอาจารย์ของผมแล้ว”เห็นได้ชัดว่าคำพูดของเฟนด์ทำให้โนเอลต้องตอบตกลงอย่างเสียไม่ได้ ขณะที่เขาเริ่มอธิบายถึงระบบการจัดอันดับที่มีในทวีปเฮสเทียด้ว

วิหคเพลิงเกิดจากการรวบรวมพลังยุทธของเดลและเปลี่ยนกลับไปเป็นแสงสีแดงดังเดิมเมื่อสัมผัสกับดาบของของเวสลีย์ ความเร็วในการร่ายเวทโจมตีของเวสลีย์นั้นเร็วปานสายฟ้าฟาด และแม้ว่าเดลจะยังคอยหล่อเลี้ยงพลังที่แท้จริงให้กับวิหคเพลิงอย่างต่อเนื่อง แต่ในฝูงวิหคเพลิงก็ยังมีช่องโหว่ขนาดใหญ่อยู่เวสลีย์พุ่งทะยานทะลุช่องโหว่ดังกล่าวไปเมื่อมันใหญ่พอที่เขาจะผ่านไปได้ ก่อนที่จะปรากฏตัวต่อหน้าเดลทันที มุมริมฝีปากของเดลเกร็งขึ้น เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าเวสลีย์จะสามารถฝ่าฝูงวิหคเพลิงมาได้วิหคเพลิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อกับเวสลีย์เลย เวสลีย์เย้ยหยัน ดาบยาวสามฟุตในมือของเขาเปล่งประกายแสงสีเงินพร่างพราวออกมา ดาวขนาดเล็กจิ๋วสองดวงโคจรรอบดาบของเขา ก่อนจะระเบิดออกและแสงของพวกมันก็สะท้อนเข้าไปในดาบ ทำให้มันสว่างราวกับทางช้างเผือกเมื่อเห็นภาพนี้ เดลก็เสียวสันหลังวาบ เขาเขารีบร่ายเวทอย่างบ้าคลั่งเพื่อเรียกวิหคเพลิงที่กระจัดกระจายมาเป็นเกราะกำบังให้ตัวเองแต่นั่นไม่ได้ทำให้เวสลีย์หวาดหวั่น เขายกดาบขึ้นอีกครั้งและกล่าวว่า “ดูให้ดีล่ะ ชุมนุมเจ็ดดาวตกของฉัน!”แสงของทางช้างเผือกที่พร่างพรายกลายเป็นหนึ่งเดียวกับด

แม้เขาจะบอกไม่ได้ว่าความมั่นใจของเฟนด์มีต้นสายปลายเหตุมาจากการที่เขามีแผนดี ๆ ไว้ในใจหรือเป็นเพราะเขากำลังเล่นละครอยู่กันแน่ แต่คนส่วนใหญ่ที่นั่นคิดว่าเฟนด์กำลังเล่นละครอยู่และรู้สึกเกลียดชังเขาเวสลีย์จ้องมองมาที่เขาตั้งแต่ที่ก้าวลงมาจากลานประลอง เขาเดาว่าแม้อีกฝ่ายจะทำเฉยแต่เฟนด์คงจะกลัวจนสติแตกและไม่สบอารมณ์อย่างหนัก “เขาต้องแสร้งทำเป็นไม่กลัวแน่ ๆ! ไม่มีทางที่เขาจะไม่กลัว เขาต้องเล่นละครได้ดีกว่าต่อสู้แน่นอน”เวสลีย์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดังไปทั่วและทำให้คนอื่น ๆ ที่ได้ยินมันมองไปที่เฟนด์ด้วยความอยากรู้อยากเห็น กิริยาที่สงบเกินไปของเฟนด์ทำให้พวกเขาฟันธงเลยว่าเขาต้องกำลังแสร้งทำเป็นไม่กลัวอย่างแน่นอน เพราะเขาไม่แยแสว่าเฟนด์จะคิดยังไงกับพวกเขา ก่อนที่จะเริ่มหันมาสนใจเรื่องนี้ทีละน้อย“ฮึ การที่ต้องเห็นเขาสงบนิ่งขนาดนี้ทำให้ฉันทนไม่ได้! ถ้าเขาจะสงบแบบนี้โดยที่ยังไม่ได้เห็นสิ่งที่ศิษย์พี่เวสลีย์ฉันก็คงพอเข้าใจได้อยู่หรอกนะ แต่ในเมื่อทุกคนก็รู้กันหมดว่าพลังของศิษย์พี่เวสลีย์สามารถจัดอยู่ในร้อยอันดับแรกในหมู่ศิษย์ภายนอกแบบพวกเราได้เลยแท้ ๆ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงแสร้งทำเป็นไม่รู้สึ