All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 1051 - Chapter 1060

ผู้อาวุโสลำดับสี่สวมชุดสีแดง เธอเป็นผู้หญิงที่สวย อายุราว ๆ สี่สิบปี ถึงเธอจะสี่สิบแล้ว แต่ผิวของเธอก็ยังเรียบเนียนและเปล่งปลั่ง แถมเธอก็สวยสุด ๆ เลยด้วย!ผู้บ่มเพาะพลังฉี ก็ถูกพลังฉีค้ำจุนเอาไว้ ออร่ารอบ ๆ ตัวพวกเขานั้นไม่ธรรมดาเลย ที่มากไปกว่านั้น พวกเขาแก่ช้ากว่าคนปกติ เพราะงั้น ผู้หญิงอย่างเธอจึงทำให้ผู้ชายมากมายจากดินแดนมนุษย์หลงไหลทันทีที่พวกเขาเห็นเธอเธอกระโดดลงไปที่เวทีสำหรับการต่อสู้ที่อยู่ตรงกลาง เธอพูด “ฉันคือผู้อาวุโสลำดับสี่ เวนดี้” เธอประกาศให้ทุกคนได้ยิน “ฉันเข้าตระกูลวู๊ดค่อนข้างช้า และฉันเองก็ไม่ใช่สมาชิกของตระกูลวู๊ดหรือลาโกริโอด้วย เพราะงั้น ฉันเลยคิดว่าฉันเหมาะสมที่จะเป็นเจ้าบ้านในการแข่งขันครั้งนี้!”ผู้อาวุโสหลายคนที่จะยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อได้ยินเช่นนั้น ก็จริงที่ว่าใครถูกเลือกเป็นเจ้าบ้าน ดูเหมือนว่าพวกเขาคงจะต้องพูดอ้อมค้อม วกไปวนมาทั้งวันถึงแม้ว่าเวนดี้จะเป็นผู้อาวุโสของตระกูลวู๊ด แต่เธอก็ไม่ได้เกิดมาในตระกูลหรือตระกูลลาโกริโอ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ไม่มีใครเถียงอะไรเธอได้“อย่างที่คุณคนเห็น มีเรามีลานต่อสู้ทั้งหมดสิบลาน ที่ถูกสร้างขึ้นมาที่นี่ ซ้ายมือสุดค

เบธกอดอก หลังจากที่เธอพูดจบเธอมองไปที่ยูลพลางยิ้มเล็กน้อยยูลไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เธอยักไหล่ “ฉันไม่คิดเลยนะ ว่าเราจะคิดเหมือนกัน เบธ” เธอพูดเธอหยุด ก่อนจะมองไปที่เฟนด์ แล้วพูดต่อ “ฉันไม่มีทางเลือกแล้ว นักเลงคนนี้เป็นพี่ชายของฉัน โชคไม่ดีจริง ๆ มันคงไม่ดีแน่ถ้าต้องแพ้อย่างเลวร้าย และกลายเป็นเรื่องตลกของทุกคนน่ะ อีกอย่างแม่เป็นบอกฉันให้ดูแลเขา ฉันต้องคิดหาวิธีไม่ให้เขาแพ้ในรอบแรก ไม่งั้นเราคงไม่มีวันลืมเรื่องนี้แน่!”เฟนด์เองก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเหมือนกัน เมื่อเขาได้ยินทั้งคู่คุยกัน ในใจของเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่น สาวน้อยทั้งสองคนนี้พยายามปกป้องเขาปัง ปัง ปัง!ในเสี้ยววินาทีเท่านั้น คนกว่า 30 คนก็ถูกผลักตกลงจากเวทีทันที"แปลกจริง ทำไมสองคนนั้นไม่ยกนิ้วล่ะ?”มีใครคนนึงนึกขึ้นได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาอดไม่ได้ที่พึมพำกับตัวเอง หลังจากที่เขากำจัดคู่ต่อสู้ได้“แนช วู๊ด!”บนที่นั่งชม ลิลลี่ทำหน้าถมึงทึง “คุณบอกให้สองคนนั้นปกป้องเฟนด์จริง ๆ งั้นเหรอ? เหอะ ฉันไม่คิดเลยนะว่าคุณจะใช้วิธีสกปรก ๆ แบบนี้กับลูกชายของคุณ”แนชเองก็เฝ้าดูทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนเวทีเช่นเดีย

“ไม่มีทาง ไลโอเนลถูกหมอนั่นอัดกระเด็นในหมัดเดียวเนี่ยนะ เขาเป็นถึงปรมาจารย์ระดับแปด งั้นก็หมายความว่าอย่างน้อยหมอนั่นต้องเป็นปรมาจารย์ระดับเก้า!”ผู้เข้าแข่งขันจำนวนมากเห็นแบบเดียวกัน ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเขาไม่คิดว่าเป้าหมายที่เรียบง่ายอย่างเฟนด์จะแข็งแกร่งขนาดนั้น“เขาไม่ได้อ่อนแออย่างที่เราคิด!”ฮัดสันก็เห็นด้วย หมอนั่นดูเหมือนไม่ได้อ่อนแอเขากำหมัดและเดินตรงไปหาเฟนด์ “ดูเหมือนว่าฉันคงต้องจัดการกับแกด้วยตัวเอง!”สีหน้าของฮัดสันเต็มไปด้วยเจตนาชั่วร้าย เขาไม่ได้ตั้งใจจะค่อย ๆ กำจัดเฟนด์ แต่กลับกันเขาอยากฆ่าเฟนด์ทันที ลิลลี่บอกเขาเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว เธอบอกว่าเขาจะต้องฆ่าเฟนด์โดยบังเอิญ และลิลลี่จะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเขาอีกอย่าง หลังจากนี้เขาจะได้รับรางวัลมากมาย“จริงเหรอ? มาดูกันว่าแกจะมีความสามารถพอที่จะทำตามที่พูดไว้ได้หรือเปล่า!”เฟนด์นิ่งมาก เขามองไปที่ฮัดสัน ยิ้ม อย่างกับว่าเขาไม่กังวลอะไรเลย“เฟนด์ ฮัดสันอยู่ระดับกึ่งเทพขั้นสุดท้าย แม้แต่ฉันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา! เขามีโอกาสที่จะเป็นผู้ชนะ!”เบธเดินมาพร้อมกับขมวดคิ้วและเดินเข้ามาตรงหน้

เมื่อเฟนด์พูดคำสุดท้ายจบ ผู้อาวุโสลำดับที่สี่ เวนดี้ วินด์ ก็เดินกลับขึ้นมาบนเวทีการประลองอีกครั้ง เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดออกมาว่า “เป็นการประลองที่ยอดเยี่ยม เชิญผู้เข้าแข่งขันหมายเลข 21 ถึง 30 ขึ้นสู่เวทีได้!” “ฮ่า ๆ ! พี่เฟนด์ ถึงตาฉันแล้ว!” ยูลหัวเราะอย่างเป็นมิตรและเดินไปที่เวที เธอกระทืบเท้าขวา กระโดดขึ้นลอยตัวในอากาศและลงสู่บนเวที ทั้งหมดนี่เกิดขึ้นภายในไม่กี่วินาที เฟนด์มองไปที่ยูลซึ่งอยู่บนเวทีแล้ว จากนั้นเขาก็ก้มลงมองกระดาษแผ่นเล็ก ๆ ในมือ ตัวเลขบนกระดาษทำให้เขาตกตะลึงอย่างสมบูรณ์แบบ “ไม่มีทาง! เป็นเธอไปได้ไง? แล้วฉันควรจะทำยังไงดี?” เฟนด์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาไม่คิดว่า ยูลจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขา? ช่างบังเอิญจริง ๆ! ฟิ้ว! ฟุ่บ! วูบ! ผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ กระโดดขึ้นไปบนเวทีการประลอง บางคนก็เหาะขึ้นไปบนเวที “คู่ต่อสู้ของฉันอยู่ไหน?” ยูลขมวดคิ้วด้วยความสงสัย คู่ต่อสู้ของเธอทำไมยังไม่ขึ้นมาบนเวทีอีก ไม่นาน แววตาสังสัยของเธอก็ถูกแทนที่ด้วยอาการพูดไม่ออก เฟนด์ก้าวออกจากกลุ่มคน และด้วยการกระทืบเท้าเบา ๆ วินาทีต่อมา เขาก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้ายูล “

“พี่ได้ที่หนึ่งเองงั้นเหรอ? จริงจังหรือเปล่าเนี่ย? พี่รู้ใช่ไหมว่าฉันอยู่ระดับกึ่งเทพขั้นกลางแล้ว?” ยูลรู้สึกงุนงงกับคำพูดเกินจริงของเฟนด์ เธอสงสัยว่าเธอได้ยินสิ่งที่เขาพูดผิดไปหรือเปล่า เธอค่อนข้างอายุน้อยในบรรดากลุ่มคนรุ่นใหม่ของตระกูลวู๊ด และการที่เธออยู่ในระดับดังกล่าวได้ เธอถือว่าเป็นเด็กอัจฉริยะในกลุ่มคนอัจฉริยะ! เฟนด์มั่นใจในความสามารถของตัวเองขนาดนั้นได้ยังไง? หรือว่าระดับศิลปะการต่อสู้ของเขาและความสามารถในการต่อสู้ของเขานั้นจะอยู่ระดับสูงกว่าเธอ? “พี่รู้ระดับศิลปะการต่อสู้ของเธอ ดังนั้นพี่จะยั้งมือไว้นิดหน่อย เพราะยังไงซะ เธอก็เป็นน้องสาวของพี่ พี่ไม่อยากทำร้ายเธอ!” เฟนด์ยิ้มให้ยูลบาง ๆ แม้ว่ารอยยิ้มจะเลือนลาง แต่ก็เป็นรอยยิ้มที่สดใสและอบอุ่น เขารู้ว่ายูลเป็นคนจิตใจดี แม้ว่าเธออาจจะถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กและมักจะมีออร่าที่น่าเกรงขามและสูงส่งอยู่เสมอ แต่เธอก็เป็นหญิงสาวที่มีจิตใจบริสุทธิ์และเรียบง่าย “ฮ่า ๆ! ไม่เลวเลย! งั้นออมมือให้ฉันด้วย!” ยูลตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างเป็นมิตร ใกล้ ๆ มุมปากของเธอปรากฏลักยิ้มน่ารักออกมา หลังจากที่หยอกล้อกับเฟนด์เสร็จ ยูลก็กำห