บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 1031 - บทที่ 1040

ฟุ่บ! ฟุ่บ!ทั้งสองคนกระโดดขึ้นมาจากบันได้หินที่อยู่เหนือขึ้นไป ก่อนจะลงจอดในไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น ไม่ไกลจากเฟนด์ และคนอื่น ๆ ทั้งลาน่าและวิลเลียมต่างก็มองไปที่พวกเขาทันที“นี่…” ไททัสถึงกับพูดไม่ออก เขามองไปที่ร้างไร้วิญญาณทั้งสองบนพื้น ทำไมเฟนด์ถึงฆ่าคนล่ะ ทั้ง ๆ ที่เขาเพิ่งจะมาถึงเองนี่? ที่มากไปกว่านั้น ผู้พิทักษ์ที่เก้า เบรนตัน วู๊ดก็เป็นหนึ่งในผู้เสียชีวิตด้วย คนที่เขาอยากจัดการมาตลอด ก็กลายเป็นศพไปแล้ว“ฟ...เฟนด์!” ตอนนี้ แนชไม่สนใจร่างไร้วิญญาณบนพื้นอีกต่อไป เขามองไปที่เฟนด์ เขาตัวสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้นสุดขีดเฟนด์อ้าปากจะพูดอะไรสักอย่าง เขารู้สึกเหมือนคำพูดมันติดอยู่ที่คอ และเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป“โจแอน อะไรกัน... เกิดอะไรขึ้น?” แนชยิ้มอย่างขมขื่นในที่สุด พลางมองไปที่โจแอน มันดีมากที่เฟนด์กลับมา ลูกชายของเขาโตเป็นหนุ่มแล้ว เขาดีใจมากที่มีโอกาสได้เห็นลูกชายของเขาและโจแอนสักที“ทั้งสองคนไม่ยอมให้เราเข้าไป ผู้พิทักษ์คนนี้เขาหาว่าเราใช้กำลังบุกเช้ามา แต่เราไม่ได้ทำ พวกเขาเลยโจมตีเรา และพยายามจะฆ่าเรา!” โจแอนยิ้มอย่างขมขื่น หลังจากนั้นเธอก็หันกลับมาพูดกับเฟนด์ว่า

หน้าของลิลลี่โกรธจัด เป็นเรื่องธรรมดาที่สมาชิกของตระกูลวู๊ดหวังว่าเฟนด์จะกลับมาเป็นหัวหน้าตระกูลวู๊ดหลังจากที่พวกเขารู้สถานะของเขา พวกเขาหวังไว้ว่าเฟนด์จะเป็นทายาทของตระกูลวู๊ด“ฮ่าฮ่า… นี่มันไม่ถูกเลยสักนิด ถึงนายน้อยเฟนด์จะเป็นลูกชายของนายท่าน แต่พวกเราทั้งหมดก็ถือว่าเป็นสมาชิกของตระกูลวู๊ดเช่นกัน ทายาทของตระกูลวู๊ด เป็นตำแหน่งที่สำคัญมาก และเราจะแต่งตั้งใครแบบลวก ๆ ไม่ได้!” ชายอีกคนในตระกูลวู๊ดกอดอก ก่อนจะหัวเราะอย่างเย็นชา“ใช่ ตำแหน่งทายาทของตระกูลวู๊ดจะมาตัดสินกันได้ไวขนาดนี้ได้ยังไงกัน ลูกชายของฉันก็เป็นสมาชิกของตระกู๊ดวู๊ดเหมือนกัน เขาก็มีเลือดของตระกูลวู๊ดด้วย เขาเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์ ในเมื่อคนทั่วไปมักให้เกียรติคนที่แข็งแกร่ง เพราะงั้น คนที่จะได้เป็นทายาท ก็ควรถูกพิจารณาจากพรสวรรค์สิ!” พ่อของชายคนนั้น ที่เป็นหนึ่งในผู้อาวุโสก็ลุกขึ้นมาสนับสนุนลูกชายของเขาทันทีตอนนี้ ผู้อาวุโสอีกคนนึงก็ครุ่นคิด ก่อนจะพูดออกมา “นายท่าน นายน้อยแลนซ์คือนายน้อยที่มีความสามารถ และอัจฉริยะที่สุดในตระกูลวู๊ด พวกเรามั่นใจอย่างยิ่งว่าเขาคือทายาทของตำแหน่งนายท่าน สมาชิกคนอื่น ๆ ที่อายุน้อยกว่าต่างก็

“ถูกต้อง นายน้อยเฟนด์ คุณเป็นลูกชายของนายท่าน และมันจะไม่มีวันเปลี่ยน เพราะงั้นเราเลยต้องยอมรับคุณ แต่คุณจะมาฆ่าคนจากตระกูลลาโกริโอด้วยความเอาแต่ใจไม่ได้!”ชายชราอีกคนก็ยืนขึ้นเช่นกัน “หรือว่านี่จะเป็นของขวัญสำหรับพวกเราในการกลับมาของคุณ?” เขาพูดกับเฟนด์สมาชิกตระกูลลาโกริโอก้าวออกมาข้างหน้า เฟนด์ถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวด ทั้งผู้อาวุโสมากมาย และลิลลี่ต่างก็ได้แสดงความเห็นออกมาแล้ว ดูเหมือนว่าตระกูลลาโกริโอถือว่ามีอิทธิพลกับตระกูลวู๊ดทีเดียวที่มากไปกว่านั้น เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีที่แล้ว ก็มีคนเห็นเหตุการณ์สองถึงสามร้อยคน แต่พวกเขาก็มากับผู้หญิงอ้วนคนนั้น เขามั่นใจมากว่าพวกเขาเป็นพวกเดียวกัน แต่สถานะคงไม่แข็งแกร่งเท่าอีเวตถ้ามันเป็นอย่างงั้น เห็นได้ชัดเลยว่าพยานทุกคนไม่มีใครพูดความจริงทั้งนั้น"ได้ ฉันจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้วกัน!”เฟนด์ครุ่นคิดอยู่ครู่นึงหลังที่เขาพูดจบ ก่อนจะยิ้มอย่างเย็นชา"วิเศษจริง ๆ อย่างไรก็ตาม นายน้อยเฟนด์ก็กลับมาแล้ว เดี๋ยวเราจะจัดที่พักให้เขาก่อน!”ผู้อาวุโสลำดับหนึ่งยืนขึ้นมา “เราจะมาคุยกันเรื่องทายาทของหัวหน้าตระกูลทีหลัง!” เขาพูดทว่า เขาไม่ค

ในเมื่อแนชเองสั่งให้ลิลลี่และคนอื่น ๆ เงียบ ทุกคนก็แยกย้ายกันไป มีเพียงคนใช้ไม่กี่คนนั้นที่ช่วยกันจัดการซากศพไม่นานหลังจากนั้น เฟนด์ โจแอน และเซเลน่าก็เข้าไปที่ห้องของแนช ขณะที่ลาน่าและคนอื่น ๆ กำลังพักผ่อนอย่างดี หลังจากถูกพาไปที่ห้องพักของแต่ละคน"วันนี้วันดีจริง ๆ ลูกโตขึ้นมากเลยนะ ลูกพ่อ แถมยังเป็นคนที่มีชื่อเสียงอีก!”แนชนั่งลงบนเตียง พลางมองไปที่เฟนด์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา แววตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและดีใจเฟนด์มองไปรอบ ๆ มีเพียงพ่อบ้าน เบธ โยลันดา ลิซซี่ ผู้อาวุโสลำดับหนึ่ง และคนอื่นๆ เท่านั้นที่อยู่ที่นี่เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง "นายไททัส เราเชื่อใจทุกคนในนี้ได้ไหม?”ไททัสพยักหน้า “ทุกคนที่นี่เป็นคนใน ส่วนลิซซี่ก็เป็นคนดี อย่าห่วงไปเลย เธอกับโยลันดาไม่ใช่คนนอก!”หลังจากได้ยินคำตอบของไททัส เฟนด์ก็ถามขึ้นมาอีกว่า “ในสวนมีคนคอยจับตาดูเรารึเปล่า?”ไททัสสัมผัสได้ว่าเฟนด์ต้องมีเรื่องที่สำคัญมาก ๆ ที่ต้องพูดแน่นอน เขาส่ายหัว “ไม่ต้องห่วงครับ ผู้ชายที่เฝ้าตรงทางเข้า ก็เป็นคนของเราเหมือนกัน และพวกเขาก็เป็นคนดีครับ นายน้อยเฟนด์ คุณมีอะไรจะพูดรึเปล่า?”“ที่นั่นมีคนเยอะเก

“ฮ่า ตอนนี้ผมก็อายสิ เป็นคนเดียวที่ไม่ได้ให้อะไรเลยน่ะ!”ผู้อาวุโสลำดับหนึ่งหัวเราะออกมา ก่อนพลิกฝ่ามือของเขาเช่นกัน เขาหยิบคัมภีร์วิชายุทธออกมา แล้วให้มันกับเซเลน่า “เทคนิคอันนี้เหมาะกับผู้ชายมากกว่า เอาให้น้องชายของคุณนะ! ถือซะว่าเป็นการแสดงน้ำใจจากผม”“ฉัน-ฉันไม่รู้จะขอบคุณทุก ๆ คนยังไงดี!”เซเลน่ารับของทุกอย่าง รู้สึกเขินอายมาก ของขวัญทั้งหมดที่พวกเขาให้มาช่างเป็นสมบัติล้ำค่าจริง ๆ แถมเธอและเบ็นยังเก็บมันไว้ใช้ประโยชน์ได้อีกด้วย“ฮ่า มันง่ายจะตาย ถ้าคุณอยากขอบคุณเราออกมาจากใจ”ผู้อาวุโสลำดับหนึ่งหัวเราะ เขามองไปทางเฟนด์ “คุณเซเลน่า ได้โปรดช่วยเราโน้มน้าวเฟนด์ให้เป็นทายาทตระกูลวู๊ดที” เขาพูด “คุณอยู่ข้างเขาตลอด แค่ช่วยพูดอย่างมีเหตุผลให้เขาฟังก็พอ!”ลิซซี่ยิ้ม ก่อนจะพูดว่า “หนูเซเลน่า ช่วยเราโน้มน้าวเฟนด์ให้เป็นทายาทตระกูลวู๊ดเถอะนะ เขาฟังเธอมากกว่าพวกเรา ถ้าเขาสานต่อธุรกิจตระกูลวู๊ด และเป็นนายท่านคนต่อไป เธอจะได้ทรัพยากรการฝึกมากเท่าที่เธอต้องการ และจะไม่ต้องกังวลเรื่องการฝึกอีกต่อไป!”พวกเขาคิดจริง ๆ ว่าเซเลน่าจะเห็นด้วยกับเรื่องนี้ทันที เพราะเธอรู้สึกได้ถึงความเมตตาของพวก