All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 1021 - Chapter 1030

เบรนตันพยักหน้ารับคำสั่งของลิลลี่ เธอรู้ว่าจะไม่มีวันได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขจนกว่าจะเจอแลนซ์ กลับมาหาตระกูลวู๊ด และได้เป็นผู้สืบทอดในที่สุดเขาอยากตามหาเฟนด์และฆ่าทิ้งซะ สุดท้ายแล้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องดีกับเบรนตันหากสิ่งที่เขาทำถูกเปิดเผยออกมาสมาชิกในตระกูลวู๊ดยังให้เกียรติแนช และฟังทุก ๆ คำพูดอยู่หลังจากที่เบรนตันออกไป ผ้อาวุโสคนที่สามของตระกูลวู๊ด เวด วู๊ด ก็ได้เข้ามาในห้องของลิลลี่เวดนั่งลงมองลิลลี่ “เฮ้อ... พวกนั้นยังไม่เจอตัวแลนซ์กับคนอื่น ๆ เลย”เขาจะขอให้ลูกศิษย์สองคนคอยดูพื้นที่ในสวนทุกครั้งที่มาห้องเธอ ทำให้ได้มาพบลิลลี่อย่างลับ ๆ ได้อย่างปลอดภัย สุดท้ายจะได้ไม่มีใครรู้เรื่องความสัมพันธ์ลับ ๆ ของพวกเขาแน่นอน ลิลลี่และแนชตั้งให้เวดเป็นผู้นำในการค้นหาตัวแลนซ์และคนอื่น ๆ เข้าใจได้ว่าเขากลับมารายงานลิลลี่อยู่เสมอ“เฮ้อ!” ลิลลี่ถอนหายใจ“ที่รัก ไม่ต้องห่วงนะ ผมมาคิดดูแล้ว แนชเหลือเวลาอีกแค่สองเดือน ถ้าตอนนั้นเรายังไม่เจอแลนซ์อีก เราจะตามหาเฟนด์แล้วก็ฆ่าทิ้งซะ ถ้าแนชตายก่อนที่เฟนด์จะกลับมา เราจะลอบฆ่าผู้อาวุโสลำดับหนึ่งก่อนที่แนชจะตาย” ผู้อาวุโสลำดับสามยิ้มและพูดต่อ “สุดท้า

“ฮ่า ๆ เยี่ยมไปเลย! ตราบใดที่นายตั้งใจน่ะนะ!” เฟนด์หัวเราะคิกคักเมื่อได้ยินเบ็นประกาศกร้าว ขณะที่พูดว่า “แม้ว่าฉันจะไม่เคยได้ยินว่าการบ่มเพาะมันช่วยให้อายุยืนยาวขึ้นได้ แต่ก็ทำให้แกร่งขึ้น ผิวนายก็จะกระจ่างใสขึ้น ร่างกายก็จะเต็มเปี่ยมด้วยจิตวิญญาณที่เหนือธรรมดาเช่นกัน!”เฟนด์หยุดชั่วคราวก่อนชี้แจงว่า “แม้ว่ามันไม่ชัดเจนสำหรับคนที่อยู่ในระดับผู้ฝึกยุทธ แต่มันจะชัดเจนมากขึ้นตอนที่คนนั้นได้รับระดับกึ่งเทพไปแล้ว!”ฟีโอน่าคิดและถามเฟนด์ว่า “เธออยากให้ใครไปด้วย?”“เซเลน่า เบ็น เอเลน ไปกับผม” เฟนด์ตอบ “แล้วก็ลาน่า อีธาน วิลเลี่ยม กับแม่ผม แค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว เพราะมันคงลำบากหากเราพากันไปมากเกินไป!”“ที่รัก คุณบอกไม่ใช่เหรอว่าลิลลี่ต่อต้านและส่งคนมาฆ่าคุณก่อนหน้านี้? ถ้ากลับไปเราจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า?” เซเลน่าคิดอย่างกังวลเฟนด์ยิ้มอย่างเฉยชา “ไม่ต้องห่วง ผมให้วิลเลี่ยม อีธาน และก็ลาน่าไปด้วยกันกับเราแล้ว สี่คนก็น่าจะพอ! ทั้งสามคนจะปกป้องพวกคุณได้! ผมอยากพาคุณกับเบ็นไปด้วย เพราะอยากดูว่าเราจะเอาทรัพยากรจากตระกูลวู๊ดมาฝึกให้เป็นผู้ฝึกยุทธ!”เซเลน่าพยักหน้า “ตอนที่เรากลายเป็นผู้ฝึกยุทธ

ขณะนี้ในบ้าน แนชก็ไอเป็นเลือดอีกครั้ง ใบหน้าเขาซีดลงมากและดูโทรมเช่นกัน“ก็มันก็หลายวันมาแล้ว ทำไมเฟนด์ยังไม่มาอีก สุดท้ายแล้วเขาก็จะไม่มาเหรอ?” แนชเศร้าเมื่อนึกถึงเฟนด์ “ทั้งหมดมันเป็นเพราะฉันเอง ฉันโทษความเหลาะแหละของฉันก่อนหน้าที่ทำให้ตามเขาไปไม่ได้ตอนที่เขากำลังเติบโต เขาต้องทนทรมานมามากแน่ ไม่... ไม่แปลกใจเลยที่เขาเกลียดฉันมากขนาดนี้...”ไททัส พ่อบ้านตระกูลวู๊ดปลอบใจแนชว่า “อย่ากังวลเลยครับ นายท่าน ผมรู้ว่าเฟนด์เป็นเด็กกตัญญู นอกจากนั้น ไม่ใช่ว่าคุณไม่ใส่ใจกับพวกเขาเสียหน่อย คุณขอให้ผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าส่งเงินและทรัพยากรการฝึกฝนให้เฟนด์แล้ว แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าจะโกหกว่าพวกเขากินดีอยู่ดี”ไททัสกำหมัดแน่นขณะพ่นลม “เขาต้องโกหกแน่ ๆ ตอนที่บอกว่าเฟนด์ไปถึงระดับผู้ฝึกยุทธขั้นเจ็ดหรือแปดมา เขาต้องได้ทรัพยากรการฝึกฝนทั้งหมดที่นายท่านให้มาด้วยเช่นกัน!”“เวรเอ๊ย!” แนชกำหมัดกัดฟันกรอด “ได้บอกผู้อาวุโสลำดับหนึ่งไปหรือเปล่า? อย่าบอกใครนะ คนที่ฉันไว้ใจตอนนี้คือผู้อาวุโสลำดับหนึ่งและคนรองจากนั้น ส่วนผู้อาวุโสลำดับสามดูมีความสุขอยู่ตลอดเวลา และคอยช่วยเราหาตัวแลนซ์ แต่เขาก

เฟนด์พูดไม่ออกเมื่อได้ยินเช่นนี้ “ลาโกริโอต้องโกรธแน่ ๆ หากเป็นอย่างนั้น สุดท้ายแล้ว พวกเขาก็ช่วยตระกูลวู๊ด แต่ไม่เคยคิดกันเลยว่าตระกูลวู๊ดจะทำงานอย่างหนักและลุกขึ้นมาได้ในขณะที่พวกเขา...”“ฮ่า ๆ พวกนั้นจะทำอะไรได้บ้าง? อย่างที่ไททัสพูด ผู้อาวุโสของพวกเขาได้ก้าวไปข้างหน้ากันอย่างยิ่งใหญ่ และรุ่นใหม่ ๆ ก็มีความสามารถอันน่าประทับใจ พวกเขาค่อย ๆ เติบโตไปทีละขั้นขณะฝึกฝนกันอย่างหนัก และก็มีอัจฉริยะมากมายออกมาให้เห็น ส่วนลาโกริโอ ได้ไปต่อสู้กับตระกูลแบบเดียวกันจนเสียคนไปจำนวนมาก” โจแอนยิ้มอย่างขมขื่น และพวกเขาก็ได้พูดคุยกันจนไปถึงทางที่ปูด้วยหินอย่างไรก็ตาม... “หยุด! พวกคุณคือใคร? ที่นี่คือที่ของตระกูลวู๊ด พวกคุณจะเข้าไปไม่ได้ยกเว้นว่าเป็นสมาชิกของตระกูลและต้องมีเหรียญด้วย!” ชายเจ็ดแปดคนที่เฝ้าประตูหินอยู่ มีคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและตะคอกใส่เฟนด์ขณะที่คนอื่น ๆ ชักดาบออกมาลาน่าเดินไปข้างหน้าและอธิบายว่า “ทุกคน เราคือสมาชิกของตระกูลวู๊ด นี่ เฟนด์ วู๊ด นายน้อยของตระกูล เรามาที่นี่เพื่อพบนายท่าน!”“นายน้อยเฟนด์ วู๊ด? ทำไมเราไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย?” ชายคนนั้นขมวดคิ้วทันทีหลังจากได้ยินเช่นนั้

“ขอโทษนะ แต่ฉันไม่ไป!” เฟนด์ยืนยันและยิ้มมุมปาก “แต่ฉันจะไม่เข้าไปข้างในด้วย รอที่นี่ก็ไม่เป็นไร รอให้พ่อบ้านมา ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานเราก็จะได้รู้ว่าฉันคือลูกชายของแนช วู๊ด!”เฟนด์เงียบไปชั่วครู่ขณะมองเบรนตันอย่างเย็นชาและพูดว่า “ดูเหมือนว่าคุณจะไม่อยากให้ฉันเจอแนชนะ ใช่ไหม?”“บ้าเอ๊ย ในเมื่อแกไม่ไปแกก็หาเรื่องเองนะไอ้หนุ่ม!” เบรนตันมองไปข้างหลัง เขาเหวี่ยงดาบไปทางเฟนด์โดยที่กลัวว่าไททัสจะเห็นหากมันใช้เวลานานวูบ!ออร่าดาบที่น่ากลัวพุ่งเข้าหาเฟนด์ จิตสังหารเข้มข้นเช่นนี้ไม่มีทางเข้าใจผิดเป็นอื่นได้แน่นอนวูบ!แม้จะมีการเคลื่อนไหวที่น่ากลัว เฟนด์ก็ยังคงยืนนิ่งขณะที่วิลเลี่ยมที่อยู่ข้าง ๆ เขาดึงดาบออกมา ดาบนั้นหยุดรังสีดาบของผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าทันทีตูม!มีเสียงระเบิดดังสนั่นเมื่อทั้งสองโจมตีใส่กันวิลเลี่ยมรู้ว่าเฟนด์เพิ่งกลับมาที่นี่ เขารู้ว่าศัตรูหลายคนจากตระกูลวู๊ดจ้องมองเฟนด์อยู่ดังนั้น ถ้าเฟนด์เก็บเรื่องระดับการบ่มเพาะของเขาเอาไว้เป็นความลับคงดีกว่าเบรนตันไม่คิดว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งขนาดนี้อยู่ข้าง ๆ เฟนด์ หลังจากเขาหายจากอาการประหลาดใจ เขาก็ขู่วิลเลี่ยม“แก