All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 941 - Chapter 950

เจ้าศักดินาเคนนี่นั้นก็ดีใจที่ได้ยินว่าสำนักประกายแสงถูกทำลายลงอย่างไรก็ตาม เมื่อเขารู้ว่าคนที่ถล่มสำนักประกายแสงลงได้คือแดร์ริล เจ้าศักดินาเคนนี่ก็ไม่สบอามรณ์ทันที เขาขุ่นเคืองเหนือคำบรรยายไทเลอร์หวาดกลัวกับความโกรธของเจ้าศักดินาเคนนี่ เขารีบกล่าวตอบทันควัน “ท่านเคนนี่ ได้โปรดสงบสติอารมณ์ลงก่อน ผมจะรีบไปเร่งสำนักสุญตาอีกครั้ง และบอกให้พวกเขาลงมือทันที”ไทเลอร์นั้นวิตกกังวลกระสับกระส่ายสำนักสุญตาเป็นพรรคนักฆ่าผู้ลอบสังหารที่เก่งกาจที่สุดในโลกใหม่ แล้วทำไมมันถึงยากเย็นมากสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับแดร์ริล?…ในวันต่อมาที่เมืองเล็ก ๆ ใกล้กับภูเขาแห่งปัญญาถึงแม้ว่าเมืองจะมีขนาดเล็ก แต่มันก็ครึกครื้นเป็นอย่างมาก ทันทีที่ถึงตอนเที่ยง ท้องถนนก็พลุกพล่านไปด้วยผู้คนเรือนร่างผอมเพรียวเดินเตร่อยู่ท่ามกลางผู้คน เธอมีใบหน้างดงามเป็นเอกลักษณ์ และที่เธอก็สวมชุดเดรสยาวสีขาวที่เผยโฉมทรวดทรงอันไร้ที่ติ เธอดูสง่างามราวกับเทพธิดาเธอคือเดบร้าเดบร้าเดินทางลงมาจากภูเขาแห่งปัญญาเมื่อคืนนี้เพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง เธอเดินเลยมาถึงเมืองอย่างเหม่อลอยคำกล่าวที่ว่า สาวงามมักจะดึงดูดความสนใจไม่ว

แลนวินขบริมฝีปาก “ไม่ ฉันไม่ใช่”ในขณะนั้น แลนวินเหงื่อแตกไหลท่วม เธอกังวลว่าจะถูกสังหารเช่นเดียวกันถ้าหากยอมรับในเรื่องนั้นเดบร้าฉีกยิ้มอ่อน ๆ ก่อนจะเพิกเฉยกับแลนวิน เธอกวาดสายตามองไปทั่วทั้งร้านอาหารและป่าวประกาศ “ทุกคนฟังฉันให้ดี ฉันมีชื่อว่าเดบร้า เกเบิล และฉันคือคนรักของแดร์ริล ผู้ชายสามคนที่ฉันเพิ่งฆ่าตายไปพวกเขาวางแผนที่จะลอบสังหารแดร์ริล ซึ่งฉันจำเป็นที่จะต้องกำจัดพวกเขา! ฉันไม่รู้ว่ายังมีผู้สมรู้ร่วมคิดหลงเหลืออยู่ในร้านอาหารอีกไหม แต่ฉันขอเตือนว่าอย่าแม้แต่จะคิด ฉันจะอยู่เคียงข้างแดร์ริลเสมอ และฉันจะฆ่าทุกคนที่กล้าเข้ามาทำร้ายเขา!”จากนั้นเดบร้าก็หันหลังและเดินออกจากร้านอาหารลูกค้าคนอื่น ๆ ภายในร้านอาหารต่างหันมามองหน้ากัน ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดังในเวลานี้…ระหว่างนั้น ที่แท่นบูชาหลักของสำนักประกายแสงบนภูเขาแห่งปัญญาแดร์ริลนั่งอยู่บนเตียงภายในห้องและโอบกอดอีวอนไว้ในอ้อมแขนถึงแม้ว่ามันจะเป็นภาพที่น่าประทับใจมาก แต่บรรยากาศก็อึมครึม“อีวอน เมื่อไหร่ที่แด๊กซ์และเชสเตอร์กลับมาแล้ว เราจะมุ่งหน้ากลับไปที่จักรวาลโลก” เขากล่าวขณะที่ลูบหน้าผากของอีวอนเบา ๆ แ

แลนวินถึงกับตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น!“แกหน้าตาอัปลักษณ์ขนาดนี้ แต่แดร์ริลเป็นสามีของแกงั้นเหรอ?” แลนวินเม้มริมฝีปาก เธอกล่าวอย่างใจดำ “เขาเป็นถึงท่านประมุขสำนักประตูสุราลัย แกคิดว่าเขาจะชอบแกงั้นเหรอ? หยุดฝันเฟื่องสักทีเถอะ!”“ฉันพูดความจริง” ลิลี่เลิกลั่กและพยายามจะอธิบาย “แต่ก่อนฉันไม่ได้หน้าตาแบบนี้ ศิษย์พี่เมื่อไหร่ที่เรากลับไปถึงสำนักสุญตา ได้โปรดช่วยฉันขอร้องรองเจ้าสำนักให้ยกเลิกภารกิจนี้ได้ไหม?”ในเมื่อลิลี่ได้เปิดอกเผยตัวตนของเธอแล้ว เธอจึงอยากจะบอกความจริงทั้งหมดแลนวินขมวดคิ้วขณะที่จ้องเขม็งอย่างเย็นชาไปที่ลิลี่ “ยกเลิกภารกิจงั้นเหรอ? แกกล้าดียังไงถึงมาพูดจาแบบนี้? สำนักสุญตาไม่มีวันจะทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายล้มเหลว ต่อให้แกกับแดร์ริลจะเคยเป็นอะไรกันมาก่อนหน้านี้...”ทันใดนั้นแลนวินก็หยุดกลางคัน สายตาของเธอเดือดดาลขณะที่จ้องหน้าลิลี่ “ฉันว่าแล้ว! แกคือคนที่ทรยศพวกเรา! แกต้องเปิดโปงแผนการของเราให้แดร์ริลรู้แน่นอน ไม่อย่างนั้นเขาจะส่งเดบร้ามาฆ่าโยเอลและคนอื่น ๆ ได้ยังไง? สรุปแล้วมันเป็นฝีมือของแกใช่ไหม?”อะไร?ร่างกายของลิลี่สั่นเครือ “ศิษย์พี่ พี่หมายถึงอะไร? ฉันไม่ไ

เฮ้อ!ลิลี่สูดลมหายใจเข้าลึกขณะที่เธอกัดฟันและกล่าวอย่างหนักแน่น “ฉันไม่ได้เป็นคนทำ”“ดีมาก! ดีมาก!”คริสตัลโกรธจัด เธอชี้หน้าลิลี่ “แกยังปฏิเสธอยู่อีก หวดเธอ หวดจนกว่าเธอจะยอมรับ!”แลนวินหวดแส้ที่อยู่ในมืออีกครั้งเพียะ! เพียะ! เพียะ!เสียงแส้ฟาดทำให้ทุกคนรู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างไรก็ตาม ลิลี่กัดฟันแน่น เพื่อทนกับความเจ็บปวด เธอไม่ได้ส่งเสียงกรีดร้องใด ๆ ออกมาไม่นานหลังจากนั้น เสื้อผ้าของลิลี่ก็เปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยคราบเลือด เธอโรยรินอ่อนแรงแต่ดวงตาของเธอยังคงหนักแน่นถึงแม้ว่าลิลี่จะดูอ่อนโยนและอ่อนแอ แต่เธอก็มีจิตใจที่แข็งแกร่งเธอคงไม่มีทางปฏิเสธถ้าหากเธอทำอะไรผิดจริง แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าเธอไม่ได้เป็นคนทำ เธอก็ไม่มีวันที่จะยอมรับ ต่อให้เธอต้องแลกด้วยชีวิตก็ตามคริสตัลตระหนักรู้ว่าลิลี่กำลังจะเป็นลม เธอจึงยกมือขึ้นมาโบกเบา ๆแลนวินลดแส้ในมือลง แต่สายตาของเธอก็จับจ้องไปที่ลิลี่ด้วยความเคียดแค้น“ลิลี่ ฉันจะให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย เธอจะยอมรับในสิ่งที่ทำลงไปไหม?”คริสตัลฉุยฉายเข้าไปหาลิลี่ลิลี่ไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากความปวดร้าวระบมไปตามตัว เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะกล่าวอะ

ใบหน้าของลิลี่ซีดขาวและสภาพแวดล้อมของเธอก็เย็นยะเยือก เธออาจจะไม่รอดออกไปในคืนนี้‘ฉันจะตายในคุกใต้ดินคืนนี้จริง ๆ งั้นเหรอ?’ลิลี่ขบริมฝีปากของเธอขณะที่โอบกอดเข่าทั้งสองข้าง เธอขดตัวและรู้สึกอบอุ่นมากขั้น แต่กระนั้นใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ‘ต่อให้ฉันรอดไปได้คืนนี้ แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร? พรุ่งนี้ฉันก็ต้องไปเจอกับโทษประหารเฉือนพันครั้งสับล้านครั้งอยู่ดี ฉันคงหนีความตายไม่พ้น’ลิลี่รู้สึกท้อแท้เมื่อเธอคิดเช่นนั้นฉึบ!ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านนอกประตูคุกใต้ดิน เสียงนั้นแผ่วเบามาก! ไม่กี่วินาทีต่อมา หลังจากที่มีเสียงกุกกัก ประตูคุกใต้ดินก็ถูกแง้มเปิดออก จากนั้นก็มีเรือนร่างผอมบางวิ่งเข้ามาข้างในอย่างรวดเร็วใครอยู่เข้ามา?‘ศิษย์พี่แลนวินจะเข้ามาเล่นงานฉันอีกแล้วใช่ไหม?’ลิลี่ใจสั่น เธอคิดว่าเป็นแลนวิน แต่กระนั้นก็ดีเมื่อเธอมองเห็นได้ชัดเจนขึ้น ใบหน้าของเธอก็เปี่ยมไปด้วยความสุข “พี่ซีซี่?”ภายใต้แสงสลัวยามค่ำคืน ลิลี่สามารถที่จะมองเห็นผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเธอว่ามีรูปพรรณที่สวยสดงดงาม และเรือนร่างของเธอก็ยังเย้ายวน ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้เห็นจะต้องบอกว่าเธอ