All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 921 - Chapter 930

ทันใดนั้น แดร์ริลก็หายใจกระสับกระส่าย!แดร์ริลเคยอ่านเรื่องราวของราชาอสูรเถาอู้ในหนังสือโบราณบางเล่มมีตำนานเกี่ยวกับสัตว์เทพทั้งสี่ ที่เป็นผู้ปกครองสี่ทิศบนสรวงสวรรค์ซึ่งประกอบไปด้วย มังกรฟ้า หงส์แดง เสือขาว เต่าดำ และในตำนานเดียวกันนั้นมันก็มีอสูรร้ายทั้งสี่ตัวด้วยเช่นเดียวกันราชาอสูรเถาอู้คือหัวหน้าของอสูรร้ายทั้งสี่ตามที่มีในบันทึกประวัติศาสตร์ เถาอู้มีลักษณะส่วนประกอบคล้ายคลึงกับเสือมากที่สุด แต่กระนั้นร่างกายของมันก็ยังใหญ่โตมโหราฬกว่ามาก และมีปีกสองข้างอยู่บนแผ่นหลัง!“เถาอู้!”สโลนยืนอยู่ด้านข้าง ตัวของเธอสั่นไหวเล็กน้อย น้ำเสียงก็สั่นคลอขณะที่กล่าว “ไม่เคยนึกเลยว่าอสูรร้ายที่สำนักประกายแสงและสำนักอื่น ๆ พยายามจะจับมันมา จะเป็นหนึ่งในอสูรร้ายทั้งสี่ เถาอู้จะต้องถูกขังไว้ที่นี่มานานกว่า 500 ปีแล้ว แต่มันยังดูแข็งแรงอยู่เลย!”สโลนกัดริมฝีปาก เธอเป็นถึงแม่ทัพหญิง เธอจึงมีความรู้รอบตัวมากมาย และเธอก็รู้จักเถาอู้เป็นอย่างดี!แดร์ริลอ้ำอึ้ง เขายังคงติดอยู่ในอาการตกใจเขารู้สึกตื่นเต้นเขาไม่เคยจินตนาการมาก่อนว่าเขาจะได้มาเห็นอสูรร้ายที่เขาเคยได้ยินแต่ในตำนานมาตลอดด้วยตาของต

แดร์ริลและสโลนใช้เวลากว่าสองสามนาทีในการโต้เถียงกัน ก่อนที่เปลวเพลิงโลหิตจะสงบลงในที่สุด“แจ่ม!”แดร์ริลฉีกยิ้มและคลายชั้นเกราะป้องกันออก “ดูเหมือนว่าเราจะปลอดภัยแล้วตอนนี้”สโลนเริ่มขยับตัวหนีห่างออกไป หน้าของเธอแดงก่ำขณะที่ดึงเสื้อของแดร์ริล เธอกระชากเสื้อแจ็คเก็ตของเขาและเอามาสวมใส่ ใบหน้าของเธอแดงก่ำราวกับลูกแอปปเปิ้ล“อย่าแม้แต่จะคิดว่าจะเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง!” สโลนจ้องเขม็งไปที่แดร์ริลสโลนรู้สึกอับอายและไม่พอใจอย่างยิ่งเธอเป็นถึงแม่ทัพเทพธิดาสงคราม แต่เธอก็ต้องมายืนแนบชิดติดตัวแดร์ริลเป็นเวลานานถ้าหากเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป เธอยังจะมีหน้าไปเป็นจอมทัพของทั้งสามกองทัพได้อย่างไร?แดร์ริลยิ้มร่าและกล่าวตอบ “เรื่องอะไร? ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเลยสักนิด”เขาอยากจะหัวเราะเขาไม่คิดว่าสโลนจะเป็นคนที่มีบุคคลิกน่าค้นหาสโลนเป็นเทพธิดาสงครามและทุกคนให้ความเคารพแก่เธอ แต่กระนั้นความน่ารักและสีหน้าที่ขวยเขินของเธอมันมีเสน่ห์อย่างยิ่งยวด“แก…” สโลนขบริมฝีปาก เธอเดือดดาลแต่เธอก็ฉงนสงสัยเช่นเดียวกันแดร์ริลพูดถูกแล้ว เขาไม่ได้ทำอะไรเธอเลยตอนที่เธอยืนใกล้กับเขาในชั้นเกราะป้องกันขนาดก

”แม้ว่าผู้คนจะหลงคิดว่าข้าและครอบครัวข้าเป็นอสูรร้าย แต่พวกเราก็ไม่เคยทำร้ายมนุษย์”พวกเราอาศัยอยู่ในป่าลึก และวันนึงข้าก็พลัดหลงเข้ามาในโลกมนุษย์ ข้ากำลังตั้งท้อง” เถาอู้กล่าวน้ำเสียงแผ่วเบา มันดูสะเทือนใจขณะที่มันเล่าเรื่องราวน้ำตาคลอเบ้า “ทันทีที่เผ่าพันธุ์เราต้ังท้องเราจะอ่อนแอและสามีของข้าก็จะคอยไปจับสัตว์วิเศษหรือสมุนไพรนานาชนิดมาเพื่อบำรุงร่างกายข้า แต่กระนั้น จักรพรรดิโลกใหม่ต้องการที่จะก่อสร้างพระราชวังหลังใหม่ในเวลานั้น และเขาก็ส่งพวกมนุษย์เข้ามาตัดต้นไม้ไปอย่างไม่ลดละ จนกระทั่งพวกนายพรานมาพบกับสามีข้า”“พวกเราคือหนึ่งในอสูรร้ายทั้งสี่ และเถาอู้ที่โตเต็มวัยก็ไม่น้อยหน้าไปกว่ามังกรที่โตเต็มวัย!” เถาอู้ขบเคี้ยวฟัน “พวกมนุษย์ พวกเขาต้องการทำให้พวกเราเชื่องและเชื่อฟัง พวกเขาต้องการให้เราเป็นอสูรรับใช้พวกเขา!”“หลังจากที่พวกคนตัดต้นไม้ออกไป วันรุ่งขึ้น บรรดาพรรคพวกจอมยุทธระดับสูงก็เข้ามาบุกถึงบ้านของพวกเราในป่า พวกเขาต้องการที่จะทำให้สามีของข้าเชื่อง เพื่อที่จะได้ขี่หลังเขา จอมยุทธระดับสูงเหล่านั้นคือจอมยุทธผู้ทรงพลังที่สุดในโลก!” เถาอู้ก็เอื้อนกล่าว “แต่สามีของข้าไม่ยอมเชื่อ

ขณะที่เขากล่าว แดร์ริลก็เดินตามหลังสโลนไปเมื่อพวกเขาเดินออกมาถึงข้างนอก พวกเขาก็เห็นบรรดาสาวกสำนักประตูสุราลัย และเจ้าหญิงอีเว็ตต์ที่อยู่ตรงปากทางเข้า ทุกคนดูเป็นกังวลอย่างมาก“พี่สโลน แดร์ริล!”ทันทีที่อีเว็ตต์เห็นพวกเขา เธอก็รู้สบายใจ เธอรีบวิ่งเข้าไปทักทายจากนั้นเธอก็เห็นเถาอู้ตัวน้อยในอ้อมแขนของสโลน และสายตาของเธอก็เปล่งประกาย “ว้าว มันน่ารักมาก มันเป็นสัตว์เลี้ยงพันธ์ุอะไร?”ทุกสายตาจับจ้องไปที่เถาอู้ตัวน้อยถึงแม้ว่ามันจะเป็นเด็กแรกเกิด แต่รัศมีของมันก็ทรงพลังมากสโลนยิ้มให้อีเว็ตต์และกล่าว “นี่คือเถาอู้”อะไร?เถาอู้?ทุกคนตกตะลึงเถาอู้ อสูรร้ายทั้งสี่สัตว์วิเศษในตำนานอีเว็ตต์ก็ตกตะลึงเช่นเดียวกันทันใดนั้น เถาอู้ตัวน้อยก็หันไปมองรอบ ๆ ก่อนจะตะโกนเรียกหาสโลนและแดร์ริล “มามิ๊ ปาปิ๊...”ว้าว!บรรดาสาวกสำนักประตูสุราลัยทุกคนตกตะลึงอลเวง“นี่เกิดอะไรขึ้น?”“เถาอู้พูดได้ด้วย?”“ไม่จริง พวกนายได้ยินที่มันพูดไหม? มันเพิ่งจะเรียกท่านประมุขสำนักว่าปาปิ๊ และเรียกท่านแม่ทัพสโลนว่ามามิ๊”ทุกคนต่างถกเถียงกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น พวกเขาหันไปจ้องที่แดร์ริลและสโลนทุกสายตาดูส

ทุกสายตาจับจ้องไปที่อีวอนเธอสวมชุดเดรสยาวสีแดงที่คลุมทั้งตัวของเธอ และเธอก็มีเครื่องประดับมากมายอยู่บนตัวด้วย เธอดูสมสง่าราวกับราชวงศ์ เธอมีทรวดทรงยั่วยวนไร้ที่ติดและใบหน้าที่งดงามอ่อนช้อย เธอดูเหมือนนางฟ้าจากสวรรค์จริง ๆ!งดงามมาก! สวยสุดที่สุด!เสียงปรบมือต้อนรับเกรียวกราวทุกคนต่างสรรเสริญเจ้าหญิงและบรรดาแขกผู้ร่วมงานผู้ชายทุกคนก็ตื่นเต้น พวกเขาปรบมือและร้องตะโกนเมื่อได้เห็นหน้าเธอแต่กระนั้นก็ดี กลับไม่มีใครสังเกตเห็นความทุกข์ระทมบนใบหน้าของอีวอน เธอไม่ได้มีความสุขเลยแม้แต่น้อยทันทีที่เธอรู้ตัวว่าจะถูกเลือกให้เป็นเจ้าหญิงที่จะต้องไปแต่งงานกับทวีปเวสต์ริงตัน อีวอนพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะขัดขืนอย่างไรก็ตาม เธอก็เป็นแค่เพียงผู้หญิงที่อ่อนแอคนหนึ่ง เธอจะต่อต้านไม่ได้กับคำบัญชาหัวใจของอีวอนเจ็บปวดราวกับว่ามันด้านชาไปแล้วระหว่างการเดินทางมาที่ทวีปเวสต์ริงตันในที่สุด บริวารก็พาตัวอีวอนไปหาโดน็อกทุกคนในที่นี่คือสักขีพยาน โดน็อกมองไปที่อีวอนและตกตะลึงงัน!“คุณหนูจากตระกูลยังในเมืองตงไห่?” โดน็อกตกใจ! เขาไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าเจ้าหญิงอีวอนจะเป็นคุณหนูจากตระกูลยังอีวอนเ