บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 281 - บทที่ 290

แม่ชีแห่งโชคชะตากำลังฝึกสมาธิอยู่ที่ศาลาในลานบ้าน เธอสวมชุดขาวดูผุดผ่องด้วยรังสีพลังแห่งอนันต์มีเงาตะคุ่ม ๆ แอบมองดูอย่างเจ้าเลห์อยู่ตรงประตูลานบ้านนั่นคือ ฟลอเรียน ดาร์บี้ตั้งแต่เหล่าสาวกหน้าตางดงามของสำนักง้อไบ๊ได้ย้ายเข้ามาอยู่คฤหาสน์ข้าง ๆ บ้าน เขาหวังว่าจะได้พบเจอพวกเธอสักครั้ง อย่างไรก็ตามแม่ชีแห่งโชคชะตาและเหล่าสาวกคนอื่น ๆ ออกจากบ้านน้อยครั้งมาก ๆ พวกเธอใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่แต่ในลานบ้านฟลอเรียน ไม่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของนายท่านชรา เขาจึงมีความคิดว่าจะไปยืนมองอยู่ข้าง ๆ รั้วแม่ชีแห่งโชคชะตาสังเกตุเห็นฟลอเรียน “คุณฟลอเรียน” เธอทักทายอย่างสุภาพ “มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?”“แม่ชีแห่งโชคชะตา ต้องขอภัยที่มารบกวนคุณ” เขาหัวเราะอย่างซื่อ ๆ “ผมกำลังคิดว่า... ในเมื่องานเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วงกำลังใกล้เข้ามาในอีกสองวัน ผมเลยอยากจะเชิญชวนคุณและเหล่าสาวกไปรับประทานอาหารที่บ้านของเรา”แม่ชีแห่งโชคชะตาครุ่นคิดกับคำเชิญ “เพียงเท่านี้ก็รบกวนพวกคุณมากเกินพอแล้ว” เธอตอบอย่างขวยเขินทำให้ลำบากใจเธอซาบซึ้งสำนึกในบุญคุณของนายท่านชรา ดาร์บี้ ซึ่งให้ที่พักพิงกับพวกเธอได้อาศัย มันจะเป็นการรบกวนมากเกินไป

ซาเวียร์ คิง คือปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้าจากสำนักคุนหลุนปัญหาใหญ่สำหรับตัวเขาคือ เขามีความคิดวิปลาส เขากระสันหาผู้หญิง เขาถ้ำมองลิลี่และอีวอนมาตั้งแต่วันแรกของการเปิดภาคเรียน เขาหาทางจะใกล้ชิดกับพวกเธอเขาไม่พอใจที่ทั้งสองคนชิดใกล้กับแดร์ริล เขาจึงปาลูกบาสเกตบอลใส่โดยไม่ทันได้คิดหน้าคิดหลัง"ฉันขอโทษ ลูกบาสมันหลุดมือน่ะ" ซาเวียร์ ยิ้ม"ไม่เป็นไรครับ" แด์ริลตอบอย่างเมินเฉยซาเวียร์เก็บลูกบาสและกลับไปที่สนามแดร์ริลหันกับมาสนทนากับเซอร์ซีต่อ "ได้เลย เราจะไปกินข้าวที่ไหนกันดีหลังเลิกเรียน?"ดาวของโรงเรียนถึงขั้นออกปากชวนเขาไปเลี้ยงมื้ออาหาร หากปฏิเสธก็คงน่าเสียดายขณะเซอร์ซีจากไป เธอแอบดีใจกรุ้มกริ่มอย่างเก็บอาการ คงสภาพเย็นชาปกติของเธอไว้ลิลี่เกี่ยวแขนแดร์ริลรั้งไว้และถาม "ทำไมเธอต้องมาขอโทษนาย? แล้วทำไมต้องเลี้ยงข้าวนายตอบแทนด้วย?"อีวอนก็สงสัยเช่นกัน เพราะเซอร์ซีเป็นถึงดาวของโรงเรียนเฮกเซด ผู้ชายหลายคนพยายามเข้าหาเธอแต่ก็ล้มเหลว แต่กลับแดร์ริลเธอเข้ามาหาด้วยตัวเธอเอง! ด้วยเหตุนี้ ลิลี่และอีวอนรวมตัวเป็นทีมเดียวกันแดร์ริลหัวเราะลั่น แต่ยังไม่ทันได้กล่าวอะไรต่อลูกบอลก็กระเด็นม

แคทเธอรีนถอนหายใจออกมายาวเหยียดแล้วกล่าวต่อ "ความเป็นไปได้ที่จะสำเร็จวิชาในคัมภีร์นี้คือหนึ่งในพันเท่านั้น ดังนั้น อย่าหวังว่าเธอจะเชี่ยวชาญมันในโอกาสแบบนี้"มันจะยากแค่ไหนกัน?แดร์ริลขมวดคิ้ว "มิสแคทเธอรีน เมื่อไหร่ผมจะเข้าไปได้ครับ?" เขาถาม"ฉันพาเธอเข้าไปได้เลย" เธอตอบ"มิสแคทเธอรีน ช่วยรอผมตรงนี้สักครู่ก่อน" แดร์ริลขัด เขาวิ่งกลับไปหาเซอร์ซีด้วยท่าทางรู้สึกผิดบนใบหน้า"เซอร์ซี ผมขอโทษจริง ๆ" เขากล่าว "ผมมีบางอย่างต้องไปทำกับมิสแคทเธอรีน ดูเหมือนว่าผมจะไม่สามารถไปทานอาหารกับคุณได้ เอาไว้คราวหลังได้ไหม?"การทานอาหารกับสาวงามนั้นเป็นเรื่องที่น่าล่อตาล่อใจก็จริง แต่ใครจะสามารถปฏิเสธโอกาสในการเรียนรู้หนึ่งในคัมภีร์ของหกสำนักหลักได้กันล่ะ?"โอเค" เซอร์ซีพยักหน้าอย่างไม่ชอบใจ ไม่มีใครเคยปฏิเสธเธอ! แดร์ริลเป็นคนแรกเลยครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น แดร์ริลได้ตามแคทเธอรีนไปที่ห้องสมุด ออดของโรงเรียนเพิ่งดัง และนักเรียนมากมายก็เข้าไปเช่นกันพวกเขาผ่านกลุ่มคนเข้าไปในมุมเงียบสงบที่มีรูปวาดติดอยู่ที่กำแพง แคทเธอรีนยกรูปออก มันเผยให้เห็นปุ่มทองคำที่ซ่อนอยู่หลังมัน เมื่อเธอกดปุ่มนั้น กำแพงก็พลั

คุณย่าลินดันดูท่าทางอับอายอย่างมาก"แม่ หยุดเถอะ..." ลิลี่ขอร้องเสียงแผ่วลิลี่กล่าวต่อ "คุณย่าคะ คุณย่าอยากให้หนูช่วยอะไร?"คุณย่าลินดันและวิลเลียมมองหน้ากัน "ลิลี่ หากหลานมอบเงินเพื่อช่วยธุรกิจของตระกูลให้ผ่านพ้นความยากลำบากครั้งนี้ไปได้ พวกเราจะซาบซึ้งมาก" เธอยิ้มวิลเลียมเสริม "แน่นอน เราจะมอบหุ้นบางส่วนให้เธอด้วย"ลิลี่ยังคงนิ่งเงียบและจมอยู่ในภวังค์ของเธอซาแมนธาเริ่มการดูหมิ่นของเธออีกครั้ง "พวกคนหน้าไม่อาย! ลืมไปแล้วเหรอว่าหุ้นบางส่วนนั่นมันเป็นของเธอ? พวกคุณขโมยมันไปจากเธอ แล้วตอนนี้พอพวกคุณเงินหมด พวกคุณก็วิ่งกลับมาหาเรา""แม่ หยุดนะ!" ลิลี่ตวาด เธอเหลือบมองคุณย่าลินดันแล้วตกลง "ก็ได้ หนูจะยอมรับข้อตกลงของคุณย่า"เธอยังมีเงินเป็นสิบ ๆ ล้านอยู่กับตัว หากเธอยังเก็บไว้นานกว่านี้ มันจะต้องหมดจากอาการติดพนันของซาแมนธาแน่ เธอยอมเสียเงินแลกเปลี่ยนกับหุ้นบางส่วนยังดีเสียกว่า อย่างไรก็ตาม เธอตั้งใจแล้วว่าจะไม่ถูกอีกฝ่ายหลอกเอาในครั้งนี้คุณย่าลินดันยิ้มกว้างแล้วพยักหน้า "ยอดยเยี่ยม! ย่ารู้ว่าหลานไม่ใช่คนโหดร้าย เพราะยังไงเสียเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ! เราจะแลกเปลี่ยนหุ้นยี่สิบ

หมอดูคิดหาวิธีแก้ปัญหา "การทำลายกระแสแห่งโชคร้ายนั้นง่ายมาก" เขาอธิบาย "เพียงแค่เลือกฤกษ์ดี ๆ แล้วแต่งงานเสีย"แต่งงาน?เมแกนตะลึง จากนั้นเธอก็รู้สึกตัว เธอหน้าแดงขึ้นหมอดูกล่าวต่อ "ฉันเพิ่งสังเกตได้ว่าชายที่อยู่ข้างคุณนั้นมีธาตุน้ำในตัวเขา พวกคุณสองคนเหมาะสมกัน! หากให้ฉันเดา พวกคุณคงเป็นคู่รักกันใช่ไหม?"เมแกนหน้าแดงแล้วพยักหน้าหมอดูหัวเราะ แล้วตบที่ตักของตัวเอง เขาแกล้งทำเป็นนับนิ้วแล้วอุทาน "มันสมบูรณ์แบบ! ในอีกหกเดือนข้างหน้า จะมีสองวันที่เป็นฤกษ์ที่ดีในการเกิดพิธีวิวาห์ ขอแสดงความยินดีกับคู่แต่งงานใหม่ล่วงหน้า!"จากนั้น หมอดูก็ถอนหายใจออกอย่างโล่งอก เขาทำภารกิจสำเร็จแล้วเคนท์ฉีกยิ้มกว้าง เขาใช้โอกาสนี้ในการคว้ากล่องออกมาจากกระเป๋าแล้วคุกเข่าลงข้างหนึ่ง "เมแกน แต่งงานกับผมนะ" เขาเปิดกล่อง เผยให้เห็นแหวนเพชรในนั้น มันเป็นประกายใต้แสงโคมทั้งหลายฝูงชนอุทานอย่างชื่นชม ช่างโรแมนติก เขาขอแต่งงานในกลางงานเทศกาลวันไหว้พระจันทร์!เมแกนกัดริมฝีปากของเธอ เธอประทับใจแต่ก็อาย เธอและเคนท์มีสัญญาวิวาห์อยู่ในมือ งานแต่งงานของพวกเธอถูกผูกไว้แล้ว ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นว่าจะเกิดขึ้นเมื่