บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 2061 - บทที่ 2070

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เหล่าเสนาอำมาตย์ต่างก็หยุดพูด พวกเขาพากันเงียบกริบไม่ว่าอย่างไร ควินซี่ก็มีสถานะสูงส่งและมีอำนาจมากในโลกใต้เมฆี คำพูดของเธอถือเป็นคำขาด เหล่าเสนาอำมาตย์ทั้งหลายต่างพากันหวาดกลัวเมื่อรู้สึกได้ถึงโทสะของเธอขนาดแดร์ริลเองยังตัวสั่นเล็กน้อย เขามองควินซี่ด้วยสีหน้ายุ่งยากพร้อมกับพึมพำกับตัวเอง‘ให้ตายสิ ไม่แปลกใจเลยว่าเธอเป็นถึงองค์หญิงลองก์ผู้สูงส่ง ท่าทีแข็งแกร่งอะไรแบบนี้ หากเราแต่งงานกันในอนาคต ฉันคงต้องระวังเวลาที่อยู่กับเธอ’“องค์หญิง”จักรพรรดินีถอนใจและมองควินซี่อย่างจนปัญญา “แม้เธอจะไม่อยากแต่งงานตอนนี้ แต่ก็ต้องให้เหตุผลที่ฟังขึ้นกับเรา เธอต้องรู้ว่า การแต่งงานของเธอนั้นไม่ใช่เรื่องที่ตัวเธอเองจะตัดสินใจได้ มันเกี่ยวพันกับชื่อเสียงของโลกใต้เมฆี"จากนั้นจักรพรรดินีก็พูดจริงจัง “หากว่าเธอไม่อยากแต่งงานและยังให้เหตุผลเราไม่ได้ นั่นก็ไม่สามารถยอมรับได้”“หม่อมฉัน…”ควินซี่กัดริมฝีปากและคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเธอก็มองจักรพรรดินีและบอกว่า “เสด็จพี่ หากว่าท่านอยากให้หม่อมฉันแต่งงานกับแดร์ริล หม่อมฉันก็ยินยอม แต่ว่ามีเงื่อนไขหนึ่งข้อ”จากนั้นควินซี่ก็ยิ

เหล่าเสนาบดีของเวสต์ริงตันต่างก็ประชุมกันทันทีเมื่อได้ยินว่า แดร์ริลช่วยโลกใต้เมฆีชนะศึกกับหยางเจียน สุดท้ายพวกเขาก็ตัดสินใจว่าจะเชิญแดร์ริลกลับไปที่เวสต์ริงตันเพราะอย่างไรทั้งเก้าทวีปก็มีแค่แดร์ริลที่สามารถเอาชนะหยางเจียนได้ หากแดร์ริลอยู่ที่นั่น เวสต์ริงตันก็มีทางรอดฟู่แดร์ริลสูดหายใจเข้าลึก เขาเข้าใจว่าชายคนนี้หมายความว่าอะไรเขาตระหนักว่าทำไมเรื่องถึงได้กลายเป็นเช่นนี้“ฝ่าบาท”เบนจามินตื่นตระหนกเมื่อแดร์ริลเงียบ เขาขอร้องอ้อนวอน “เจ้าคนชั่วแบรด ฟอร์ดนั้น ทรยศพระองค์แล้วหันไปช่วยคนเลวโดน็อก เขาควรโดนประหาร ดังนั้นเหล่าเสนาอำมาตย์จึงร่วมมือกันแล้วเราก็จับเขาขังไว้ก่อนที่กระหม่อมจะเดินทางมาที่นี่ ฝ่าบาททรงลงพระราชอาญาเขาได้ทันทีเมื่อพระองค์เสด็จกลับไปที่เวสต์ริงตัน”“ฝ่าบาท ข้าน้อยขออ้อนวอนให้พระองค์เสด็จกลับไปด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมมาในฐานะตัวแทนของประชาชนเวสต์ริงตัน ฝ่าบาทได้โปรดทรงเสด็จกลับไปด้วยเถิด พระองค์ทรงเป็นผู้มีพระทัยกว้างนัก พระองค์มิควรทอดทิ้งเวสต์ริงตันไปแบบนี้พ่ะย่ะค่ะ”เมื่อเขาพูดจบ เบนจามินก็คุกเข่าและคำนับแดร์ริลไม่หยุด ท่าทีของเขานั้นจริงใจอย่างมากโ

แดร์ริลยิ่งรู้สึกร้อนใจเมื่อคิดเช่นนี้“ราชบุตรเขย”แม่ทัพคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องโถงอย่างรีบร้อนและบอกว่า “ผมมีข่าวดี ผมเจอร่องรอยของเดบร้าแล้ว”แดร์ริลไม่ได้อยู่ในเวสต์ริงตัน ดังนั้นเขาเลยไม่ให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเรียกเขาว่าจักรพรรดิแต่ให้เรียกว่าราชบุตรเขยแทนอะไรนะ?แดร์ริลตัวสั่นเทิ้ม เขาเกือบจะกระโดดลุกจากเตียง เขามองแม่ทัพอย่างจดจ่อและถาม “ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”เขาอยากจะเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปเดี๋ยวนี้เลย“ราชบุตรเขย โปรดอย่าเพิ่งร้อนใจ” แม่ทัพส่ายหน้าและพูดอย่างหนักใจว่า “เราแค่เจอว่าเธอเคยอยู่ที่ไหน แต่เราไม่ได้พบเธอ ดังนั้นจากแหล่งข่าวของเรา เดบร้าออกจากโลกใต้เมฆีไปแล้วครับ”อะไรนะ?แดร์ริลรู้สึกผิดหวังเดบร้าออกจากโลกใต้เมฆีไปแล้วงั้นเหรอ?“ราชบุตรเขย” แม่ทัพอธิบายสถานการณ์ให้เขาฟังอย่างรู้สึกช่วยไม่ได้หลายคนทิ้งบ้านไปเมื่อตอนที่หยางเจียนรุกโลกใต้เมฆี ดูเหมือนว่าเดบร้าเองก็ทำแบบเดียวกันเมื่อเขาเล่าเกือบจบ แม่ทัพก็บอกอย่างระมัดระวังว่า “ราชบุตรเขย ผมมีข่าวจากอีกแหล่งว่า เดบร้าติดตามพวกกลุ่มพ่อค้าไปที่ทวีปมหาสมุทรอำพัน”ทวีปมหาสมุทรอำพัน?แดร์ริลนิ่วหน้า ในหัวเขา

ท่ามกลางเสียงซุบซิบ ผู้ชายหลายคนต่างก็จ้องปาร์คเกอร์ตาเป็นมัน ลูกตาพวกเขาแทบถลนออกจากเบ้าปาร์คเกอร์นั้นใส่ชุดยาวสีเหลืองซึ่งขับเน้นเรือนร่างของเธอ ใบหน้างดงามก็ยิ่งดูไม่อาจละสายตา เธอมีลูกปัดร้อยประดับที่ศีรษะ เธอนั้นงดงามน่าตื่นตะลึงจนเกินบรรยายเฮือกตอนนั้นแดร์ริลเองก็ตะลึง เขาอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง‘ให้ตายสิ นี่มันคนเดียวกับปาร์คเกอร์ที่แต่งเป็นผู้ชายแน่เหรอ?’เขาไม่คาดคิดว่า เธอจะสวยงามเย้ายวนขนาดนี้ตอนที่สวมเสื้อผ้าผู้หญิงแดร์ริลเคยเห็นแต่เธอใส่ชุดผู้ชายตอนที่อยู่ในการประลองยุทธเลือกคู่ที่โลกใหม่ อีกอย่างปาร์คเกอร์คงโดนจักรพรรดิสั่งตัดหัวหากว่าเธอใส่ชุดผู้หญิงตอนที่อยู่ในงานประลองดังนั้นแดร์ริลจึงตะลึงเมื่อได้เห็นปาร์คเกอร์ในชุดสวยเย้ายวนงามมาก เธอสวยเหลือเกิน“คุณผู้หญิง”เจอโรมรีบเดินเข้าไปหาและทักทายเธอ เขายิ้มและบอกว่า “มีพวกเหลือขอพยายามจะแอบเข้ามาในงานชุมนุมกระบี่ ผมกำลังจะไล่เขาไปครับ”เมื่อเขาพูดเช่นนั้น เจอโรมก็เหลือบมองแดร์ริลอย่างเหยียดหยามอืมปาร์คเกอร์พยักหน้าและพูดเบา ๆ ว่า “ถึงอย่างงั้นก็เถอะ อย่าสู้กันเลย ตอนนี้มีแขกที่มีเกียรติมากมาย เราต้องรัก

สายตาของลูคัสทำให้แดร์ริลหงุดหงิดใจมาก แต่แดร์ริลก็ยังยิ้มและบอกว่า “ผมก็แค่คนไม่สำคัญในโลกของผู้บ่มเพาะ ผมโชคดีมีโอกาสได้รู้จักกับคุณปาร์คเกอร์ แต่ผมก็ไม่ได้มีเบื้องหลังยิ่งใหญ่อะไร”แดร์ริลรู้ดีกว่าการปิดบังตัวตนนั้นจะนำความไม่สะดวกมาให้แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น หยางเจียนอยากจะรุกรานทวีปอื่นดังนั้นสถานการณ์ตอนนี้จึงตึงเครียดมาก อีกอย่างเขาเพิ่งเอาชนะหยางเจียนมาได้ที่โลกใต้เมฆีซึ่งเป็นการทำลายชื่อเสียงของหยางเจียน หากว่าหยางเจียนรู้ว่าเขาอยู่ที่ทวีปมหาสมุทรอำพันตามลำพัง หยางเจียนจะต้องส่งคนมาฆ่าเขาแน่ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของตน แดร์ริลจำต้องปิดบังตัวตนไว้ปาร์คเกอร์เองก็บอกว่า “ใช่ เขาเป็นเพื่อนฉันเอง”ญาติของเธอชอบรังแกคนอื่นมาตั้งแต่ยังเด็ก ดังนั้นปาร์คเกอร์จึงไม่เคยชอบเขาเพื่อนเหรอ?ลูคัสและคนอื่น ๆ ต่างก็มองแดร์ริลอย่างเย้ยหยัน“พรวด”ญาติอีกคนของปาร์คเกอร์หัวเราะออกมาเสียงดัง “น้องปาร์คเกอร์ เพื่อนของเธอนี่ใครกัน? ทำไมเขาถึงดูโง่เง่าแบบนี้”ตอนนั้นลูคัสก็ตั้งสติได้และแค่นเสียงหยัน เขาพูดน้ำเสียงแปลกแปร่ง “ญาติที่รัก ทุกคนต่างก็รู้ว่าเธอชอบมีเพื่อนไปทั่วทุกที่ แต่นี่