เหล่าเสนาบดีของเวสต์ริงตันต่างก็ประชุมกันทันทีเมื่อได้ยินว่า แดร์ริลช่วยโลกใต้เมฆีชนะศึกกับหยางเจียน สุดท้ายพวกเขาก็ตัดสินใจว่าจะเชิญแดร์ริลกลับไปที่เวสต์ริงตันเพราะอย่างไรทั้งเก้าทวีปก็มีแค่แดร์ริลที่สามารถเอาชนะหยางเจียนได้ หากแดร์ริลอยู่ที่นั่น เวสต์ริงตันก็มีทางรอดฟู่แดร์ริลสูดหายใจเข้าลึก เขาเข้าใจว่าชายคนนี้หมายความว่าอะไรเขาตระหนักว่าทำไมเรื่องถึงได้กลายเป็นเช่นนี้“ฝ่าบาท”เบนจามินตื่นตระหนกเมื่อแดร์ริลเงียบ เขาขอร้องอ้อนวอน “เจ้าคนชั่วแบรด ฟอร์ดนั้น ทรยศพระองค์แล้วหันไปช่วยคนเลวโดน็อก เขาควรโดนประหาร ดังนั้นเหล่าเสนาอำมาตย์จึงร่วมมือกันแล้วเราก็จับเขาขังไว้ก่อนที่กระหม่อมจะเดินทางมาที่นี่ ฝ่าบาททรงลงพระราชอาญาเขาได้ทันทีเมื่อพระองค์เสด็จกลับไปที่เวสต์ริงตัน”“ฝ่าบาท ข้าน้อยขออ้อนวอนให้พระองค์เสด็จกลับไปด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมมาในฐานะตัวแทนของประชาชนเวสต์ริงตัน ฝ่าบาทได้โปรดทรงเสด็จกลับไปด้วยเถิด พระองค์ทรงเป็นผู้มีพระทัยกว้างนัก พระองค์มิควรทอดทิ้งเวสต์ริงตันไปแบบนี้พ่ะย่ะค่ะ”เมื่อเขาพูดจบ เบนจามินก็คุกเข่าและคำนับแดร์ริลไม่หยุด ท่าทีของเขานั้นจริงใจอย่างมากโ
”องค์หญิง”เมื่อพระนางเห็นว่าควินซี่ไม่สามารถตัดสินใจได้ จักรพรรดินีก็พูดอย่างอ่อนโยน “ไม่เป็นไร เราจะถือว่าเงื่อนไขก่อนหน้านี้เป็นแค่เรื่องล้อเล่น การอภิเษกสมรสของเธอนั้นจะกระทบต่อทั้งสองทวีปดังนั้นจะมัวลังเลไม่ได้ บอกเรามาว่า เธออยากจะแต่งงานวันไหน?”จักรพรรดินีอาจจะเห็นด้วยกับเงื่อนไขก่อนหน้าของควินซี่ที่ต้องการจะถ่วงเวลาการแต่งงาน หากว่าทูตของเวสต์ริงตันไม่ได้โผล่มา หรือเรื่องก่อนนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแต่ว่าตอนนี้แดร์ริลได้กลายเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตันอีกครั้ง ตัวตนของเขาเปลี่ยนไปแล้ว นี่ต้องเป็นเรื่องน่าอับอายสำหรับจักรพรรดินีหากว่าควินซี่กลับคำพูดต่อหน้าเหล่าเสนาอำมาตย์เหล่านี้“ถ้าเช่นนั้น…”ในเมื่อจักรพรรดินีพูดมาเช่นนี้ ควินซี่ก็รู้ว่าเธอต้องยอมตกลงแต่งงาน เธอก้มหน้าและพูดเบา ๆ “ถ้าเช่นนั้นก็เป็นอีกเดือนหนึ่งจากวันนี้ หากว่าจะต้องจัดงานในไม่กี่วันก็คงจะเป็นการเร่งรัดเกินไป เราต้องเตรียมเพื่อจัดงานพิธี”ควินซี่ไม่ต้องการแต่งงานกับแดร์ริลแต่เธอไม่มีทางเลือก เธอนั้นเป็นคนที่ตั้งเงื่อนไขขึ้นมาเอง และแดร์ริลก็สามารถทำได้ ดังนั้นเธอจึงไม่มีอะไรจะพูดได้อีก“ดีมาก”จักรพรรดินี
แดร์ริลยิ่งรู้สึกร้อนใจเมื่อคิดเช่นนี้“ราชบุตรเขย”แม่ทัพคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องโถงอย่างรีบร้อนและบอกว่า “ผมมีข่าวดี ผมเจอร่องรอยของเดบร้าแล้ว”แดร์ริลไม่ได้อยู่ในเวสต์ริงตัน ดังนั้นเขาเลยไม่ให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเรียกเขาว่าจักรพรรดิแต่ให้เรียกว่าราชบุตรเขยแทนอะไรนะ?แดร์ริลตัวสั่นเทิ้ม เขาเกือบจะกระโดดลุกจากเตียง เขามองแม่ทัพอย่างจดจ่อและถาม “ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”เขาอยากจะเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปเดี๋ยวนี้เลย“ราชบุตรเขย โปรดอย่าเพิ่งร้อนใจ” แม่ทัพส่ายหน้าและพูดอย่างหนักใจว่า “เราแค่เจอว่าเธอเคยอยู่ที่ไหน แต่เราไม่ได้พบเธอ ดังนั้นจากแหล่งข่าวของเรา เดบร้าออกจากโลกใต้เมฆีไปแล้วครับ”อะไรนะ?แดร์ริลรู้สึกผิดหวังเดบร้าออกจากโลกใต้เมฆีไปแล้วงั้นเหรอ?“ราชบุตรเขย” แม่ทัพอธิบายสถานการณ์ให้เขาฟังอย่างรู้สึกช่วยไม่ได้หลายคนทิ้งบ้านไปเมื่อตอนที่หยางเจียนรุกโลกใต้เมฆี ดูเหมือนว่าเดบร้าเองก็ทำแบบเดียวกันเมื่อเขาเล่าเกือบจบ แม่ทัพก็บอกอย่างระมัดระวังว่า “ราชบุตรเขย ผมมีข่าวจากอีกแหล่งว่า เดบร้าติดตามพวกกลุ่มพ่อค้าไปที่ทวีปมหาสมุทรอำพัน”ทวีปมหาสมุทรอำพัน?แดร์ริลนิ่วหน้า ในหัวเขา
'เขาอยากแอบเข้าไปในงานชุมนุมกระบี่เหรอ?’เจอโรมพ่อบ้านมองแดร์ริลหัวจรดเท้า เขาไม่อาจปกปิดแววตาเหยียดหยามไว้ได้ “นายจะเข้าไปโดยไม่มีบัตรเชิญไม่ได้ ฉันไม่สนว่านายจะมาที่นี่ทำไม ฉันจะให้โอกาสนายถอยไป ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าหยาบคาย”‘พวกไร้ค่าในโลกผู้บ่มเพาะนับวันจะยิ่งขวัญกล้า กล้าเดินดุ่ม ๆ เข้ามาในงานชุมนุมกระบี่แบบนี้ได้ยังไง? หน้าด้านนัก’ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องสุภาพกับคนพวกนี้เจอโรมเองก็คิดเหมือนยามว่า แดร์ริลอยากจะแอบเข้าไปในงานชุมนุมเพื่อขโมยอาวุธ‘อะไรกันเนี่ย? คนของคฤหาสน์เกียรติกระบี่นี่จองหองกันขนาดนี้เหรอ?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขารู้สึกหงุดหงิดใจนิดหน่อย แต่ว่าก็ยังคงยิ้มและมองเจอโรมก่อนบอกว่า “คุณคงเป็นพ่อบ้านของคฤหาสน์เกียรติกระบี่ใช่ไหม? ช่วยไปแจ้งนายหญิงของคุณให้ด้วยว่ามีแขก”แดร์ริลรู้สึกอับจนปัญญาเมื่อพูดออกไปตอนที่เขาร่ำลากับปาร์คเกอร์ เธอบอกว่าจะต้อนรับเขาด้วยตัวเองหากว่าเขามาเยี่ยมเธอแต่แดร์ริลไม่คิดว่าพ่อบ้านและยามจะกันไม่ให้เขาเข้าไป หากว่าเขาไม่ได้พบปาร์คเกอร์ แล้วเขาจะขอให้เธอช่วยหาเดบร้าได้อย่างไร?หืม?ตอนนั้นเจอโรมอึ้งไป จากนั้นเขาก็แค่นเสียงว่า “นี่ฟั
ท่ามกลางเสียงซุบซิบ ผู้ชายหลายคนต่างก็จ้องปาร์คเกอร์ตาเป็นมัน ลูกตาพวกเขาแทบถลนออกจากเบ้าปาร์คเกอร์นั้นใส่ชุดยาวสีเหลืองซึ่งขับเน้นเรือนร่างของเธอ ใบหน้างดงามก็ยิ่งดูไม่อาจละสายตา เธอมีลูกปัดร้อยประดับที่ศีรษะ เธอนั้นงดงามน่าตื่นตะลึงจนเกินบรรยายเฮือกตอนนั้นแดร์ริลเองก็ตะลึง เขาอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง‘ให้ตายสิ นี่มันคนเดียวกับปาร์คเกอร์ที่แต่งเป็นผู้ชายแน่เหรอ?’เขาไม่คาดคิดว่า เธอจะสวยงามเย้ายวนขนาดนี้ตอนที่สวมเสื้อผ้าผู้หญิงแดร์ริลเคยเห็นแต่เธอใส่ชุดผู้ชายตอนที่อยู่ในการประลองยุทธเลือกคู่ที่โลกใหม่ อีกอย่างปาร์คเกอร์คงโดนจักรพรรดิสั่งตัดหัวหากว่าเธอใส่ชุดผู้หญิงตอนที่อยู่ในงานประลองดังนั้นแดร์ริลจึงตะลึงเมื่อได้เห็นปาร์คเกอร์ในชุดสวยเย้ายวนงามมาก เธอสวยเหลือเกิน“คุณผู้หญิง”เจอโรมรีบเดินเข้าไปหาและทักทายเธอ เขายิ้มและบอกว่า “มีพวกเหลือขอพยายามจะแอบเข้ามาในงานชุมนุมกระบี่ ผมกำลังจะไล่เขาไปครับ”เมื่อเขาพูดเช่นนั้น เจอโรมก็เหลือบมองแดร์ริลอย่างเหยียดหยามอืมปาร์คเกอร์พยักหน้าและพูดเบา ๆ ว่า “ถึงอย่างงั้นก็เถอะ อย่าสู้กันเลย ตอนนี้มีแขกที่มีเกียรติมากมาย เราต้องรัก
เจอโรมฝืนยิ้มให้แดร์ริล “ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นแขก ผมต้องขอโทษ ขอโทษด้วยครับ”แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะฟังดูสุภาพ แต่แววตาเจอโรมก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยามทุกคนในคฤหาสน์เกียรติกระบี่รู้ว่า ปาร์คเกอร์ชอบแต่งกายเป็นชายและท่องโลกไปทั่ว แม้ว่าเธอจะเป็นทายาทของคฤหาสน์เกียรติกระบี่ อีกอย่างเธอก็เป็นคนช่างคุย เธอมีสหายไปทั่วทุกที่ เธอคงเป็นเพื่อนกับพวกคนสามัญด้วยดังนั้นแม้ว่าแดร์ริลจะเป็นเพื่อนกับปาร์คเกอร์ เขาก็คงจะเป็นแค่คนที่ไม่สำคัญ เขานั้นทำตัวหยาบคายกับแดร์ริลแต่ปาร์คเกอร์ก็ไม่ได้ลงโทษเขา เธอแค่ตำหนิไม่กี่คำหากว่าแดร์ริลเป็นแขกคนสำคัญ ปาร์คเกอร์ต้องไม่ปล่อยไปง่าย ๆ แบบนี้แน่“คนนี้ดูเหมือนไม่สำคัญอะไร แต่เขาเป็นเพื่อนของคุณปาร์คเกอร์เหรอ?”“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าคุณปาร์คเกอร์ชอบท่องไปทั่ว และเธอก็ชอบมีเพื่อน ชายคนนี้คงจะโชคดีที่ได้รู้จักกับเธอ”“ดูเหมือนว่าเราคงต้องคอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของคุณปาร์คเกอร์แล้ว ครั้งหน้าที่เธอออกท่องเที่ยว ฉันก็อยากได้เจอกับเธอเหมือนกัน” เสียงหัวเราะดังขึ้นคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับเจอโรมที่คิดว่า แดร์ริลเป็นแค่คนธรรมดาที่ปาร์คเกอร์ไปเจอเข้าแดร์ริลได้ยินพวกเขา
สายตาของลูคัสทำให้แดร์ริลหงุดหงิดใจมาก แต่แดร์ริลก็ยังยิ้มและบอกว่า “ผมก็แค่คนไม่สำคัญในโลกของผู้บ่มเพาะ ผมโชคดีมีโอกาสได้รู้จักกับคุณปาร์คเกอร์ แต่ผมก็ไม่ได้มีเบื้องหลังยิ่งใหญ่อะไร”แดร์ริลรู้ดีกว่าการปิดบังตัวตนนั้นจะนำความไม่สะดวกมาให้แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น หยางเจียนอยากจะรุกรานทวีปอื่นดังนั้นสถานการณ์ตอนนี้จึงตึงเครียดมาก อีกอย่างเขาเพิ่งเอาชนะหยางเจียนมาได้ที่โลกใต้เมฆีซึ่งเป็นการทำลายชื่อเสียงของหยางเจียน หากว่าหยางเจียนรู้ว่าเขาอยู่ที่ทวีปมหาสมุทรอำพันตามลำพัง หยางเจียนจะต้องส่งคนมาฆ่าเขาแน่ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของตน แดร์ริลจำต้องปิดบังตัวตนไว้ปาร์คเกอร์เองก็บอกว่า “ใช่ เขาเป็นเพื่อนฉันเอง”ญาติของเธอชอบรังแกคนอื่นมาตั้งแต่ยังเด็ก ดังนั้นปาร์คเกอร์จึงไม่เคยชอบเขาเพื่อนเหรอ?ลูคัสและคนอื่น ๆ ต่างก็มองแดร์ริลอย่างเย้ยหยัน“พรวด”ญาติอีกคนของปาร์คเกอร์หัวเราะออกมาเสียงดัง “น้องปาร์คเกอร์ เพื่อนของเธอนี่ใครกัน? ทำไมเขาถึงดูโง่เง่าแบบนี้”ตอนนั้นลูคัสก็ตั้งสติได้และแค่นเสียงหยัน เขาพูดน้ำเสียงแปลกแปร่ง “ญาติที่รัก ทุกคนต่างก็รู้ว่าเธอชอบมีเพื่อนไปทั่วทุกที่ แต่นี่
โอ้ตอนนั้นเอง แดร์ริลก็มองจาค็อบ เขาลอบชื่นชมอยู่ในใจ‘นี่เหรอประมุขคฤหาสน์เกียรติกระบี่? พ่อของปาร์คเกอร์? ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมกลิ่นอายของเขาถึงโดดเด่นนัก’จาค็อบยิ้มและโบกมือให้ฝูงชนขณะที่แลกเปลี่ยนคำทักทายกันเขาเองก็เห็นแดร์ริลที่อยู่ข้างปาร์คเกอร์ ตอนที่เขาเห็นเสื้อผ้าธรรมดา ๆ ของแดร์ริล เขาก็รู้ได้ทันทีว่านี่คือเพื่อนของลูกสาวจากโลกของผู้บ่มเพาะจาค็อบรักปาร์คเกอร์ เขาไม่ถือสาที่เธอจัดให้คนธรรมดา ๆ มานั่งตรงเก้าอี้วีไอพีจากนั้นเขาก็เดินไปที่แท่นแสดงผลงานตรงกลางห้องโถง จาค็อบกระแอมก่อนที่เสียงทุ้มหนักแน่นจะดังก้องออกจากปาก “เหล่าสหายผู้บ่มเพาะ ขอบคุณที่สละเวลามาร่วมงานชุมนุมกระบี่วันนี้ เป็นเกียรติของเราที่พวกท่านทั้งหลายมาในวันนี้“ปีนี้คฤหาสน์เกียรติกระบี่ได้ปรับปรุงเทคนิคในการทำอาวุธ ดังนั้นโปรดเพลิดเพลินกับอาวุธใหม่ของเรา”จากนั้นจาค็อบก็โบกมือ แล้วมีศิษย์เดินเข้ามาในห้องโถงพร้อมดาบยาวในมือแล้ววางไว้ที่แท่นแสดงงานโอ้สายตาทุกคนต่างจับจ้องอยู่ที่อาวุธ พวกเขาไม่สามารถเก็บซ่อนความตื่นตกใจไว้ได้“อาวุธแรกก็เป็นระดับสีฟ้าแล้ว”“สมกับเป็นคฤหาสน์เกียรติกระบี่ ฉันจำได้ว่
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ