All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 2001 - Chapter 2010

ปังลูกบอลพลังที่สโลนและแอมโบรสปล่อยออกมาปะทะเข้ากับขวานแยกนภาอย่างจัง ก่อให้เกิดเสียงดังกัมปนาทจนพื้นดินสะเทือนสีหน้าโดน็อกซีดเผือดทันที เขากระอักเลือดออกมาก่อนที่จะกระเด็นไป โชคร้ายที่พลังภายในของเขานั้นยังไม่ฟื้นคืนจากพลังสะท้อนกลับของขวานแยกนภา ดังนั้นเขาจึงไม่อาจป้องกันการผนึกกำลังโจมตีของสโลนและแอมโบรสได้“ฝ่าพระบาท”เดบร้าสั่นสะท้านและร้องออกมาเมื่อเห็นเช่นนั้น ใบหน้างดงามของเธอเต็มไปด้วยความห่วงกังวลเวลานั้นเดบร้าอยากจะรีบเข้าไปหาและช่วยโดน็อกแต่ว่าแอมโบรสและสโลนร่วมมือกัน รังสีที่ทั้งสองเปล่งออกมานั้นน่าสะพรึงเกินไป และมีทหารของโลกใหม่ขวางหน้าเธอมากเกินไป ดังนั้นเดบร้าจึงไม่อาจพุ่งเข้าไปได้ซูมแอมโบรสแกว่งขวานทรราชและโจมตีโดน็อกโดน็อกรีบยกขวานแยกนภาขึ้นมาป้องกัน แต่ว่าเขาใช้พลังภายในมากไปจนถึงขีดจำกัด โดน็อกส่งเสียงร้องครางอย่างเจ็บปวดออกมา เขานั้นบาดเจ็บสาหัสอีกหนโดน็อกไม่อยากจะต่อสู้ยืดเยื้อต่อไป เขาโบกขวานแยกนภาด้วยแรงทั้งหมดที่มี ตอนนี้เขาใช้พลังภายในและแรงไปจนเกลี้ยง พลังที่ปะทุออกมาจากกายเขานั้นน่าหวาดหวั่นจนบรรยากาศรอบข้างบิดเบี้ยวสีหน้าของแอมโบรสและสโ

”แดร์ริล หุบปาก” แอมโบรสระเบิดอารมณ์ เขาจ้องแดร์ริลและบอกว่า “ฉันจะบอกอีกครั้ง อย่ามาเรียกชื่อฉันอีก อีกอย่างนายไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นที่นี่”แอมโบรสมีความแค้นกับแดร์ริลอยู่แล้ว เขานั้นยิ่งโมโหเมื่อพ่อของเขาอยากช่วยเมแกน“เอาเถอะ” แดร์ริลใจสลาย เขายิ้มขื่นและบอกว่า “ฝ่าพระบาท การกระทำผิดของเมแกนนั้นไม่ถึงโทษตาย ได้โปรดพิจารณาใหม่ด้วย”การที่ลูกไม่อยากรับเป็นพ่อนั้นก็เรื่องหนึ่ง แต่ว่าก็การที่ลูกทำเหมือนพ่อเป็นศัตรูมันก็อีกเรื่อง ไม่มีใครรู้สึกดีกับเรื่องแบบนี้แน่สีหน้าแอมโบรสเย็นชา เขาไม่ตอบอะไร“พี่ชาย”เอร่าเดินออกมาและดึงแขนแอมโบรส เธอพูดเบา ๆ “เมแกนอาจจะโหดร้าย แต่เธอไม่จำเป็นต้องตาย ทำไมพี่ไม่ฟังพ่อล่ะ? เรายึดอำนาจเธอเป็นการลงโทษ แบบนั้นอนาคตเธอก็จะทำเรื่องเลวร้ายไม่ได้อีก”เอร่าไม่ได้สนใจเรื่องการลงโทษเมแกน เธอแค่ไม่อยากเห็นพ่อและพี่ชายต้องขัดแย้งกันรุนแรงแบบนี้แต่แอมโบรสขัดเธอก่อน“เอร่า” แอมโบรสนั้นโมโหจนเกือบตะโกนออกมา “แดร์ริลอาจจะอยากช่วยเมแกนแต่ทำไมเธอถึงออกหน้าขอร้องแทนหล่อนด้วยล่ะ? เธอจำไม่ได้เหรอว่าหล่อนทำอะไรกับเราไว้? เราไม่ควรจะอภัยให้หล่อนด้วยซ้ำถึงหล่อนต้

”แดร์ริล” แอมโบรสไม่อยากจะเสียเวลากับเรื่องไร้สาระอีก เขาพูดเย็นชา “ฉันเพิ่งฝังเมแกนไป และฉันก็เตรียมจะพานายกลับไปตัดสินโทษที่เมืองหลวงด้วยเช่นกัน แต่เพราะเห็นแก่เอร่า ฉันจะปล่อยนายไปคราวนี้ คราวหน้านายคงไม่โชคดีอีกแล้วถ้าตกมาอยู่ในมือฉัน”เพราะว่าสายฝนเบาลง แอมโบรสก็โบกมือ “ทุกคนฟัง ไปกันได้แล้ว” จากนั้นเขาก็เดินลงเขาง๊อไบ๊ไปโดยไม่หันมาแลเบื้องหลังแดร์ริลถอนใจขณะที่มองแผ่นหลังแอมโบรสตอนนั้นเอร่าก็เดินเข้ามา เธอกัดริมฝีปากและบอกว่า “พ่อ หนูจะไปกับพี่ชายก่อน ดูแลตัวเองด้วยนะคะ”เอร่าเป็นผู้หญิง ดังนั้นเธอจึงอ่อนไหวกว่า เธอมองเห็นว่า แดร์ริลมีเรื่องต้องดิ้นรนหลายอย่างที่บอกไม่ได้ที่ต้องอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียดกับแอมโบรสแบบนี้อืมแดร์ริลพยักหน้าพร้อมยิ้มแม้ว่าลูกชายจะต่อต้านเขา ลูกสาวเขาก็ยังคงใจดี และห่วงใยดังนั้นเขาจึงโล่งใจเล็กน้อยเอร่าไม่ได้พูดอะไรอีก เธอหันหลังจากไป“แดร์ริล”สโลนมองแดร์ริลด้วยความรู้สึกซับซ้อน จากนั้นเธอก็ถามเบา ๆ “องค์หญิงอีเวตต์ยังปลอดภัยใช่ไหม?” สโลนทำได้เพียงถามแดร์ริลตอนที่แอมโบรสไม่อยู่ ในที่สุดเธอก็มีโอกาสอีเวตต์เป็นเพียงคนเดียวที่สโลนคิดถึงเ

ขวับสายตาทุกคนต่างก็หันมามองแดร์ริลตอนที่เชสเตอร์ถามเรื่องนี้แดร์ริลส่ายหน้าและยิ้มขมขื่น “ผมก็สงสารเมแกนนิดหน่อย…” จากนั้นเขาก็เล่ารายละเอียดเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังโอ้ทั้งห้องโถงหลักเงียบงันเมื่อพวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกคนต่างก็เงียบและมีสีหน้าซับซ้อนกลายเป็นว่า ลูกชายของแดร์ริลเป็นคนฆ่าเมแกนและเขาก็ฝังเธอทั้งเป็น นี่มันโหดร้ายไปหน่อยพวกเขายังได้ยินอีกว่า เมแกนสำนึกเสียใจกับการกระทำของตัวเอง นี่มันจะเป็นไปได้เหรอ?“แดร์ริล”ตอนนั้นเองเชสเตอร์ก็เดินเข้ามาตบแดร์ริลที่บ่าเบา ๆ เขาปลอบใจแดร์ริล “แม้ว่าฉันจะไม่เคยเจอแอมโบรสเท่าไร ฉันรู้ว่าโดยธรรมชาติเขาเป็นเด็กดี เขาคงจะฝังเมแกนทั้งเป็นด้วยความหัวร้อน เรารอให้เขาโตกว่านี้หน่อย เขาก็จะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นและนิสัยเขาก็คงมั่นคงขึ้นเอง ไม่ต้องห่วงหรอก ส่วนเรื่องเมแกน คงมีแต่ตัวเธอเองที่รู้ว่า เธออยากกลับตัวกลับใจจริงไหม ใครอื่นจะรู้ล่ะ?”เชสเตอร์เป็นคนฉลาดและหนักแน่นมาตลอด เขาไม่ต้องเดาก็รู้ว่า แอมโบรสนั้นฝังเมแกนทั้งเป็นเพราะความเกลียดชังที่มีต่อแดร์ริลแด็กซ์เองไม่เก็บอาการตอนที่พูดว่า “นายคิดว่าเด็กนั่นโหดเหรอ? ฉันคิดว่านี่เป็

โอ้เมื่อเดบร้าและศิษย์สำนักง้อไบ๊ต่างก็เห็นทัพโมอาน่าเหนือและทัพโลกใหม่ปะทะกัน พวกเธอตัวสั่นสะท้านทั้งสองทัพเข้าต่อสู้กัน เดบร้าและศิษย์ง้อไบ๊ต่างก็หลบเลี่ยงไม่ทันการณ์ พวกเธอต่างก็หวาดกลัวแทบตายเมื่อเห็นเลือดสาดกระเซ็นไปทั่วพวกเธอควรทำอย่างไรดี?ตอนนี้เดบร้าทั้งกลัวและสิ้นหวังพวกเธอโดนจับกุมมา และต้องบาดเจ็บแน่เมื่อทั้งสองทัพต่อสู้กันพวกเธอต้องตายที่นี่ใช่ไหม?“ทุกคน วิ่ง”มีคนในสำนักง้อไบ๊ตะโกนก่อนที่พวกเธอทั้งหมดจะพากันวิ่งเข้าไปในป่าคนสำนักง้อไบ๊ต่างก็เข้าใจว่า พวกเธอน่าจะมีโอกาสดีกว่าหากหนีไปได้ ดีกว่าที่จะต้องโดนนำไปที่พระราชวังโลกใหม่และตัดสินโทษเดบร้าไม่หยุดคิด เธอตามพวกสำนักง้อไบ๊เข้าไปในป่า เธอรู้ว่า หากยังอยู่ที่นี่อาจจะโดนฆ่าได้ เธอมีเพียงโอกาสนี้ที่จะเอาชีวิตรอดโดยการหนีไปพร้อมกับสำนักง้อไบ๊“หยุด หยุดตรงนั้นเลย”แอมโบรสแปลกใจเมื่อเขาเห็นว่าพวกเธอจะทำอะไร เขานั้นโมโหมาก เขาคำรามออกมาดังลั่น เวลาเดียวกันก็สั่งทหารของตนว่า “เร็วเข้า หยุดพวกนั้นไว้ อย่าให้หนีไปได้”เขาต้องลำบากลำบนมากมายเพื่อนำคนสำนักง้อไบ๊และเดบร้ากลับมาที่โลกใหม่ หากเขาปล่อยให้พวกเธอหนีไ