All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1981 - Chapter 1990

”อืม” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เดบร้าก็ตอบและไม่พูดอะไรอีกตอนนั้นเมแกนที่นั่งบนบัลลังก์ก็มองแดร์ริลที่คุกเข่าตรงหน้าเธอเงียบ ๆ สีหน้าเธอเปลี่ยนไปมาและเธอก็ตัวสั่นสะท้านนี่มันหลายปีเหลือเกินเมแกนฝันว่าแดร์ริลจะมาคุกเข่าต่อหน้าเธอและขอให้เธออภัยมานานมาก ในที่สุดฝันก็เป็นจริงพริบตานั้นเมแกนก็ยิ้มออกมา ในใจเธอนั้นยินดีเกินบรรยาย แต่เมื่อความยินดีจบลง เมแกนกลับรู้สึกได้ถึงความว่าเปล่าและสับสนเธอทำแล้วมันยังไง? ทั้งเธอและแดร์ริลจะกลับไปใกล้ชิดสนิทสนมกันได้เหรอ?แดร์ริลจะยังยอมรับเธอเหรอ?เมแกนหมกมุ่นในห้วงความคิดตัวเอง แดร์ริลมองเธอและพูดอย่างชัดเจน “เมแกน ฉันคุกเข่าขอโทษเธอแล้ว เธอเองก็ควรต้องรักษาสัญญาเช่นกัน”แววตาของแดร์ริลไม่เปลี่ยน เขานั้นตัดสินใจแล้ว ตราบใดที่เมแกนรักษาคำพูดปล่อยลิลี่และคนอื่น ๆ พร้อมทั้งมอบยาถอนพิษโอสถโลกมืดมิดมาให้ ปัญหาระหว่างพวกเขาก็ขอให้แล้วต่อกัน ต่างฝ่ายต่างไม่ติดค้างอะไรกันอีกเมแกนมองแดร์ริลอยู่ชั่วอึดใจ จากนั้นเธอก็ค่อย ๆ พยักหน้า “ได้สิ ฉันจะทำตามที่พูด”เธอเคยยึดติดความแค้นที่มีต่อแดร์ริลแต่เธอก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะลงมือฆ่าเขาได้ ลึก ๆ ไปในใจเธอย

”พวกแกก็เป็นแค่มดปลวก กล้าดียังไงมาขวางทางฉัน?” โดน็อกพูดเย็นชาดูท่าทางจองหองเขามองไปรอบ ๆและบอกว่า “ใครที่ยังไม่พอใจ ฉันก็ท้าให้ออกมาสู้กับฉัน”เสียงเขาไม่ได้ดังแต่ว่ากดดันมากฝูงชนทั้งหมดพากันเงียบสนิท ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจทัพเวสต์ริงตันก้มหน้าลงและไม่มีใครกล้ามองโดน็อกตอนนั้นเองมีแม่ทัพเดินออกมาจากฝูงชนและคุกเข่าต่อหน้าโดน็อกต่อหน้าทุกคน“ฝ่าบาท กระหม่อมเป็นข้ารับใช้พระองค์ ริกกี้ ฟรังโก้” เขาพูดอย่างสุภาพริกกี้เป็นผู้บัญชาการกองทหารม้าดำ เขาเป็นคนฉลาด หลังจากที่เห็นโดน็อกฆ่าแบรดเขาก็รีบเข้ามามอบความจงรักภักดีต่อโดน็อกทันใดเพื่อความปลอดภัยของตัวเองกองทหารที่เหลือมากกว่าหมื่นนาย ต่างก็คุกเข่าและพูดพร้อมกัน “ฝ่าบาท ทรงพระเจริญ”แม้ว่าวิธีการของโดน็อกจะชั่วช้าและสกปรกแต่เขาก็แข็งแกร่งมากเฮือกเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า เมแกนและผู้บ่มเพาะคนอื่นจากจักรวาลโลกก็พูดอะไรไม่ออก พวกเขาต่างก็ดูสับสน‘โดน็อกกลับมาเป็นจักรพรรดิอีกแล้วเหรอ.. ง่าย ๆ แบบนี้? ทำไมเวสต์ริงตันถึงได้เลือกพระราชาง่าย ๆ แบบนี้?’ พวกเขาคิดผู้บ่มเพาะจากหลายสำนักต่างก็ไม่รู้ว่านี่เป็นวัฒนธรรมของเวสต์ริงตั

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดตรงหน้าคนที่อยู่รอบด้านต่างก็พากันตกตะลึง ดวงตาเขาเหมือนได้เห็นสิ่งน่าตื่นตาเมแกน แฟนนี่และศิษย์หญิงสำนักง้อไบ๊คนอื่นต่างก็งดงามเท่าเทียมกัน เรือนร่างพวกเธอก็เย้ายวน ตอนที่พวกเธอต่อสู้กับโดน็อกกลางอากาศ เรือนกายมีสเน่ห์ของพวกเธอก็แทบทำให้ผู้ชายตาถลนออกมานอกเบ้าขณะเดียวกันผู้บ่มเพาะทั้งหลายก็อดชื่นชมพวกเธอไม่ได้“หัวหน้าพันธมิตรคาสเทลโลนั้นน่าทึ่งมาก เธอสามารถนำสำนักง้อไบ๊หยุดการโจมตีของขวานแยกนภาได้”“ค่ายกลกระบี่นี้มันซับซ้อนและเป็นปริศนามาก ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นกระบวนท่าสุดยอดของสำนักง้อไบ๊ ค่ายกลกระบี่เทพธิดาปริศนา”“วันนี้เราได้มาเห็นเรื่องน่าทึ่งแล้ว”ขณะที่ฝูงชนต่างพูดคุยกัน แดร์ริลก็นิ่วหน้า เขามองเมแกนที่อยู่กลางอากาศและยิ่งรู้สึกสับสนนี่เป็นค่ายกลกระบี่เทพธิดาปริศนาจริง ๆเมแกนใช้ค่ายกลสุดยอดของสำนักง้อไบ๊เพื่อช่วยเขา ทำไมเธอถึงทำแบบนี้? เธออยากฆ่าเขาด้วยตัวเองเลยไม่อยากให้เขาตกอยู่ในมือของโดน็อกงั้นเหรอ?โดน็อกที่ติดอยู่ในค่ายกลก็หงุดหงิดใจมาก ก่อนนี้เขาคิดว่าด้วยพลังของตนเขาต้องสามารถรับมือสำนักง้อไบ๊ได้ง่ายดาย เขาไม่คาดว่าจะโดนค่ายกลกระบี่นี้ก

”เมแกน เธอวอนตายแล้ว” โดน็อกพูดเย็นเยียบจากนั้นบรรยากาศรอบกายเขาเย็นยะเยือกและกลิ่นอายน่าหวาดหวั่นก็แผ่ออกมาจากร่างเขา“โลกและสวรรค์กัมปนาท” เขาตะโกนขณะที่ขวานแยกนภาส่งเสียงมังกรคำรามสะเทือนฟ้าดินโดน็อกพลันยกมือโบกขวานพร้อมปล่อยลำแสงสีทองออกมาด้วยผลสะท้านฟ้าสะเทือนดิน ขวานแยกนภาเคลื่อนไหวรวดเร็วดุจดาวตก เพียงพริบตาก็มาปรากฏอยู่ต่อหน้าเมแกน“อะไรกัน?”“อาวุธมหาประลัยใช้แบบนี้ได้ด้วยเหรอ?”“นั่นมันไวมาก แข็งแกร่งจริง ๆ”ฉับพลันทุกคนต่างก็มองภาพตรงหน้าอย่างตะลึง พวกเขารู้สึกว่าสมองไม่สามารถประมวลสิ่งที่เกิดขึ้นได้เพราะว่าขวานนั้นเร็วเกินไป พวกเขามองไม่เห็นชัดเจนแต่ก็รู้สึกได้ถึงพลังที่น่าสะพรึง‘เวร’ สีหน้าแดร์ริลแปรเปลี่ยนเป็นช็อกอย่างมากการทำงานของขวานแยกนภานั้นทำนายไม่ได้ ใครจะรู้ว่ามันสามารถใช้เป็นอาวุธลอบโจมตีได้ด้วย?ดูเหมือนว่าแดร์ริลต้องระวังมากกว่านี้เมื่อรับมือกับโดน็อกในอนาคตโดน็อกรู้ดีว่ากำลังทำอะไรอยู่ แม้ว่าขวานจะพุ่งตรงไปหาเมแกน แต่มันก็หลบเลี่ยงเดบร้า‘นี่มันกระบวนท่าอะไรกัน?’ เมแกนสั่นสะท้านเมื่อได้เห็นขวานแยกนภาพุ่งเข้ามาหาเธอตระหนกและไม่คิดมาก เธอรีบ

ถึงอย่างไรเดบร้าก็เป็นสุภาพสตรี เธอจึงรู้สึกเขินอายเมื่อมีสายตาผู้คนจับจ้องขณะที่เธอแปลกใจ เธอก็รู้สึกลังเลด้วยแม้ว่าโดน็อกจะดีไปหมดทุกด้าน แต่เธอก็รู้จักเขาเพียงไม่นาน การที่เธอจะยอมปลงใจเป็นผู้หญิงของเขามันจะไม่เร็วไปหน่อยเหรอ?เมื่อได้เห็นสีหน้าเดบร้าเปลี่ยนไปมา แดร์ริลก็รู้ได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกไปว่า “เดบร้าอย่าตกลงกับมันนะ อย่า หมอนี่เป็นคนเจ้าเล่ห์ มันก็แค่หลอกลวงคุณ เดบร้านี่คุณลืมผมไปจนหมดสิ้นจริง ๆ เหรอ? ผมเป็นผู้ชายของคุณนะ เราอยู่ด้วยกันมาสิบปี เราผ่านเรื่องมากมายมาด้วยกัน คุณลืมทุกอย่างไปหมดจริง ๆ เหรอ?”“ต้นไม้เก่ามีเถาวัลย์แก่พันเกี่ยวและอีกายามพลบค่ำ ใต้สะพานเล็ก ๆ ใกล้กระท่อมน้อย ธารน้ำไหล เดบร้าโชคชะตาของเราเริ่มจากกวีบทนี้ ได้โปรดพยายามนึกให้ออกเถอะ คุณต้องจำได้สิ”แดร์ริลร้อนใจมากจนเสียงแตกพร่า เขานั้นผ่านอะไรกับเดบร้ามามากมาย พวกเขาต่างก็เป็นโลกทั้งใบของกันและกัน หากว่าเดบร้าตกลงใจเป็นผู้หญิงของโดน็อก แดร์ริลคงใจสลายไปชั่วชีวิตแต่ว่าเดบร้าไม่รู้สึกรู้สาอะไรหลังจากได้ยินเสียงโหยไห้ของแดร์ริล เธอไม่แสดงท่าทีใดเดบร้าดื่มน้ำพุลืมเลือ