All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1951 - Chapter 1960

โดน็อกยิ้มและไม่พูดอะไรอีกขณะที่เขาเข้าเมืองหลวงไปพร้อมเดบร้าตอนนั้นทางเข้าเมืองหลวงของเวสต์ริงตันมีทั้งหมดสี่ประตูและทุกด้านก็มีการเฝ้ายามแน่นหนาโดน็อกอยู่ที่เวสต์ริงตันมาหลายปีและเขาก็คุ้นเคยกับเมืองหลวงอย่างมาก เขาเลี่ยงยามทั้งหมดที่เฝ้าประตูอยู่ได้อย่างง่ายดายเมื่อพวกเขาเข้ามาถึงเมืองหลวง เขาก็เจอโรงเตี๊ยมที่ตั้งอยู่ในที่ห่างไกลเงียบ ๆ และสั่งให้เจ้าของเตรียมห้องไว้สองห้องช่วงที่พวกเขาได้ใช้ร่วมกันสองสามวันมานี่ โดน็อกนั้นทำตัวเป็นสุภาพบุรุษมาก เขานั้นทั้งฉลาดและทำให้เดบร้าประทับใจด้วยพลังของโดน็อกนั้นเขาสามารถจะล่วงเกินเดบร้าได้ตลอดเวลา แต่ว่าเขาก็ไม่ทำโดน็อกมีแผน มันจะมีความหมายกับเขามากหากว่าสามารถเอาชนะใจเดบร้าได้แทนที่จะได้เพียงร่างกายเธอมาเท่านั้นเขารู้ว่าเดบร้าและแดร์ริลมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน หากว่าเขาอยากเอาชนะใจเดบร้า แดร์ริลต้องใจสลายแน่ ไม่มีเรื่องอะไรที่จะทำให้ผู้ชายรู้สึกแย่ได้ไปกว่าการที่ต้องเสียคนรักให้กับชายอื่นเมื่อพวกเขาเข้ามาในโรงเตี๊ยม เดบร้าก็มองท้องถนนที่วุ่นวายตรงหน้าและรู้สึกตื่นตา “ศิษย์น้อง เมืองหลวงนี่ใหญ่จริง ๆ มีเรื่องหลายอย่างเกิดขึ้

ตึงตอนนั้นร่างกายของแดร์ริลสั่นสะท้านและสมองเขาก็ปั่นป่วน น้ำตาทำให้สายตาเขาพร่ามัวยามที่จ้องเดบร้าตาไม่กะพริบเดบร้าจริง ๆ เธออยู่กับโดน็อกจริง ๆก่อนนี้ตอนที่เฟรดมารายงานเขา แดร์ริลไม่ยอมเชื่อ แต่เมื่อเขาเห็นว่าเป็นเดบร้าจริง ๆ แม้ใจจะยินดีแต่ว่าก็สงสัยอึดใจต่อมา แดร์ริลก็ไม่สามารถเก็บกักความรู้สึกได้อีกต่อไป เขาตะโกนเรียกเดบร้าเสียงดัง “เดบร้า นั่นคุณใช่ไหม? มีเรื่องมากมายที่ทำให้ผมมาช้า ผมก็เลยไม่ได้มาช่วยคุณจากเมืองหลวงของโลกใหม่ ผมขอโทษที่ปล่อยให้คุณต้องทุกข์ทรมาน ผมดีใจที่ตอนนี้เห็นคุณสบายดี ดีมากจริง ๆ”หลังจากไม่เห็นเธอมาพักใหญ่ เดบร้าดูสบายดี แต่ว่าเธอดูผอมไปจากเมื่อก่อนมาก และนั่นทำให้เขาปวดใจใบหน้าเดบร้าเต็มไปด้วยความสงสัย เธอเลิกคิ้วและถามโดน็อก “ศิษย์น้อง คนนี้ใครกัน? ทำไมเขาถึงรู้จักชื่อของฉันด้วย?”หลังจากที่ดื่มน้ำพุลืมเลือนไป เดบร้าก็ลืมทุกสิ่งที่ผ่านมาจนหมดสิ้น เธอไม่สามารถจำแดร์ริลได้เฮ้อโดน็อกสูดหายใจลึกและพูดช้า ๆ ว่า “ศิษย์พี่นี่คือแดร์ริล เขาเป็นคนที่ทำให้คุณต้องเสียความทรงจำ”ขณะที่พูดเช่นนี้โดน็อกก็มีสีหน้าจริงจัง แต่ว่าหัวใจเขาเต้นไม่เป็นส่ำ‘

ความจริง แดร์ริลปล่อยนางสนมทั้ง 108 เป็นอิสระและไม่ได้ไล่ไปเป็นขอทานแต่อย่างใด เขาเพียงพูดเพื่อให้โดน็อกโมโหเท่านั้น‘โดน็อก แกมีความอดทนนักใช่ไหม? ฉันจะรอดูว่าแกจะทนได้สักแค่ไหน’ แดร์ริลคิดสีหน้าโดน็อกเปลี่ยนไปทันใดเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น เขาโมโหเดือดจัดเขานั้นเลือกนางสนมทั้ง 108 นางมาทุกคนด้วยตนเอง เขาถึงกับมีความรู้สึกให้กับพวกนางหลายคน แล้วไอ้สวะแดร์ริลให้พวกนางไปเป็นขอทานได้อย่างไรมันน่าอายมากแดร์ริลรู้สึกได้ถึงโทสะของโดน็อก เขาหัวเราะและพูดต่อว่า “อ้อใช่ แกยังจำเมียของแกเชนเทล่า ซีออนได้ไหม? คนที่จูปาเจี๋ยลักพาตัวไปตอนที่อยู่สุสานโบราณลิโป้นั่นน่ะ? เมื่อวานฉันได้ข่าวมาว่าเมียแกคลอดลูกให้จูปาเจี๋ยแล้วนะ เธอยังบอกอีกว่าจะไม่มีวันกลับมาหาแกเพราะว่าเธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเวลาที่อยู่กับแกเพราะว่าแกปกป้องผู้หญิงของตัวเองไม่ได้ แกมันคนไร้ประโยชน์”แน่นอนว่าแดร์ริลแต่งเรื่องทั้งหมดขึ้น เขาเห็นว่าตนสามารถกระตุ้นให้โดน็อกมีโทสะได้และเขาก็อยากจะยิ่งทำให้โดน็อกยิ่งเดือดดวงตาโดน็อกแดงฉานทันใด แดร์ริลสามารถก่อให้เกิดโทสะขึ้นในใจเขาได้จริง ๆแม้ว่าโดน็อกจะเป็นจักรพรรดิองค์ก่อนและมีสนมถึ

ตอนนั้นเดบร้าอยากจะช่วยโดน็อก แต่ว่าค่ายกลสวรรค์นั้นซับซ้อนเกินไป เธอไม่สามารถหาวิธีแก้ค่ายกลได้เลยสักนิด ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามขณะที่แดร์ริลโจมตีโดน็อกอยู่ด้วยการช่วยเหลือขององครักษ์สวรรค์ เขาก็ไม่ลืมเรื่องของเดบร้า“เดบร้า ผมขังโดน็อกไว้แล้ว คุณไม่อยู่ในอันตรายแล้ว ไม่ต้องกลัวรีบออกมาเร็ว” แดร์ริลตะโกนบอกเดบร้า‘ก่อนนี้ฉันต้องระมัดระวังเพราะว่าโดน็อกอยู่กับเดบร้า ตอนนี้ฉันขังเขาไว้แล้ว ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลอีก’ เขาคิดแต่แดร์ริลก็ต้องงงเมื่อเดบร้าได้แค่ยืนนิ่งอยู่ที่ระเบียง เหมือนกับว่าเธอไม่ได้ยินสักคำที่เขาพูดไปแดร์ริลกังวล ‘เกิดอะไรขึ้น? เดบร้าโดนโดน็อกวางยาเหรอ?’เขารีบสั่งเฟรดที่อยู่บนพื้นว่า “เฟรด ไปพาเดบร้าออกมาเร็วเข้า”“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท” เฟรดตอบ เฟรดนั้นเป็นศิษย์ของโดน็อกและเขาก็ภักดีต่อแดร์ริลเพราะว่าแดร์ริลเป็นจักรพรรดิ เขานำทหารกลุ่มหนึ่งมุ่งเข้าไปในโรงเตี๊ยมทันทีพวกเขาไปถึงห้องนั้นบนชั้นสอง เฟรดพูดกับเดบร้าอย่างนอบน้อมว่า “พระนาง โดน็อกโดนจักรพรรดิขังไว้แล้ว ได้โปรดรีบไปกับพวกเราเถอะพ่ะย่ะค่ะ”เฟรดเป็นคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก และเมื่อเขาเห็นว่าแด

ตอนนั้นทุกคนต่างก็ฮือฮา สีหน้าทุกคนพากันประหลาดใจ‘เกิดอะไรขึ้น?’‘เดบร้าเป็นสตรีของจักรพรรดิไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงช่วยโดน็อกล่ะ?’เวลาเดียวกันแดร์ริลเองก็ตะลึงอึดใจต่อมาแดร์ริลจ้องมองเดบร้าและอดถามไม่ได้ “เดบร้า คุณ…”ในใจของแดร์ริลเขาคิดอยู่ตลอดว่าเดบร้านั้นโดนโดน็อกควบคุมและนั่นจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมเธอจึงไม่ยอมออกมาพร้อมเฟรดก่อนหน้านี้ เขาไม่คาดคิดว่าในเวลาคอขาดบาดตายเดบร้าจะก้าวออกมาปกป้องโดน็อกก่อนที่เขาจะทันพูดจบ เดบร้าก็เอ่ยขัดเสียงเย็น“อย่าพูดชื่อฉัน” เดบร้าเอ่ยปากพูดเย็นชา ใบหน้างามของเธอไม่แสดงอารมณ์ใด “ฉันไม่รู้จักนาย หยุดเสแสร้งทำเป็นรู้จักฉันสักที”‘เธอไม่รู้จักฉันเหรอ?’ แดร์ริลคิดคำพูดพวกนี้กระแทกใจแดร์ริลอย่างแรง ตอนนั้นแดร์ริลรู้สึกได้เพียงว่าหัวใจเขาเจ็บปวดมาก เขามองเดบร้าไม่วางตาและมีความสงสัยอยู่เต็มหัวใจตอนนี้แดร์ริลรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเดบร้าไม่ได้แกล้งทำ ท่าทีที่เธอมีต่อเขานั้นรู้สึกแปลกแยกไปมันเหมือนกับว่าเธอกลายเป็นคนอื่นไปแล้ว‘เกิดอะไรขึ้นกัน?’ เขาสงสัยแดร์ริลสูดหายใจลึกและพูดอย่างรู้สึกผิดกับเดบร้า “เดบร้า ผมรู้ว่าผมไม่ได้ไปที่พระราชวังโล