LOGINShare
บทที่ 1959
Related chapters
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1960
ตอนนั้นทุกคนต่างก็ฮือฮา สีหน้าทุกคนพากันประหลาดใจ‘เกิดอะไรขึ้น?’‘เดบร้าเป็นสตรีของจักรพรรดิไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงช่วยโดน็อกล่ะ?’เวลาเดียวกันแดร์ริลเองก็ตะลึงอึดใจต่อมาแดร์ริลจ้องมองเดบร้าและอดถามไม่ได้ “เดบร้า คุณ…”ในใจของแดร์ริลเขาคิดอยู่ตลอดว่าเดบร้านั้นโดนโดน็อกควบคุมและนั่นจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมเธอจึงไม่ยอมออกมาพร้อมเฟรดก่อนหน้านี้ เขาไม่คาดคิดว่าในเวลาคอขาดบาดตายเดบร้าจะก้าวออกมาปกป้องโดน็อกก่อนที่เขาจะทันพูดจบ เดบร้าก็เอ่ยขัดเสียงเย็น“อย่าพูดชื่อฉัน” เดบร้าเอ่ยปากพูดเย็นชา ใบหน้างามของเธอไม่แสดงอารมณ์ใด “ฉันไม่รู้จักนาย หยุดเสแสร้งทำเป็นรู้จักฉันสักที”‘เธอไม่รู้จักฉันเหรอ?’ แดร์ริลคิดคำพูดพวกนี้กระแทกใจแดร์ริลอย่างแรง ตอนนั้นแดร์ริลรู้สึกได้เพียงว่าหัวใจเขาเจ็บปวดมาก เขามองเดบร้าไม่วางตาและมีความสงสัยอยู่เต็มหัวใจตอนนี้แดร์ริลรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเดบร้าไม่ได้แกล้งทำ ท่าทีที่เธอมีต่อเขานั้นรู้สึกแปลกแยกไปมันเหมือนกับว่าเธอกลายเป็นคนอื่นไปแล้ว‘เกิดอะไรขึ้นกัน?’ เขาสงสัยแดร์ริลสูดหายใจลึกและพูดอย่างรู้สึกผิดกับเดบร้า “เดบร้า ผมรู้ว่าผมไม่ได้ไปที่พระราชวังโล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1961
แดร์ริลดูเสียใจและเต็มไปด้วยความกังขา ‘ฉันทำให้เดบร้าเสียความทรงจำเหรอ? เป็นไปได้ยังไงกัน? ฉันรักเธอมาก แล้วฉันจะทำร้ายเธอได้ยังไง?’แดร์ริลหัวหมุนติ้วทันใดเมื่อเขาตระหนักบางอย่างได้ เดบร้าต้องเสียความทรงจำจากสาเหตุอื่นแน่ ดังนั้นเธอจึงจำเขาไม่ได้โดน็อกตั้งใจที่จะพูดแบบนี้เพื่อให้เดบร้าเกลียดเขามากขึ้นเมื่อแดร์ริลคิดได้แบบนั้น เขาก็กังวลมาก“เดบร้า อย่าไปฟังโดน็อก เขาก็แค่อยากทำลายความสัมพันธ์ของเรา คุณลืมไปแล้วเหรอ? ผมเป็นผู้ชายของคุณนะ แดร์ริลไง ครั้งแรกที่เราเจอกันก็คือที่แท่นของสำนักพรานที่ทวีปตะวันออกไง” เขาพูดดวงตาแดร์ริลเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์และความสิ้นหวัง‘เดบร้าเสียความทรงจำไป เธอต้องเจออะไรมามากมายและต้องทรมานอยู่นานแน่ ๆ’แต่ความจริงใจของแดร์ริลก็ดูเหมือนว่าเขาเสแสร้งในสายตาเดบร้า เธอส่ายหน้าและพูดว่า “หุบปาก ฉันจะไม่ฟังนายพูดอีก”เธอกัดปากแน่นขณะที่ถือดาบยาวในมือ อุ้งมือเธอหลั่งเหงื่อไม่หยุดแม้แดร์ริลจะพูดช่นนั้น แต่เดบร้าก็ยังไม่อาจฟื้นคืนความจำได้สักนิด นอกจากความเกลียดชังที่เธอมีให้แดร์ริล ที่เธอรู้สึกก็คือความประหม่าร้อนรน ‘ศิษย์น้องโดน็อกบาดเจ็บ แล้วฝั่งพ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1962
แดร์ริลตัดสินใจไว้ว่าไม่ว่าจะอย่างไร วันนี้เขาก็จะไม่ให้โดน็อกหนีไปได้ แต่เขาก็ไม่อาจลงมือด้วยตัวเอง เขากลัวว่าจะทำให้เดบร้าบาดเจ็บโดยไม่ตั้งใจ เขาแข็งแกร่งเกินไปและผลก็อาจจะทำให้เขาต้องทำเดบร้าบาดเจ็บนี่เป็นเหตุผลที่แดร์ริลให้แบรดและคนอื่น ๆ ลงมือแทน มีเงื่อนไขเดียวก็คือเดบร้าต้องไม่เป็นอันตราย เมื่อเขาได้เห็นเธอบาดเจ็บ หัวใจเขาก็เจ็บปวด เขาสั่งให้คนของตนถอยทันทีโดยไม่ลังเลตอนนั้นแบรดและทหารเวสต์ริงตันนับพันต่างก็หยุดชะงัก แต่ไม่มีใครยอมถอยแบรดดูกังวลใจและตะโกนถามว่า “ฝ่าบาท โดน็อกนั้นเจ้าเล่ห์มาก หากว่าเราปล่อยเขาไป จะจับเขาอีกครั้งก็คงยาก”เขารู้ว่าแดร์ริลหยุดกองทัพไว้เพราะห่วงเรื่องความปลอดภัยของเดบร้า แต่ว่าความปลอดภัยของผู้หญิงคนหนึ่งเทียบไม่ได้กับการจับกุมตัวโดน็อก ในฐานะของจักรพรรดิ แดร์ริลเป็นคนสำคัญที่สุดในโลก ทำไมเขาต้องมาห่วงเรื่องหาผู้หญิงด้วย การปล่อยโดน็อกหนีไปจะเป็นภัยมหันต์ในอนาคต โดน็อกนั้นมีขวานแยกนภาและคงไม่อาจประมาทได้ตอนนั้นดวงตาแดร์ริลแดงก่ำ เขาคำราม “หุบปาก ฉันบอกให้นายถอยหูหนวกกันหมดหรือไง? พวกนายอยากจะฝ่าฝืนคำสั่งฉันเหรอ? ถอย ถอยมาให้หมด”แดร์ริลจ้อง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1963
โดน็อกดูจริงจังแต่ในใจเขายินดีมาก‘แดร์ริลต้องเดือดจัด เขามีโอกาสจะจับฉันแล้วแต่ว่าก็ทำไม่ได้’แดร์ริลนั้นวิตกและไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “เดี๋ยวก่อนเดบร้า คุณจำผมไม่ได้จริง ๆ เหรอ?”แดร์ริลอยากเข้าไปหาเธอหลังจากที่เขาเดินเข้าไปหาได้สองก้าว เดบร้าก็หันมาชี้ดาบยาวใส่หน้าเขา เธอโมโหมากและบอกว่า “หยุดอยู่ตรงนั้น ฉันจะฆ่าตัวตายหากนายเดินเข้ามาอีกก้าวเดียว ฉันยอมตายดีกว่าจะให้นายได้อย่างใจ”เธอหันดาบยาวมาพาดคอตัวเอง เธอรู้ว่าเขานั้นสิ้นหนทางเพราะว่าเขาต้องการตัวเธอเพราะความงามของเธอเธอเป็นคนหัวโบราณ ดังนั้นจะยอมให้คนเลวร้ายอย่างเขามาข่มเหงเธอได้ยังไงเดบร้าตัดสินใจว่าหากแดร์ริลตามเธอไป เธอก็จะฆ่าตัวตาย เพราะอย่างไรความสามารถของเธอก็อ่อนด้อย เธอไม่สามารถต่อสู้ป้องกันตัวจากทหาร 10,000 นายของแดร์ริลได้แทนที่จะโดนแดร์ริลทำให้ต้องอับอาย เธอยอมตายเสียดีกว่าตอนนั้นเดบร้าไม่รู้ว่าที่แดร์ริลดูสิ้นหวังก็เพราะว่าเขารักเธออย่างลึกซึ้งและเป็นห่วงเธอ ไม่ใช่เรื่องแบบที่เธอคิดสักนิดสีหน้าแดร์ริลซีดเผือด เขาตกใจตะลึงจนยืนไม่ไหวติงและโบกมือไม่หยุด “เอาล่ะ ได้ ๆ ผมจะไม่เข้าไปใกล้ คุณต
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1964
เวลานั้นเดบร้าประคองโดน็อกและเดินออกจากบริเวณเขตเมืองหลวง ขณะที่เดินไปเดบร้าก็หันไปมองข้างหลังตลอดเวลาแม้เธอจะไม่เห็นว่ามีทหารไล่ตามมา แต่ใจเดบร้าก็ไม่รู้สึกผ่อนคลายเลยโดน็อกสูดหายใจเข้าลึกและพูดอย่างอ่อนแรงว่า “ศิษย์พี่หญิง คุณไม่จำเป็นต้องคอยหันไปมองหรอก แดร์ริลเป็นคนเลว หากว่าเขาส่งคนไล่ตามเรามาจริง ๆ พวกนั้นไม่ออกมาให้เราเห็นหรอก”เมื่อได้ยินดังนั้น เดบร้าก็วิตก “เราจะทำยังไงดี?”ขณะที่เธอพูด เดบร้าก็คิดบางอย่างได้ เธอกัดปากและบอกว่า “ทำไมเราไม่กลับไปที่หุบเขาลืมเลือนล่ะ เราจะปลอดภัยหากอยู่ที่นั่น”เดบร้าไม่ลืมที่จะดูอาการบาดเจ็บของโดน็อก สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความกังวลห่วงใยในใจของเธอ หุบเขาลืมเลือนคือที่ซึ่งปลอดภัยที่สุดโดน็อกหัวเราะเบา ๆ และพูดช้า ๆ ว่า “ศิษย์พี่ คุณใสซื่อเกินไป ตอนนี้แดร์ริลคงส่งคนตามเรามาแล้ว หากว่าเรากลับที่หุบเขาลืมเลือน เราก็เหมือนพาคนของแดร์ริลไปที่นั่น”ขณะที่พูด โดน็อกก็หยุดและทำสีหน้าจริงจัง “ท่านประมุขดีกับผมมาก ผมก่อปัญหาให้ท่านไม่ได้หรอก”เขาดูจริงใจมากขณะที่พูดความจริงโดน็อกไม่สนใจสักนิดว่าเขาจะทำให้หุบเขาลืมเลือนเดือดร้อนหรือไม่ เขารู้พ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1965
ไม่นานหลายชั่วโมงก็ผ่านไป และสีหน้าซีดเผือดของโดน็อกก็เริ่มกลับมามีสีเลือดอีกครั้ง พลังภายในในช่องท้องของเขาฟื้นตัวเกือบสมบูรณ์แล้ว ในช่วงหลายชั่วโมงที่ผ่านไปนั้นเดบร้าก็รักษาสัญญาและเฝ้ายามปากหน้าถ้ำเมื่อโดน็อกลืมตาขึ้น เขาก็บอกกับเดบร้าอย่างซึ้งใจว่า “ศิษย์พี่หญิง คุณคงเหนื่อยมาก”โดน็อกขอบคุณเธอจากก้นบึ้งของใจเมื่อเขาเห็นว่าเดบร้าทุ่มเทแรงใจเฝ้ายามให้เขาหลายชั่วโมงโดยไม่หยุดพัก โดน็อกก็ซาบซึ้งแม้ว่าเขาจะมีจิตใจชั่วร้ายก็ตามเดบร้ายิ้มน้อย ๆ “เรามีประมุขคนเดียวกัน นายไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันหรอกศิษย์น้อง”ขณะที่พูดเธอก็มองหน้าโดน็อก เขาดูดีกว่าก่อนหน้านี้ เดบร้ายินดีมาก “ศิษย์น้อง ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง? รู้สึกดีขึ้นมากหรือยัง?”โดน็อกพยักหน้าและกำลังจะลุกขึ้นยืนทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากป่าไม่ไกลจากถ้ำนัก เสียงฝีเท้านั้นมั่นคงหนักแน่นเห็นได้ชัดว่ามาจากผู้บ่มเพาะที่มีพลังกล้าแกร่งเมื่อคิดว่าพวกเขาอาจจะเป็นทหารที่แดร์ริลส่งมา โดน็อกก็รีบไปแอบอยู่ในมุมมืดโดยไม่ทันคิดมากเดบร้าเองก็ตื่นตัวเต็มที่ เธอถือดาบยาวไว้แน่นและมองจ้องออกไปนอกถ้ำ“เหนื่อยจัง นี่ ตรงนี้ม
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1966
’จำคนผิดเหรอ?’ ริเวอร์และโอเชี่ยนมองหน้ากันอึ้งๆ ‘เธอคือพี่เดบร้าแน่ ๆ เราจะทักผิดได้ยังไง?’ริเวอร์เกาหัวและตอบพร้อมยิ้มกระอักกระอ่วน “พี่สาว หยุดล้อเล่นเถอะ คุณมาที่นี่เพื่อตามหาพี่แดร์ริลเหมือนกันใช่ไหม? ผมได้ยินมาว่าเขากลายเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน พี่ชายกับผมดีใจแทนเขามาก”โอเชี่ยนยิ้มและบอกว่า “ใช่แล้ว หลังจากที่พักสักหน่อย เราไปที่เมืองหลวงด้วยกันเถอะ ไปหาพี่แดร์ริล”เดบร้าโมโหจนกระทืบเท้า “ฉันไม่เข้าใจว่าพวกนายหมายถึงอะไร ฉันไม่ใช่พี่สาวพวกนาย นายจำผิดแล้ว”‘สองคนนี้สมองต้องผิดปกติแน่ ฉันบอกเขาไปแล้วว่าทักคนผิดแต่ก็ยังจะบอกว่าฉันเป็นพี่สาวอยู่ได้’เมื่อได้เห็นว่าเดบร้าดูจริงจังและเธอไม่ได้ล้อเล่น ริเวอร์กับโอเชี่ยนก็อึ้งไป พวกเขาปะติดปะต่อไม่ได้‘เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?’‘ทำไมพี่สาวถึงจำเราไม่ได้? เธอทะเลาะกับพี่แดร์ริลเหรอ?’โดน็อกที่ซ่อนอยู่ในมุมมืดพูดกับเดบร้าเบา ๆ “ศิษย์พี่หญิง พวกเขาไม่ได้ทักผิดหรอก ทั้งสองคนเป็นศิษย์ของแดร์ริล พี่แดร์ริลที่พวกเขาพูดถึงก็คือแดร์ริลจริง ๆ ดูเหมือนว่าแดร์ริลจะชอบคุณมาก ศิษย์ของเขาทุกคนรู้เรื่องแผนที่จะได้ตัวคุณของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงเรี
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1967
’ความจริงแม้แดร์ริลจะเลวร้าย แต่ว่าศิษย์ของเขาก็ไม่สมควรต้องตาย ศิษย์น้องลงมือฆ่าเขาทันที แบบนี้มันไม่ถูกต้อง’ เดบร้าคิดโอเชี่ยนโมโหจัดและตะโกนเกรี้ยวกราดใส่โดน็อก “โดน็อก เอาชีวิตพี่ชายฉันคืนมา”พลังทั้งหมดของเขาระเบิดขึ้นขณะที่พุ่งเข้าโจมตีด้วยโทสะ กลิ่นอายสังหารเข้มข้นแผ่ออกจากร่างโอเชี่ยน อากาศรอบด้านบิดเบี้ยวและบรรยากาศก็น่าสะพรึงมากโดน็อกนั้นไม่แยแสใดเมื่อเห็นการโจมตีของโอเชี่ยนปังเสียงระเบิดดังลั่นและขวานแยกนภาก็ปรากฏขึ้นในมือของโดน็อก เพียงพริบตาขวานก็สว่างเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์‘บ้าเอ๊ย ขวานแยกนภา’ โอเชี่ยนตัวสั่นสะท้านเมื่อเขาได้เห็นขวานแต่ว่าก็หลบไม่ทันเสียแล้ว“ตัวตลกอย่างแกกล้าที่จะมาเสนอหน้าตรงหน้าฉันเหรอ?” โดน็อกพูดอย่างเย็นชา เขากวัดแกว่งขวานอย่างรุนแรงและแสงสีทองก็ระเบิดออกจากขวานแยกนภาพุ่งเข้าโจมตีโอเชี่ยนแน่นอนว่าโดน็อกไม่ได้ปลดปล่อยพลังของขวาน แต่ว่าพลังของมันก็ยังเกินที่โอเชี่ยนจะต้านทานไหวจังหวะที่แสงสีทองระเบิดออก ก็ไม่มีเวลาให้โอเชี่ยนได้ตอบโต้ใด ๆ ก่อนที่จะโดนลำแสงนั้นโจมตี“อ๊าก” โอเชี่ยนร้องออกมาอย่างเจ็บปวดขณะที่เลือดทะลักท่วมร่าง เขากระเด็น
Latest chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
