’จำคนผิดเหรอ?’ ริเวอร์และโอเชี่ยนมองหน้ากันอึ้งๆ ‘เธอคือพี่เดบร้าแน่ ๆ เราจะทักผิดได้ยังไง?’ริเวอร์เกาหัวและตอบพร้อมยิ้มกระอักกระอ่วน “พี่สาว หยุดล้อเล่นเถอะ คุณมาที่นี่เพื่อตามหาพี่แดร์ริลเหมือนกันใช่ไหม? ผมได้ยินมาว่าเขากลายเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน พี่ชายกับผมดีใจแทนเขามาก”โอเชี่ยนยิ้มและบอกว่า “ใช่แล้ว หลังจากที่พักสักหน่อย เราไปที่เมืองหลวงด้วยกันเถอะ ไปหาพี่แดร์ริล”เดบร้าโมโหจนกระทืบเท้า “ฉันไม่เข้าใจว่าพวกนายหมายถึงอะไร ฉันไม่ใช่พี่สาวพวกนาย นายจำผิดแล้ว”‘สองคนนี้สมองต้องผิดปกติแน่ ฉันบอกเขาไปแล้วว่าทักคนผิดแต่ก็ยังจะบอกว่าฉันเป็นพี่สาวอยู่ได้’เมื่อได้เห็นว่าเดบร้าดูจริงจังและเธอไม่ได้ล้อเล่น ริเวอร์กับโอเชี่ยนก็อึ้งไป พวกเขาปะติดปะต่อไม่ได้‘เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?’‘ทำไมพี่สาวถึงจำเราไม่ได้? เธอทะเลาะกับพี่แดร์ริลเหรอ?’โดน็อกที่ซ่อนอยู่ในมุมมืดพูดกับเดบร้าเบา ๆ “ศิษย์พี่หญิง พวกเขาไม่ได้ทักผิดหรอก ทั้งสองคนเป็นศิษย์ของแดร์ริล พี่แดร์ริลที่พวกเขาพูดถึงก็คือแดร์ริลจริง ๆ ดูเหมือนว่าแดร์ริลจะชอบคุณมาก ศิษย์ของเขาทุกคนรู้เรื่องแผนที่จะได้ตัวคุณของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงเรี
’ความจริงแม้แดร์ริลจะเลวร้าย แต่ว่าศิษย์ของเขาก็ไม่สมควรต้องตาย ศิษย์น้องลงมือฆ่าเขาทันที แบบนี้มันไม่ถูกต้อง’ เดบร้าคิดโอเชี่ยนโมโหจัดและตะโกนเกรี้ยวกราดใส่โดน็อก “โดน็อก เอาชีวิตพี่ชายฉันคืนมา”พลังทั้งหมดของเขาระเบิดขึ้นขณะที่พุ่งเข้าโจมตีด้วยโทสะ กลิ่นอายสังหารเข้มข้นแผ่ออกจากร่างโอเชี่ยน อากาศรอบด้านบิดเบี้ยวและบรรยากาศก็น่าสะพรึงมากโดน็อกนั้นไม่แยแสใดเมื่อเห็นการโจมตีของโอเชี่ยนปังเสียงระเบิดดังลั่นและขวานแยกนภาก็ปรากฏขึ้นในมือของโดน็อก เพียงพริบตาขวานก็สว่างเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์‘บ้าเอ๊ย ขวานแยกนภา’ โอเชี่ยนตัวสั่นสะท้านเมื่อเขาได้เห็นขวานแต่ว่าก็หลบไม่ทันเสียแล้ว“ตัวตลกอย่างแกกล้าที่จะมาเสนอหน้าตรงหน้าฉันเหรอ?” โดน็อกพูดอย่างเย็นชา เขากวัดแกว่งขวานอย่างรุนแรงและแสงสีทองก็ระเบิดออกจากขวานแยกนภาพุ่งเข้าโจมตีโอเชี่ยนแน่นอนว่าโดน็อกไม่ได้ปลดปล่อยพลังของขวาน แต่ว่าพลังของมันก็ยังเกินที่โอเชี่ยนจะต้านทานไหวจังหวะที่แสงสีทองระเบิดออก ก็ไม่มีเวลาให้โอเชี่ยนได้ตอบโต้ใด ๆ ก่อนที่จะโดนลำแสงนั้นโจมตี“อ๊าก” โอเชี่ยนร้องออกมาอย่างเจ็บปวดขณะที่เลือดทะลักท่วมร่าง เขากระเด็น
หลังจากที่โดน็อกและเดบร้าจากไป แบรดก็มาถึงพร้อมทหารเวสต์ริงตันอีกนิดหน่อยแบรดและคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงเมื่อเข้าไปในถ้ำและเห็นร่างของริเวอร์และโอเชี่ยน‘โหดเหี้ยมนัก ทั้งสองคนหัวใจแหลกเป็นชิ้น ๆ เลย’ แบรดคิดแบรดเห็นว่าโดน็อกลอบโจมตีสองพี่น้องนี้อย่างไร แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักริเวอร์และน้องชาย แต่แบรดก็แน่ใจว่าพวกเขาเป็นคนของแดร์ริลเพราะว่าพวกเขานั้นดูคุ้นเคยกับเดบร้าตอนนั้นแบรดยังไม่ได้คิดอะไรมาก เขาสั่งว่า “พวกนายสองสามคนอยู่ที่นี่เพื่อนำศพกลับไปรายงานให้จักรพรรดิทราบพร้อมฉัน ส่วนที่เหลือตามโดน็อกไป อย่าให้มีอะไรผิดพลาด”“ครับ ท่านนายพล” ทหารตอบพร้อมกันเวลาเดียวกันนั้นแดร์ริลที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรก็รู้สึกเสียใจเขาคิดว่าจะจับกุมโดน็อกได้ เขาไม่คาดคิดว่าจะปล่อยให้โดน็อกหนีไปได้อีกครั้ง สิ่งที่ทำให้เขาเสียใจมากที่สุดก็คือการที่เดบร้าเสียความทรงจำและจำเขาไม่ได้ เธอถึงขนาดปกป้องโดน็อกด้วยชีวิตหากว่าเขาไม่กลัวว่าเดบร้าจะบาดเจ็บ โดน็อกก็คงไม่มีทางหนีไปได้วันนี้ตอนนั้นเองแบรดก็รุดเข้ามา เหงื่อท่วมตัวพร้อมบอกว่า “ฝ่าบาท มีเรื่องเกิดขึ้นขณะที่กระหม่อมตามโดน็อกอยู่”เมื่อได้ยินด
ตอนนั้นที่สำนักง้อไบ๊ในจักรวาลโลก ผู้อาวุโสหลายคนของสำนักและศิษย์แถวหน้าต่างก็ยืนอย่างเชื่อฟังอยู่ในห้องโถงหลัก ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจเมแกนนั่งอยู่ที่เก้าอี้ประธาน เธอสวมชุดยาวสีม่วงและดูงดงามเหลือเชื่อ คิ้วเธอขมวดแน่นและดูร้อนใจไม่กี่นาทีก่อนเธอเพิ่งได้ข่าวว่าแดร์ริลได้กลายเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตันข่าวนี้โจมตีเมแกนเข้ากลางใจเหมือนสายฟ้าฟาด เธอนั้นจับลิลี่ ซู่หรงและอีกคนไว้ได้และทำลายตระกูลคาร์เตอร์ เธอถึงขนาดบังคับให้สมาชิกตระกูลคาร์เตอร์กินโอสถโลกมืดมิด เธอนั้นทำทั้งหมดลงไปด้วยความมั่นใจเมแกนเป็นหัวหน้าพันธมิตรและตำแหน่งของเธอก็สูงส่ง แดร์ริลเป็นเพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยและไม่มีอะไรที่เธอต้องกลัวเขาแต่ว่าตอนนี้ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อแดร์ริลกลายเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน จักรวาลโลกนั้นไม่ได้เป็นทวีปที่แข็งแกร่งที่สุดในทั้งเก้าทวีป แม้เมแกนจะรวบรวมนักรบแถวหน้าของสำนักใหญ่ ๆ มาทั้งหมด พวกเขาก็คงไม่สามารถรับมือทหารนับพันของเวสต์ริงตันได้ตอนนั้นแม้เมแกนจะดูนิ่งสงบ แต่ว่าในใจเธอกังวลมาก‘ฉันจับลิลี่มาแล้วก็บังคับให้ทุกคนในตระกูลคาร์เตอร์กินโอสถโลกมืดมิด หากว่าแดร์
ตอนนั้นเดบร้ายังไม่รู้ว่าโดน็อกหลอกเธอมาตลอดโดน็อกยิ้มบางและพยักหน้า รู้สึกยินดีมาก ‘ฮ่าฮ่า หากแดร์ริลรู้ว่าเดบร้าช่วยฉันทำลายตระกูลคาร์เตอร์ เขาก็คงโมโหจนกระอักเลือด’ขณะที่เขาคิดเขาก็เห็นลำธารเล็ก ๆ ตรงหน้า โดน็อกยิ้มและบอกว่า “ศิษย์พี่หญิง เราพักกันตรงนี้เถอะ ดื่มน้ำแล้วพักสักหน่อยก่อนที่เราจะมุ่งหน้าไปที่ตระกูลคาร์เตอร์”เดบร้าเห็นด้วยพวกเขาได้ยินเสียงฝีเท้ามุ่งหน้าเข้ามาทางด้านหลัง เสียงฝีเท้านั้นดังและเร็ว เห็นได้ชัดว่ามีกันหลายคนโดน็อกและเดบร้าอึ้งงัน จากนั้นพวกเขาก็หันไปมองทิศทางที่เสียงดังมาเฮือกโดน็อกอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าเย็นเยียบเมื่อเขาได้เห็นว่ามีอะไรอยู่ด้านหลังเขาเห็นกลุ่มคนมุ่งเข้ามาหา พวกเขาต่างก็มีอาวุธอยู่ในมือและรังสีสังหารน่าสะพรึง เขาเห็นเงาร่างคุ้นตาหลายคนในกลุ่มนั้น ระดับแถวหน้าจากทุกสำนักต่างก็มารวมตัวกันที่นี่ สำนักยอดบรรพต สำนักยาจก และสำนักอัคคีเป็นต้นคนที่เดินนำมาเป็นสตรีในชุดยาวสีม่วง เธอดูสง่างามแต่ว่ากลิ่นอายรอบตัวก็ไม่อาจประมาทได้เมแกนนั่นเองเมื่อได้เห็นดังนั้น เดบร้าก็ตัวสั่นเทิ้มเวลาเดียวกัน ทุกคนเห็นโดน็อกและเดบร้า พวกเขาต่า
’ฉันจับตัวลิลี่ไว้ แล้วก็เป็นคนชี้ชะตาว่าพวกตระกูลคาร์เดอร์จะอยู่หรือตาย หากว่าฉันจับเดบร้าได้ แดร์ริลก็จะต้องหมดสิ้นท่า ฉันอยากให้แดร์ริลมาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าแล้วอ้อนวอนขอให้ฉันอภัย’ เมแกนคิดรู้สึกยินดีสิ่งสำคัญที่สุดของเมแกนก็คือการบังคับให้แดร์ริลมาหมอบราบคาบแก้วกับเธอ ไม่มีความจำเป็นที่เธอต้องมาเสียเวลามากมายอะไรกับโดน็อกไม่ว่าอย่างไรโดน็อกก็มีขวานแยกนภาที่แสนน่าประหวั่นอยู่ในมือเมื่อได้ยินดังนั้น โดน็อกก็อึ้งไป เขานิ่วหน้าแน่น ‘เมแกนคนนี้หลังจากสร้างเรื่องราวมามากมาย เธอไม่อยากจะสู้กับฉันแต่แค่จับตัวเดบร้าเหรอ?’ตอนนั้นเดบร้าตัวสั่นเทา และเธอก็เริ่มกังวลขึ้นมาฉับพลันอึดใจต่อมาเดบร้าก็ดึงแขนเสื้อโดน็อกค่อย ๆ และพูดเบา ๆ “ศิษย์น้อง ทำไมพวกเขาถึงอยากได้ตัวฉันล่ะ?”แม้ว่าเสียงเธอจะเบา แต่ว่าทุกคนก็ได้ยินเธออย่างชัดเจนทุกคนต่างก็มองเดบร้าอย่างตกใจ‘’เดบร้ากับโดน็อกกลายเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกันเหรอ?"‘นี่ฉันหูฝาดหรือเปล่า?’เมื่อสิบปีก่อนโดน็อกนำทัพเวสต์ริงตันมาซุ่มโจมตีตระกูลคาร์เตอร์ แดร์ริลทุ่มเทกายใจปกป้องพวกเขาและตอนนั้นเดบร้าก็อยู่ด้วย เดบร้าที่เป็นผู้หญิงของแดร์ริลน่
โดน็อกยิ้มและมองเมแกนพร้อมบอกว่า “เมแกน นี่ถึงเวลาให้ฉันพูดแล้ว หากว่าเธอยังยืนกรานจะพาตัวศิษย์พี่หญิงฉันไป ก็อย่ามาว่าถ้าฉันลงมือแล้วกัน แม้ว่าพวกเธอจะมีกันหลายคนแต่ก็คงไม่ได้เปรียบนักหรอกหากว่าเราสู้กันจริง ๆ”แม้ว่าเขาจะพูดไม่ดัง แต่น้ำเสียงเขาก็มีแววข่มขู่บริเวณนั้นเกิดเสียงฮือฮาอื้ออึงทันใด สายตาของนักรบจากสำนักใหญ่ ๆ ทั้งหลายต่างก็มองโดน็อกไม่วางตา พวกเขาดูมีอารมณ์ความรู้สึกหลากหลาย‘โดน็อกนี่บ้าขนาดไหนนะ? เขากล้าที่จะข่มขู่หัวหน้าพันธมิตรคาสเทลโลต่อหน้าทุกคน’ ฝูงชนต่างคิดเมแกนหน้าแดงก่ำพร้อมร่างสั่นเทิ้ม เธอโมโหจัดเมแกนนั้นเป็นประมุขสำนักง้อไบ๊และหัวหน้าพันธมิตร ทุกคนต่างนับถือเธอ แต่โดน็อกกล้าที่จะข่มขู่เธอต่อหน้าทุกคน เธอรู้สึกอับอายจนอธิบายไม่ถูกแฟนนี่ตะโกนใส่โดน็อก “น่าขำ แกมันก็แค่หมาจรจัด อะไรทำให้คิดว่ามีสิทธิ์จะมาต่อรองกับหัวหน้าพันธมิตรของฉันได้? แกกล้าดียังไงถึงมาข่มขู่ประมุขสำนักเรา แกรนหาที่ตายแล้ว”ศิษย์สำนักง้อไบ๊ทั้งหมดต่างจ้องโดน็อกอย่างมีโทสะ แต่โดน็อกก็ไม่ได้ตระหนกสักนิดและเมินแฟนนี่ไปอึดใจต่อมาโดน็อกก็ยิ้มน้อย ๆ และมองเมแกนก่อนบอกว่า “เมแกน ฉันบอก
เมแกนยิ้มนิด ๆ ไม่ตอบคำทันที แต่เธอกลับถามว่า “ดูเหมือนว่านายจะมีแผนแล้ว”เมแกนรู้เพียงว่าแดร์ริลกลายเป็นจักรพรรดิเวสต์ริงตัน เธอไม่รู้สถานการณ์อย่างแน่ชัดและไม่รู้ว่าตอนนี้ต้องทำอะไรดีโดน็อกไม่ลังเลและมองเธออย่างเย็นชา “วิธีของฉันง่ายมาก เรามีนักรบแข็งแกร่งมากมาย เราน่าจะโจมตีตระกูลคาร์เตอร์และกวาดล้างครอบครัวกับเพื่อนของแดร์ริลให้ราบคาบ”เมื่อได้ยินดังนั้นเมแกนก็หัวเราะ เธอมองโดน็อกและบอกว่า “เราไม่ต้องไปที่ตระกูลคาร์เตอร์หรอก ฉันคุมตระกูลคาร์เตอร์ไว้หมดแล้ว เราแค่ต้องหาว่าตอนนี้แดร์ริลอยู่ที่ไหน”จากนั้นเธอก็เล่าว่าทุกคนในตระกูลคาร์เตอร์กินโอสถโลกมืดมิดไปอย่างไรเมื่อได้ยินเช่นนั้นโดน็อกก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจลึกและรู้สึกประทับใจ‘เธอสมเป็นหัวหน้าพันธมิตรจริง ๆ เมแกนแข็งแกร่งมาก และเธอก็ทำให้เรื่องตระกูลคาร์เตอร์ง่ายดายขึ้นมาก’ เขาคิดโดน็อกยิ้มและพยักหน้าก่อนบอกว่า “เอาล่ะ ฉันจะฟังเธอ เรารีบกลับไปหาข่าวเกี่ยวกับที่อยู่ของแดร์ริลเถอะแล้วเราค่อยคิดแผนกัน”เมแกนเห็นด้วยและไม่พูดอะไรอีก เธอนำโดน็อก เดบร้าและนักรบที่เหลือจากหลายสำนักกลับไปที่สำนักง้อไบ๊ขณะเดียวกันแดร์ริลก็นำท
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ