บทที่ 1971

’ฉันจับตัวลิลี่ไว้ แล้วก็เป็นคนชี้ชะตาว่าพวกตระกูลคาร์เดอร์จะอยู่หรือตาย หากว่าฉันจับเดบร้าได้ แดร์ริลก็จะต้องหมดสิ้นท่า ฉันอยากให้แดร์ริลมาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าแล้วอ้อนวอนขอให้ฉันอภัย’ เมแกนคิดรู้สึกยินดี

สิ่งสำคัญที่สุดของเมแกนก็คือการบังคับให้แดร์ริลมาหมอบราบคาบแก้วกับเธอ ไม่มีความจำเป็นที่เธอต้องมาเสียเวลามากมายอะไรกับโดน็อก

ไม่ว่าอย่างไรโดน็อกก็มีขวานแยกนภาที่แสนน่าประหวั่นอยู่ในมือ

เมื่อได้ยินดังนั้น โดน็อกก็อึ้งไป เขานิ่วหน้าแน่น ‘เมแกนคนนี้หลังจากสร้างเรื่องราวมามากมาย เธอไม่อยากจะสู้กับฉันแต่แค่จับตัวเดบร้าเหรอ?’

ตอนนั้นเดบร้าตัวสั่นเทา และเธอก็เริ่มกังวลขึ้นมาฉับพลัน

อึดใจต่อมาเดบร้าก็ดึงแขนเสื้อโดน็อกค่อย ๆ และพูดเบา ๆ “ศิษย์น้อง ทำไมพวกเขาถึงอยากได้ตัวฉันล่ะ?”

แม้ว่าเสียงเธอจะเบา แต่ว่าทุกคนก็ได้ยินเธออย่างชัดเจน

ทุกคนต่างก็มองเดบร้าอย่างตกใจ

‘’เดบร้ากับโดน็อกกลายเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกันเหรอ?"

‘นี่ฉันหูฝาดหรือเปล่า?’

เมื่อสิบปีก่อนโดน็อกนำทัพเวสต์ริงตันมาซุ่มโจมตีตระกูลคาร์เตอร์ แดร์ริลทุ่มเทกายใจปกป้องพวกเขาและตอนนั้นเดบร้าก็อยู่ด้วย เดบร้าที่เป็นผู้หญิงของแดร์ริลน่