All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1541 - Chapter 1550

ว้าว!ฝูงชนตกตะลึงเมื่อได้เห็นการปรากฏตัวของสเตลล่า ในขณะที่ใบหน้าของชายหลายคนต่างก็จ้องมองเธออย่างหลงใหล!ในเวลานี้ มีสาวงามมากมายอยู่ที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นหกเทพธิดาแห่งพระราชวังฟูเหยา เดบร้า และอีวอน พวกเธอต่างก็มีรูปลักษณ์ที่งดงามราวกับนางฟ้าอย่างไรก็ตาม ผู้หญิงที่ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของพวกเขาช่างดูงดงามไม่แพ้พวกเธอเหล่านั้น! "คุณ!"ฟลอเรียนตะลึงงันไปชั่วครู่ วินาทีต่อมาเขาก็เหลือบมองไปที่สเตลล่าและพูดขึ้นว่า “พวกคุณเป็นใคร? กล้าดียังไงบุกเข้ามาในพระราชวังแห่งโลกใหม่เช่นนี้!” ในขณะที่กล่าวเช่นนั้น ฟลอเรียนก็เหลือบมองสเตลล่าตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะแอบกลืนน้ำลายอย่างเงียบ ๆ ‘งดงาม!’ ‘เธอช่างงดงามจริง ๆ !’ แดร์ริลขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเมื่อได้เห็นสเตลล่า ‘ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? ทำไมเธอถึงมาปรากฏตัวที่นี่พร้อมกับตัวตลกสโคปทั้งสี่? เธอมาจากเกาะเพลิงน้ำแข็งงั้นเหรอ?’เมื่อครั้งแรกที่แดร์ริลได้พบกับสเตลล่า เธอยังคงมีใบหน้าที่ดูอัปลักษณ์เนื่องจากพิษภายในร่างกายของเธอ ดังนั้น แดร์ริลจึงไม่คิดว่าผู้หญิงตรงหน้าของเขาคือสเตลล่าที่เขารู้จัก“เจ้าคือฟลอเรียนใช่ไหม? เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้

แด๊กซ์และคนอื่น ๆ เข้ามาหยุดเจ้าศักดินาเคนนี่เอาไว้เพื่อไม่ให้เขาไล่ตามแดร์ริลทัน“ไสหัวไป!”เจ้าศักดินาเคนนี่จ้องมองพวกเขาอย่างเย้ยหยันปัง!ในเวลานั้น เจ้าศักดินาเคนนี่ยกฝ่ามือขึ้นมาและฟาดใส่แด๊กซ์อย่างไร้ความปรานี แด๊กซ์ เซถอยหลังไปหลายสิบเมตร จากนั้นเขาก็กระอักเลือดออกมาเต็มปากแม้ว่าแด๊กซ์จะเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นห้าแล้ว แต่พลังภายในของเขาหมดลงระหว่างการต่อสู้ ดังนั้น เขาจึงไม่สามารถป้องกันการโจมตีจากเจ้าศักดินาเคนนี่ผู้บรรลุระดับเทพยุทธ์ได้ “แด๊กซ์!”แดร์ริลที่อยู่ในอ้อมแขนของสเตลล่าตะโกนขึ้นอย่างกระวนกระวายเมื่อได้เห็นเช่นนั้นจากนั้น แดร์ริลก็หันไปหาสเตลล่าและพูดขึ้นว่า “คุณหนีไปกับพี่ชายของคุณและปล่อยให้ผมอยู่ที่นี่เถอะ ไม่ต้องเป็นห่วงผม!” เมื่อครอบครัวและพี่น้องของแดร์ริลกำลังต่อสู้เพื่อเขา แล้วเขาจะหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวได้อย่างไร? แดร์ริลต้องการกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าศักดินาเคนนี่เพื่อพี่น้องของเขา แม้ว่าเขาจะต้องตายก็ตาม! “แดร์ริล! รีบไปซะ! ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเรา!” แด๊กซ์อดทนต่อความเจ็บปวดขณะตะโกนบอกแดร์ริล จากนั้นเชสเตอร์ก็พูดขึ้นว่า “นายต้องมีชีวิตอยู่เพื่อล้

‘อะไรนะ? เธอไม่ใช่เพื่อนของน้องเขยงั้นเหรอ?’สี่พี่น้องสโคปตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเขาเหลือบมองไปมาระหว่างจักรพรรดินีและแดร์ริลขณะยกมือขึ้นเกาศีรษะและพูดขึ้นว่า “ผู้หญิงคนนี้มีอารมณ์ดุร้ายเช่นนี้ ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะไม่ใช่เพื่อนของน้องเขย!”“นี่พวกเราช่วยผิดคนงั้นเหรอ?” “ข้าไม่ได้เป็นคนเลือกนาง พี่สามต่างหากที่เป็นคนเลือก!”“นั่นเป็นเพราะข้าคิดว่าเจ้าศักดินาเคนนี่รังแกนาง เพราะข้าเห็นนางร้องไห้อย่างน่าเวทนา…” “แล้วพวกเราจะทำยังไงกันดี? พวกเราควรจะพานางกลับไปดีไหม?” สี่พี่น้องลังเลใจ จากนั้น พวกเขาก็หันกลับเพื่อต้องการพาจักรพรรดินีกลับไปยังแท่นบูชาเก้าตะวัน "เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน..."เมื่อรู้ว่าพวกเขาต้องการทำอะไร แดร์ริลก็รีบหยุดพวกเขาเอาไว้ทันที “พวกคุณทำดีแล้ว พวกคุณไม่จำเป็นต้องพาเธอกลับไป!” แดร์ริลรู้สึกสับสนกับการกระทำของพวกเขาพวกเขาทั้งสี่คนช่างแตกต่างจากคนทั่วไปยิ่งนัก พวกเขาต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการช่วยเหลือจักรพรรดินี แต่พวกเขากลับต้องการพาเธอกลับไปยังเมืองหลวงของโลกใหม่ที่กำลังตกอยู่ในความวุ่นวายเช่นนั้นได้อย่างไร? แดร์ริลชำเลืองมองไปที่จัก

จักรพรรดินีรู้ว่าลูกสาวของเธอคิดถึงแดร์ริลมากเพียงใดหลังจากที่เห็นความมุ่งมั่นของลูกสาวแล้ว ดูเหมือนว่าจักรพรรดินีจะไม่มีวันหยุดความรักที่อีเวตต์มีต่อแดร์ริลได้ แม้ว่าเธอจะต้องการใช้การตายของจักรพรรดิเป็นข้ออ้างเพื่อบังคับให้อีเวตต์ตัดความสัมพันธ์กับแดร์ริล แต่เธอก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ในฐานะแม่ จักรพรรดินีรู้จักอีเวตต์เป็นอย่างดี เธอรู้ดีว่าเมื่อลูกสาวของเธอตั้งใจทำอะไรแล้วก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ “ขอบพระทัยเพคะ เสด็จแม่!” อีเวตต์รีบก้าวไปข้างหน้าและจับมือแม่ของเธอเอาไว้ด้วยความดีใจ เธอต้องการให้แม่ของเธอเข้าใจและยอมรับในการตัดสินใจของเธอเมื่อเป็นเช่นนั้น แดร์ริลจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ‘ในที่สุดเธอก็ใจอ่อน’จักรพรรดินีเป็นผู้หญิงที่น่ากลัว โชคดีที่อีเวตต์อยู่ที่นั่นเพื่อเกลี้ยกล่อมแม่ของเธอ จากนั้นอีเวตต์ก็หันความสนใจไปที่สเตลล่าและสี่พี่น้องสโคปอีเวตต์พิจารณาดูสเตลล่าอย่างถี่ถ้วน ‘ผู้หญิงคนนี้ทั้งสวยและนิสัยดี เธอเป็นใครกัน?’ อีเวตต์ถามขึ้นว่า "แดร์ริล นี่…" สเตลล่ายืนอยู่ที่นั่นด้วยรอยยิ้มกว้าง เธอพยักหน้าให้อีเวตต์เป็นการทักทายแต่ไม่ได้พูดอะไร สเตลล่ารอให้แด

สเตลล่าหน้าแดงเมื่อได้ยินคำพูดของจักรพรรดินี“แต่หม่อมฉันก็เป็นผู้หญิงของแดร์ริลเหมือนกันและหม่อมฉันก็อยากลงเรือลำเดียวกับเขาเพื่อดูแลเขา” ใบหน้าของอีเวตต์ดูกระวนกระวายเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น “เสด็จแม่ทรงบอกเสมอว่า ถ้าหม่อมฉันแต่งงานไป หม่อมฉันจะต้องเป็นภรรยาที่ดี ในเมื่อตอนนี้แดร์ริลกำลังได้รับบาดเจ็บ แล้วหม่อมฉันจะไม่ดูแลเขาได้อย่างไร?” ใบหน้าของอีเวตต์แดงก่ำเพราะความเขินอายเมื่อเธอพูดเช่นนั้นถึงแม้ว่าอีเวตต์จะมีบุคลิกที่สดใสและร่าเริง แต่เธอก็เป็นผู้หญิงอยู่ดี ดังนั้นเธอจึงรู้สึกเขินอายเมื่อเธอต้องพูดความรู้สึกส่วนตัวออกไปคนรักของเธอกำลังได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นเธอจะต้องอยู่เคียงข้างเขา แล้วเธอจะปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่นดูแลเขาได้อย่างไร? “ดี!”ใบหน้าของจักรพรรดินีดูไม่พอใจเล็กน้อย "ถ้าหากว่าเจ้าไปดูแลเขา แล้วใครจะดูแลข้า?" ในฐานะจักรพรรดินี เธอเคยชินกับการมีคนดูแลปรนนิบัติเมื่อเธออยู่ในพระราชวัง เธอไม่เคยลงมือทำอะไรเองเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินหรือทุก ๆ เรื่องในชีวิตประจำวัน แล้วเธอจะอยู่โดยไม่มีสาวรับใช้ได้อย่างไร?จักรพรรดินีไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของตัวเอง