เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1549
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1550
สเตลล่าหน้าแดงเมื่อได้ยินคำพูดของจักรพรรดินี“แต่หม่อมฉันก็เป็นผู้หญิงของแดร์ริลเหมือนกันและหม่อมฉันก็อยากลงเรือลำเดียวกับเขาเพื่อดูแลเขา” ใบหน้าของอีเวตต์ดูกระวนกระวายเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น “เสด็จแม่ทรงบอกเสมอว่า ถ้าหม่อมฉันแต่งงานไป หม่อมฉันจะต้องเป็นภรรยาที่ดี ในเมื่อตอนนี้แดร์ริลกำลังได้รับบาดเจ็บ แล้วหม่อมฉันจะไม่ดูแลเขาได้อย่างไร?” ใบหน้าของอีเวตต์แดงก่ำเพราะความเขินอายเมื่อเธอพูดเช่นนั้นถึงแม้ว่าอีเวตต์จะมีบุคลิกที่สดใสและร่าเริง แต่เธอก็เป็นผู้หญิงอยู่ดี ดังนั้นเธอจึงรู้สึกเขินอายเมื่อเธอต้องพูดความรู้สึกส่วนตัวออกไปคนรักของเธอกำลังได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นเธอจะต้องอยู่เคียงข้างเขา แล้วเธอจะปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่นดูแลเขาได้อย่างไร? “ดี!”ใบหน้าของจักรพรรดินีดูไม่พอใจเล็กน้อย "ถ้าหากว่าเจ้าไปดูแลเขา แล้วใครจะดูแลข้า?" ในฐานะจักรพรรดินี เธอเคยชินกับการมีคนดูแลปรนนิบัติเมื่อเธออยู่ในพระราชวัง เธอไม่เคยลงมือทำอะไรเองเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินหรือทุก ๆ เรื่องในชีวิตประจำวัน แล้วเธอจะอยู่โดยไม่มีสาวรับใช้ได้อย่างไร?จักรพรรดินีไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของตัวเอง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1551
ในไม่ช้า พวกเขาก็แยกกันขึ้นเรือสองลำตามแผนที่วางเอาไว้แดร์ริล อีเวตต์และสเตลล่าเข้าไปในห้องโดยสารของเรือ เรือมีขนาดไม่กว้างมากนัก แต่มันก็ดูสะอาดตา ทะเลสงบนิ่งไร้คลื่นลูกใหญ่ สายลมอ่อน ๆ ทำให้พวกเขารู้สึกผ่อนคลาย “แดร์ริล!”หลังจากที่อีเวตต์ประคองแดร์ริลนั่งลงแล้ว สเตลล่าก็เดินเข้ามาพร้อมกับยาหลายเม็ดที่อยู่ในมือของเธอ "แดร์ริล ถึงแม้ว่ายานี้จะไม่สามารถช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของคุณให้หายขาดได้ แต่มันก็ยังพอบรรเทาความเจ็บปวดให้คุณได้” หลังจากที่สเตลล่ามอบยาให้แดร์ริลแล้ว เธอก็หันกลับมาต้มน้ำชาต่อ "ขอบคุณนะ!" เมื่อแดร์ริลทานยาไปได้ครู่หนึ่ง ความเจ็บปวดของเขาก็เริ่มบรรเทาลง เมื่อเขารู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาแล้ว เขาก็รู้สึกชอบสเตลล่ามากยิ่งขึ้น!ลูกสาวคนเดียวของเจ้าสำนักเกาะเพลิงน้ำแข็ง คุณหนูผู้สง่างามแต่กลับไม่ทำตัวห่างเหิน ช่างเป็นคุณสมบัติที่หายากในบรรดาชนชั้นสูง! “สเตลล่า!” อีเวตต์ยืนขึ้นและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "คุณเองก็ควรจะพักผ่อน ให้ฉันช่วยคุณต้มชาเถอะ!" จากนั้นอีเวตต์ก็เข้าไปหาสเตลล่าเพื่อช่วยเธอเตรียมชา “ไม่เป็นไร ฉันไม่เหนื่อย!” สเตลล่าตอบด้วยรอยยิ้ม ผู้หญิงทั้งสองคน
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1552
สเตลล่าตกตะลึง จากนั้นเธอก็ถามขึ้นด้วยใบหน้าที่เย็นชาว่า “พวกพี่ทำให้จักรพรรดินี้ไม่พอใจหรือเปล่า? และที่พวกพี่ถูกไล่ออกมาก็เป็นเพราะว่าพวกพี่ทำให้จักรพรรดินีโกรธใช่ไหม?” สเตลล่ารู้จักพี่ชายทั้งสี่คนเป็นอย่างดี พวกเขาแต่ละคนเต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระและพวกเขาก็มักจะสร้างความวุ่นวายให้กับเธออยู่เสมอ แม้แต่คนธรรมดาทั่วไปยังทนไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับจักรพรรดินีผู้สูงศักดิ์สี่พี่น้องสโคปยกมือขึ้นปิดปากเงียบเมื่อได้ยิน น้องเล็กของพวกเขาเอ่ยถามเช่นนั้น“ข้าบอกแล้วไงว่าให้พวกพี่เชื่อฟังจักรพรรดินี!” เมื่อได้เห็นการแสดงออกของพวกเขาทั้งสี่ สเตลล่าก็กระทืบเท้าด้วยความโกรธ เธอรู้ว่าพวกเขาจะต้องทำอะไรผิดจนทำให้จักรพรรดินีโกรธแน่ ๆ "เอาล่ะ"ในเวลานั้น อีเวตต์เดินออกมาด้วยรอยยิ้ม เธอต้องการทำให้สถานการณ์คลี่คลายลง “การให้วีรบุรุษทั้งสี่ดูแลท่านแม่ของฉันคงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ได้โปรด อย่าดุด่าพวกเขาเลยนะสเตลล่า” ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งสี่คนจะดูแตกต่างจากคนทั่วไป แต่พวกเขาก็ดูน่าสนใจมากเช่นกัน สี่พี่น้องพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของอีเวตต์ "พวกเราดีใจที่เจ้าหญิงรับรู้ถึงความเจ็บปวดของพวกเรา..."
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1553
ใบหน้าของจักรพรรดินียังคงดูเรียบเฉยแม้ตอนที่เธอเห็นแดร์ริลและอีเวตต์เดินเข้ามาภายในห้องโดยสารของเรือ เธอตวาดอย่างรู้สึกรำคาญ “ใครอนุญาตให้เจ้าเข้ามา? เจ้าไม่รู้หรือยังไงว่าต้องแจ้งตัวตนก่อนเข้ามา?” อะไรนะ? ดูเหมือนว่าจักรพรรดินีจะคิดว่าสถานที่แห่งนี้เป็นพระราชวังของเธอจริง ๆ เธอต้องการให้พวกเขาแจ้งตัวตนก่อนเข้ามาภายในห้องโดยสารบนเรือประมงได้อย่างไร? แดร์ริลรู้สึกหดหู่ใจ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร “เสด็จแม่!” อีเวตต์เดินเข้าไปจับแขนของจักรพรรดินี จากนั้น เธอก็พูดอย่างอ่อนโยนว่า "อย่าต่อว่าแดร์ริลแบบนั้นได้ไหมเพคะ? เรามาที่นี่เพื่อหลบภัยไม่ได้มาพักร้อน ท่านแม่อย่าเข้มงวดกับกฎกติกามากนักได้ไหม?" ใบหน้าของอีเวตต์เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความเขินอายก่อนที่เธอจะพูดเบา ๆ ว่า “อีกอย่าง แดร์ริลเป็นผู้ชายของหม่อมฉัน เขาเป็นลูกเขยของท่านแม่ ท่านแม่ได้โปรดอย่าใจร้ายกับเขานักเลยเพคะ” เสียงของอีเวตต์เบามากเมื่อเธอกล่าวประโยคสุดท้าย มีเพียงพวกเธอทั้งสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะเป็นผู้ชายของเธอ แต่เธอก็รู้สึกเขินอายเกินกว่าที่จะพูดเช่นนั้นต่อหน้าเขา ใบหน้าของจักรพรรดินีดูสงบลงเล็
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1554
“แดร์ริล!” เมื่อเห็นว่าพายุกำลังมุ่งหน้ามาทางเรือของพวกเขา สเตลล่าก็ตะโกนเรียกแดร์ริลจากเรืออีกลำหนึ่งด้วยสีหน้าที่ดูเป็นกังวล "เข้าไปหลบในห้องโดยสารและจับสลักประตูเอาไว้แน่น ๆ เร็วเข้า! พายุกำลังจะมา! อย่าออกมาข้างนอกเด็ดขาด..." สเตลล่าเติบโตขึ้นบนเกาะเพลิงน้ำแข็ง ดังนั้นเธอจึงคุ้นเคยกับพายุในทะเลเป็นอย่างดี"เข้าใจแล้ว!" แดร์ริลตอบด้วยเสียงอันดัง "ระวังตัวด้วยนะสเตลล่า!" ในเวลานั้น ลมกระโชกแรงพัดพาคลื่นลูกใหญ่เข้ามาหาเรือของพวกเขา ขณะที่สายฝนโปรยลงมาอย่างหนักจนกลบเสียงของแดร์ริลที่กำลังคุยกับสเตลล่าทันที ท้องฟ้ามืดสนิทจนมองไม่เห็นทัศนวิสัยที่อยู่ตรงหน้า เรือของพวกเขาหมุนไปมาอย่างหนักท่ามกลางความปั่นป่วนอันรุนแรงนี่คือพลังของพายุทะเลอย่างนั้นเหรอ? แดร์ริลจับสลักประตูห้องโดยสารเอาไว้แน่นขณะมองดูภัยพิบัติที่กำลังเกิดขึ้นด้านนอกด้วยความตื่นตระหนก แดร์ริลเติบโตขึ้นในเมืองตงไห่ ถึงแม้ว่าเขาจะเติบโตขึ้นที่ริมทะเลแต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นพายุที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ "ว้าย!" อีเวตต์และจักรพรรดินีที่อยู่ภายในห้องโดยสารของเรือกรีดร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก พวกเธอไม่สามา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1555
หลังจากที่อีเวตต์เข้ามาช่วยจักรพรรดินีแล้ว จักรพรรดิหนีก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้น เมื่อจักรพรรดินีเหลือบไปเห็นเรือที่แตกออกเป็นสองท่อน เธอจึงหันมองแดร์ริลด้วยใบหน้าที่ดุเดือดและพูดขึ้นว่า "ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเจ้า! แล้วเราจะไปเกาะเพลิงน้ำแข็งกันอย่างไร? เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าทำอะไรลงไป!" พวกเขาพลัดพรากจากสเตลล่าและสี่พี่น้องสโคป และในตอนนี้เรือของพวกเขาก็อับปางลง แล้วพวกเขาจะไปเกาะเพลิงน้ำแข็งกันได้อย่างไร? จักรพรรดินีกลัวว่าเธอจะต้องตายในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่แห่งนี้บัดซบ! แดร์ริลรู้สึกหมดหนทางเมื่อได้ยินจักรพรรดินีต่อว่าเขาเช่นนั้น แดร์ริลตอบด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งว่า “แล้วกระหม่อมห้ามไม่ให้ฝนตกได้หรือ?” จักรพรรดินีจะโทษเขาในเรื่องที่อยู่เหนือการควบคุมได้อย่างไร? “เสด็จแม่!”อีเวตต์รู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับพฤติกรรมของแม่ของเธอ “เสด็จแม่จะทรงโทษแดร์ริลเช่นนั้นได้อย่างไร? หม่อมฉันเองที่เป็นคนเสนอให้สเตลล่าพาพวกเราไปยังเกาะเพลิงน้ำแข็ง”จากนั้นอีเวตต์ก็หันมาขยิบตาให้แดร์ริลเพื่อเป็นสัญญาณบอกให้เขาเลิกโต้เถียงกับแม่ของเธอ “ดูเหมือนว่าตอนนี้เจ้าจะสนใจแต่เขาเท่านั้น” จักรพรรด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1556
เมื่อแดร์ริลหันกลับไปมองอีเวตต์ เขาก็ได้เห็นว่าใบหน้าของเธอเริ่มซีดเซียว ราวกับว่าเธอสามารถหมดสติลงได้ทุกเมื่อ"ท่านแม่" อีเวตต์กัดริมฝีปากแน่น "ถ้าท่านแม่ไม่ต้องการให้แดร์ริลพาไปก็ไม่เป็นไร หม่อมฉันยังทนไหว” น้ำเสียงของเธอแผ่วเบาเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น อีเวตต์รู้สึกตื้นตันใจที่แดร์ริลต้องการช่วยเธอพาจักรพรรดินีไปยังฝั่ง แต่ถ้าหากว่าจักรพรรดินีไม่เห็นด้วย พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ "นี่…" จักรพรรดินีอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธอสังเกตุเห็นว่าอีเวตต์กำลังจะหมดแรงและอาจจะอดทนต่อไปได้อีกไม่นาน อย่างไรก็ตาม จักรพรรดินีไม่อาจยอมให้แดร์ริลเข้าใกล้เธอได้ มันจะต้องมีหนทางอื่น! จักรพรรดินีชำเลืองมองแดร์ริลด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่งก่อนจะพูดขึ้นว่า "คลายจุดสกัดให้ข้า ข้าไปเองได้!"หลังจากที่สี่พี่น้องสโคปช่วยจักรพรรดินีออกมาจากแท่นบูชาเก้าตะวันแล้ว พวกเขาก็สกัดจุดของเธอเอาไว้ เนื่องจากว่าสำนักเกาะเพลิงน้ำแข็งมีวิธีการสกัดจุดที่ไม่เหมือนใคร ดังนั้นต่อให้จักรพรรดินีพยายามคลายจุดสกัดเท่าไหร่ แต่มันก็ไม่เป็นผลจักรพรรดินีคิดว่าแดร์ริลจะต้องมีวิธีคลายจุดสกัดให้กับเธอ เนื่องจากว่า
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1557
ไม่เพียงแต่จักรพรรดินีจะอวยพรให้แดร์ริลและอีเวตต์เท่านั้น แต่เธอยังอนุญาตให้เขาประคองเธอว่ายน้ำขึ้นฝั่งอีกด้วย จักรพรรดินีกำลังกอดคอแดร์ริลเอาไว้!ในที่สุดจักรพรรดินีก็ยอมสงบลง แม้ว่าพวกเขาจะใกล้ชิดกัน แต่ใบหน้าของจักรพรรดินีก็ยังคงดูเย็นชาและห่างเหิน “แดร์ริล! มือของเจ้าอยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้รึ?” “ฝ่าบาท กระหม่อมต้องขยับมือเพื่อว่ายน้ำ แล้วจะให้มือของกระหม่อมอยู่นิ่ง ๆ ได้อย่างไร?” "เจ้า! เมื่อเราขึ้นฝั่งแล้ว เจ้าต้องลืมเรื่องนี้ไป เข้าใจไหม?" “ทำไมกระหม่อมจะต้องลืมด้วย? กระหม่อมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย” “ข้าบอกให้เจ้าลืม เจ้าก็ต้องลืม! เจ้าต้องทำตามคำสั่งของข้า!” "ก็ได้..." ในขณะที่พวกเขากำลังโต้เถียงกัน แดร์ริลก็ว่ายน้ำพาจักรพรรดินีเข้าใกล้เกาะมากยิ่งขึ้นแล้ว ในไม่ช้า พวกเขาทั้งสามคน ก็มาถึงยังชายฝั่งของเกาะเล็ก ๆ ในที่สุด จากนั้นแดร์ริลก็วางร่างของจักรพรรดินีลงบนชายหาดเมื่อพวกเขาก้าวขึ้นไปบนผืนทรายแล้ว พวกเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จักรพรรดินีถูกสกัดจุดเอาไว้และเธอยังต้องผ่านการเดินทางอันยาวนาน เธอจึงรู้สึกอ่อนล้า แดร์ริลและอีเวตต์นั่งลงบนชายหาดก่อนจะถอนหายใจด
บทล่าสุด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
