บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 21 - บทที่ 30

ฮาร์วี่ย์เหลือบมองแมนดี้ด้วยความประหลาดใจ ในตอนแรกฮาร์วี่ย์รู้สึกว่าภรรยาของเขาละเลยเขามาตั้งแต่ต้นและไม่สนใจเขาเลย เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะห่วงใยความปลอดภัยของเขาในตอนนี้ หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมาอย่างไรก็ตามแมนดี้ไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่เปลี่ยนไปของฮาร์วี่ย์ ตอนนี้เธอรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก!นี่ใคร? นี่คือไทสัน วูดส์น ที่มีชื่อเสียง แม้ว่าเธอจะไม่เคยพบเจอเขา แต่เธอก็เคยได้ยินหลายต่อหลายคนพูดถึงเขาไทสัน วูดส์ เป็นเพียงแค่นักเลงเมื่อไม่กี่ปีก่อน แต่แล้วเขาก็ได้รับฝึกฝนและดูแลโดยใครบางคน แต่เขายังดิ้นรนต่อสู้และในที่สุดก็สร้างชื่อให้ตัวเองในนิอัมมี่ได้สำเร็จแม้ว่าไทสันจะทำธุรกิจและมีล้มเหลวบ้างในช่วงสองปีที่ผ่านมา แต่ชื่อเสียงของเขาก็ยังคงทรงพลังและน่ากลัวมาก ทั้งตำรวจและแก๊งองค์สามต้องยอมให้กับเขาฮาร์วี่ย์ ลูกเขยไร้ประโยชนน์อย่างเขาจะพบจุดจบที่เลวร้าย ถ้าเขายังกล้ายุ่งกับดอนต่อหน้าคน ๆ นี้“รีบออกไปสิ!” แมนดี้กระวนกระวาย เธอลุกขึ้นยืนและกำลังจะดึงฮาร์วี่ย์ออกไป แต่ซีนเธียร์กลับดึงรั้งเขาไว้อีกด้านซีนเธียร์พูดไม่ออก วันนี้พี่สาวของเธอคิดอะไร? เธอเสียสติไปแล้วงั้นเหรอ? ไม

ฮาร์วี่ย์ยิ้มและไม่พูดอะไรอย่างไรก็ตามไทสันซึ่งอยู่ตรงข้ามกลับตัวสั่นโดยไม่รู้ตัวนักเลงคนนี้ที่มักจะฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยมรู้สึกว่าเขาเริ่มมือเท้าเย็นและกำลังจะเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเมื่อมาถึงจุดนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้สบตาฮาร์วี่ย์ สายคู่นั้นทำให้เขาเหงื่อแตกและไม่สามารถพูดอะไรได้ไปชั่วขณะหนึ่งดอนซึ่งอยู่ข้างหลังไทสันรู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อเห็นเขาหยุดนิ่ง จากนั้นเขาก็พูดว่า “บราเทอร์ไทสัน ไม่ต้องกังวล เขาเป็นเพียงไอ้สวะและเป็นลูกเขยที่ไร้ค่าจัดการมันซะ! ตัดมือของมัน!”ดอนโวยวายอย่างต่อเนื่อง ดวงตาของเขาเริ่มเป็นสีแดงและเขาแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะเห็นฮาร์วี่ย์ถูกฟันจนตาย“คนที่คุณต้องการกำจัดคือเขางั้นเหรอ?” ในที่สุดไทสันก็ได้สติตอบ เขาหันหน้าไปมองดอนอย่างขมขื่นไทสันน้ำตาแทบไหล ‘ดอน คุณยอมรับไปจะดีกว่าว่าคุณจำคนผิด ไม่งั้น…’“ใช่ คือมันนั่นแหละ! บราเทอร์ไทสันจัดการมันเลยครับ!” ดอนชี้ไปที่ฮาร์วี่ย์และตะโกนออกมาสำหรับคนตระกูลซิมเมอร์ ทุกคนดูฉากนี้ด้วยความตื่นเต้นที่ฉายชัดบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาทุกคนรู้ว่าไอ้คนงี่เง่าคนนี้จะต้องตายในวันนี้อย่างแน่นอน แต่พวกเขาก็อยากรอดูว่า

นี่คือสิ่งที่พวกเขาเห็นจริง ๆ หรือเป็นเพียงแค่ความฝัน? เหตุใดไทสัน วูดส์ - เจ้าพ่อธุรกิจจึงให้ความเคารพต่อลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ ท่าทีของเขาราวกับว่าเขากำลังเห็นพ่อบังเกิดเกล้าของเขาเสียอย่างนั้นไอ้สวะที่ไร้ประโยชน์นี้สามารถทำได้อย่างไร?หลายคนอดไม่ได้ที่จะหยิกตัวเอง นี่พวกเขาต้องฝันไปแน่! มันต้องเป็นอย่างนั้นสิ!แมนดี้ก็ตะลึงเช่นกัน ความกังวลของเธอในแรกเริ่มกลายเป็นความตกใจอย่างสิ้นเชิง สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?ไทสันไม่ได้สนใจท่าทีของคนในตระกูลซิมเมอร์เลย ในตอนนี้เขาได้ทำทุกอย่างแล้วยกเว้นแค่เพียงการคุกเข่าเท่านั้น จากนั้นเขาก็กระซิบว่า “ผมไม่รู้ว่าเป็นท่าน ผมไม่มีวันมาที่นี่อย่างแน่นอนหากรู้ว่าเป็นท่าน ได้โปรด…อย่าโกรธเคืองผมนะครับท่าน…”"พอแล้ว" ฮาร์วี่ย์ขมวดคิ้วและพูดอย่างเยือกเย็นออกมา “หลังจากผ่านไปหลายปีคุณยังคงพัวพันกับเรื่องวุ่นวายเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ คุณตกต่ำขนาดนี้ได้ยังไง” “เป็นเพราะไอ้สารเลวคนนี้ช่วยให้ผมได้ลงทุนในหุ้นบางตัว…” ไทสันไม่กล้าปิดบังซ่อนมันจากฮาร์วีย์ฮาร์วีย์ส่ายหัวและพูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้เขาล้มละลายแล้ว เอาล่ะ คุณคงรู้แล้วสินะว่าต้องทำอย่างไร”เข

"มิสเตอร์แซนเดอร์ คุณช่วยอธิบายหน่อยได้ไหม? ผมเพิ่งขอให้คนตรวจสอบ เช็คของคุณไม่สามารถขึ้นเงินได้”ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์วางสายโทรศัพท์และเดินออกเข้ามา เขาแกว่งมือไปมาและโยนเช็คลงบนใบหน้าของดอนอย่างเยือกเย็นในตอนแรกเขาคิดว่าเขามีเงินทุนหมุนเวียนประมาณสิบล้านดอลลาร์ แต่โดยไม่คาดคิดคำพูดของไทสันเมื่อกี้นี้กระตุกเข้า เขารีบถามใครคนหนึ่งเพื่อสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพียงแค่นั้นเขาก็รู้ความจริงผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ในตอนนี้นั้นรู้สึกเกลียดดอนมากนั่นเพราะเขาห่วงเรื่องหน้าตาทางสังคมของเขามากที่สุดในชีวิต ทางเลือกของเขาคือดอน แต่ตอนนี้ดอนไม่เหลืออะไรแล้วและกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ทันที เขาจะต้องพบเจอกับคนเหล่านั้นได้อย่างไร ...ดอนเช็ดเลือดบนใบหน้าและยิ้มอย่างอึกอัก “ท่านซิมเมอร์อย่าลืมสิครับว่าผมยังทำงานที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ แม้ว่าตอนนี้ผมจะล้มละลาย แต่ผมก็ยังสามารถลุกขึ้นมาได้อีกในทุกนาที…”ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ขมวดคิ้วออกมาโดยไม่รู้ตัวทันทีที่เขาพูดแบบนี้ ดอนกำลังข่มเขา!ยอร์ก เป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ในเซาท์ไลท์ เป็นตระกูลที่อยู่เบื้องหลัง ยอร์ก เอ็นเทอร์ไ

“ทำไม” ดอนกำลังจะบ้าตาย คืนนี้เขาได้รับโทรศัพท์และเขาก็ล้มละลายอย่างหาคำอธิบายไม่ได้ เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมฮาร์วี่ย์ยิ้มและหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อโทรซ้ำไปที่หมายเลขนั้น ตอนนี้อีวอนน์ส่งหมายเลขโทรศัพท์ของเธอให้เขาแล้วโทรศัพท์ได้รับการติดต่ออย่างรวดเร็วและเสียงของอีวอนน์ก็ดังออกมาจากปลายสายของโทรศัพท์ “ท่านประธานคะ ดิฉันดำเนินการไล่ ดอน แซนเดอร์ ตามคำสั่งของคุณแล้ว ในตอนนี้ดิฉันกำลังให้ทนายความติดตามเงินโครงการของบริษัทที่เขายักยอกไป”“คุณ…คุณซาเวียร์…” ดอนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในตอนนี้เขารู้สึกมึนงงและสายตาของเขาเริ่มพล่ามัวมีดในมือของเขาร่วงหล่นลงบนพื้น เขาพึมพำออกมา “เป็นไปได้ยังไง? คนไร้ประโยชน์อย่างแกจะเป็นประธานบริษัทคนใหม่ได้อย่างไร? มันเป็นไปไม่ได้! มันเป็นไปไม่ได้!" “เป็นไปไม่ได้! รุ่นปัจจุบันของตระกูลยอร์กต่างก็รู้จักกันดี แกไม่มีทางเป็น…” ดอนส่ายหัวไปมา ตอนนี้เขากำลังจะบ้าตายแล้ว เขาเดาถูกแล้ว แต่เขาปฏิเสธที่จะเชื่อ ไอ้ขยะที่เขาดูถูกอาจทำลายเขาได้อย่างง่ายดายเช่นเดียวกับการบดขยี้มดตัวเล็ก ๆ“ขอเถอะ ช่วยบอกฉันทีว่าแกเป็นใคร? แม้ว่าแกต้องการให้ฉั