All Chapters of ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: Chapter 121 - Chapter 130

คนป่วยอย่างแซ็ค ฮาร์วีย์ไม่สนใจเขาและหันไปทางประตูทางเข้า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์“แซ็ค ซิมเมอร์ไม่ได้พูดหรอกหรือว่าเขาเป็นแค่ลูกเขยที่ไม่มีประโยช์? ทำไมเขาถึงเข้าทางประตูใหญ่ล่ะ? อะไรอีกล่ะ เขายังมีบัตรผ่านเข้าตึกด้วยเหรอ?”“เป็นไปได้ไหมที่เขามีตำแหน่งในบริษัทนี้?” ฝูงชนส่งเสียงดังไม่หยุดกับคำถามเกี่ยวกับตัวตนของฮาาร์วีย์แซ็คเยาะเย้ย “เขาจะเป็นอะไรได้อีกล่ะ? ลูกเขยของเราทำงานเป็นคนทำความสะอาดที่นี่!”“เขาเป็นคนทำความสะอาดกว่าที่นี่เหรอ!” ความสงสัยได้ถูกทำให้กระจ่างเมื่อพวกเขาสงสัยว่าชายยากจนคนนี้เข้ามาในบริษัทได้อย่างไร มิน่าเล่า!จบประโยคของเขา แซ็คก็พูดกับอีวอนน์ว่า “มิสซาเวียร์ อย่าปล่อยให้เรื่องเลวร้ายไร้ค่าแบบนั้นมาทำลายบรรยากาศของเราในตอนนี้เลย หรือว่าเราจะไปเจอกันที่อื่นคืนนี้แล้วค่อยคุยกันดีกว่า?”ในที่สุดอีวอนน์ก็เข้าใจความรู้สึกของเวนดี้เมื่อคืนนี้ หลังจากเงียบอยู่ครู่หนึ่งเธอก็ตอบกลับไปอย่างเยือกเย็น “มิสเตอร์ซิมเมอร์ ก่อนอื่นฉันต้องบอกว่าฉันไม่ได้สนใจในตัวคุณ ประการที่สองเราไม่ได้เป็นคนคุ้นเคยกันเลย และสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดตามกฎของ บริษัทของเราสิ่งที่ไร้ประโยชน์จะต้

"คิดหาทางออก? นายสามารถทำอะไรได้อีก? ขอแต่งงานใครสักคนอีกงั้นเหรอ? ใครดีล่ะ ซีอีโอ? ปัญหาคือซีอีโอเป็นผู้ชาย!”ใครบางคนในบรรดาพี่น้องซิมเมอร์อุทานออกมาและตามมาด้วยพวกเขาสองสามคนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์แซ็คอีกครั้ง‘ตามแผนเดิมทุกอย่างจะดีถ้าแมนดี้เป็นคนที่ได้สัญญาแม้ว่ามันจะหมายความว่าทุกคนจะได้รับเงินน้อยลงก็ตาม แต่ไอ้ตัวปัญหานี่ทำลายแผนทั้งหมดและสร้างความโกลาหลมันยิ่งเพิ่มโอกาสที่เราจะล้มละลาย ถ้าไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสซิมเมอร์ แซ็คคงถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ตรงนั้นแน่ ๆ ' "ใช่! ถ้าเราทำตามแผนของแมนดี้!”“โอ้อวดว่าตัวเองยอดเยี่ยมแค่ไหน! ดูสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้สิ? นายมันไอ้ขยะ!”“แซ็คอย่าบอกนะว่านายเป็นหนึ่งในสายลับจากตระกูลอื่น ๆ?”แซ็คออกอาการหดหู่ใจ “คุณลุงที่รัก ทุกคนสนับสนุนฉันมาตั้งแต่แรก ยิ่งไปกว่านั้นฉันก็เป็นหนึ่งในเหยื่อของเรื่องราวทั้งหมดด้วย! ไม่ต้องกังวลผมจะแก้ไขปัญหานี้ให้เร็วที่สุด!”“แล้วนายจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร”“ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาไร้ประโยชน์ของนายงั้นเหรอ?!”ไม่มีใครหลงเชื่อ แต่พวกเขากลับกระวนกระวายใจมากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงจุดที่ต้องพับแขนเสื้อขึ้นมาในขณะนั้นเองมีใ

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ยิ้มให้ ดวงตาของเขาแวววาว “แมนดี้ ปู่รู้ว่าหลานรู้สึกผิดและโกรธพวกเรา ปู่ขอโทษอย่างใจจริงที่ไม่เชื่อใจหลานก่อนหน้านี้ ฌอน แซ็ค มาขอโทษแมนดี้ด้วย!”ฌอนและแซ็คมองไปที่อีกคนอย่างเก้ ๆ กัง ๆ พวกเขาเคยชินกับการให้คนมาหมอบกราบ การที่จะให้ทั้งสองคนขอโทษแมนดี้ ครอบครัวที่ถูกขับไล่นั้น มันเป็นเรื่องยากอย่างแน่นอนพวกเขามีทางเลือกน้อยมากนอกจากต้องทำตามเช่นนั้น ได้แค่หายใจเข้าลึก ๆ เผชิญหน้ากับแมนดี้ แซ็คซิมเมอร์ก้มตัวเล็กน้อยและขอโทษ “แมนดี้คราวนี้เป็นความผิดของฉันเองที่ทำให้เกิดปัญหาทั้งหมด ยกโทษให้ฉันด้วย”รอยยิ้มชั่วร้ายฉาบบนใบหน้าของเขาเพียงชั่วพริบตาในขณะที่เขาก้มหน้าลง แต่เขาก็ซ่อนมันไว้อย่างดีในทางกลับกันฌอนแสร้างยิ้มเหมือนแมวเชสเชียร์และพูดว่า “แมนดี้ตอนนี้แซ็คก็ได้ขอโทษแล้วในฐานะลุงของหลาน ลุงก็จะอยากโทษด้วยเช่นกัน ลุงสัญญาว่าจะไม่เกิดขึ้นเรื่องแบบนี้อีก หลานไปที่ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เพื่อเห็นแก่ลุงได้ไหม?”“เพื่อเห็นแก่ลุงเหรอ! ทั้งพ่อและลูกเลิกพล่ามเรื่องไร้สาระสักที!” ลิเลียนส่งเสียงร้องประท้วงทันที เธอระงับความโกรธของเธอมาโดยตลอดนับตั้งแต่การลงทุนที่แมนดี้ได้

สำนักงานของซีอีโอฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ เมื่อจ้องไปที่หน้าจอข้างหลังเขา “เวนดี้ทำงานได้ดี เมื่อถึงเวลาฉันควรจะเลื่อนตำแหน่งให้เธอเป็นผู้จัดการทั่วไป”อีวอนน์ซึ่งปล่อยผมยาวสลวยของเธอยืนอยู่ข้างหลังเขา จากคำพูดของเขาเธอทัดปอยผมไว้ข้างหูและตอบเบา ๆ ว่า “ใช่ค่ะ งั้นในตอนนี้ฉันควรจะต้องขอบคุณท่านประธานในนามของเวนดี้…”ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “เตือนเวนดี้ให้ทำหน้าที่ของเธอในฐานะนักแสดงหญิงให้ดีที่สุด ไม่จำเป็นต้องสุภาพมากเพียงเพราะแมนดี้เป็นภรรยาของฉัน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราจะอยู่เป็นสามีภรรยากันได้นานแค่ไหน…”เมื่อพูดแบบนั้นฮาร์วีย์ก็ถอนหายใจ ความรู้สึกของเขาที่มีต่อแมนดี้เป็นความจริง อย่างไรก็ตาม…เมื่อได้ยินแบบนั้นอีวอนน์ก็ตกใจ ดูเหมือนเธอจะไม่ได้ซึมซับคำพูดของเขาก่อนหน้านี้ “ท่านประธาน…คุณต้องการหย่างั้นหรือ!”“แปลกเหรอถ้าฉันอยากหย่ากับเธอ?” มองออกไปข้างนอกด้วยสายตาที่ว่างเปล่าฮาร์วีย์ถอนหายใจ “ผมยอมรับว่าผมมีความรู้สึกลึกซึ้งต่อเธออยู่แล้ว แต่เธอ…”ฮาร์วีย์พูดไม่จบประโยค เขาคิดว่าอย่างน้อยแมนดี้ก็อาจจะมีความรักต่อเขาบ้าง แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขานั้นคล้ายก

ขณะที่เธอพูด เชอรีก็หัวเราะอย่างดูถูก อีวอนน์มีรูปลักษณ์ร่างกายที่สง่างาม ไม่ได้เพียงแค่ดูสูงส่งกว่าเธอเท่านั้น เชอรีรู้สึกอิจฉา แต่เธอปฏิเสธที่จะยอมรับมัน‘โจรคนนี้ต้องเป็นอะไรสักอย่าง เขาโกหกคนอื่นว่าเขาเป็นซีอีโอ ช่างไร้ยางอายขนาดไหนกัน?’อีวอนน์จับจ้องไปที่เชอรีและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “โปรดใช้คำพูดของคุณอย่างมีสติ นี่คือซีอีโอของบริษัทของเรา หากคุณปฏิบัติไม่สุภาพ เราพิจารณาที่จะเปิดบัญชีที่ธนาคารอื่น ธนาคารของคุณอาจมีชื่อเสียงแต่ก็มีธนาคารอื่น ๆ ในเมืองนี้เช่นกัน”‘ท่านประธานของเราเองที่ลงทุนไปหลายล้านดอลลาร์แต่คุณเรียกเขาว่าขโมยอีกเหรอ? นี่ต้องเป็นเรื่องตลกที่แย่ที่สุดเลยทีเดียว 'เชอรีมองเหยียดอีวอนน์และตอบกลับออกไปอย่างดูถูกว่า “ฉันควรจะเชื่อคุณเพียงเพราะคุณบอกว่าเขาไม่ใช่ขโมยเหรอ? คุณรู้หรือไม่ว่าบัตรเอเม็กซฺแบล็กการ์ดคืออะไร? เฉพาะผู้ที่เป็นเจ้าของเงินหลายพันล้านดอลลาร์ในธนาคารของเราเท่านั้นที่จะได้รับสิทธิ์ในการถือครอง! คุณจะเชื่อได้อย่างไรว่าชายหน้าตาไม่ดีคนนี้จะมีเงินมากขนาดนั้น? ถ้ามันไม่ได้ขโมยมาจากที่อื่นแล้วจะเป็นอะไรไปอีกล่ะ?”อีวอนน์ขมวดคิ้ว “ คุณช่วยหยุดโง่