บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 101 - บทที่ 110

อีกด้านหนึ่งอาวุโสซิมเมอร์ยังคงปรับสีหน้าให้ยิ้มแย้มไว้อยู่ “ผู้จัดการเซอร์เรล ในนามของตระกูลซิมเมอร์ผมรับประกันได้ว่าทรัพย์สมบัติของเราทั้งหมดจะเป็นของพวกคุณทั้งสองหากตกลงปลงใจจะแต่งงานกัน เพชรนั้นไม่มีค่าอะไรเลยเมื่อเทียบกับทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลซิมเมอร์ที่จะเป็นของคุณ จะทำให้เป็นเรื่องวุ่นวายทำไมตอนนี้?”ผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นคนตรงไปตรงมากับความคิดของเขาเสมอ เขาเตรียมพร้อมที่จะส่งมอบทรัพย์สมบัติย์ทั้งหมดของตระกูลซิมเมอร์ให้กับคู่หนุ่มสาวนี้ หล่อนไม่จำเป็นต้องวุ่นวายใจกับเรื่องเล็กน้อยพวกนี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่สำคัญแบบนี้ที่แซ็คกำลังขอเธอแต่งงาน“ถูกต้องค่ะพี่สะใภ้ นั่นก็แค่เรื่องเล็กน้อยจริง ๆ ! พี่จะลงโทษแซ็คโดยไม่มีเหตุผลแบบนี้ไม่ได้!”"ใช่! ไม่ต้องพูดถึงเรื่องแหวนเพชรวงนี้ที่มีมูลค่าแสนดอลลาร์ ก็แค่มองไปดูที่ไอ้ขยะฮาร์วีย์นั่น เขาไม่สามารถซื้อแหวนเพชรราคาที่แค่ไม่กี่ร้อยดอลลาร์ได้ด้วยซ้ำ พี่โชคดีมากที่ได้แซ็คชื่นชอบพี่!”"ใช่! มันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว!”ตระกูลซิมเมอร์พยายามเกลี้ยกล่อมเธอแซ็คเปิดเผยอารมณ์ความรู้สึกของเขามากขึ้น “เวนดี้ ผมรับรองได้ว่ามจะซ

“คุณปู่ เราคิดให้ดีสิ คุณปู่ไม่คิดว่าเธอจะมีความรู้สึกกับผมเลยเหรอ?”แซ็คทำหน้าให้ดูน่าเชื่อถือ แล้วทำไมเหตุผลของเขาต้องฟังดูน่าเชื่อถือล่ะ?ตระกูลซิมเมอร์มองหน้ากัน เขาให้คำอธิบายได้ดีทีเดียว สถานะของอีวอนน์เป็นอะไร? ผู้นำตระกูลหลาย ๆ คนจึงอยากพบเธอ แต่ก็ไม่มีโอกาส แต่เธอมาพบตระกูลซิมเมอร์ ดูเหมือนว่าไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากเธอชอบแซ็ค“คุณปู่ การที่เวนดี้ปฏิเสธการขอแต่งงานขอผมถือเป็นเรื่องที่ดี ลองคิดดูเวนดี้เป็นเพียงแค่ผู้จัดการตังเล็ก ๆ แล้วเธอจะทำอะไรได้มากกว่านี้?” แซ็คมองทะลุความจริงของความเป็นจริงทั้งหมด “อีวอนน์ ไม่สิ วอนนี่ของผมเป็นถึงเลขาของซีอีโอของยอร์กเอ็นเทอร์ไพรส์! มีข่าวลือว่าเธอเป็นซีอีโอลับด้วย คุณปู่ตระกูลซิมเมอร์กำลังจะร่ำรวยอย่างฉุดไม่อยู่!”ซีอีโอของยอร์กเอ็นเทอร์ไพรส์?เมื่อเขาพูดแแบนี้ตระกูลซิมเมอร์ที่อยู่ด้วยกันทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก นี่ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ซีอีโอคนก่อนที่ให้เงินลงทุนคือเบลล์ ยอร์ก ซึ่งเป็นผู้หญิงเช่นกัน ซีอีโอหญิงถือเป็นเรื่องปกติที่จะเกิดขึ้นได้ใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวของผู้อาวุโสซิมเมอร์ถูกแทนที่ด้วยสีหน้าสงบ เขาเคาะโต๊ะแล้วพ

ความอยากรู้อยากเห็นของแมนดี้พุ่งปรี๊ด เธอไม่สามารถต้านทานตัวเองได้และถามว่า “ความสัมพันธ์ของคุณกับอีวอนน์ยังเหมือนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยหรือเปล่า? คุณทั้งคู่ไม่ใช่คู่รักกันใช่ไหม?”เมื่อเธอพูดแบบนี้แมนดี้รู้สึกว่านี่เป็นสถานการณ์ที่ค่อนข้างผิดปกติ เธอรู้ความสามารถของสามีที่ไร้ค่าของเธอ เขาจะมีแฟนเก่าที่สง่างามเหมือนอีวอนน์ได้อย่างไร?ฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ได้โปรดอย่าเพิ่งคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เราไม่เคยอยู่ในความสัมพันธ์แบบนั้นมาก่อน” ดวงตาของลิเลียนเป็นประกายในทันที ราวกับว่าเธอจับฮาร์วีย์ได้คาหนังคาเขา เธออยากตำหนิเขา “นั่นไง เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง! ผู้ชายอย่างนายแอบซ่อนผู้หญิงไว้อย่างนายไม่ได้มีแค่ลูกสาวของฉัน! ฮาร์วีย์ ฉันจะบอกอะไรให้นะ! นายต้องหย่ากับลูกสาวของฉันทันที! เดี๋ยวนี้!”"แม่คะ!" แมนดี้จ้องไปที่ลิเลียน “ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง กลับไปคุยกันที่บ้านเถอะค่ะ”"ไม่มีทาง!"แซ็คพูดก่อนที่ลิเลียนจะพูดต่อ “ธุระของเรายังไม่จบ ฮาร์วีย์ โทรหาอีวอนน์และอธิบายความสัมพันธ์ของคุณให้ชัดเจน ไม่อย่างนั้นอย่าคิดที่จะออกจากที่นี้ได้”“คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?” ฮาร์วีย์พูด

ไวแอตต์ที่อยู่ข้างหลังเธอได้เดินไปข้างหน้าและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณผู้หญิงคนนี้ดูไม่คุ้นเลย คุณอาจจะเพิ่งมาถึงเมืองนิอัมมี่เมื่อไม่นานมานี้ ผมจะพูดเตือนคุณอย่างไรดี? มีบางคนในนิอัมมี่ที่ชอบเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว คุณต้องระวังอย่ายุ่งกับพวกเขา พวกเขาน่าขยะแขยงมาก หากคุณต้องการอะไร ผมสามารถพาคุณไปเดินรอบ ๆ แหล่งช้อปปิ้งของเราได้ ผมเป็นผู้จัดการของร้านอาหารนอร์ทแลนด์และผมคุ้นเคยกับพื้นที่นี้เป็นอย่างดี”เห็นได้ชัดว่าไวแอตต์สนใจในความงดงามของอีวอนน์ซึ่งเป็นคนที่ขับรถเฟอร์รารีด้วยเช่นกัน ดูเหมือนเธอจะมีความโดดเด่น ถ้าเขาสามารถจับเธอได้ เขาจะเป็นเจ้าของทั้งความงามและความมั่งคั่งไหมนะ?ในตอนแรกฮาร์วีย์ไม่ต้องการพูดกับพวกเขา แต่สองคนนั้นน่ารำคาญเกินไป เขาอดไม่ได้ที่จะเหลือบไปมองไวแอตต์แล้วพูดว่า “เฮ้ จอห์นสัน พนักงานบริกรร้านอาหารอย่างคุณเลิกโอ้อวดในสิ่งที่คุณไม่มีได้ไหม? ทำไมคนของผมจะต้องมาเกี่ยวข้องกับคุณ?”ใบหน้าของไวแอตต์มืดมนลง เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะมีความกล้าที่จะยอกย้อนเขา เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ฮาร์วีย์ คุณกำลังแสร้งทำเป็นว่าเป็นลูกเขยที่แสนดีหรือเปล่า? คุณคิดว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญที

“สาวน้อย คุณไม่ได้ยินที่ผมพูดเหรอ? เวลาปกติผมจะใช้เวลาสนุกกับคุณ แต่วันนี้ผมอารมณ์ไม่ดี... ” เซนเหล่ตา เขามองเห็นร่างกายที่ร้อนผ่าวของอีวอนน์ และใบหน้าที่ไร้ที่ติ แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเธอดูคุ้นเคย แต่เขาก็ไม่สนใจเรื่องนี้มากนักไวแอตต์ที่อยู่ข้างหลังเขาหัวเราะเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของเขา เซนก็เหล่ตาและมองไปที่ร่างที่ที่พิงอยู่ข้างรถไม่ไกล เขาหัวเราะอย่างน่าสยดสยองและพูดว่า “ไวแอตต์ คุณจะจัดการกับไอ้สารเลวนั่นอย่างไร?”ไวแอตต์ยังคงเห็นท่าทางเฉยเมยของฮาร์วีย์ ความโกรธพุ่งพล่านในใจเขาทันที เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์และพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกเราเป็นคนที่มีอารยธรรม วันนี้เป็นแบบไม่ป่าเถื่อนละกัน แค่ปล่อยให้เขาคุกเข่าคร่ำครวญสักสองสามครั้ง แล้วเรียกผมว่านายท่านอีกสักสองสามครั้งก็พอ!”“เฮ้ ไอ้สารเลว นายได้ยินไหม? คุกเข่าลงไม่งั้น…” เซนแสดงท่าทางด้วยมืออีกข้างที่ไม่ได้รับบาดเจ็บทันใดนั้นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านั้นก็หยิบกระบองออกมาจากเอวของพวกเขา แต่ละคนมีใบหน้าที่อึมครึม เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ล้วนอยู่ภายใต้การปกครองของเขา เนื่องจากเรื่องของฮาร์วีย์ในช่วงบ่ายเขาจึงเปลี่ยนท