All Chapters of Fated to Marry the Devil [Tagalog]: Chapter 261 - Chapter 270

(Jeff POV)   “Every pain in your life was a small pain in mine too. I still loved you then as much as the day you were born.” Nagulat na lamang ako ng pumatak na sa aking mga mata ang luhang pinipigilan ko nga.   Naiyuko ko ang aking ulo saka mahigpit kong niyayakap si Missamy.   “Did I show you that? Did you realize that? I'm not sure I did enough.”   “These memories are more painful than those from when you were younger. I feel like there were some missed opportunities. You were finishing grade school. Family was still a large part of your life. Did I spend too much too worrying about my responsibility and providing for the family? Was I focused on some of the wrong things? I feel I didn't fulfil my part as your father.” Napa-abot na ako ng tissue, hindi para kay Missamy na binasa na ng tuluyan ang damit ko, kundi sa aking mga mata na di ko maitago ang nararamdaman ko sa si

(Missamy Charm POV) “Kiss!” sabi nga nila, as a prize daw. Okie! Smack kiss. At talagang humirit pa yung mga tao. Nagkatitigan kami ni Jeff. Di nga niya maayos natape yung diaper ko. Nang siya na itong humalik sa labi ko. Siyang ikinasatisfy ng mga audience.   Nagpapahinga na kami ni Jeff. Nang mahila na naman si Jeff sa susunod na palaro. Importante daw yun. Wag KJ, Jeff. Bottle feeding, kailangan na maunahan silang maubos yung laman. Gatas. Ahehehe. Kaya mo yan Jeff. Napagod na ang buntis mong asawa. Go Jeff!   Yun ang gagaling sumipsip! More pa Jeff! Ang galing ni Jean. Sige! Kamusta kaya sumipsip ang mga taong to? Ahem. Nevermind.   Naitaas ni Jean ang botelya na wala ngang laman. Siya na magaling sumipsip. “Okey lang.” tapik ko sa balikat ni Jeff na parang frustrated na si Jean yung nanalo. At di na sana

(Missamy Charm POV) Dahil sa baby shower na yan di ako nakapasok ngayon. Kamusta kaya si Jude? Sana stay keep on being smart siya na wala nga itong nangyayari sa amin ni Jeff. Sa ayoko nang umasa sa antipatikong yun. Darating talaga sa buhay ng isang tao na bigla mo na lang matatagpuan yung sarili mo na nasa kalagitnaan nang pangamba.   Kuya Carlos, kailangan na kita dito sa tabi ko. Miss ka na ng kapatid mo. Inaaway na lang siya ng Boss mo. Paki-upakan. Dahil kung anong idinidikit sa puso ko na alam ko naman di niya pananagutan.   Napaupo ako sa bench. Nakikinig sa huni ng mga ibon. Ang bulong ng malamig na hangin. Sumasayaw na dahon na siyang nahuhulog sa damuhan.   Kuya Carlos, normal din bang makaramdam ng pait kapag nakikita mo yung ibang tao na napaka-sweet nila? Yung pakiramdam na ikaw itong kontrabida. At dahil ayaw ko naman maging killjoy mas inatupag ko n

(Missamy Charm POV) Okie. Di nalang sinagot ng matuwid ako ni Jay. Dahil nga nagmamadali Missamy.   Napasilip ako, at umalis na nga yung mga sasakyan ni Jeff. Nasasaktan ako. Ano itong nararamdaman kong pait?   “Miss Missamy.” tawag sa akin ni Dexs. Agad kong isinilid kung saan yung nararamdaman ko. Lumingon ako sa kanya. “Maraming sinabi si Master Jeff na habilin. Kung maari sa araw na wala siya sa pamamahay di niya kayo pinapayagan na lumabas. At ibig sabihin di niyo kailangan pumasok ng paaralan.”   “Huh? Bakit?”   “Masyadong importante ang flight na ito Miss Missamy kay Master Jeff. Kung kaya’t di maari na makuha ang attention ng pamilya niya.”   “Tungkol saan?”   “Walang sinabi Miss Missamy, yun lang ang gusto niyang iparating sa iyo.”  Saka nga umalis na sa harapan ko si Dexs.

(Missamy Charm POV) (Missamy POV)   Tuluyan nang umalis si Jeff, na tuluyan ko din ikinaiyak ng sobra. Heto tumalikod parin siya sa akin para sa kasintahan niya. Sino ka nga naman Missamy? Empleyada ka lang niya. Isalugar mo ang sarili mo. Pero di ko napigilan ang sarili ko. Labis akong naiyak sa aking silid. Mahal ko na ata si Jeff. Pero di naman maari. Bakit nangyayari ito sa akin? Kuya Carlos, anong gagawin ko sa nararamdaman kong to?  Masaya ako kapag kasama ko siya. Kuya ang damdamin ko, napaglalaruan lang. Ano ba kuya ang maari kong gawin?!   Kinabukasan, kahit paano nakatulog ako. Yeah Missamy, I drop mo yang nararamdaman mo kay Jeff. Wala yan mararating. Kaya heto nakalimutan ko na meron pala kaming paligsahan ni Haring araw. Ang gulo ni Jeff. Bigla akong ginulo ni Jeff. Haist.   Bumukas ang pinto, at na