(Missamy Charm POV)
Dahil sa baby shower na yan di ako nakapasok ngayon.
Kamusta kaya si Jude?
Sana stay keep on being smart siya na wala nga itong nangyayari sa amin ni Jeff. Sa ayoko nang umasa sa antipatikong yun.
Darating talaga sa buhay ng isang tao na bigla mo na lang matatagpuan yung sarili mo na nasa kalagitnaan nang pangamba.
Kuya Carlos, kailangan na kita dito sa tabi ko. Miss ka na ng kapatid mo. Inaaway na lang siya ng Boss mo. Paki-upakan. Dahil kung anong idinidikit sa puso ko na alam ko naman di niya pananagutan.
Napaupo ako sa bench.
Nakikinig sa huni ng mga ibon. Ang bulong ng malamig na hangin. Sumasayaw na dahon na siyang nahuhulog sa damuhan.
Kuya Carlos, normal din bang makaramdam ng pait kapag nakikita mo yung ibang tao na napaka-sweet nila? Yung pakiramdam na ikaw itong kontrabida. At dahil ayaw ko naman maging killjoy mas inatupag ko n
(Jeff POV) Ang amoy ni Missamy. At natigil ako sa kamanyakan ko ng parang may kung anong lamok na dumapo sa pisngi ko dahil hinampas na naman ako ng brutal na kamay ni Missamy. “Jeff, baka makita ka ng shuta mo dito. Sabihin pang inaakit kita. Uwi! Nauna ako dito.” I don't care. Mas masaya ako sa tabi mo Missamy. Kahit nga ang daming kasalanan ng kamay mo. “Hoyyyy!” panunulak sa akin. Inalis ko ang kamay niya. “Let me stay for a while here Missamy, di mo naman lupain ito.” At itinumba ko ang sarili ko para nga mapahiga at makita ang kalangitan na mamaya lang lilisan na ang araw. “Okie.” Nagulat na din ako ng mahiga siya sa tabi ko. Napapikit na lang ako. How I wish to retain this feeling of gladness. Natahimik din ang katabi ko. Good. Kaya lang sa di talaga maubusan itong si Missamy na nais niyan
(Missamy Charm POV) Okie. Di nalang sinagot ng matuwid ako ni Jay. Dahil nga nagmamadali Missamy. Napasilip ako, at umalis na nga yung mga sasakyan ni Jeff. Nasasaktan ako. Ano itong nararamdaman kong pait? “Miss Missamy.” tawag sa akin ni Dexs. Agad kong isinilid kung saan yung nararamdaman ko. Lumingon ako sa kanya. “Maraming sinabi si Master Jeff na habilin. Kung maari sa araw na wala siya sa pamamahay di niya kayo pinapayagan na lumabas. At ibig sabihin di niyo kailangan pumasok ng paaralan.” “Huh? Bakit?” “Masyadong importante ang flight na ito Miss Missamy kay Master Jeff. Kung kaya’t di maari na makuha ang attention ng pamilya niya.” “Tungkol saan?” “Walang sinabi Miss Missamy, yun lang ang gusto niyang iparating sa iyo.” Saka nga umalis na sa harapan ko si Dexs.
(Jeff POV) Hangang sa makarating kami sa paliparan. Si Missamy ang laman talaga ng isipan ko. Parang may kung ano sa akin na di papayag na umalis na di man lang kinakausap si Missamy. Nauna nang pumasok sa private plane si Ivy, na ikinalingon niya sa akin ng umakyat siya. “Susunod na lang ako.” “Jeff.” Tumalikod na ako sa kanya. Saka nga siya tuluyang pumasok. Nakapamulsa ako na hinihintay ko si Jay. Saka may kung ano talaga sa akin na ayaw umalis kasama si Ivy. Nang dumating si Jay. Nakatitig lang ako sa kanyang mga mata. Hangang sa ako na ang bumitaw. Napabuntong hininga. Pakiramdam ko talaga mamatay ako kapag di ko nakita si Missamy. “Please bring me a chopper right away Jay.” “What for Master Jeff?” “May naiwan ako.” “Tatawag na lang ako ng tauhan para kunin ito Master Jeff.”
(Missamy Charm POV) (Missamy POV) Tuluyan nang umalis si Jeff, na tuluyan ko din ikinaiyak ng sobra. Heto tumalikod parin siya sa akin para sa kasintahan niya. Sino ka nga naman Missamy? Empleyada ka lang niya. Isalugar mo ang sarili mo. Pero di ko napigilan ang sarili ko. Labis akong naiyak sa aking silid. Mahal ko na ata si Jeff. Pero di naman maari. Bakit nangyayari ito sa akin? Kuya Carlos, anong gagawin ko sa nararamdaman kong to? Masaya ako kapag kasama ko siya. Kuya ang damdamin ko, napaglalaruan lang. Ano ba kuya ang maari kong gawin?! Kinabukasan, kahit paano nakatulog ako. Yeah Missamy, I drop mo yang nararamdaman mo kay Jeff. Wala yan mararating. Kaya heto nakalimutan ko na meron pala kaming paligsahan ni Haring araw. Ang gulo ni Jeff. Bigla akong ginulo ni Jeff. Haist. Bumukas ang pinto, at na
(Jeff POV) “Missamy!” “Jeff, anong gagawin ko?!” agad na nakilala niya ang boses ko. “Tell them na di maganda ang pakiramdam mo.” “Tanga ka ba Jeff? Mas lalo nila akong ipapatingin niyan?!” “I mean, do something na di ka nila dadalhin sa hospital!” “Jeff, ako nga ang nagtatanong kung ano bang klaseng palusot ang gagawin ko!” Hangang sa narinig ko nga ang boses ni Shin. Sh*t. “Do something Missamy, I trust you.” saka nga niya ibinaba. (Missamy POV) Sira ulong Jeff. Di na nakatulong ang kasinungalingan niyang to eh. “Sister-In-law, tara na.” Halos di ko nga maihakbang ang mga paa ko sa hagdan. Lalo na nakahanda na yung sasakyan. Para akongmaiihi sa kaba eh! Paano yan Jeff? Sira a
(Jeff POV) Nagsi-alisan na ang mga doctor, naiwan kami ni Ivy. “Bakit napakalamig mo sa akin Jeff? Sorry kung, nahihirapan ka tungkol kay Juan Carlos. Dapat nga matagal na siyang patay kung di mo siya inaalayan financially diba?” Napatitig ako kay Ivy. “What do you mean?” Lumapit ito sa akin at naupo sa may armchair ng upuan. Saka napahawak sa kamay ko. “Madali lang naman ang problema mo. Natatakot ka kay Missamy? Bakit? Maari mo naman ipalabas na naaksidente ang kapatid niya at namatay. Sa katulad ni Missamy, matatangap na niya ang kamatayan ng kapatid niya dahil sa trahedya na di naman natin inaasahan. Example nag-crash yung helicopter, so mas maganda yun diba?” Nice Ivy, Talagang nakikilala ko na kung sino ka ba talaga. Inis kong inalis ang kamay niya sa akin. Napatayo ako para di niya maibalanse ang sarili at tuluyang nahulog sa upuan. &nb
(Missamy Charm POV) Kaya napa U-turn, at inuwi kami. Mapapatili ako sa katalinuhan mo Jeff. Idol! Cumlaude ka ba? Busangot ang mukha ng Elder, at napakarami ngang nabili naming pagkain. “Paano yan Dad, kumain pa naman tayo sa open field. Baka doon din pinagbabawalan ni Kuya Jeff ang mag-ina niya.” Ngayon, sila na itong problemado, dahil di nga nila sinabi kay Jeff. “Sana naman wala kayong masamang maramdaman. Ngayon lang lumabas ang balita tungkol sa virus.” Natahimik ang Elder. Napataas ang kilay dahil nagmumukha nang OA dahil sa pag-aalala ni Shin. “Ipaghahanda ko lang kayo ng maiinom.” “Wag na Missamy. Ano? Magpahinga ka na saka linisin mo sarili mo. Dahil, kapag may mangyari sayong masama, ako ang mapapatay ni Jeff.” sabay kamot. But they are good CEO, dahil nga napaka-concern nila sa tauhan. Good. Alam nilang mga trabahant
(Jeff POV) Lumapag ang chopper na inalalayan na nila si Ivy makababa bago pa man ako sumunod. Sinalubong kami nila Butler Nang, na siyang ikina-akyat kaagad ni Ivy sa silid namin. “Asaan sila?” “Nakatulog na Master Jeff.” Napabuntong hininga na lamang ako. Napatitig sa pinto ng silid ni Missamy. At hangang titig lang angtanging magawa ko. Pumasok na ako sa silid. Agad nga inasikaso nila si Ivy. Naupo na lamang ako sa sofa, at hinihilot ang sintido ko. Wag na wag ang sarili ko sasabihin na di na naman ako makakatulog sa tabi ni Ivy. Naiyuko ko ang ulo ko. Parang nga, iba ang hinahanap ko. Hangang sa nagsilabasan na yung mga katulong. “Jeff, di ka pa ba matutulog?” “Matulog ka na. Susunod na lang ako.” Napatango na lamang si Ivy sa akin. At lumabas muna ako ng silid. Natagpuan ko