บทที่ 28

แต่แม่นมก็ยังไม่วางใจ “ฮ่องเต้ถูกหลอกลวงเช่นนี้ คงจะทรงพิโรธ เมื่อถึงยามนั้นจะทรงตำหนิองค์ชายหรือไม่เพคะ?”

ตระกูลกั๋วกงซื่อสัตย์ แต่กลับไม่มีทายาทสืบสกุลแล้ว ถึงแม้ฮ่องเต้จะพิโรธ ก็คงจะไม่ลงโทษพวกเขาหนักหนา

เพียงแต่เพลิงพิโรธของฮ่องเต้ ต้องมีใครสักคนแบกรับ

“แน่นอนว่าไม่!” พระสนมรุ่ยเฟยยิ้มเย็นเอ่ย “ตอนนั้น แค่ให้จิ่นเอ๋อร์เข้าเฝ้าฮ่องเต้ เล่าเรื่องราวยามกำจัดพวกกบฏทั่วป่าหู้และพรรคพวก ทั่วป๋าเฟยเยวียนให้สารภาพสร้างคุณงามความ เขาพานางกลับมาเพื่อเป็นการชดเชย ทว่าฉู่เยว่หลีที่ใจแคบ อดทนไม่ไหว แต่เขาเป็นชายชาตรี จึงไม่ถือสาเรื่องนี้กับหญิงสาว วันหน้าจะดูแลฉู่เยว่หลีให้ดีกว่านี้”

“คำพูดเหล่านี้ ฮ่องเต้จะทรงพอพระทัย ทรงคิดว่าพระองค์มีลูกชายที่เติบโตอย่างเปี่ยมความเมตตา”

“อย่างไรเสียก็เป็นความผิดของพี่น้องฉู่เยว่หลีนั่น ที่เอาแต่ดื้อดึง แล้วจะเกี่ยวกับจิ่นเอ๋อร์ได้อย่างไร? ฮ่องเต้ก็จะเห็นว่า ฉู่เซียวเหอใจแคบ ไม่อาจทำการใหญ่ได้ หลังจากที่จิ่นเอ๋อร์กับฉู่เยว่หลีแต่งงาน เพื่อประโยชน์ของแผ่นดิน ฮ่องเต้ก็จะหาข้ออ้าง ย้ายกองทัพฉู่แสนนายไปอยู่ใต้บัญชาของจิ่นเอ๋อร์!”

ตอนนั้นจวนกั๋วกงจะล่มสลายอย