Share

บทที่ 85

เมื่อสองปีก่อน ลูกชายของป้าหลี่เพิ่งจะสอบติดข้าราชการ เขาเป็นความภาคภูมิใจของหล่อนเสมอมา

ป้าหลี่พูดพลางร้องไห้ “ป้าก็มีลูกชายแค่คนเดียว เขาเป็นความหวังเดียวของป้า หนูช่วยส่งสารป้าหน่อยเถอะ”

หล่อนเอ่ยไปพร้อมกับลงไปนั่งคุกเข่า และฉันก็ไม่มีทางเลือก เมื่อก่อนป้าเองก็เคยช่วยพวกเราสองพี่น้องมาเยอะ “เอาเถอะค่ะ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว จะไม่มีครั้งหน้าอีก”

ป้าหลี่หยุดร้องไห้และคลี่ยิ้มออกมาพร้อมกับลุกขึ้นยืน “จุนเหยา ครั้งนี้หนูปีนขึ้นมาสำเร็จแล้ว ไม่ช้าก็เร็วหนูจะได้โบยบินไปถึงกิ่งสูงสุดอย่างนกฟีนิกซ์”

ฉันหรี่ตาลงเล็กน้อย เมื่อหล่อนเห็นว่าสีหน้าฉันไม่ดีเท่าไหร่ จึงเอ่ยต่อทันควัน “พอดีป้าเคี่ยวเนื้ออยู่บนเตา หนูไปทำเรื่องของหนูเถอะ ป้าไม่รบกวนแล้ว”

พูดจบหล่อนก็วิ่งไปเร็วราวกับควัน ฉันมองบัตรที่อยู่ในมือ นี่คงเป็นความคิดของหยินเฉิงเหยาสินะ เขาก็ยังเป็นคนเจ้าเล่ห์เหมือนเดิม

ผ่านไปไม่กี่วัน ฉันไม่ได้ออกจากบ้านไปใช้เงินเลย แต่ไปซื้อวัตถุดิบหายากจากร้านยามาไม่น้อย วัน ๆ ฉันเอาแต่แช่น้ำยา กินอาหารตุ๋นยาจีน ค่อย ๆ ทำไปจนรู้สึกว่าพลังงานจิตภายในของตัวเองเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่ามันมีอะไรบางอย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status