Share

บทที่ 127

“งั้น...ฉันยังเอาเขากลับมาได้ไหม?” ฉันถามด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน

“ได้”

ทว่าขณะที่กำลังจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาก็เอ่ยขัดเสียก่อน “รอให้เธอผ่านไปถึงระดับเก้าก่อนเถอะ ถึงตอนนั้นเธอก็จะสามารถใช้เครื่องมือวิเศษของจักรวาลเพื่อข้ามผ่านภพภูมิไปยังโลกอื่น ๆ ได้”

มือเรียวกำหมัดแน่น การคุยกับพลังที่เก้าก็เหมือนนั่งรถไฟเหาะตีลังกา พึ่งขึ้นไปข้างบนไม่ทันไรก็ตกลงมาด้านล่างในเสี้ยววิ

ระดับเก้า มันช่างห่างไกลอะไรอย่างนี้ ตลอดชีวิตนี้ฉันจะมีโอกาสผ่านไปถึงระดับเก้าจริง ๆ ไหมนะ?

“แทนที่จะกังวลเรื่องนี้ เธอไปกังวลเรื่องตัวเองก่อนไม่ดีกว่าเหรอ” พลังที่เก้ากล่าว “คนที่ต้องการจับตัวเธอมาถึงแล้ว”

จุนเหยาสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงการต่อสู้ดังมาจากข้างนอก ก่อนจะเอนตัวไปที่ประตูและมองออกไป พบว่ามีชายร่างสูงในชุดเสื้อกาวน์สีขาวสองสามคนกำลังมุ่งตรงมาทางนี้

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงพยาบาลสังเกตว่าพวกเขามีบางอย่างผิดปกติ จึงเข้ามาขัดขวาง แต่ก็โดนพวกมันสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่งจนล้มลงไปนอนกับพื้น

พวกนี่เป็นคนของตระกูลลู่หรือเปล่า?

พวกเขาจะมาจับน้องชายของฉัน จากนั้นก็ใช้อำนาจคุกคามเพื่อให้ฉันช่วยรักษาลู่ฉี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status