ตอนที่33

หลังจากวันนั้นอิงอิงและท่านแม่ทัพก็แทบจะตัวติดกัน ไปมาหาสู่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันแทบจะทุกวัน จนกระทั่งวันนี้อีกฝ่ายมีภารกิจด่วนจากฝ่าบาทจำต้องเดินทางไปต่างเมืองนั่นย่อมหมายถึงทั้งสองต้องห่างกันหลายวันหรืออาจจะนานแรมเดือน จึงทำให้โฉมสะคราญรู้สึกหงอยเหงาเศร้าซึม

พอผู้เป็นบิดาติดภารกิจดูเหมือนว่าผู้เป็นบุตรชายก็หายหัวไปเช่นกัน นั่นยิ่งทำให้ชีวิตของอิงอิงในตอนนี้ยิ่งเงียบเหงาเพราะไม่ได้ลับฝีปากกับอีกฝ่าย ทุกครั้งที่นางและท่านแม่ทัพอยู่ด้วยกัน เจ้ามารหัวขนนั่นก็จะโผล่หัวมาเป็นก้างขว้างคอเสียทุกครั้ง ราวกับว่าอีกฝ่ายมีหน่วยลับคอยจับตามองและรายงานเขาอยู่ และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้นางและท่านแม่ทัพไม่มีซัมติงกันเสียที แม้จะมีกอดๆ จูบๆ ลูบๆ คลำๆ ให้พอได้ฉ่ำหัวใจก็เถอะ มันจะไปเพียงพอเหมือนกับการคลุกวงในได้อย่างไร

ภาพของนายสาวที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนศาลาซึ่งเป็นมุมโปรดที่อีกฝ่ายมักจะใช้เวลาอยู่ที่นี่ทำให้เสี่ยวมี่สาวเท้าเข้าไปหา เห็นดวงตางดงามของผู้เป็นนายทอดมองสร้อยข้อมือที่ประดับด้วยไข่มุกราตรีถึงสิบเม็ดบนข้อมือขาวนวลก็รู้ได้ว่าผู้เป็นนายคงกำลังคิดถึงผู้ที่มอบให้อยู่เป็นแน่ เสี่ยวมี่จึงได้แต่ยกย