บทที่ 85

เห้นคนอื่นได้ดีไม่ได้

เขาต้องหาประเด็นเกี่ยวกับเลขาเฉียวประชดเขาหน่อย

เขาเหลือบมองไปที่กระจกหลังรถ และพูดด้วยรอยยิ้ม "ประธานหลู้ครับ ช่วงนี้ดูเหมือนว่าเลขาเฉียวจะหางานอยู่ และเธอได้ไปหลายบริษัท คุณว่าเธอมีความสามารถขนาดนี้ แล้วยังสวยมากด้วย หากให้บริษัทที่เป็นคู่แข่งของเราแย่งรับไป ก็ถือว่าเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของเราป่ะครับ"

หลู้เหวินโจวกําลังพักผ่อนโดยหลับตาลงครึ่งหนึ่ง และเมื่อเขาได้ยินคำพูดนี้ เขาก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

ในดวงตาดำๆนั้น เต็มไปดวยแววตาเย็นชา

"ประกาศออกไป หากพวกเขาไม่กลัวการปราบปรามของหลู้กรุ๊ป ก็สามารถเซ็นสัญญากับเธอได้เลย"

——

ตอนคืนของวันศุกร์ หลู้เหวินโจวไปที่คฤหาสน์เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารและการแลกเปลี่ยนธุรกิจ

รถเพิ่งเข้าไปในลานจอดรถ ตัวเงาหนึ่งที่คุ้นเคยก็พุ่งเข้ามาในสายตาเขา

ทำให้โดนแผลที่ใจของเขา

เฉียวอีใส่เสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีเขียวแบบสีอะโวคาโด โดยใส่คู่กับกางเกงครอปแฟชั่นสีเบจ และผมสีน้ําตาลยาวหยิกเล็กน้อย ซึ่งห้อยลงมาบนไหล่ของเธออย่างเป็นธรรมชาติ และทั้งตัวก็ดูยอดเยี่ยมและมีความสามารถด้านงานโดยไม่สูญเสียเสน่ห์ของผู้หญิง

ดวงตาลึกล้ำของหลู้เหวินโจวจ้อง