บทที่ 87

เธอก้มศีรษะทันทีและพูดว่า 'ฉันขอโทษ'

ขณะที่เธอกําลังจะหันหลังกลับ ข้อมือของเธอก็ถูกคว้าและด้วยการดึงอย่างแรง เธอก็ล้มตัวไปในหน้าอกที่ใหญ่และแข็งแรง

เหนือศีรษะเสียงแหบต่ําของชายคนหนึ่งดังขึ้น

"อยากอยู่ด้วยกันกับเขาแม้ว่าถูกคนอื่นชวนไปดื่มเหล้าก็ยอม เฉียวอี เธอชอบเขามากแค่ไหน!"

แขนทั้งสองข้างของหลู้เหวินโจว เป็นเหมือนคีมจับเฉียวอีไว้ในอ้อมแขนของเขา ทําให้เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

ดวงตาสีเข้มเหล่านั้นมองไปที่เฉียวอีด้วยความโกรธ

เมื่อเธออยู่กับเขาเขาไม่เคยเต็มใจที่จะปล่อยให้เธอดื่มมากขนาดนี้

แต่ตอนนี้ เพื่อช่วยให้ เหยียนซิงเฉิงชนะธุระกิจตัวแรก เธอดื่มเหล่าหมดแก้วสามตัวติดต่อกัน

เธอรักเขามากแค่ไหนที่จะช่วยเขาอย่างไม่นึกถึงชีวิต?

สายตาที่ร้อนแรงของหลู้เหวินโจวจับจ้องไปที่เฉียวอี ราวกับว่ามันกําลังจะเผาไหม้เปลวไฟที่จะกลืนกินเธอเป็นเถ้าถ่าน

เฉียวอีเงยหน้าขึ้นและมองเขาอย่างไร้ความรู้สึก" ประธานหลู้ไม่ได้บอกว่าฉันจะไม่เมาด้วยถ้วยพันใบเหรอ? หากฉันไม่ดื่ม ท่านจะขายหน้าไม่ใช่หรือ"

ใบหน้าซีดเซียวของเฉียวอีถูผสมด้วยสีชมพู

ดวงตาแอปริคอทเปียกถูกย้อมสีแดงเล็กน้อยเพราะความมึนเมา

ริมฝีป