Home / โรแมนติก / ไม่คิดจะรัก / ตอนที่ 23 ให้ได้ทุกอย่างยกเว้นความรัก

Share

ตอนที่ 23 ให้ได้ทุกอย่างยกเว้นความรัก

last update Last Updated: 2025-02-16 20:31:16

ภูเขาไฟฟูจิกำลังอวดโฉมอยู่ทางด้านหน้า แม้แสงข้างนอกจะสว่างแล้วแต่ภายในห้องก็ยังคงมืดสลัวเพราะกระจกนั้นกันแสงได้เป็นอย่างดี ทำให้เขาไม่ต้องออกไปนอกห้องก็สามารถเห็นความสวยงามของภูเขาไฟฟูจิได้จากบนเตียงนอน

แต่คนที่อยากมาดูนั้นกลับยังไม่ยอมตื่นไม่รู้ว่าเพราะอากาศดีหรือเพราะเมื่อคืนเธอใช้พลังงานไปเยอะกันแน่

เขาจำได้ดีว่าเมื่อคืนตนเองนั้นไปถึงสวรรค์มากที่สุดเท่าที่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่ใช่ว่าอยากจะหยุดแค่นั้นความรู้สึกอยากยังคงอยู่ในตัวเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและยิ่งยามเช้าแบบนี้อะไรๆ มันก็ตื่นตัวได้ง่ายดายเหลือเกิน

แต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะกลัวว่าวันนี้จะไม่ได้เที่ยวอย่างที่ตั้งใจ ภูเมฆาลุกไปเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวจนเสร็จ พอออกมาจากห้องน้ำกัญญ์วราก็ตื่นแล้ว

“สวยไหม” เขาถามคนที่นั่งมองออกไปนอกห้องด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

“สวยค่ะ สวยมากๆ ไม่คิดเลยว่าจะตื่นมาแล้วเห็นภูเขาไฟแบบนี้ ขอบคุณนะคะพี่ภูที่พาใบตองมาเที่ยว”

“ถ้าชอบเรามากันบ่อยๆ ก็ได้นะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ แค่ได้เห็นครั้งเดียวก็พอแล้ว”

“ไหนว่าจะถ่ายรูปไปอวดเพื่อน”

“นั้นสิ แต่สภาพตอนนี้ดูไม่ได้เลยค่ะ ขอไ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 24 คลายหนาว

    “พี่ภูคะ เราจะออกไปเที่ยวตอนกี่โมงคะ” “หนูพร้อมเวลาไหนเราก็ไปเวลานั้นแหละ วันนี้เรามีเวลาทั้งวัน ใบตองอยากถ่ายรูปแบบนี้ไหม” เขาส่งใบปลิวของโรงแรมที่วางอยู่บนหัวเตียงให้เธอดูซึ่งในนั้นมีรูปผู้หญิงเปลือยแผ่นหลังแช่ออนเซ็นและทางด้านหน้าเป็นวิวภูเขาไฟฟูจิ “จะดีเหรอคะ ใบตองว่ามันโป๊ไปนิด” “ไม่หรอกครับพี่ว่ามุมนี้ได้อารมณ์ญี่ปุ่นมากๆ เลยนะ เราถ่ายเก็บไว้ดูเองก็ได้นี่ครับ” กัญญ์วรายังลังเลแต่ก็คิดตามที่ชายหนุ่มพูด ในเมื่อมีโอกาสแบบนี้เธอก็ควรจะรีบคว้าไว้เพราะคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้มาเที่ยวแบบนี้บ่อยๆ หรืออาจจะเป็นแค่ครั้งเดียวในชีวิตก็ได้ “ก็ได้ค่ะ พี่ภูรอตรงนี้ก่อนถ้าใบตองพร้อมจะเรียกนะคะ” หญิงสาวเดินมายังจุดที่เป็นออนเซ็นซึ่งจากนั้นแช่เท้าเพียงครู่ก่อนจะลงไปแช่ทั้งตัว “พี่ภูมาได้แล้วค่ะ” ภูเมฆาหยิบทั้งกล้องและมือถือก่อนจะเดินไปหากัญญ์วราที่ลงไปแช่น้ำจนเห็นแค่ศีรษะ “ใบตอง ยืนขึ้นหน่อยได้ไหม” “แต่...” “ข้างหน้าไม่มีใครสักหน่อยนะ แล้วที่เราอยู่กันแค่สองคนในห้องไม่มีคนเห็นหรอกค

    Last Updated : 2025-02-16
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 25 ความสุขไม่ได้อยู่ที่จุดหมาย

    แผนการเดินทางที่วางแผนไว้นั้นต้องเปลี่ยนแปลงไปค่อนข้างมาก จากที่คิดว่าจะเดินเล่นรอบๆ ทะเลสาบคาวากุจิโกะก่อนจะไปศาลเจ้าอีกหลายที่ก็เป็นอันว่าทั้งสองเลือกที่จะไปศาลเจ้าอาราคุระ เซ็นเก็นเพื่อขึ้นชมเจดีย์ชุเรโต เจดีย์ขนาดใหญ่สีแดงห้าชั้นซึ่งตั้งอยู่บนเนินเขาที่สามารถมองเห็นเมืองฟูจิโยชิดะและภูเขาไฟฟูจิได้อย่างสวยงาม แต่กว่าจะขึ้นมาถึงด้านบนกัญญ์วราก็เกือบแย่เพราะมีบันไดมากถึง 398 ขั้นแต่เธอก็พยายามเดินขึ้นมาจนถึงเพราะไม่อยากพลาดชมความสวยงาม “ขากลับหนูขี่หลังพี่ลงก็ได้นะ” “ไม่เป็นไรค่ะ หนูไหว” “แต่หน้าหนูซีดมาก จิบน้ำหน่อยนะ” “ขอบคุณค่ะ” ถ้ารู้ว่าจะเหนื่อยและหมดแรงแบบนี้เมื่อเช้าเธอคงไม่ยอมให้พาขึ้นเตียงอย่างแน่นอน “พี่ภูไม่ถ่ายบ้างเหรอคะ เดี๋ยวหนูถ่ายให้” ภูเมฆาแทบจะได้ไม่ได้ถ่ายรูปเพราะส่วนใหญ่จะให้เธอมากกว่า “พี่อยากเก็บรูปหนูไว้เยอะๆ มากกว่า” “แต่หนูอยากถ่ายรูปคู่กับพี่” เสียงนั้นค่อนข้างเบาเพราะกลัวเขาจะไม่พอใจ “พี่เข้าใจแล้ว เดี๋ยวพี่เอาขาตั้งกล้องออกจากเป้ก่อน หนูถือกล้องให้พี่หน่อยนะ”

    Last Updated : 2025-02-16
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 26 เข้าข้างตัวเอง

    เมื่อเจอคำถามของกัญญ์วราภูเมฆาก็นิ่งไปชั่วครู่ทำให้คนที่รอฟังคำตอบรู้สึกใจเสียขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ “พี่ภูไม่ต้องตอบก็ได้ค่ะ” “อย่าใจร้อนสิ พี่กำลังคิดว่าเริ่มชอบตั้งแต่ตอนไหน” “แล้วตอนไหนคะ” เธอถามด้วยความตื่นเต้นเพราะถ้าเขากำลังคิดนั่นก็หมายความว่าชอบเธอขึ้นมาบ้างแล้ว “น่าจะเป็นช่วงที่พี่โดนแทงนั่นแหละ ใบตองทำให้พี่รู้สึกว่าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว” “เวลาคนเจ็บป่วยก็มักจะอ่อนไหวง่ายๆ” “บอกไม่ถูกเหมือนกันนะ พี่ว่าพี่ชอบที่เห็นใบตองอยู่ใกล้ ชอบที่ได้คุยกับใครสักคนได้ทุกเรื่อง เวลาทำงานกลับมาที่ห้องแล้วมีคนทำอาหารไว้รอ มีคนถามว่าเหนื่อยไหมพี่ว่ามันรู้สึกดีมากๆ” ภูเมฆาพูดทุกอย่างออกไปตามที่ตนเองรู้สึกและนั่นก็ทำให้คนที่นอนหนุนตักอยู่ยิ้มจนตาหยี “ดูท่าจะง่วงแล้วใช่ไหม” “นิดหน่อยค่ะ” “วันนี้คงเหนื่อยมาก พี่ว่าจะให้แช่เท้าในน้ำอุ่นเพราะวันนี้เดินเยอะมากแต่ดูแล้วใบตองคงไม่อยากลุกแล้วใช่ไหม” “ใช่ค่ะ ใบตองไม่มีแรงลุกไปแล้ว รู้พี่ภูแอบเอายานอนหลับหนูกินหรือเปล่า” “ถ

    Last Updated : 2025-02-17
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 27 มากกว่าแฟน

    เครื่องบินลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิในเวลาเกือบจะห้าทุ่มและกว่าจะรอรับกระเป๋าเสร็จเรียบร้อยกลับถึงคอนโดก็ตีสอง กัญญ์วรามาถึงก็รีบอาบน้ำและเข้านอนเพราะทั้งง่วงทั้งเพลียแต่ยังไม่ทันหลับสนิทก็รู้สึกได้ว่าเตียงนอนยุบตัวลง “พี่ภูมานอนเบียดหนูทำไมคะ” กัญญ์วราถามออกไปแต่ตัวเองกลับขยับเข้าหาความอบอุ่น “ก็อยากนอนด้วย หลับนะครับพี่ง่วงแล้ว” เขากอดกระชับร่างเล็กๆ เข้าหาตัวจูบเบาๆ บนหน้าผากมนก่อนจะหลับตาลงเพราะความเหนื่อยและง่วง กว่าทั้งสองคนจะตื่นก็เป็นสายๆ ของอีกวันซึ่งคนที่ตื่นก่อนก็เป็นกัญญ์วราเพราะต้องรีบมาทำอาหารให้เขาตามหน้าที่ “จะรีบไปไหนพี่ยังง่วงอยู่เลย” “หนูจะไปดูว่าในตู้พอมีอะไรทำเป็นอาหารเช้าได้ไหม” “หนูหิวเหรอ” “เปล่าค่ะ หนูจะทำให้พี่” “อย่าเพิ่งทำเลยเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆ เดี๋ยวออกไปกินข้างนอกก็ได้” “ก็ได้ค่ะ ถ้าพี่ภูยังไม่หิวหนูขอรื้อกระเป๋าก่อนนะคะตอนออกไปข้างนอกจะได้เอาของฝากลงไปด้วยเลย “ได้สิ เดี๋ยวพี่ช่วยนะ” “ไม่เป็นไรค่ะ พี่ภูนอนต่อเถอะ” “ไม่

    Last Updated : 2025-02-17
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 28 เพชรสื่อความหมาย

    “ใบตองมองหน้าพี่แบบนั้นทำไมครับ” “พี่ภูหลอกให้หนูคุยเรื่องอื่นเพื่อจะให้จะลืมเรื่องเลิกจ้างหนูใช่ไหมคะ”“พี่หลอกที่ไหน หนูนั่นแหละชวนพี่คุย”“เอาล่ะค่ะ หนูว่าเราควรคุยกันอย่างจริงจังได้แล้วนะคะ เรื่องนี้มันสำคัญกับชีวิตหนูจริงๆ”“พี่ก็จะพูดกับหนูอย่างจริงจังนะ ที่พี่ไม่จ้างหนูเพราะตอนนี้พี่กับหนูเราตกลงคบกันแล้ว พี่ไม่อยากให้หนูเหนื่อย”“ปกติหนูก็ทำทุกวันอยู่แล้วไม่เหนื่อยอะไรสักหน่อย”“พี่รู้ว่าหนูเก่ง แต่พี่อยากให้หนูเอาเวลานั้นมาดูแลพี่”“ดูแล”“ใช่ครับ หนูต้องทำหน้าที่ดูแลแฟนด้วย”“พี่ภูโตแล้วนะคะ”“ยิ่งโตก็ต้องยิ่งต้องการคนดูแล นะคะหนูไม่ต้องทำงานบ้านอะไรเลย พี่ให้ค่าจ้างเพิ่มด้วยนะคะดีไหม”“หนูเป็นแฟนพี่ก็ต้องดูแลพี่อยู่แล้ว”“ในทางกลับกันพี่ก็ต้องดูแลหนูใช่ไหมล่ะ เพราะฉะนั้นพี่ก็จะให้เงินหนูใช้ตกลงไหมคะ”“ไม่ต่างอะไรกับนางบำเรอเลยนะคะ” กัญญ์วราน้ำตาคลอเพราะไม่คิดมาก่อนว่าตนเองจะตกอยู่ในสภาพนี้“ไปกันใหญ่แล้ว พี่ไม่เคยคิดแบบนั้นเลย” ภูเมฆาลุกขึ้น สองมือประคองใบหน้าปลายนิ้วเกลี่ยน้ำตาที่หยดลงมาอย่างช้าๆ“แต่มันไม่ต่างกันเลยนะคะ” เสียงเธอเริ่มสั่น“ต่างสิครับ ต่างมากด้วย”“ยังไง

    Last Updated : 2025-02-17
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 29 ของขวัญที่ไม่คู่ควร

    “เหมาะกับหนูมากๆ เลยนะ” ภูเมฆาจับมือเล็กที่มีแหวนสวมอยู่ขึ้นมาดูระหว่างที่เดินออกจากร้าน “สวยมากและแพงมากด้วยค่ะ แล้วแบบนี้หนูจะกล้าใส่ไหมล่ะคะ ถ้าหายขึ้นมาล่ะแย่เลยนะคะ หนูว่ากลับถึงห้องแล้วเก็บไว้ดีกว่า”“แต่พี่อยากให้ใส่นะ หายก็แค่ซื้อใหม่คนอื่นเห็นจะได้รู้ว่าหนูมีแฟนแล้ว”พอได้ฟังเหตุผลของเขาหัวใจเธอก็พองโต ถึงไม่เคยได้ยินคำบอกรักแต่การแสดงออกของเขาทำให้เธอสัมผัสได้ว่าตอนนี้เขาน่าจะเปิดใจกับตนเองแล้ว“ค่ะ หนูจะใส่ไว้ตลอดเลย”“ดีมากครับ พี่ว่าเราไปหาข้าวกินกันดีกว่า”“ได้ค่ะ หนูก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน”ทานอาหารเสร็จแล้วก็พากันไปซื้ออาหารสดสำหรับเตรียมอาหารระหว่างที่กำลังเลือกซื้ออยู่หญิงสาวคนหนึ่งก็เดินเข้ามาทักทายภูเมฆา“ภู ไม่เจอกันนานเลยนะคะ”“ครับ”“มาซื้อของเหรอคะ พอจะมีเวลาว่างไหมศิอยากคุยด้วยนิดหน่อย”“ผมไม่สะดวกคุยครับสิ”“แต่ศิคุยเรื่องบ้านจัดสรรที่กำลังจะประมูล”“ถ้าเป็นเรื่องงานคุณติดต่อผ่านทางเลขาผมไปนะครับ ตอนนี้มันเป็นเวลาส่วนตัวของผมกับภรรยา”“ภรรยาเหรอคะ”“ใช่ครับ นั่นไงเธอกำลังเดินมาพอดี”“มีอะไรเหรอคะพี่ภู”“พอดีพี่เจอคนรู้จักน่ะ”“สวัสดีค่ะ” ก

    Last Updated : 2025-02-17
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 30 ทวงสัญญา

    ภูเมฆาเดินออกจากห้องน้ำมาก็อดแปลกใจไม่ได้ที่เห็นกัญญ์วรานั่งรออยู่ “มารอพี่เหรอ” “ค่ะ” หญิงสาวตอบพลางหันมามองแล้วต้องรีบหันหน้ากลับด้วยความเขินอายเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มนั้นนุ่งผ้าเช็ดตัวไว้แค่ผืนเดียวแล้วเขาก็ผูกไว้ต่ำมากจนเธอกลัวว่ามันจะหลุด ภูเมฆากระตุกยิ้มก่อนจะเดินมายืนตรงหน้าหญิงสาว เขาก้มลงมองก็เห็นว่าเธอกำลังอายและหน้าคงจะแดงมากเพราะขนาดใบหูเล็กๆ นั่นยังกลายเป็นสีแดงระเรื่อ “พี่ภูไปแต่งตัวก่อนดีกว่าไหมคะ” “ทำไม ไม่อยากเห็นพี่โป๊เหรอ” “ค่ะ” “ไม่โป๊หรอกครับ แล้วหนูมาหาพี่มีอะไรหรือเปล่า เมื่อกี้เหมือนหนูจะเข้านอนแล้วนะ” เขาอุ้มคนที่เอาแต่ก้มหน้าขึ้นจากเก้าอี้ตัวโตแล้วตัวเองก็นั่งลงไปนั่งแทนแล้วจับให้เธอนั่งอยู่บนตักตะแคงข้างให้เขา “หนูมีของจะให้พี่” “กล่องที่พี่เห็นเมื่อกี้ใช่ไหม” เขาแบมือตรงหน้า “หนูบอกก่อนนะคะว่าของข้างในมันเทียบไม่เลยกับของที่พี่ซื้อให้หนู แต่หนูตั้งใจจะซื้อให้พี่เป็นของขวัญปีใหม่” “แค่หนูซื้อให้พี่ก็ดีใจแล้ว ไหนล่ะขอที่จะให้พี่” กัญญ

    Last Updated : 2025-02-17
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 31 ปากไม่ตรงกับกาย

    คำพูดของชายหนุ่มที่กระซิบอยู่ข้างใบหูราวน้ำมันที่ราดลงบนกองไฟปรารถนา กองไฟที่ทำให้กัญญ์วราหลอมละลายและจมดิ่งลงไปจนหาทางออกไม่เจอ“ถ้าพี่ภูชอบก็ต้องทำให้หนูร้องแบบนั้นบ่อยๆ สิคะ”“หนูกำลังท้าทายพี่”“หนูเปล่าท้าทายนะคะ ก็แค่อยากจะรู้ว่าพี่ภูจะทำให้หนูร้องจนเสียงแหบหรือเปล่า”หญิงสาวพูดขณะที่มือประคองใบหน้าหล่อนั้นไว้ เธอจ้องตาเขาอย่างท้าทายและนั้นก็ทำให้เขารู้สึกเลยว่าคนนี้คงไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ“หึหึ ถ้าพรุ่งนี้ลุกไม่ขึ้นอย่ามาโทษพี่นะคะ”เขาหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะก้มมาจูบอย่างเร่าร้อนฝ่ามือใหญ่นวดคลึงเต้าคู่งามขณะที่ปากก็จูบเธอไม่ยอมปล่อย ลิ้นหนากวาดต้อนลิ้นเล็กหยอกล้อกันเป็นพัลวัน ขณะที่มือใหญ่ก็ฟอนเฟ้นความนุ่มหยุ่นเพิ่มความเสียวซ่านด้วยการสะกิดเขี่ยปลายถัน กัญญ์วราอ่อนระทวยอยู่บนอาร์มแชร์มือเล็กของเธอลูบไปตามแผ่นหลัง บางครั้งก็บีบที่หัวไหลแรงๆ เพื่อระบายความเสียวซ่านที่มันมากขึ้นจนแทบจะครองสติไม่อยู่ภูเมฆาหลอกล่อเธอด้วยจุมพิตที่เร่าร้อนเพื่อให้เธอเคลิบเคลิ้มก่อนที่จะกดแกนกายเข้าหาเธอทีละนิด“พี่ภู”แม้ไม่ใช่ครั้งแรกแต่ขนาดของเขานั้นมันไม่ธรรมดาเลยสักนิด หญิงสาวรู้สึกถึ

    Last Updated : 2025-02-18

Latest chapter

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 44  กลืนน้ำลายตัวเอง (ตอนจบ)

    ภูเมฆากึ่งหลับกึ่งตื่นเมื่อหลานสาวเจ้าสัวมาเรียกให้เขาไปทานอาหารเย็น “ใบตอง” ชายหนุ่มรู้สึกราวกับตนเองกำลังฝัน ผู้หญิงคนที่เขาตามหามาตลอดยืนอยู่ตรงหน้าและเธอกำลังยิ้มให้เขา ภูเมฆาสลัดศีรษะไปมาและตบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติของตนกลับมา “ตบตัวเองแบบนั้นไม่เจ็บเหรอคะ” “ใบตอง นี่ใบตองจริงๆ ใช่ไหม พี่ไม่ได้ฝันใช่ไหม” ภูเมฆารีบลุกขึ้นแล้วดึงตัวหญิงสาวเข้ามากอดด้วยความรักและความคิดถึง “เบาๆ สิคะกอดแบบนี้หนูก็หายใจไม่ออกกันพอดี” “พี่ดีใจที่เจอหนู หนูไปอยู่ไหนมา สบายดีไหม แพ้ท้องหรือเปล่า หนูลำบากไหม แล้วมาที่นี่ได้ยังไง” “ใจเย็นๆ สิคะ ถามรัวแบบนั้นหนูคิดคำตอบไม่ทัน” “ใบตองหนูจะไม่ทิ้งพี่ไปอีกแล้วใช่ไหม พี่รักหนูนะ รักลูกของเราด้วย พี่ขอโทษที่ทำให้หนูรู้สึกแย่ ขอโทษที่บอกหนูช้าไปหนูให้อภัยพี่ได้ไหมคะ” “หนูก็ต้องขอโทษพี่ภูด้วยที่ใจร้อนและหนีมา” “ไม่เลยหนูไม่ผิดอะไรเรื่องนี้พี่ผิดคนเดียว พี่สัญญาจะไม่ทำให้หนูต้องน้อยใจอีก เรากลับมาอยู่กันเหมือนเดิมนะคะ”“ไปอยู่ที่คอนโดเหรอคะหรือที่บ้านหลังใหม่ล่ะคะ

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 43  แต่งงานกับหลานผมสิ แล้วคุณจะได้ทุกอย่าง

    ผ่านอีกเดือนที่ภูเมฆาต้องอยู่คนเดียวในคอนโด เขารอเธอกลับมาแม้ว่าความหวังจะค่อนข้างจะริบหรี่ลงไปทีละนิด “กูว่ามึงเลิกรอเหอะภู” “นั่นสิ นี่มันสองเดือนแล้วนะ ภูกูว่ามึงทำใจเถอะ” เมคินก็เห็นด้วยกับคำพูดของธนสิทธิ์ “ลูกกับเมียกูนะเว้ย นานแค่ไหนกูก็จะรอ” “แล้วถ้าเขาไม่กลับมาล่ะ มึงจะจมอยู่กับความทุกข์แบบนี้ตลอดเหรอ” เมคินเห็นใจเพื่อนที่ดูไม่มีความสุขเลย “พวกมึงว่ากูประกาศตามหาดีไหมหรือไม่แจ้งความคนหาย” “มึงอย่าเชียวนะไอ้ภู แบบนั้นเขาจะยิ่งโกรธไปอีก” ธนสิทธิ์รีบห้ามเพื่อน “กูหมดหนทางแล้วจริงๆ” ภูเมฆาถอนหายใจยาว “เอาน่า กูว่าถ้าเขารักมึงยังไงวันหนึ่งเขาก็ต้องกลับมา” เมคินได้แต่ให้กำลังใจเพื่อนไปแบบนั้นทั้งที่เขาก็นึกไม่ออกเลยว่าเธอคนนั้นของภูเมฆาจะกลับมาหรือเปล่า ภูเมฆาดื่มกับเพื่อนจนถึงเวลาร้านปิดก็กลับมานั่งดื่มต่อที่คอนโดต่อเพราะอยากให้ตัวเองเมาและจะได้ลืมเรื่องที่กำลังทุกข์ใจอยู่แม้จะรู้ว่าตื่นมาเรื่องทุกอย่างก็ยังคงเหมือนก็ตาม เพราะเมื่อกว่าจะนอนก็เกือบจะเช้า วันนี้ภูเมฆาเ

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 42 ยังมีความหวัง

    การมีชีวิตอยู่โดยไม่เหลือใครมันเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ ไม่ว่าจะมองไปทางในเขาก็เห็นแต่เงาของกัญญ์วราอยู่เต็มห้องไปหมด และพอหลับตาภาพความทรงจำก็แจ่มชัดขึ้น “เฮ้อ หนูหายไปไหนพี่จะต้องแจ้งความไหมว่าเมียหาย” เขาบ่นไปเรื่อยเปื่อย เกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาพยายามตามหาแต่ก็ยังมีวี่แววของเธอเลย เขาโทรไปที่โมเดลลิ่งแต่ทางนั้นบอกว่าหญิงสาวไม่ได้รับงานที่นี่แล้วและเพื่อสนิทของเธอทั้งสองคนก็ยังไม่มีใครติดต่อกับกัญญ์วราได้เลย ชายหนุ่ม พยายามข่มตานอนเพราะพรุ่งนี้เป็นวันพฤหัสบดีซึ่งตรงกับวันที่เธอไปตรวจที่โรงพยาบาลครั้งสุดท้ายและมันก็ครบหนึ่งเดือนพอดี เขาหวังว่าเธอจะมาตรวจตามที่ได้สอบถามจากพยาบาลว่าหญิงตั้งครรภ์ไตรมาสแรกจะต้องมาตรวจทุกเดือน ภูเมฆามาดักรอที่หน้าห้องตรวจตั้งแต่เช้าและหวังว่าจะเจอกับกัญญ์วราแต่รอจนกระทั่งหมดเวลาตรวจของแผนกผู้ป่วยนอกแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอเลย ที่นี่คือความหวังสุดท้ายที่เขาคิดว่าจะเจอเธอแต่ตอนนี้ความหวังของเขามันไม่เหลืออีกต่อไปแล้ว เขาเดินคอตกออกมาจากโรงพยาบาลก่อนจะขับรถกลับไปยังคอนโดซึ่งครั้งหนึ่งมันเต็มไปด้ว

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 41 เดี๋ยวก็กลับมา

    ภูเมฆากลับเข้ามาที่คอนโดในเวลาเกือบหนึ่งทุ่ม เขาเดินหากัญญ์วราไปทั่วห้องแต่ก็เหมือนว่าเธอจะไม่อยู่ และน่าแปลกใจที่เธอไม่ได้เตรียมอาหารเย็นไว้รอ เขานึกถึงคำพูดของเธอที่บอกว่าไม่สบายก็รู้สึกเป็นห่วงจึงรีบโทรหาแต่โทรเท่าไหร่ก็โทรไม่ติด ถ้างานไม่เร่งเขาคงมีเวลาพาเธอไปหาหมอและให้เวลากับเธอได้มากกว่านี้ แต่ภูเมฆาเชื่อว่าเชื่อว่ากัญญ์วราจะเข้าใจถึงเหตุผลที่เขาทำลงไป ชายหนุ่มทั้งโทรหาและทิ้งข้อความให้โทรกลับแต่ผ่านไปเกือบชั่วโมงทุกอย่างก็ยังเงียบสนิท เขาเริ่มกังวลมากขึ้นครั้นจะโทรถามเพื่อนของเธอก็ไม่มีเบอร์ติดต่อใครเลย ถ้าหากยังติดต่อไม่ได้จริงๆ ก็คงจะต้องโทรไปถามฝ่ายบุคคลซึ่งน่าจะมีข้อมูลติดต่อเพื่อนของเธอบ้าง แต่ถ้าโทรไปเวลานี้คงไม่ได้เรื่องเนื่องจากเป็นวันหยุด เขาเดินวนไปวนมาอยู่อย่างนั้นขณะที่มือก็กดโทรออกอย่างไม่พัก แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิมเขาเดินเข้ามายังห้องนอนจากนั้นก็โทรหาเธออีกครั้งแล้วสายตาของเขาก็สะดุดดับกระดาษแผ่นเล็กและแหวนเพชรที่เขาซื้อให้เธอซึ่งวางทับกันอยู่ ภูเมฆารีบหยิบขึ้นมาแล้วก็รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีเรี่ยวแรงเอาเสียเลยเมื่ออ่านข้อค

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 40 คำตอบที่เหมือนเดิม

    เวลาในแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว กัญญ์วราเรียนจบและเริ่มทำงานได้เกือบหนึ่งสัปดาห์ หญิงสาวได้ทำงานในบริษัทเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากคอนโด พอเริ่มทำงานชีวิตก็เปลี่ยนไป เพราะในแต่ละวันเธอต้องทำงานอย่างหนักและพอกลับถึงบ้านก็เหนื่อยจนแทบไม่มีเวลาให้กับภูเมฆา ทางด้านชายหนุ่มก็ไม่ต่างกันช่วงนี้เขามีงานด่วนเข้ามาทำให้ในแต่ละวันจะกลับค่อนข้างดึก พอมาถึงคอนโดก็รีบอาบน้ำเข้านอน พอเข้าเดือนที่สองงานของกัญญ์วราก็เริ่มลงตัวมากขึ้นแต่ดูเหมือนว่างานของภูเมฆานั้นจะยังคงยุ่งอยู่จนเธออดน้อยใจไม่ได้ที่เขาไม่มีเวลาให้ “พี่ภูคะ วันหยุดนี้เราไปเที่ยวกันดีไหมคะ” “พี่ไม่ว่างเลยน่ะสิ” “แล้วอาทิตย์หน้าล่ะคะ ว่างไหม” “ต้องรอดูอีกทีนะ พี่ขอโทษนะที่ไม่มีเวลาให้หนูเลย” “หนูเข้าใจค่ะ” กัญญ์วราได้แต่ฝืนยิ้มให้กับสิ่งที่เขากำลังโกหก วันนี้หญิงสาวบังเอิญเจอกับเลขาของแฟนหนุ่มจึงถามว่างานยุ่งไหม แต่คำตอบที่ได้คือไม่มีงานยุ่งหรืองานเร่งอะไรและยังบอกเธอว่ารู้สึกอิจฉาที่ภูเมฆารีบกลับก่อนเวลาทุกวัน ซึ่งมันตรงกันข้ามกับสิ่งที่เธอรู้จากภูเมฆา

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 39 ทุกๆ วันคือความสุข

    ความกังวลของกัญญ์วราหมดไปพร้อมกับการฝึกงานที่จบลง เธอบอกความจริงกับหัวหน้าแผนกในวันสุดท้ายที่ทำงานด้วยกัน และพรกมลก็ไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจแต่กลับชื่นชมที่หญิงสาวไม่อ้างตัวว่าตนเองเป็นใครอีกทั้งยังตั้งใจฝึกงานอย่างเต็มที่ “พี่ภูคะ พรุ่งนี้ใบตองจะเข้าไปมหาวิทยาลัยนะคะ” “พี่นึกว่าฝึกงานเสร็จแล้วจะจบเลย นี่ยังต้องไปเรียนอีกเหรอ” “ยังต้องเรียนเพิ่มอีกนิดหน่อย แต่ไม่ได้เรียนทั้งวันค่ะ” “ส่งตารางเรียนให้พี่ด้วยนะ” กัญญ์วราส่งตารางเรียนให้กับภูเมฆาเพราะจะได้ไม่ต้องตอบเขาว่าในแต่ละวันเธอต้องไปเรียนและเลิกเรียนเวลาไหน “พรุ่งนี้พี่ไปส่งนะ” “ไม่ต้องหรอกค่ะ ทางไปมหาวิทยาลัยกับทางไปบริษัทคนละทางกันเลยนะคะ หนูไม่อยากให้พี่เสียเวลา” “พี่ไปดูไซต์งานของเจ้าสัว มันผ่านทางนั้นพอดี” “อ้อ” กัญญวราเคยไปที่นั่นมาแล้วหนึ่งเธอจึงไม่ปฏิเสธที่เขาจะไปส่ง “แต่ตอนเย็นไปรับไม่ได้ เดี๋ยวพี่ให้คนขับรถไปรับนะคะ” “ไม่เป็นไรค่ะหนูคิดว่าเลิกเรียนแล้วจะไปเดินเที่ยวห้างแล้วก็หาอะไรกินกับเพื่อนค่ะ”

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 38 ความจริงที่น่าตกใจ

    เช้าวันจันทร์กัญญ์วราก็มาทำงานตั้งแต่เช้าเหมือนอย่างทุกครั้งแต่พอมาถึงแผนกก็อดแปลกใจไม่ได้ เพราะพี่ฟ้ามาถึงที่ทำงานก่อนทั้งพี่ปกติแล้วพี่ฟ้าจะเข้ามาทำงานทีหลังเธอครึ่งชั่วโมง “สวัสดีค่ะพี่ฟ้า วันนี้มาแต่เช้าเลยนะคะ” “สวัสดีจ้ะใบตอง” “พี่ฟ้ามองหน้าใบตองแปลกๆ มีอะไรหรือเปล่า” “อันที่จริงพี่ก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่ถ้าไม่ถามก็คงไม่สบายใจและระแวงอยู่แบบนี้แน่ๆ เอาเป็นว่าพี่จะถามคำถามใบตองสักคำถามหนึ่งถ้าคำตอบคือไม่ใช่ใบตองต้องสัญญาว่าจะไม่ถามอะไรเพิ่มเติม” “พี่ฟ้า ทำไมมันซับซ้อนจังคะ ใบตองชักจะกลัวกับคำถามของพี่แล้วนะคะ” “คำถามง่ายเองๆ”“อย่าเพิ่งถามได้ไหม รอให้มะเหมี่ยวมาก่อน” “เรื่องนี้มันเป็นความลับพี่ไม่อยากให้คนอื่นรู้พี่ถึงต้องมาคุยกับใบตองตั้งแต่เช้าไงล่ะ” “ใบตองใจคอไม่ค่อยดีเลยค่ะ พี่ฟ้าจะถามอะไรคะ แล้วถ้าคำตอบไม่ดี พี่จะฟ้าจะประเมินให้ใบตองผ่านงานไหม” “คะแนนประเมินของใบตองกับมะเหมี่ยวพี่ส่งให้พี่พรตั้งแต่วันศุกร์แล้วเพราะฉะนั้นเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวกับคะแนนเลย” “แบบนี้ค่อย

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 37 ทุกอย่างลงตัว

    กลับมาถึงห้องพักกัญญ์วราก็รีบขอตัวไปอาบน้ำเพราะรู้สึกเหนียวตัวจากไอศกรีมที่เปื้อนตอนที่ชนกับเลขาของภูเมฆา อาบน้ำเสร็จเธอก็ออกมายังมุมของระเบียงเพื่อนอนดูดาวและฟังเสียงคลื่นกระทบฝั่ง ไม่นานนักภูเมฆาก็ตามออกมานั่งด้วย “ชอบที่นี่ไหม” “ค่ะ บรรยากาศดีมาก วิวกลางคืนก็สวยค่ะ” เพราะคืนนี้เป็นคืนเดือนมืดเธอจึงมองเห็นดวงดาวบนท้องฟ้าได้อย่างชัดเจน “ระหว่างทะเลกับภูเขาใบตองชอบอะไรมากกว่ากัน” “ชอบทะเลค่ะ เพราะตอนที่ยังเป็นเด็ก หนูอยู่ต่างจังหวัดค่ะ ก็เลยเห็นภูเขามาเยอะแล้ว” “พี่ภูล่ะคะ” “พี่ก็ชอบทะเลนะ พี่ได้เที่ยวทะเลครั้งแรกก็ตอนเรียนอยู่ ม.4 ถ้าคุณครูที่โรงเรียนไม่ให้มีการจัดทัศนศึกษาพี่ก็คงไม่มีโอกาสหรอก เรื่องเที่ยวสำหรับพี่ตอนนั้นมันไกลตัวมาก” “ตอนนี้พี่ภูมีทุกอย่างแล้วพี่เที่ยวบ่อยไหมคะ” “ไม่นะ ส่วนใหญ่ก็จะทำงานแล้วถือโอกาสเที่ยว ถ้าตั้งใจไปเที่ยวจริงๆ น้อยมาก” “ทำไมล่ะคะ พี่ภูมีเงินตั้งเยอะ” “ไปเที่ยวคนเดียวมันไม่สนุกหรอกนะใบตอง” น้ำเสียงของเขาฟังดูเศร้าและตัดพ

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 36 แฟนบอส

    กัญญ์วราเลือกซื้ออาหารและเดินทานไปด้วยบางครั้งก็หันมาป้อนให้คนตัวโตที่เดินอยู่ข้างๆ การเดินเที่ยวแบบนี้ให้ความรู้สึกไม่ต่างอะไรกับคู่รักที่มาออกเดตและนั่นก็ทำให้หญิงสาวเดินยิ้มอย่างมีความสุข แต่คงเพราะเอาแต่ยิ้มและอยู่กับความคิดของตัวเองมากไปหน่อยเธอเลยเดินชนกับคนที่เดินสวนมาอย่างจัง “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” กัญญ์วรารีบขอโทษ “ไม่เป็นไรค่ะ” อีกคนก็เดินเหม่อมาเหมือนกันเลยไม่ติดใจอะไร “เป็นอะไรไหมคะ” “พี่ไม่เป็นไรค่ะ แต่เสื้อน้องเลอะไปหมดแล้ว ไปหาที่เปลี่ยนก่อนดีไหมคะ เดี๋ยวพี่ซื้อตัวใหม่ให้” พอหญิงสาวคนนั้นพูดกัญญ์วราเลยก้มหน้ามองก็เห็นว่าเสื้อยืดของตัวเองนั้นเปื้อนไปด้วยคราบไอติมเต็มไปหมด “ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้เอง” “ใบตองมันยืนทำอะไรอยู่” ภูเมฆาที่เดินล่วงหน้าไปแล้วย้อนกลับมาตามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่เดินตามเขาไปที่รถ “บอส” “คุณดา” “บอสมาเที่ยวเหรอคะ” “ครับ” กัญญ์วรามองหน้าคนรักสลับกับผู้หญิงที่เธอเดินชนแล้วก็พอจะเดาออกว่าเธอน่าจะเป็นเลขาของภูเมฆาเพราะเคยได้ย

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status