เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 132
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-04 18:49:15
บทที่เกี่ยวข้อง
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 133
ตลอดทางไปที่โรงพยาบาล ฉันเอนตัวพิงอยู่ที่นั่งข้างคนขับ คิดถึงตอนก่อนออกมา สีหน้าสลดสิ้นหวังของฟู่ฉีชวน หัวใจเหมือนถูกใครบีบมะนาวใส่ (บีบมะนาวใส่ หมายถึง ทำให้เจ็บปวดรวดร้าว)ทรมานสุดจะพรรณาทว่าพอได้ระบายออกไปแล้ว ความรู้สึกอัดอั้นในอ้อมอกของฉันก็ผ่อนคลายลงไปได้มากจริงๆ!ใช่เราสองคนเสียลูกไปทำไมฉันต้องมาทนทรมานอยู่คนเดียวเขาสมควรต้องเจ็บปวด เจ็บปวดไปพร้อมกับฉันลู่สือเยี่ยนใช้มือข้างเดียวจับพวงมาลัย อีกมือเอื้อมมือสัมผัสหน้าผากของฉัน สีหน้ากังวล "คุณตัวร้อนหนักมาก""ไม่เป็นไร ก็แค่เป็นหวัด ฉีดยาหน่อยก็หายแล้ว"ฉันส่ายหัวอย่างไม่ใส่ใจถึงยังไง ลูกก็ไม่ได้อยู่ในท้องแล้ว เป็นหวัดเป็นไข้ กินยาฉีดยาเดี๋ยวก็หายMS อยู่ใกล้กับโรงพยาบาลเซิ่งซินมากสุด ลู่สือเยี่ยนกลัวว่าจะเสียเวลา เลยไม่ได้ไปโรงพยาบาลอื่น ส่วนฉันก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้โรงพยาบาลออกใหญ่โต ถ้าไม่ตั้งใจจะเจอกันคงไม่มีทางจะเจอกันได้ใครจะไปรู้ พอพวกเราจอดรถและเปิดประตูออกมา ผอ.ก็พาแพทย์คนหนึ่งและพยาบาลอีกสองคนรีบมารอต้อนรับ"คุณนายฟู่"ผอ.ส่งสายตาให้พยาบาลเข้ามาพยุงฉัน เขากระแอมเสียงและพูดอย่างเป็นกันเอง "รองประธาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 134
หลังจากหมอเดินมาจากข้างหลังหลังผอ.เพื่อตรวจอาการ ก็จ่ายยาให้ฉันทันทีโดยไม่ต้องตรวจเลือดพร้อมกับให้พยาบาลไปเอายามาให้ จากนั้นก็ให้น้ำเกลือฉันตอนจะให้น้ำเหลือ ฉันก็กลัวขึ้นมาโดยสัญชาตญาณ อดไม่ได้ที่จะชักมือกลับ จากนั้นมือใหญ่อันอุ่นสบายก็เข้ามาปิดตาฉัน "อย่ากลัว เข็มฉีดเข้าไปแล้ว"หัวใจฉันรู้สึกสงบลงเล็กน้อย ขณะที่กำลังผ่อนคลาย เข็มก็แทงเข้าไปในเส้นเลือดฉันตอนนั้นฉันเอามือออกและเงยหน้ามองลู่สือเยี่ยนอย่างจนปัญญา "รุ่นพี่ก็รู้จักโกหกคนอื่นเป็นเหมือนกันหรอ?""โกหกหน้าตายเลยล่ะ"เขายิ้มเบาๆหลังจากพยาบาลประคองฉันขึ่นไปบนเตียงก็เอาแผ่นแปะลดไข้แปะให้ฉัน จากนั้นผอ.และคนอื่นๆ ก็ขอตัวพอติดแผ่นแปะลดไข้ก็รู้สึกเย็นผ่อนคลาย ทันใดนั้นฉันรู้สึกสบายขึ้นมากลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่ข้างๆ เตียงผู้ป่วยและชี้ออกไปข้างนอก แววตาเขาอบอุ่นพร้อมกับเอ่ยถามอย่างลังเลและระแวดระวัง "เมื่อกี้ทำคุณตกใจหรอ?""อืม?"ฉันนิ่งไป ทันใดนั้นก็รู้ตัวว่าเขาหมายถึงเรื่องที่โมโหใส่ฟู่จินอัน ฉันส่ายหัว "ไม่ถึงขั้นตกใจ ก็แค่ไม่คาดคิด"เขาเม้มปาก "ไม่คิดว่าผมจะอารมณ์เสียแบบนั้นใช่ไหม?"ฉันคิด "อืม...ก็ไม่ขนาดนั้น ก็แค่เห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 135
ฉันคลำหาสวิทช์เปิดไฟในความมืด ฉันหันมองไปทางประตูพบว่าประตูปิดสนิทแสดงว่าเจียงไหลไม่ใช่คนปิดประตูคืนวันนี้เจียงไหลนอนเฝ้าไข้ฉัน เธอกลัวว่าจะส่งผลต่อการนอนหลับของฉันจนสุขภาพกลับมาหายดีช้า เธอเลยยืนกรานจะไปนอนบนโซฟาห้องรับแขก แต่ก็กลัววันฉันเป็นอะไรแล้วเรียกเธอไม่ได้ยิน ดังนั้นเลยปิดประตูแค่ครึ่งบานตอนนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนเคยเดินเข้ามาเป็นเขาหรอ...ฉันไม่รู้แต่ว่ามันไม่สำคัญหรอก……เช้าวันรุ่งขึ้น พอตื่นขึ้นมา ฉันรู้สึกสดชื่นขึ้นมากพยาบาลเอาอาหารเช้า ผลไม้และรังนกมาให้สองชุด จัดเต็มมากเจียงไหลน้ำลายสอ "โรงพยาบาลพวกคุณใจกว้างจริงๆ"พยาบาลยิ้ม "ก็เพื่อให้ผู้ป่วยฟื้นตัวได้เร็วค่ะ แต่ว่า ห้องพักผู้ป่วยของพวกคุณได้รับการดูแลโภชนาเป็นพิเศษจากผอ.เพื่อคุณนายฟู่โดยเฉพาะค่ะ"พอพูดจบ พยาบาลก็วัดอุณหภูมิและตรวจวัดค่าต่างๆ "คุณนายฟู่ยังมีไข้อยู่เล็กน้อย คุณทานอาหารเช้าก่อน เดี๋ยวฉันจะตามอาจารย์เฟิงมาดูอาการให้ค่ะ"จนกระทั่งพยาบาลออกไป เจียงไหลก็ส่งสายตาแคลงใจมาให้ฉัน "ดูท่าพวกเธอจะหย่ากันจริงๆ ใช่ไหม?""แล้วยังไง ?""แล้วอาหารเช้านี้...ยังทานได้ไหม?"เธอมุ่ยปากหันไปทางอาหารเช้าห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 136
ฉันรู้สึกตื่นตัวและรีบถาม "คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เรื่องหย่าเป็นเรื่องระหว่างฉันกับเขา แต่คุณปู่ดีกับฉันมาตลอด ฉันไม่อยากให้คุณปู่ต้องจากไปโดยไม่ทราบสาเหตุแท้จริง"ฉันแสดงความมั่นใจให้เขาได้เห็น ลุงเฉิงในที่สุดก็พูดออกมา เขาเอาซองใสปิดผนึกออกมาซองหนึ่ง ข้างในมีแค่ยาเม็ดเล็กๆ เม็ดเดียวยาเม็ดนั้นฉันเห็นจนชินตามันเป็นยารักษาอาการฉุกเฉินซึ่งมักใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อของคุณปู่ลุงเฉิงกล่าว "นี่เป็นยาที่คนใช้พบอยู่ใต้พรมตรงโต๊ะหนังสือในห้องทำงานของคุณท่านเมื่อสองวันก่อนตอนทำความสะอาด"ฉันรับเอามาดูอย่างละเอียด ทันใดนั้นก็รู้สึกหนาวจนเสียวสันหลังวาบอากาศในเมืองเจียงเฉิงถือว่าค่อนข้างชื้น หากยาตกลงไปบนพื้นเป็นเวลานาน ยาจะต้องมีลักษณะชิ้นๆ แฉะๆแต่ยาในซองนั้น กลับไม่ได้มีลักษณะชิ้นเลยน้ำเสียงฉันกังวล "คฤหาสน์หลังเก่าทำความสะอาดครั้งก่อนเมื่อไหร่คะ?""เราทำความสะอาดครั้งใหญ่ก่อนคุณท่านจะเป็นอะไรไปหนึ่งวันพอดี"เห็นได้ชัดว่าลุงเฉิงก็คิดถึงปัญหานี้เช่นกัน เขาถึงตอบได้อย่างทันที สีหน้าดูเคร่งขรึมเล็กน้อยกล่าวได้ว่าข้อสังเกตุทั้งหมดบ่งบอกว่ายาของคุณปู่หล่นลงพื้นในวันที่ท่านจา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 137
ลุงเฉิงฝืนสีหน้าหันมามองเธอพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงขึงขังไม่พอใจ!"คุณท่านจากไปได้ไม่กี่วัน? คุณในฐานะคนรุ่นลูกก็ลืมสิ่งที่คุณท่านพูดเอาไว้ก่อนจากไปแล้วหรือยังไง? นายหญิงตระกูลฟู่คือคุณหนานจือคนเดียวเท่านั้น!""คนอกตัญญูอย่างคุณ คิดอยากเป็นคนตระกูลฟู่ ตัวเองคู่ควรรึไง?!"ลุงเฉิงเลยถือโอกาศถากถางเธอและถ่มน้ำลายใส่ต่อหน้า! ก่อนจะหันมามองฉันและพูดอย่างเคารพ "นายหญิง ผมขอตัวก่อน คุณเองก็รีบเข้าไปพักเถอะ เดี๋ยวพวกแมวพวกหมาจะคุ้มคลั่งแว้งมาทำร้าย!"ทันใดนั้นก็พาคนใช้เดินออกไปอย่างไม่แยแส บรรยากาศของเขาชวนให้นึกตอนคุณปู่ยังมีชีวิตอยู่"แปลกจริงๆ จู่ๆ ก็เป็นบ้าอะไรขึ้นมา!"ฟู่จินอันถูกลุงเฉิงยั่วโมโหจนตกตะลึงอ้าปากค้าง เธอแสยะยิ้มถลึงตาหันมามองฉัน "ตระกูลฟู่ตั้งแต่คนแก่ยันรุ่นหลาน ตอนนี้ขนาดคนใช้ก็ยังถูกเธอหว่านล้อมจนหลงเชื่อแล้วสินะ?!""หรืออาจเพราะเธอมันน่าหมั่นไส้?"ฉันเถียงกลับเธอขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ทันใดนั้นเจียงไหลก็เดินออกมา ริมฝีปากสีแดงกล่าวยั่วโมโหเธอ "มาอีกแล้วหรอ ชอบโดนฉันด่าหรือไง? เมื่อวานกลับบ้านคงคิดว่าฉันด่าเป็นเรื่องจริง เลยรู้สึกเปรี้ยวปากอยากโดนด่าอีกล่ะสิ?""แก! แก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 138
"..."ฉันไม่คิดว่าหลินกั๋วอันจะเลวได้ถึงขั้นนี้ ฉันขมวดคิ้ว "งั้นคุณลุงเขาทราบรหัสไหมคะ?""ป้า ป้ากลัวว่าตัวเองจะจำรหัสไม่ได้ก็เลย..."สีหน้าของคุณป้าเสียใจอย่างมาก "ตั้งรหัสเป็นรหัสเดียวกันกับ ATM ของบัญชีในบ้าน""...""..."ฉันกับเจียงไหลจนปัญญาหลินกั๋วอันเป็นคนกะล่อนหลอกเงินขโมยเงิน พอได้บัตร ATM ไป เขาต้องโอนเงินก่อนเป็นอันดับแรกตอนนี้ไปธนาคารก็คงจะไม่ทันแต่ว่าเมื่อเทียบกับเรื่องนี้ ฉันกังวลอีกเรื่องมากกว่า "คุณลุงเขาเริ่มติดพนันอีกแล้วใช่ไหมคะ?""อืม..."คุณป้าปาดน้ำตาพร้อมกับกัดฟันพูด "อันที่จริงหลายปีมานี้ เขาไม่เคยเลิกติดพนันได้เลย ดังนั้นป้าเลยไม่กล้าให้เขารู้ว่าหลานแต่ละเดือนโอนให้ป้าเท่าไหร่ ไม่คาดคิดว่าไอแก่สารเลวคนนี้จะกล้าขโมยเงินค่ารักษาของป้า!""งั้นป้าทำไมไม่หย่ากับเขาให้มันสิ้นเรื่องไปเลย? การพนันมีแต่จะเสียกับเสีย!" เจียงไหลฟังก็รู้สึกโกรธ อดไม่ได้ที่จะพูด"ครั้งนี้..."คุณป้าเงยหน้าขึ้นมามองฉัน กล่าวอย่างรู้สึกผิด "หย่าแน่นอน ป้าจะหย่าแน่นอน ถ้าป้าหย่ากับเขาเร็วกว่านี้ หลายปีนี้หลานก็คงไม่ต้องลำบาก"ฉันไม่รู้ว่าตัวเองนึกอะไรขึ้นมา ถึงได้นึกถึงตอนก่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 139
ฉันลุกขึ้นมานั่ง เอื้อมมือไปเปิดสวิทช์ไฟตรงหัวเตียง ทันใดนั้นภายในห้องก็สว่างฉันยังไม่ทันตั้งตัวก็เห็นสภาพเขาดูน่าเวทนาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนชายซึ่งสง่าผ่าเผยมาโดยตลอด คางเต็มไปด้วยหนวดเคราขึ้นจนเข้ม ขอบตาดำลึกอย่างมาก ราวกับว่าไม่ได้มาหลายวัน ดูโทรมแซ่ฟู่กรุ๊ปเกิดเรื่องอะไรขึ้นถึงทำให้เขายุ่งจนอยู่ในสภาพนี้ฉันขมวดคิ้วเล็กๆ "ฉันว่าคุณเอาเวลามาเฝ้าฉันไปนอนสักงีบดีกว่า"นิ้วเรียวจนเห็นกระดูกได้ชัดจับตรงปมเน็กไทและดึงลงมา มุมปากเผยรอยยิ้มขมขื่น "ผมรับรู้ความรู้สึกที่ต้องเสียลูกไปของคุณแล้ว"ฉันกำมือแน่นและหันไปพูดแดกดันใส่เขา "ฟู่ฉีชวน ฉันไม่ต้องการให้คุณมารู้สึกเห็นใจ ฉันขอแค่คุณจำเอาไว้ตลอดว่าลูกคนแรกของคุณ เป็นคุณที่ฆ่าเองกับมือก็พอแล้ว"ดวงตาสีดำของเขาเผยให้เห็นความเจ็บปวด ริมฝีปากบางขยับเล็กน้อยพร้อมกับเสียงค่อนข้างๆ แหบพร่า "คุณ...เกลียดผมขนาดนี้เลยหรอ?""ใช่"ฉันยอมรับอย่างตรงไปตรงมา "ฉันเกลียดคุณกับฟู่จินอัน ถ้าคุณรู้สึกว่าติดค้างฉันกับลูก งั้นเดือนหน้าคุณแค่ไปรับใบสำคัญหย่าที่อำเภอตามกำหนดการก็พอ""...ได้"เขากลืนน้ำลายพร้อมกับพรุบสายตามองต่ำ พูดอย่างคลุมเครือ "แล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 140
เจียงไหลเป็นนักช้อปตัวยง เธอลากฉันเดินไม่หยุดเธอบอกว่าไหนๆ ได้ลาออกทั้งทีก็ต้องให้รางวัลกับตนเองที่ทำงานหนักมาตลอดสี่ปีสักหน่อย"เธอดูสิ นังนั่นใช่ยัยปาเต็กฟิลิปป์รึเปล่า?"ขณะเดินผ่านเคาน์เตอร์แบรนด์ร้านหนึ่ง เธอจู่ๆ ก็ชี้ไปด้านในร้านฉันเหลือบหันไปดู "เธอจริงๆ"กำลังลองสะพายกระเป๋าใบละหลายแสน เธอตั้งใจจะซื้อแน่ๆฟู่ฉีชวนใจกว้างกับหล่อนจริงๆฉันไม่มีอารมณ์จะสนใจเธอต่อ เลยลากเจียงไหลออกมา เจียงไหลเพ่งสายตามอง เธอคว้าฉันไปหลบด้านหลังเสากลม!ฉันไม่เข้าใจ มองเธอพร้อมกับใบหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม "???"เธอกล่าวอย่างตกใจ "พ่อสามีเธอ!""พ่อสามีฉัน?""ใช่ พ่อสามีเธอกำลังช้อปปิ้งกับยัยปาเต็กฟิลิปป์นั่น!" เจียงไหลสีหน้าเหมือนกับเจอเผือกร้อนๆ"มันก็ปกติไม่ใช่หรือไง"ฉันยิ้ม "ตั้งแต่เด็ก นางนั่นคือแก้วตาดวงใจของพ่อสามีฉัน"ขนาดฟู่ฉีชวน ยังไม่เคยได้รับความรักจากพ่อของเขาแม้แต่น้อย ความรักทั้งหมดยกให้กับฟู่จินอันเจียงไหลขมวดคิ้วสงสัย จากนั้นก็ชะเง้อหน้าออกไปดูอย่างระมัดระวัง หันกลับมามองฉันอย่างสงสัย "ยัยปาเต็กฟิลิปป์นั่นคล้องแขนพ่อสามีเธอด้วย ฉันเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก ลูกเลี้ย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
บทล่าสุด
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 208
หรือจะบอกได้ว่า ตั้งแต่ปู่ของเขาตายไป เวินฟางอาจกลายเป็นความอบอุ่นเพียงอย่างเดียวที่ฟู่ฉีชวนได้รับจากความรักในครอบครัวแต่ตอนนี้... หากสิ่งที่ฟู่จินอันพูดเป็นความจริง ทัศนคติของเขาเกี่ยวกับความรักในครอบครัวก็จะพังทลายลงอย่างสิ้นเชิงความผูกพันทางอารมณ์หลายปี หลายทศวรรษ จะขาดสะบั้นลงพร้อมๆ กันสำหรับคนที่เติบโตมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แบบ การต้องประสบกับเหตุการณ์เช่นนี้ซ้ำอีกครั้งอาจเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เลวร้ายอย่างไรก็ตาม ฉันไม่เห็นด้วยกับแนวทางของลุงเฉิง มีบางสิ่งที่ความเจ็บปวดในระยะสั้นดีกว่าความเจ็บปวดในระยะยาวฉันมองฟู่ฉี่ชวนอย่างมั่นคงและพูดว่า "คุณจะเชื่อสิ่งที่ฉันพูดไหมล่ะ?"น้ำเสียงของเขาอ่อนโยน "เชื่อ"คงต้องใช้เวลาคิดนานก่อนที่จะตัดสินใจถามฉัน ดังนั้นฉันจึงไม่ลังเลที่จะตอบนั่นทำให้ฉันสบายใจ ฉันจิบกาแฟแล้วเริ่มพูดว่า “ถ้าฉันบอกคุณว่าวันนั้นที่โรงพยาบาล ฉันพูดอะไร....”“พี่ฉีชวน!”ประตูห้องทำงานถูกผลักเปิดออกโดยไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับเสียงผู้หญิงที่สดใสและชัดเจนซึ่งขัดจังหวะฉันอย่างหยาบคายวินาทีต่อมา เสิ่นซิงหยูเดินเข้ามาโดยชุดชาแนลรุ่นลิมิเต็ดเอดิชั่นและรองเท้าบู๊
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 207
ระหว่างทางไปบริษัทแซ่ฟู่กรุ๊ป ฉันคิดว่าในที่สุดฟู่ฉีชวนก็เต็มใจที่จะเริ่มสงสัยเวินฟางและลูกสาวของเธอ ฉันควรจะถอนหายใจด้วยความโล่งใจบางทีสาเหตุการตายของปู่ของเขาและการตายของแม่ของเขาอาจอธิบายได้ในครั้งนี้แต่ในใจของฉันยังคงรู้สึกไม่สบายใจฉันไม่สามารถบอกสาเหตุได้เมื่อฉันมาถึงแซ่ฟู่กรุ๊ป ฉันรู้สึกถึงบรรยากาศที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ทุกคนเร่งรีบและดูจริงจังทันทีที่ฉันก้าวออกจากลิฟต์ที่ชั้นบนสุด ความตึงเครียดก็ถึงจุดสูงสุดฉินเจ๋อรอฉันในลิฟต์เป็นการส่วนตัวและพาฉันไปที่สำนักงานของรองประธาน เมื่อเห็นคำถามในสีหน้าของฉัน เขาก็ถอนหายใจและพูดว่า "สถานการณ์ออนไลน์ส่งผลกระทบอย่างมากต่อกลุ่มบริษัท มีโครงการหลายโครงการเพียงก้าวเดียวก็จะลุล่วง และอีกฝ่ายกำลังใช้ท่าทีรอและดู"ฉันขมวดคิ้วและพูด "มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ?"ดูเหมือนว่าโจวฟางจะชำนาญในกลยุทธ์ของเขาจริงๆ เพียงแค่การเคลื่อนไหวครั้งเดียว เขาก็สร้างวิกฤตที่แซ่ฟู่กรุ๊ปไม่เคยเจอในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา"ใช่แล้ว ไม่มีใครคาดคิด"ฉินเจ๋อเหลือบมองไปทางสำนักงานของรองประธานอีกครั้งแล้วพูดว่า "ประธานฟู่ไม่ได้พักเลยตั้งแต่เหตุการณ์เ
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 206
".....หยุด หยุดขู่ฉันได้แล้ว!"หลินกั๋วอันตะโกนประโยคนี้ แต่ดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยความกลัว ก่อนที่ฉันจะตอบได้ เขาก็วิ่งหนีไปในพริบตา!"โอเคไหลไหล ฉันมีบางอย่างต้องทำตอนนี้ ฉันจะติดต่อกลับในภายหลัง"ฉันวางสายโทรศัพท์ของเจียงไหลและมองไปที่หลินเฟิง ซึ่งมักจะเป็นคนที่จืดจางเสมอมา "คุณแค่มองดูพ่อของนายทุบตีแม่ของนายแบบนี้เหรอ?"หลินเฟิงยักไหล่และพูดว่า "ผมไม่แข็งแร็งเท่าเขา และเขาเองก็ไม่ฟังผมเหมือนกัน""..."ฉันโกรธมากและไม่รู้จะพูดอะไรคุณป้าของฉันพูดด้วยความเจ็บปวด "หลินเฟิง ออกไปก่อน ฉันอยากคุยกับลูกพี่ลูกน้องของแก""อ้อ"หลังจากหลินเฟิงออกไป ฉันก็ดึงเก้าอี้มานั่งลงข้างเตียง "แผลทั้งหมดบนตัวของคุณรักษาแล้วหรือยัง? มีจุดไหนที่พวกเขาพลาดไปหรือเปล่า?'"ไม่หรอก อาการบาดเจ็บพวกนี้ไม่ได้ร้ายแรงมาก มีหมอและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาห้ามไว้ เลยไม่ได้ร้ายแรงมาก"คุณป้าของฉันส่ายหัว ราวกับว่าเธออ่อนแอกว่าตอนที่ฉันเจอเธอครั้งล่าสุดมาก น้ำตาไหลออกมาเงียบๆ "ฉันอยากหย่ากับเขา แต่เขาไม่เห็นด้วย..."ฉันถอนหายใจแล้วพูดว่า "ไม่ต้องห่วง ฉันจะจัดการเอง"หลินกั๋วอันไม่ใช่ฟู่ฉีชวน ไม่ใช่เร
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 205
"ฉันได้ยินมาว่าโจวฟางมาที่เมืองเจียงเฉิงครั้งนี้ เพื่อหาเบาะแสเกี่ยวกับอดีตคู่หมั้นของเขา""ฉันคิดไม่ออกเลยว่าเขาจะเป็นคนทุ่มเทขนาดนั้น"ฉันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าจะมีคนอย่างลู่สือเยี่ยนอยู่จริงๆ ที่ทั้งคู่ยึดติดกับใครบางคนที่พวกเขาพบตอนเป็นเด็กยึดมั่นในความผูกพันนั้นมาหลายปีลู่สือเยี่ยนยิ้มและไม่พูดอะไรอีก เพียงแต่พูดว่า "พรุ่งนี้คุณอยู่บ้านไหม ฉันจะนำของขวัญมาฝากคุณหลังเลิกงาน""ของขวัญ?"ฉันใช้เวลาสักครู่เพื่อนึกถึงสิ่งที่เขาพูดเมื่อคืน ฉันพยักหน้า "แน่นอน ฉันจะกลับบ้านในอีกไม่กี่วันนี้ เว้นแต่จะมีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น"……วันรุ่งขึ้น ฉันนอนหลับจนกระทั่งตื่นขึ้นมาเองและสัมผัสขอบเตียงที่ว่างเปล่าเจียงไหลหายไปฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู จึงเห็นไลน์ที่เธอส่งมาให้ฉัน [ไปก่อนนะ ถ้าเฮ่อถิงเป็นโรคประสาทอีกเมื่อไหร่ ฉันจะกลับมาใหม่][นังตัวดี นอนกับฉันเสร็จก็หนีไปเลย]ฉันตอบด้วยรอยยิ้ม ขณะนอนเล่นโทรศัพท์อย่างขี้เกียจบนเตียงเหตุการณ์ระหว่างฟู่จินอันกับฟู่เหวินไห่ รวมถึงการเปิดเผยความขัดแย้งระหว่างเธอและเวินฟางที่อำเภอ ส่งผลกระทบอย่างมากต่อบริษัทแซ่ฟู่กรุ๊ป ทำให้รา
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 204
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับเศรษฐีรุ่นสองที่พูดเรื่องเงินตลอดเวลา"ช่างมันเถอะ ฉันจะไปถามคนอื่น"ทันทีที่ฉันพูดจบ ฉันก็ก้าวเดินเข้าไปข้างในฉันเพิ่งกลับมาถึง เจียงไหลก็ก้าวออกมาจากห้องส่วนตัว ดวงตาของเธอแดงเล็กน้อย เห็นได้ชัดจากการร้องไห้ “กลับบ้านกันเถอะ”"ทุกอย่างเรียบร้อยไหม?"ฉันหยิบเสื้อคลุมจากมือของเธอแล้วพาดไว้บนไหล่ของเธอเธอสูดหายใจและดวงตาของเธอแจ่มใส "อืม จากนี้ไป ไม่ว่าเขาจะแต่งงานหรือไม่ก็ตาม มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน"เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉันก็ชื่นชมความเด็ดขาดของเธอ ความสามารถในการปล่อยวางอย่างหมดจดของเธอขณะที่กำลังเดินทางกลับบ้าน เจียงไหลกำลังรับผิดชอบการขับรถอยู่ ทันใดนั้น ฉันก็ได้รับสายจากลู่สือเยี่ยนหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดขึ้นและถามว่า "หนานจือ คุณคือคนที่อยู่กับโจวฟางเมื่อกี้ใช่ไหม?"ฉันตกใจไปครู่หนึ่ง แต่ฉันไม่ได้โกหกเขา "ใช่ ฉันเอง... คุณรู้ได้ยังไง"โจวฟางปิดบังฉันไว้อย่างมิดชิดแม้แต่ฟู่ฉีชวนก็ถามแค่เรื่องรองเท้าเท่านั้นและถึงอย่างนั้น น้ำเสียงของเขาก็ยังไม่แน่ใจแต่ลู่สือเยี่ยนเดาได้จริงๆ ว่าเป็นฉันทางโทรศัพท์ ดูเหมือนเขาจะสังเกตเห็นค
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 203
ดูเหมือนว่าคนที่ตกลงกับฉันเมื่อวานไม่ใช่เขาฉันโกรธ และพูดไม่ออก "คุณไม่ได้สัญญากับฉันว่าจะไม่บอกใครหรอกเหรอ?""?"โจวฟางขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "สิ่งที่ฉันสัญญากับคุณคือจะไม่บอกใครว่าคุณกำลังแอบดูและยังบันทึกวิดีโอด้วย""..."ไม่เป็นไรตามตรรกะนั้น เขาก็ไม่ได้ผิดเลย ดังนั้นเป็นความผิดของฉันที่ไม่อธิบายตัวเองให้ชัดเจนงั้นเหรอ?"คุณมีความแค้นต่อตระกูลฟู่หรือเปล่า?""ก็ไม่หนิ"โจวฟางมองฉันด้วยความสับสนแล้วพูดว่า "คุณไม่เข้าใจสงครามธุรกิจที่โหดร้ายเหรอ หลังจากติดตามฟู่ฉีชวนมาสามปี เขาก็ไม่ได้สอนเรื่องพวกนี้ให้คุณเลยเหรอ?"ฉันอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเพราะความตรงไปตรงมาของเขาช่างน่ากลัว และยังเป็นเพราะคำถามที่สองของเขาด้วยฉันบีบฝ่ามือแล้วตอบด้วยน้ำเสียงที่สงบ "ไม่"หลังจากติดตามฟู่ฉีชวนมาสามปี เขาสอนอะไรฉันบ้าง? ความเป็นอิสระ ความอดทน ความอดกลั้น และความทุ่มเท....นอกจากการรักษาระยะห่างอย่างสุภาพแล้ว เราไม่เคยมีบทสนทนาที่จริงจังเลย ไม่ต้องพูดถึงเรื่องกลอุบายของโลกธุรกิจคราวนี้ถึงคราวของโจวฟางที่ต้องตกตะลึง เขายกคิ้วขึ้นด้วยความสนใจและพูดว่า "คุณน่าสนใจเลยทีเดียว""คุณก็น่าสนใจเหมื
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 202
ขอร้องเขาเหรอ?หัวเขากระแทกประตูหรือไง!ฉันปล่อยมือเขา ไม่สนใจอีกต่อไปว่าฟู่ฉีชวนหรือลู่สือเยี่ยนจะเห็นฉันหรือไม่ ฉันยอมแพ้และหันหลังเดินจากไปทันใดนั้น ดวงตาของฉันก็มืดลง เสื้อคลุมยาวของผู้ชายพร้อมฮู้ดถูกสวมทับตัวฉัน และฉันถูกนำทางอย่างชาญฉลาดกลับไปที่ราวบันได เพื่อหลีกเลี่ยงการมองเห็นโดยคนสองคนนั้นกลิ่นมิ้นต์สดชื่นลอยเข้าจมูกของฉันฉันค่อนข้างเข้ากันได้กับโจวฟางฝีเท้าของฟู่ฉีชวนดูเหมือนจะหยุดชะงักชั่วขณะ และฉันได้ยินเสียงที่ไม่สุภาพของโจวฟาง "ประธานฟู่ สนใจเรื่องส่วนตัวระหว่างคู่รักหนุ่มสาวมาก"ฟู่ฉีชวนดูเหมือนจะกำลังพินิจพิเคราะห์ เสียงของเขาทุ้มและอ่อนโยน "รองเท้าของแฟนคุณ ภรรยาของฉันดูเหมือนจะมีคู่เดียวกัน"หัวใจของฉันเต้นแรงนี่เป็นรุ่นลิมิเต็ดของแบรนด์หนึ่ง ในเมืองเจียงเฉิงมีเพียงไม่กี่คู่เท่านั้น ซึ่งสามารถนับได้ด้วยมือเดียวแม้ว่าฉันจะไม่ได้แอบฟังความลับใดๆ เลย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะออกไปอย่างเปิดเผย แต่ตอนนี้ที่โจวฟางเล่นกับฉันแบบนี้ ฉันรู้สึกผิดเล็กน้อยฉันไม่กล้าขยับเลย"งั้นเหรอ?"โจวฟางหัวเราะเยาะเย้ย “ดูเหมือนว่าประธานฟู่จะไม่ค่อยสนใจภรรยาคน
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 201
ฉันอิ่มแล้ว ฉันเลยวางตะเกียบลงแล้วพูดว่า "เธอตกลงที่จะพบเขาเหรอ?"“ใช่ ฉันตกลง”เจียงไหลช่วยฉันเก็บกล่องอาหารเดลิเวอรี่ “วันก่อนเขายังไม่โตเลย เขาไม่ฟังคำพูดของฉัน บางอย่างก็อธิบายทางโทรศัพท์ได้ยาก ฉันเลยคิดว่าจะพบเขาอีกครั้งแล้วค่อยเคลียร์กันให้เรียบร้อย”ฉันพยักหน้าเห็นด้วย “ฉันสนับสนุนเธอ”"คุณจะไปกับฉันไหม?""ไปสิ"ฉันยิ้มและพูดเล่น: "ถ้าฉันไม่ไป แล้วถ้าเขามัดคุณแล้วขายคุณล่ะ"สถานที่ที่พวกเขานัดกันไว้ยังคงเป็นคลับเฮาส์เจียงไหลพาฉันเข้าไปในห้องส่วนตัวอย่างสบายๆ หลังจากคิดอยู่สักพัก ฉันก็พูดว่า "เธอเข้าไปเถอะ ถ้าฉันอยู่ด้วย เธอจะพูดอะไรไม่ได้ ถ้ามีอะไรก็โทรหาฉันได้เลย ฉันจะเข้าไปทันที""โอเค"เจียงไหลพยักหน้าและผลักประตูเปิดออกฉันยืนอยู่หน้าประตู มองดูพนักงานเสิร์ฟถือจานผลไม้และจานเดินไปมา ฉันรู้ตัวว่าไม่ได้อยู่ในที่ที่ดีนัก จึงเดินช้าๆ ไปที่สวนลอยฟ้าใกล้ๆเมื่อเข้าสู่ฤดูหนาว ค่ำคืนในเมืองเจียงเฉิงจะชื้นและหนาวเย็นอย่างไรก็ตาม คลับเฮาส์แห่งนี้ได้ลงทุนครั้งใหญ่ด้วยการออกแบบสวนลอยฟ้าที่สวยงามและหรูหราสวนหินไหลด้วยน้ำที่ไหลเอื่อยๆ และมีพืชหายากมากมายในฤดูใบไม้ร่วงแล
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว บทที่ 200
เจียงไหลจ้องมองอย่างว่างเปล่า"ไม่ได้งั้นเหรอ?""เป็นแบบนั้นนั่นแหละ"ฉันไม่รู้ว่าจะต้องรอถึงเมื่อไหร่ถึงจะโน้มน้าวชายคนนั้นให้ไปเอาใบหย่ามาได้เจียงไหลเห็นว่าฉันอารมณ์ไม่ดี เธอก็ปลอบใจฉัน: "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ตราบใดที่ฝ่ายหนึ่งมีเจตนาที่จะจากไป มันก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น นอกจากนี้ คุณได้บรรลุข้อตกลงในทุกสิ่งแล้ว ยกเว้นใบหย่า มันก็ถือว่าคุณหย่าแล้ว"ฉันยิ้มและคุยกับเธอสักพัก จากนั้นการสนทนาก็เปลี่ยนไป “แล้วเธอล่ะ เฮ่อถิงไม่ได้มาที่นี่เพื่อตามหาเธอเหรอ?”ตอนที่เราย้ายบ้าน เฮ่อถิงช่วยเราย้ายบ้าน พูดถึงเรื่องนี้ พอนึกดูดีๆ ฉันยังติดเลี้ยงข้าวเขาอยู่เลยเขาคงยังจำที่อยู่นี้ได้ถึงแม้จะไม่รู้ แค่ถามฟู่ฉีชวนก็คงรู้แล้วเจียงไหลลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เสียงของเธอแผ่วเบา "ไม่ เขาไม่กล้ามาบ้านคุณหรอก""ทำไมล่ะ?""เขากลัวฟู่ฉีชวนที่สุด""......"……ต่อมา ฉันไม่อยากทำอาหาร แต่ทักษะการทำอาหารของเจียงไหลน่าประทับใจมาก ฉันเลยสั่งอาหารเดลิเวอรี่แทนเจียงไหลกินข้าวและคุยเล่นในขณะที่ปัดโทรศัพท์เป็นครั้งคราวทันใดนั้นเขาก็พูดด้วยสีหน้าตะลึงงันว่า “โอ้พระเจ้า แม่ลูกคู่นั้นทะเลาะกันที
