LOGINShare
บทที่ 52 รู้ใจเมื่อสาย
Last Updated:
2025-04-17 19:46:04
Related chapters
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 53 ตามหาความจริง
เธอรีบเรียกนายหัวมานั่งด้วยกันที่นี่สิ ตั้งแต่เมื่อวานตอนเช้า แถมเมื่อคืน ก็หายไปเลยถามจริงเถอะ เธอกับนายหัวเป็นแฟนกันจริง ๆหรือเปล่าเนี่ย""ไม่รู้สิ เพราะนายหัว ก็ไม่ได้ขอฉันเป็นแฟนสักที ฉันก็ได้แต่คิดจากความสนิทสนมที่เขามีให้กับฉัน เพราะบางครั้งเขาก็ทำเหมือนกับเราเป็นแฟนกัน เวลาอยู่ต่อหน้าชนิดาภา แต่เวลาไม่มียัยนั่นอยู่ด้วย นายหัวก็ทำตัวเย็นชาราวกับน้ำแข็งจนฉันเองบางครั้งยังรู้สึกอึดอัด"ณิชาระบายความในใจอย่างอัดอั้น"ว่าไงนะ แกพูดแบบนี้ อย่าบอกนะว่า ยัยนั่นหว่านเสน่ห์ จนนายหัวหลงใหลมันซะแล้ว""ทำไมแกถึงพูดแบบนี้ล่ะ""เอ้า แกไม่เคยเห็นในละครหรือไงยะ เวลาผู้ชายจีบทำหวานกับผู้หญิงอีกคน ทั้ง ๆ ที่ผู้หญิงอีกคนอยู่ด้วย ก็เพราะเขาอยากให้ผู้หญิงคนนั้นหึงไงล่ะแก แกลองคิดดูสิ เวลาที่ยัยนั่นไม่อยู่ด้วย แต่นายหัวทำตัวเย็นชากับแก นั่นก็แสดงว่าแกก็เป็นได้แค่นักแสดงร่วมเท่านั้นแหละ"ดวงหน้าเรียวสวยของณิชา ซีดลงมือบางสั่นระริกกำแน่นเหมือนตนเองกำลังถูกหลอกใช้"ไม่ เป็นไปไม่ได้ นายหัวราเชนทร์ต้องเป็นของฉันเท่านั้น ฉันจะไม่ยอมให้ยัยนั่น มาแย่งนายหัวไปจากฉันเป็นอันขาด""เออ นี่ณิชา ฉันขอถามแกหน่อย เม
Last Updated : 2025-04-17โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 54 ความจริงที่ได้รู้
"ยัยนั่นน่ะเหรอคะ เมื่อก่อนสมัยแม่นั่นเพิ่งไปอยู่อเมริกาใหม่ ๆ ไปเป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหาร เธอทั้งอ่อยทั้งยั่ว จนแฟนของแอนนี่หลงใหลน่ะค่ะ อาชีพพนักงานเสิร์ฟเงินเดือนน้อยไม่พอกินมั้งคะ เพราะสตีฟเขาเป็นทายาทมหาเศรษฐี สตีฟแอบตามจีบแม่นั่นตั้งหลายเดือน แต่มันก็ช่างเล่นตัวมากเหลือเกินนะคะ สตีฟ กับแอนนี่เราทะเลาะกันบ่อยครั้ง เพราะยัยนั่น จนผ่านไปหลายเดือนท้องของยัยนั่นก็ใหญ่โตโชว์ประจานความสำส่อนของมันออกมาให้สตีฟเห็น วันหนึ่งมันถึงกับเป็นลมในอ้อมแขนของสตีฟ เมื่อสตีฟไปหามันที่ร้านอาหาร สตีฟเป็นคนพามันไปหาหมอด้วยตัวเองถึงได้รู้ว่ามันท้องได้ตั้งหกเดือนแล้ว แสดงว่ามันสำส่อนจนท้องกับผู้ชายตั้งแต่อยู่เมืองไทยแล้วล่ะค่ะ เพราะตั้งแต่ตอนแรกที่แอนนี่กับสตีฟ ได้รู้จักและพบเจอกับชนิดาภาเป็นครั้งแรก เมื่อเธอนำอาหารมาเสิร์ฟให้และสตีฟก็มองเธออย่างหลงใหลแอนนี่แอบสอบถามพนักงานในร้านแล้ว ก็ได้รู้ว่าเธอเพิ่งมาจากเมืองไทยและมาทำงานที่ร้านอาหารแห่งนี้ได้เพียงแค่อาทิตย์เดียว ขนาดที่ว่าสตีฟรู้ว่ามันตั้งท้องไม่มีพ่อ ก็ยังคงตัดใจไม่ได้ ยังไปเที่ยวหาซื้อของไปฝากมันบ่อย ๆ แม้แต่วันที่คลอดสตีฟยังรับหน้าที่ไปส่งมัน
Last Updated : 2025-04-17โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 55 ผมมันเลว
ด้านหน้าระเบียง คุณเจสันกำลังนั่งมองท้องทะเลที่อยู่ไกลออกไป ด้วยความคิดถึงสองแม่ลูกที่เพิ่งจากไปได้เพียงสองสามวัน ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า "ทำไมคุณพี่นั่งเงียบเหม่อลอยแบบนี้ล่ะคะ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า บอกน้องได้นะคะ"คุณกรกนกที่พึ่งมายืนอยู่ด้านข้างถามสามีด้วยความเป็นห่วง"ไม่มีอะไรหรอก ฉันก็แค่คิดว่าหนูแอมกับเด็กน้อยคนนั้นพวกเขาจะตกระกำลำบากแค่ไหนและใช้ชีวิตอยู่กันยังไง ก็แค่นั้นเอง" คุณเจสันเอ่ยตอบแต่ไม่ยอมหันกลับมามองหน้าภรรยา"นี่คุณพี่คิดถึงสองแม่ลูกขนาดนั้นเชียวเหรอคะ ฮึ"คุณกรกนกไม่พอใจ หน้าที่เคยสวยงามบึ้งตึง"แด๊ดครับ ผมมีเรื่องอยากจะถามแด๊ด แด๊ดได้ถามชนิดาภาหรือเปล่า ว่าเด็กชายคนนั้นเกิดวันไหนเดือนอะไร"ผู้ใหญ่ทั้งสองได้ยินคำถามของบุตรชายถึงกับอึ้งหันมามองหน้าราเชนทร์อย่างสงสัย"ทำไม แกถึงได้อยากรู้เรื่องราวของเด็กคนนั้นนักล่ะฮึ ราเชนทร์""เออ… ก็ผมสงสัยว่าบางที ผมอาจจะไม่ได้เป็นหมัน อย่างที่หมอบอก และเด็กคนนั้นก็อาจจะเป็นลูกของผมก็ได้ครับ""ว่ายังไงนะ" ทั้งสองอุทานออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ และคาดไม่ถึง กับคำพูดของราเชนทร์"ฮึ แกเอาเรื่องอะไรมาพูดราเชนทร์ แม่ไม่ตลกกับแกด้
Last Updated : 2025-04-17โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 56 ท้องอีกครั้ง
สีหน้าเหี่ยวย่นเต็มไปด้วยริ้วรอยของคุณเจสันทมึงทึงเกรี้ยวกราดชี้นิ้วสั่นเทามาทางราเชนทร์เต็มไปด้วยความโกรธไม่พอใจ หากเขายังแข็งแรงคงได้วางมวยกับลูกชายสักยก"ใจเย็น ๆ ค่ะคุณพี่ ใจเย็น ๆ นะคะ เดี๋ยวความดันก็ขึ้นหรอกค่ะ แกรีบไปโรงบาลเถอะ แม่ก็อยากจะรู้ความจริงเหมือนกันและอย่าลืมส่งข่าวมาให้พ่อกับแม่ด้วยล่ะ ถ้าเด็กนั่นเป็นหลานของแม่จริง ๆ แม่เองก็ยังไม่รู้ ว่าจะขอโทษกับหลานยังไงดี ทำเขาไว้ซะเยอะ ไม่รู้หลานจะให้อภัยหรือเปล่า"คุณกรกนกรีบไล่ราเชนทร์ให้ออกไปจากจุดนี้ เพราะกลัวสุขภาพของสามีจะกำเริบ หน้าที่เคยสวยงามในวัยสาวสำนึกผิดหน้าหงอย ซึมเศร้าเมื่อเอ่ยประโยคในตอนท้าย"งั้นผมไปนะครับ แล้วผมจะรีบโทรมารายงาน ถ้าผลออกมาแล้ว" สาย ๆ ของวัน เสียงโทรศัพท์รอสาย ของคุณกรกนกก็ดังขึ้น ทันทีที่เห็นชื่อผู้โทรเข้าเป็นลูกชายของตนเอง ทั้งคู่ถึงกับยิ้มออกมาอย่างดีใจและลุ้นแทบตายขอให้ลูกชายของตัวเองไม่ได้เป็นหมันและเด็กคนนั้นเป็นหลานชายแท้ ๆ พวกเขาทั้งสอง ยินดีที่จะไปทำบุญเก้าวัดเก้าวาเป็นการตอบแทน"ฮัลโหล ว่าไงราเชนทร์ ลูกเป็นหมันหรือเปล่า""แม่ครับ ผมไม่ได้เป็นหมัน ผมหายแล้วครับแม่ ผมหายแล้ว" น้ำเสียงต
Last Updated : 2025-04-17โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 57 ชีวิตที่แสนรันทด
"หยิบยาบนโต๊ะให้หม่ามี้ที" ร่างเล็กรีบวิ่งไปหยิบอย่างว่าง่าย"ยานี้เหรอฮะหม่ามี๊ มันเป็นยาอะไรเหรอฮะ บอกผมได้หรือเปล่า นะฮะหม่ามี๊บอกนิคมาเถอะฮึก ฮือ"หยดน้ำตาที่หนุ่มน้อยพยายามกลั้นเอาไว้ก็ต้องพังทลายลง เมื่อเห็นถุงยาที่ตนเองหยิบยื่นให้กับมารดา เพราะคิดว่ามารดาคงป่วยหนักจนต้องกินยาหลายซอง"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก หม่ามี้ไม่ได้เป็นโรคร้ายอะไร หม่ามี้จะอยู่กับนิคจนเป็นคุณย่าของหลาน ๆ เลยนั่นแหละ ยาพวกนี้เป็นแค่ยาบำรุงเท่านั้น หม่ามี้ไม่ได้ป่วยเป็นโรคร้ายอะไรเสียหน่อย"หญิงสาวสงสารลูกชายตัวน้อยอย่างจับใจ มือบางซับน้ำตาให้อย่างเบา ๆทะนุถนอมอ่อนโยน ดึงร่างเล็กเข้ามาโอบกอดปลอบใจ ลูบศีรษะทุยสวยอย่างรักใคร่"จริงนะฮะ ฮึก หม่ามี้จะไม่ตายไม่เป็นอะไรจริง ๆ นะฮะ ฮึก ผมกลัวฮะ หากหม่ามี้เป็นอะไรไป ฮึก ฮือ ผมจะอยู่กับใครล่ะฮะ"หนูน้อยร้องไห้สะอึกสะอื้นกอดเอวบางมารดาแน่น"เดี๋ยวมามี๊ทานยาบำรุงนี้ ร่างกายของหม่ามี๊ก็จะแข็งแรง หม่ามี๊ก็จะออกไปหางานทำ หนูจะได้ไม่ต้องกินมาม่ากับไข่ต้มอีก" เสียงปลอบโยนอย่างอ่อนโยนของมารดากับรอยยิ้ม ทำให้หนูน้อยค่อย ๆ นิ่งสงบลง สูดน้ำมูกเบา ๆ"หม่ามี้สัญญาแล้วนะฮะ ว่าจะไม่เป
Last Updated : 2025-04-17โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 58 ได้แค่แอบรัก
"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณ…""ผมสตีฟเองครับ คุณแอม น่าน้อยใจจังเลยนะครับที่คุณจำผมไม่ได้ ไม่เหมือนผมที่ยังคงจดจำคุณได้ฝังใจ""คุณสตีฟ คุณนั่นเอง ถึงว่าล่ะคะ ฉันรู้สึกคุ้น ๆ เสียงอยู่ค่ะ แต่กับนึกไม่ออกสักที" เธอกล่าวอย่างเขิน ๆ"มาทำงานกับผมไหมครับคุณแอม""ทำไมคุณถึงรู้ว่าฉันกำลังหางานทำอยู่คะ"" พอดี เมื่อหลายวันก่อน ผมไปหาเพื่อนที่บริษัท แล้วบังเอิญเห็นคุณกำลังต่อคิวสมัครหางานทำน่ะครับ ผมก็เลยอยากจะให้คุณมาทำงานที่บริษัทของผม หรือว่าคุณรังเกียจที่จะทำงานกับผม อย่าปฎิเสธเลยนะครับ""ไม่ ไม่เลยค่ะ แอมกลับรู้สึกยินดีด้วยซ้ำ" น้ำเสียงตื่นเต้นยินดีดีใจของหญิงสาว ที่ดังมาในสาย ทำให้ชายหนุ่มสัมผัสได้"ผมดีใจนะครับ ที่คุณตกลงจะทำงานกับผม บริษัทของผมอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยที่คุณแอมเคยเรียนอยู่ เดี๋ยวผมจะส่ง แผนที่ไปให้นะครับ""ค่ะ งั้นเดี๋ยวอีกสัก 1 ชั่วโมง แอมจะไปหาคุณที่บริษัทนะคะ" หญิงสาวกล่าวอย่างไว้เนื้อเชื่อใจชายหนุ่ม เพราะบุญคุณที่ชายหนุ่มช่วยเหลือเธอนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อตอนที่เธอกำลังตั้งครรภ์ยังคงจำฝังใจ ถึงแม้ชายหนุ่มจะมีวัตถุประสงค์ตามจีบเธอ แต่สุดท้าย เมื่อเธอไม่ตกลง เธอและเขาก็ตกลงที
Last Updated : 2025-04-17โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 59 คนดีที่เธอไม่ได้รัก
"ขอบคุณนะคะที่เมตตา แอมยินดีค่ะ แต่ว่าแอม เออ…""มีปัญหาขัดข้องอะไรหรือเปล่า บอกพี่ได้นะ พี่ยินดีช่วย""คือ ตอนนี้แอมกำลังท้องอยู่ค่ะ" หญิงสาวรู้สึกอับอายก้มหน้าหลบสายตาของชายหนุ่มเล็กน้อย ชายหนุ่มที่ได้ยินคำตอบจากปากจิ้มลิ้มสวยหวาน ถึงกับตกใจเศร้าลง ความหวังที่ตั้งเอาไว้ถึงกับหมดลง เพราะเขาตั้งใจจะจีบเธออีกครั้งหากครั้งนี้เธอยังไม่มีใคร เขาก็พร้อมที่จะเดินหน้าจีบเธอเผื่อจะชนะใจเธอ เพราะตอนนี้อายุของเขาก็ถึงเวลาที่จะแต่งงานมีครอบครัวเสียที เขาไม่เคยนึกรังเกียจที่หญิงสาวมีลูกติด"หมายความว่า คุณแอมเปิดใจรักผู้ชายคนอื่นไปแล้วงั้นเหรอครับ""ไม่ใช่หรอกค่ะ คือแอม เออ… ท้องกับ พ่อของนิคน่ะค่ะ""นิคคงเป็นเด็กคนนั้นที่ผมพาคุณไปคลอดที่โรงพยาบาลใช่มั้ยครับ""ใช่ค่ะ""แสดงว่าคุณกับอดีตสามีของคุณกลับมาคืนดีกันแล้ว แต่ถ้าหากคืนดีกันแล้ว ทำไมคุณถึงต้องมาหางานทำเอง ในเมื่อ เขาเป็นถึงเศรษฐีมีฐานะไม่ใช่เหรอครับ""เรื่องมันยาวน่ะค่ะ" หญิงสาวเล่าเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้กับสตีฟฟัง ด้วยน้ำตาที่ไหลอับแก้ม จนชายหนุ่มสงสารปนเวทนาทนไม่ไหวเดินเข้าไปดึงร่างบางเข้ามากอด"ผู้ชายคนนั้นไม่สมควรเป็นพ่อของเด
Last Updated : 2025-04-17โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 60 ผมผิดไปแล้ว
เสียงปลดล็อคประตูห้อง ทำให้หนุ่มน้อยรีบลุกขึ้นจ้องมองเขม็งไปที่ประตูด้วยความดีใจ เมื่อรู้ว่ามารดากลับมาถึงอย่างปลอดภัย"มามี๊กลับมาแล้ว""เป็นไงบ้าง คิดถึงหม่ามี้หรือเปล่า""คิดถึงสิฮะ ว่าแต่นั่นใครเหรอฮะ"หนุ่มน้อยเอียงหน้าเล็กน้อยเหลือบไปมองชายหนุ่มด้านหลังมารดาด้วยความสงสัย แต่เมื่อเห็นรอยยิ้มที่แสดงความเป็นมิตร ไม่เหมือนนายหัวราเชนทร์ผู้เป็นบิดาที่เต็มไปด้วยความดุดันเย็นชาปากร้าย"ว่าไงหนุ่มน้อย ฉันชื่อสตีฟนะ เธอชื่อนิคใช่ไหม""สวัสดีฮะ คุณลุงสตีฟ""นิคนี่คุณลุงสตีฟ คนที่เคยมีบุญคุณกับเรา เขายังเป็นคนพาแม่ไปส่งโรงพยาบาลเพื่อคลอดลูกเชียวนะ"ชนิดาภาบอกลูกชายพร้อมเดินไปในห้องครัวเล็กรินน้ำมารับแขก"จริงเหรอฮะ ว้าว งั้นขอบคุณนะฮะคุณลุง ว่าแต่คุณลุงไปอยู่ที่ไหนมาเหรอฮะ ผมกับมามี้เราก็อยู่อเมริกามาตั้งนาน แต่ไม่เคยเห็นคุณลุงเลยสักครั้ง""พอดีลุงยุ่ง ๆ กับงานที่บริษัท ก็เลยไม่ได้ติดต่อหาแม่ของหนูมาตั้งนานแล้ว เมื่อหลายวันก่อน ลุงไปที่บริษัทของเพื่อน เห็นแม่ของหนูไปสมัครงาน ลุงก็เลยพึ่งนึกได้ว่าในมือถือยังมีเบอร์ของแม่เธออยู่ และโชคดีที่แม่ของเธอยังไม่เปลี่ยนเบอร์ ลุงก็เลยโทรไปหาชักชวนให้ม
Last Updated : 2025-04-17
Latest chapter
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 83 พี่จะเป็นเจ้าชายของเธอตลอดไป(จบ)
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า แหม... นายหัวนี่ตลกนะคะ” ป้าแม่บ้านหัวเราะทั้งน้ำตาเช่นเดียวกับคุณกรกนกด้านหน้าโรงพยาบาลสามแม่ลูกพึ่งลงจากรถโดยสารสีหน้าเศร้าสร้อยไร้ซึ่งความสุข ดวงตาของชนิดาภากับนิคยังบวมเบ่งแดงก่ำ“หม่ามี้คุณย่าจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ” นิคเงยหน้าถามในขณะที่กำลังอยู่ในลิฟท์กับมารดา“แน่นอน พวกเราคือกำลังใจของท่าน ต่อไปเราจะไม่กลับไปที่เชียงรายอีก หม่ามี้ตัดสินใจแล้วที่จะขายที่นั่น เราจะอยู่ที่เกาะแก้วมายาเป็นเพื่อนและดูแลคุณย่าของหนู”“เย้ ดีจังเลยครับ ถ้าคุณย่ารู้ต้องดีใจมากแน่”รอยยิ้มดีใจของนิคที่เธอพึ่งได้เห็นเป็นครั้งแรก ตั้งแต่นิคได้รู้ข่าวของบิดา เขาเศร้าตลอด จนเธอนึกเสียใจที่ตนเองมีส่วนทำลายความสุขของลูกด้วย เธอเองก็เสียใจและเจ็บปวดไม่แพ้นิคกับคนอื่นก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูดังก่อนเปิดเข้ามา ชนิดาภากับนิคยืนนิ่งราวกับช็อค น้ำตาทั้งสองไหลพล่านจนตัวโยน ความฐิติในใจหญิงสาวหายหมดสิ้น ขอเพียงเขายังมีชีวิตอยู่“แด๊ดยังไม่ตาย หม่ามี้แด๊ดยังไม่ตาย ไชโย” นิควิ่งเข้ากอดบิดาแน่นเช่นเดียวกับราเชนทร์ ที่อ้าแขนรอรับ“แด แด กอด นันนี่ ด้วย”เสียงใสที่ยังพูดไม่ชัดเท่าไหร่นัก กับสองแขนท
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 82 ผีนายหัว
“เอ่อ... คือ... เท่าที่ผมรู้ นายหัวประสบอุบัติเหตุขากลับจากเชียงรายจนรถไหม้ทั้งคัน เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว หลังจากมาพบคุณ”“หมายความว่า... ฮือ ฮือ เขา... เขา... ““ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ พอดีมีงานต้องไปจัดการต่อ หากเป็นไปได้รบกวนคุณแอมนำเอกสารของตัวเองและเด็กไปให้ผมด้วยนะครับ ผมจะได้ติดต่อทำเรื่องตามพินัยกรรมให้เสร็จ”“ขอบคุณค่ะที่คุณทนายอุตส่าห์เสียเวลามาที่นี่ตั้งไกล”“มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ เอ่อ... ไม่ทราบว่าคุณแอมทราบหรือเปล่าครับ ว่าคุณกรกนกตอนนี้ก็กำลังอยู่ที่โรงพยาบาล เพราะตรอมใจที่เสียคุณราเชนทร์ ตอนนี้กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”“พรุ่งนี้เราทั้งสามจะไปที่นั่นค่ะ ขอบคุณนะคะ พวกเราไม่เคยรู้มาก่อน อาจเป็นเพราะไม่มีใครรู้ว่าจะติดต่อพวกเราที่ไหน”ทนายความกลับไปแล้ว น้ำตาของเธอยังคงหลั่งไหลเช่นเดิม เป็นเพราะคำพูดของเธอ เขาถึงได้จากไปแบบนี้ชนิดาภานึกโทษตัวเอง ความเจ็บปวดในใจกับการสูญเสียจนนึกอยากตายตามเขาไป หากเธอไม่มีลูกให้ต้องดูแล เธอคงเลือกตามคนรักไปแล้ว เธอไม่คิดว่าเขาจะยกเงินในบัญชีมากมายให้กับเธอ นี่เขารักเธอจริงงั้นเหรอ เธอไม่น่าปฏิเสธเขาเลย “ฮือ ฮือ แอมม
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 81 พินัยกรรม
“ปล่อยค่ะ ฉันมีคนรักแล้ว เกิดเขามาเห็นเข้าจะเข้าใจผิดได้นะคะ ฉันหมดรักคุณแล้ว ปล่อยเถอะค่ะ เราเป็นแค่พ่อและแม่ของนิคกับฮันนี่เท่านั้น”อ้อมแขนแกร่งหมดเรี่ยวแรงปล่อยเธอเป็นอิสระ ร่างสูงในตอนนี้เสมือนร่างไร้วิญญาณ มองดูเธออย่างรักหมดใจ น้ำตาที่หญิงสาวไม่เคยเห็นหลั่งลงมาอย่างไม่อาย “ขอบคุณที่เคยรักและจริงใจกับพี่เสมอมา พี่ไม่ดีเอง พี่มันเลว ไม่สมควรจะได้ความรักตอบจากแอมมี่หรอก ตอนนี้พี่รู้ตัวเองแล้ว ว่าพี่มันเลว ต่อให้แก้ไขตัวเองให้ดีในตอนนี้คงไม่มีความหมายสำหรับแอมมี่แล้ว ขอให้ผู้ชายคนนั้นรักแอมมี่ให้มาก ๆ และเอ็นดูลูกของเราเสมือนลูกแท้ ๆ ลาก่อน”รถยนต์วิ่งออกไปนานแล้ว แต่ชนิดาภายังคงยืนนิ่งทั้งน้ำตาอยู่ตรงนั้น ทุกคำพูดของชายหนุ่มเจ้าของหัวใจเธอยังดังก้องในหัวเหมือนคำสั่งลาไม่มีผิด จนใจดวงเล็กรู้สึกเป็นห่วงและสังหรณ์แปลก ๆ ตลอดทั้งคืนเธอนอนแทบไม่หลับ อีกทั้งยังฝันร้ายให้ต้องหวาดผวาหนึ่งเดือนต่อมาเกาะแก้วมายาเต็มไปด้วยความเศร้าเมื่อคุณกรกนกตรอมใจล้มป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล ตั้งแต่ราเชนทร์ขับรถกลับจากเชียงรายในครั้งนั้นประสบอุบัติเหตุรถยนต์ไหม้เกรียมทั้งคัน ตำรวจสันนิฐานว่าเขาตายในกองเพลิ
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 80 ตามเมีย
“เราไม่มีสิทธิ์จะไปห้ามหนูแอมมี่ได้รู้มั้ย เขาหย่ากับเราตั้งนานแล้ว ตอนนี้มีแค่สถานะพ่อและแม่ของนิคกับฮันนี่เท่านั้น แค่หนูแอมมี่ไม่กีดกันการพบเจอกับลูกแกก็ดีเท่าไหร่แล้ว”คำตอบมารดาทำให้ชายหนุ่มใจห่อเหี่ยวแทบหมดแรงกายแรงใจที่จะสู้ต่อ ขากำยำทั้งสองรู้สึกเหมือนแผ่นดินตรงหน้ากำลังจะทรุดตัวลงหายไป“แต่เธอเป็นเมียผม ถึงจะเป็นเมียที่หย่าไปแล้ว แต่ผมเชื่อว่าที่ผ่านมาเธอมีผมคนเดียวแน่ ผมจะไปตามทุกคนกลับมา ผมจะแต่งงานกับแอมมี่ใหม่ ขอตัวนะครับแม่”ราเชนทร์รีบเดินขึ้นไปบนห้องอาบน้ำแต่งตัวใหม่ เก็บเสื้อผ้าเข้ากระเป๋าใบเล็ก“เฮ่อ... แม่ขออวยพรให้แกสมหวังนะราเชนทร์”จ. เชียงราย ราเชนทร์เคยมาที่นี่ครั้งหนึ่ง เมื่อหลายปีก่อนตอนที่พัสกรกับแพรลตาจัดงานแต่งงานกัน ชายหนุ่มขับรถมาเพียงคนเดียวด้วยความรีบร้อน แม้ร่างกายยังไม่ได้พักผ่อนเลยสักนิดก็ตาม“อุ้ย พี่ราเชนทร์นั่นเอง แพรนึกว่าใครที่ไหนซะอีกค่ะ เชิญเข้าบ้านก่อนสิคะ”แพรลตายิ้มกว้างเมื่อเห็นหน้าแขกในยามวิกาลใกล้สามทุ่ม“ขอโทษทีนะ ที่พี่มารบกวนในตอนนี้”“รบกวนอะไรกันคะ แพรชวนพี่มาเที่ยวที่นี่ตั้งหลายครั้ง แต่พี่ก็ไม่ยอมมาเลย”“เออ... น้องแพรค
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 79 เมียไม่ยอม
“พี่จะนอนด้วย”“ไม่ค่ะ ออกไปสิคะ”ราเชนทร์ไม่ฟังเดินเลี่ยงร่างบางในชุดนอนน่ารักเหมือนเด็กสาววัยรุ่นลายคิดตี้สีชมพูยาวเหนือหัวเข่า โชว์เรียวขาขาวนวลเนียวสวยจนเขาแอบลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกระหายหิว อยู่ใกล้กันแต่ไม่อาจจับเธอมากลืนกินได้ ทรมานเขาโดยแท้“แด แด มาแย้ว”มือเล็กกลมป้อมยกชูให้บิดาอุ้มปากเล็กยิ้มกว้างทั้งน้ำตาอาบแก้ม เมื่อเห็นพ่อแม่เดินมาหาตน“มาครับเด็กดี แด๊ดดี้มาแล้ว ขอนอนด้วยคนนะครับ”“นอน นอน นี่ แด้ เหม็น”หนูน้อยย่นจมูกโด่งเรียวเล็ก เมื่อได้กลิ่นเหล้าโชยมาแตะปลายจมูก ราเชนทร์กำลังจะก้มลงหอมแก้มลูกสาวโดยลืมไปว่าเขาพรมเหล้าตามเสื้อผ้าและดื่มมาเล็กน้อยตามแผนการที่หารแนะนำ เพื่อแกล้งเมาเข้าหาเมีย แต่ตอนนี้แผนเสียหมดแล้ว“ขอโทษที แด๊ดไปอาบน้ำก่อน”ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำสักพัก ก่อนออกมาในชุดเสื้อคุมเรียบร้อย ชายหนุ่มมองภาพบนเตียงอึ้งปนอิจฉาลูกสาวตัวน้อย ที่มือเล็กอวบกำลังล้วงจับแตะต้องดอกบัวตูมของมารดาเล่น“แบ่งแด๊ดเล่นด้วยได้หรือเปล่าฮันนี่”ปากกล่าวกับบุตรสาว แต่ดวงตาเร่าร้อนมองสบตาเธอ จนหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวเขินอาย ชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เขากล้
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 78 ตกสวรรค์
เกาะแก้วมายาตลอดทั้งอาทิตย์ที่มาอยู่ที่นี่ ชนิดาภาไม่ยอมคุยและคอยหลบหน้านายหัวราเชนทร์เสมอ ส่วนนิคกับมีความสุขกับเพื่อนเก่าบนเกาะ จนลืมความโกรธเคืองที่มีต่อบิดาและคุณย่าหมดแล้ว เขาชอบที่นี่และอยากอยู่ที่นี่ ยิ่งตอนนี้บิดากับคุณย่าเอาใจเขาทุกอย่าง จนความบาดหมางแทบไม่เหลือตามประสาเด็กโกรธง่ายลืมง่าย“นิคมานี่สิลูก” เสียงอ่อนโยนของคุณย่าเรียกขาน“มีอะไรหรือครับคุณย่า โอ้โห เรื่องเพชรเยอะจังเลยครับ”“หลานชอบชุดไหน ย่าจะยกให้ เอาเก็บไว้วันข้างหน้าเวลาหลานไปสู่ขอสาวไงลูก”“เออ... จะดีหรือครับ ตอนนี้พึ่งแปดขวบเองนะครับ อีกนานกว่าผมจะโต”“ดีสิจ๊ะ ถือว่ารับขวัญหลานชายคนโต ส่วนหลานฮันนี่ต้องชุดนี้ หลานว่าสวยมั้ย”“สวยมากครับ งั้นผมเอาก็ได้ครับ ตอนนี้ผมยังเก็บไม่เป็นให้หม่ามี้เก็บให้ได้หรือเปล่าครับคุณย่า”“ได้สิจ๊ะ ชุดใหญ่นี้ย่าจะให้หม่ามี้ของหลาน จะได้มีไว้สวมใส่ออกงานกับพ่อหนู”“คุณย่าไม่เกลียดหม่ามี้แล้วเหรอครับ” คุณกรกนกชะงักอึ้งเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างกับคำถาม“ตอนนั้นย่าผิดไปแล้วลูก ตอนนี้ย่าปรับปรุงตัวเองแล้ว ย่าน่ะรักแม่หนูเหมือนลูกสาวคนหนึ่งแล้วล่ะ ดีมั้ย”“ดีจังเลยครับที่คุณย่ารักหม่
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 77 เมียผมกลับมาแล้ว
“คุณพี่คะ หนูแอมกับหลานกลับมาแล้วนะคะ คุณพี่มีหลานเป็นทายาทรุ่นต่อไปจากราเชนทร์แล้วนะคะ ลูกเราจะไม่อยู่โดดเดี่ยวในยามแก่ชราแล้วนะคะ นี่คือหลานสาวของเราเธอน่ารักมาก” เธอกล่าวกับสามีด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตาชนิดาภามองภาพนั้นน้ำตาซึม ไม่คิดว่าผ่านไปหลายปี คุณกรกนกจะเปลี่ยนไปมากเช่นเดียวกับนายหัว“แด๊ดครับ เมียผมกลับมาแล้วครับ” ราเชนทร์ตั้งใจพูดให้ร่างเล็กที่นั่งด้านข้างได้ยิน“นี่คุณ ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะ”“ก็เป็นความจริงนี่”“หนูแอมบอกคุณลุงสิลูก ว่าหนูจะกลับมาอยู่ที่เกาะแก้วมายา รู้มั้ยลุงเจสันของหนูรักหนูมากแค่ไหน ป้าเองขอโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมา ราเชนทร์รักหนูมากนะ อาจรู้ตัวช้าไปหน่อย แต่ป้าหวังว่าหนูจะให้อภัยป้าและราเชนทร์ อย่าไปไหนอีกเลยนะหนูแอมมี่”ดวงหน้าวิงวอนขอความเห็นใจจากมารดาชายหนุ่มกล่าวทั้งน้ำตาซึม ทำให้หญิงสาวไม่อาจแข็งใจตอบปฏิเสธได้“เอ่อ คือ หนู คงไม่สะดวกกลับมาอยู่ที่เกาะหรอกค่ะ เพราะหนูซื้อบ้านให้ตัวเองแล้ว”“นี่หนูจะปฏิเสธคำสั่งก่อนเสียคุณลุงงั้นเหรอ หากยังมีชีวิตอยู่เจสันคงเสียใจแย่ ฮือ ฮือ คุณพี่คะ คุณพี่ได้ยินมั้ยคะว่าหนูแอมมี่ขัดคำสั่งของคุณพี่ จะพาหลานหนีไปอีกแล้ว ฮือ
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่76 ลูกเมียผมเอง
“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ ไอ้หาญแกมารับแขกแทนฉันที”“ได้ครับนายหัว อุ้ย คุณแอม คุณแอมจริงด้วย สวัสดีครับคุณแอม คุณแอมไปอยู่ที่ไหนมาครับ รู้มั้ยครับนายหัวตามหาคุณแอมมาโดยตลอด คุณท่านทั้งสองก็รอคุณแอมเสมอ” ชนิดาภาทำหน้าไม่ถูกกับสิ่งที่ได้ยิน“มาสิ พี่จะพาเข้าไปกราบคุณพ่อ” มือหนายื่นโอบเอวบางบังคับออกเดิน“ปล่อยมือคุณออกเถอะค่ะ ฉันเดินไม่สะดวก”“ใช่ครับ นายหัวควรปล่อยมือจากเอวหม่ามี้ได้แล้ว”นิคที่วิ่งตามมาทันกล่าวท้วงติง แต่นิคต้องตกใจนอกจากนายหัวไม่ปล่อย ยังเอื้อมมือหนามาจับกุมมือเล็กของเขาจูงเดินไปด้วยกัน ความอุ่นที่มือทำให้ฐิติในใจนิคแทบเลือนหายผู้คนในงานต่างหันมามองภาพตรงหน้า ภาพทั้งสี่บ่งบอกถึงความเป็นครอบครัว หนูน้อยยิ้มสวยราวกับนางแบบโพสท่าไร้เดียงสาอย่างน่าเอ็นดู ทำให้บรรยากาศเศร้าหมองของงานศพเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เสียงซุบซิบอยากรู้เริ่มดังไปทั่วงาน ไม่เว้นแม้แต่นักข่าวแชะ แชะ แชะแสงเฟลซทำให้ชนิดาภายกมือป้องตาหนูน้อยด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าจะมีกองทัพนักข่าวในงานนี้ด้วย ถึงแม้ตระกูลของนายหัวจะมีชื่อเสียงโด่งดังติดอันดับในต่างประเทศ“ใครคะนายหัว ช่วยตอบคำถามหน่อยค่ะ”“ภรรยากับลูกผมเองครับ
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 75 ขอบคุณที่กลับมา
วันนี้เป็นงานศพวันสุดท้ายก่อนที่จะเผาในตอนบ่ายสามโมงเย็น คุณเจสันเมื่อก่อนนับถือคริตส์ แต่เมื่อได้แต่งงานกับภรรยาชาวไทย เขาที่ชื่นชอบความเป็นไทยก็เปลี่ยนมานับถือพุทธอย่างถาวรแพรลตากับพัสกรอยู่ช่วยงานศพได้สามวันแล้ว พวกเขาตั้งใจว่าหลังเผาศพเรียบร้อยก็จะกลับเชียงราย เหล่าคนงานทั่วเกาะและในบริษัททุกสาขาล้วนส่งตัวแทนมาช่วยงานอย่างเต็มใจราเชนทร์ที่คอยทำหน้าที่รับแขกทั้งในและนอกสีหน้าเศร้าหมองแทบไร้รอยยิ้มดวงตาคมเหลือบมองรอบงานเสมอด้วยความหวัง ว่าจะเห็นชนิดาภากับลูกบ้าง แต่ความหวังเหล่านั้นคงไม่มีแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเผา โชคดีที่สองหนุ่มน้อยมายืนเป็นเพื่อนคอยชวนคุยสร้างบรรยากาศให้ไม่เศร้าเกินไป“หม่ามี้ฮะ นั่นน้องกายกับน้องสิงห์นี่นา พวกเขารู้จักคุณปู่ด้วยเหรอครับ”นิคทำหน้าสงสัยถามมารดาอย่างตัดสินใจว่าจะเข้าไปเลยดีมั้ย อีกใจก็กลัวจะถูกคุณกรกนกกับนายหัวราเชนทร์ขับไล่ออกมา เขาและแม่กับน้องเหมารถโดยสารจากสนามบินมาที่นี่ และอยู่ในรถมาสักพักแล้วอย่างตัดสินใจไม่ได้“นี่ค่าโดยสารค่ะ ไม่ต้องทอนนะคะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”ทั้งสามลงจากท้ายรถโดยสารมุ่งหน้ามาที่น้องกายกับน้องสิงห์ ที่คอยทำหน้าที่รั
