Home / มาเฟีย / โซ่รักภรรยาชิงชัง / บทที่ 55 ผมมันเลว

Share

บทที่ 55 ผมมันเลว

last update Last Updated: 2025-04-17 19:49:41

ด้านหน้าระเบียง คุณเจสันกำลังนั่งมองท้องทะเลที่อยู่ไกลออกไป ด้วยความคิดถึงสองแม่ลูกที่เพิ่งจากไปได้เพียงสองสามวัน ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า

"ทำไมคุณพี่นั่งเงียบเหม่อลอยแบบนี้ล่ะคะ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า บอกน้องได้นะคะ"

คุณกรกนกที่พึ่งมายืนอยู่ด้านข้างถามสามีด้วยความเป็นห่วง

"ไม่มีอะไรหรอก ฉันก็แค่คิดว่าหนูแอมกับเด็กน้อยคนนั้นพวกเขาจะตกระกำลำบากแค่ไหนและใช้ชีวิตอยู่กันยังไง ก็แค่นั้นเอง" คุณเจสันเอ่ยตอบแต่ไม่ยอมหันกลับมามองหน้าภรรยา

"นี่คุณพี่คิดถึงสองแม่ลูกขนาดนั้นเชียวเหรอคะ ฮึ"

คุณกรกนกไม่พอใจ หน้าที่เคยสวยงามบึ้งตึง

"แด๊ดครับ ผมมีเรื่องอยากจะถามแด๊ด แด๊ดได้ถามชนิ­ดาภาหรือเปล่า ว่าเด็กชายคนนั้นเกิดวันไหนเดือนอะไร"

ผู้ใหญ่ทั้งสองได้ยินคำถามของบุตรชายถึงกับอึ้งหันมามองหน้าราเชนทร์อย่างสงสัย

"ทำไม แกถึงได้อยากรู้เรื่องราวของเด็กคนนั้นนักล่ะฮึ ราเชนทร์"

"เออ… ก็ผมสงสัยว่าบางที ผมอาจจะไม่ได้เป็นหมัน อย่างที่หมอบอก และเด็กคนนั้นก็อาจจะเป็นลูกของผมก็ได้ครับ"

"ว่ายังไงนะ"

ทั้งสองอุทานออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ และคาดไม่ถึง กับคำพูดของราเชนทร์

"ฮึ แกเอาเรื่องอะไรมาพูดราเชนทร์ แม่ไม่ตลกกับแกด้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 56 ท้องอีกครั้ง

    สีหน้าเหี่ยวย่นเต็มไปด้วยริ้วรอยของคุณเจสันทมึงทึงเกรี้ยวกราดชี้นิ้วสั่นเทามาทางราเชนทร์เต็มไปด้วยความโกรธไม่พอใจ หากเขายังแข็งแรงคงได้วางมวยกับลูกชายสักยก"ใจเย็น ๆ ค่ะคุณพี่ ใจเย็น ๆ นะคะ เดี๋ยวความดันก็ขึ้นหรอกค่ะ แกรีบไปโรงบาลเถอะ แม่ก็อยากจะรู้ความจริงเหมือนกันและอย่าลืมส่งข่าวมาให้พ่อกับแม่ด้วยล่ะ ถ้าเด็กนั่นเป็นหลานของแม่จริง ๆ แม่เองก็ยังไม่รู้ ว่าจะขอโทษกับหลานยังไงดี ทำเขาไว้ซะเยอะ ไม่รู้หลานจะให้อภัยหรือเปล่า"คุณกรกนกรีบไล่ราเชนทร์ให้ออกไปจากจุดนี้ เพราะกลัวสุขภาพของสามีจะกำเริบ หน้าที่เคยสวยงามในวัยสาวสำนึกผิดหน้าหงอย ซึมเศร้าเมื่อเอ่ยประโยคในตอนท้าย"งั้นผมไปนะครับ แล้วผมจะรีบโทรมารายงาน ถ้าผลออกมาแล้ว" สาย ๆ ของวัน เสียงโทรศัพท์รอสาย ของคุณกรกนกก็ดังขึ้น ทันทีที่เห็นชื่อผู้โทรเข้าเป็นลูกชายของตนเอง ทั้งคู่ถึงกับยิ้มออกมาอย่างดีใจและลุ้นแทบตายขอให้ลูกชายของตัวเองไม่ได้เป็นหมันและเด็กคนนั้นเป็นหลานชายแท้ ๆ พวกเขาทั้งสอง ยินดีที่จะไปทำบุญเก้าวัดเก้าวาเป็นการตอบแทน"ฮัลโหล ว่าไงราเชนทร์ ลูกเป็นหมันหรือเปล่า""แม่ครับ ผมไม่ได้เป็นหมัน ผมหายแล้วครับแม่ ผมหายแล้ว" น้ำเสียงต

    Last Updated : 2025-04-17
  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 57 ชีวิตที่แสนรันทด

    "หยิบยาบนโต๊ะให้หม่ามี้ที" ร่างเล็กรีบวิ่งไปหยิบอย่างว่าง่าย"ยานี้เหรอฮะหม่ามี๊ มันเป็นยาอะไรเหรอฮะ บอกผมได้หรือเปล่า นะฮะหม่ามี๊บอกนิคมาเถอะฮึก ฮือ"หยดน้ำตาที่หนุ่มน้อยพยายามกลั้นเอาไว้ก็ต้องพังทลายลง เมื่อเห็นถุงยาที่ตนเองหยิบยื่นให้กับมารดา เพราะคิดว่ามารดาคงป่วยหนักจนต้องกินยาหลายซอง"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก หม่ามี้ไม่ได้เป็นโรคร้ายอะไร หม่ามี้จะอยู่กับนิคจนเป็นคุณย่าของหลาน ๆ เลยนั่นแหละ ยาพวกนี้เป็นแค่ยาบำรุงเท่านั้น หม่ามี้ไม่ได้ป่วยเป็นโรคร้ายอะไรเสียหน่อย"หญิงสาวสงสารลูกชายตัวน้อยอย่างจับใจ มือบางซับน้ำตาให้อย่างเบา ๆทะนุถนอมอ่อนโยน ดึงร่างเล็กเข้ามาโอบกอดปลอบใจ ลูบศีรษะทุยสวยอย่างรักใคร่"จริงนะฮะ ฮึก หม่ามี้จะไม่ตายไม่เป็นอะไรจริง ๆ นะฮะ ฮึก ผมกลัวฮะ หากหม่ามี้เป็นอะไรไป ฮึก ฮือ ผมจะอยู่กับใครล่ะฮะ"หนูน้อยร้องไห้สะอึกสะอื้นกอดเอวบางมารดาแน่น"เดี๋ยวมามี๊ทานยาบำรุงนี้ ร่างกายของหม่ามี๊ก็จะแข็งแรง หม่ามี๊ก็จะออกไปหางานทำ หนูจะได้ไม่ต้องกินมาม่ากับไข่ต้มอีก" เสียงปลอบโยนอย่างอ่อนโยนของมารดากับรอยยิ้ม ทำให้หนูน้อยค่อย ๆ นิ่งสงบลง สูดน้ำมูกเบา ๆ"หม่ามี้สัญญาแล้วนะฮะ ว่าจะไม่เป

    Last Updated : 2025-04-17
  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 58 ได้แค่แอบรัก

    "สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณ…""ผมสตีฟเองครับ คุณแอม น่าน้อยใจจังเลยนะครับที่คุณจำผมไม่ได้ ไม่เหมือนผมที่ยังคงจดจำคุณได้ฝังใจ""คุณสตีฟ คุณนั่นเอง ถึงว่าล่ะคะ ฉันรู้สึกคุ้น ๆ เสียงอยู่ค่ะ แต่กับนึกไม่ออกสักที" เธอกล่าวอย่างเขิน ๆ"มาทำงานกับผมไหมครับคุณแอม""ทำไมคุณถึงรู้ว่าฉันกำลังหางานทำอยู่คะ"" พอดี เมื่อหลายวันก่อน ผมไปหาเพื่อนที่บริษัท แล้วบังเอิญเห็นคุณกำลังต่อคิวสมัครหางานทำน่ะครับ ผมก็เลยอยากจะให้คุณมาทำงานที่บริษัทของผม หรือว่าคุณรังเกียจที่จะทำงานกับผม อย่าปฎิเสธเลยนะครับ""ไม่ ไม่เลยค่ะ แอมกลับรู้สึกยินดีด้วยซ้ำ" น้ำเสียงตื่นเต้นยินดีดีใจของหญิงสาว ที่ดังมาในสาย ทำให้ชายหนุ่มสัมผัสได้"ผมดีใจนะครับ ที่คุณตกลงจะทำงานกับผม บริษัทของผมอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยที่คุณแอมเคยเรียนอยู่ เดี๋ยวผมจะส่ง แผนที่ไปให้นะครับ""ค่ะ งั้นเดี๋ยวอีกสัก 1 ชั่วโมง แอมจะไปหาคุณที่บริษัทนะคะ" หญิงสาวกล่าวอย่างไว้เนื้อเชื่อใจชายหนุ่ม เพราะบุญคุณที่ชายหนุ่มช่วยเหลือเธอนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อตอนที่เธอกำลังตั้งครรภ์ยังคงจำฝังใจ ถึงแม้ชายหนุ่มจะมีวัตถุประสงค์ตามจีบเธอ แต่สุดท้าย เมื่อเธอไม่ตกลง เธอและเขาก็ตกลงที

    Last Updated : 2025-04-17
  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 59 คนดีที่เธอไม่ได้รัก

    "ขอบคุณนะคะที่เมตตา แอมยินดีค่ะ แต่ว่าแอม เออ…""มีปัญหาขัดข้องอะไรหรือเปล่า บอกพี่ได้นะ พี่ยินดีช่วย""คือ ตอนนี้แอมกำลังท้องอยู่ค่ะ" หญิงสาวรู้สึกอับอายก้มหน้าหลบสายตาของชายหนุ่มเล็กน้อย ชายหนุ่มที่ได้ยินคำตอบจากปากจิ้มลิ้มสวยหวาน ถึงกับตกใจเศร้าลง ความหวังที่ตั้งเอาไว้ถึงกับหมดลง เพราะเขาตั้งใจจะจีบเธออีกครั้งหากครั้งนี้เธอยังไม่มีใคร เขาก็พร้อมที่จะเดินหน้าจีบเธอเผื่อจะชนะใจเธอ เพราะตอนนี้อายุของเขาก็ถึงเวลาที่จะแต่งงานมีครอบครัวเสียที เขาไม่เคยนึกรังเกียจที่หญิงสาวมีลูกติด"หมายความว่า คุณแอมเปิดใจรักผู้ชายคนอื่นไปแล้วงั้นเหรอครับ""ไม่ใช่หรอกค่ะ คือแอม เออ… ท้องกับ พ่อของนิคน่ะค่ะ""นิคคงเป็นเด็กคนนั้นที่ผมพาคุณไปคลอดที่โรงพยาบาลใช่มั้ยครับ""ใช่ค่ะ""แสดงว่าคุณกับอดีตสามีของคุณกลับมาคืนดีกันแล้ว แต่ถ้าหากคืนดีกันแล้ว ทำไมคุณถึงต้องมาหางานทำเอง ในเมื่อ เขาเป็นถึงเศรษฐีมีฐานะไม่ใช่เหรอครับ""เรื่องมันยาวน่ะค่ะ" หญิงสาวเล่าเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้กับสตีฟฟัง ด้วยน้ำตาที่ไหลอับแก้ม จนชายหนุ่มสงสารปนเวทนาทนไม่ไหวเดินเข้าไปดึงร่างบางเข้ามากอด"ผู้ชายคนนั้นไม่สมควรเป็นพ่อของเด

    Last Updated : 2025-04-17
  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 60 ผมผิดไปแล้ว

    เสียงปลดล็อคประตูห้อง ทำให้หนุ่มน้อยรีบลุกขึ้นจ้องมองเขม็งไปที่ประตูด้วยความดีใจ เมื่อรู้ว่ามารดากลับมาถึงอย่างปลอดภัย"มามี๊กลับมาแล้ว""เป็นไงบ้าง คิดถึงหม่ามี้หรือเปล่า""คิดถึงสิฮะ ว่าแต่นั่นใครเหรอฮะ"หนุ่มน้อยเอียงหน้าเล็กน้อยเหลือบไปมองชายหนุ่มด้านหลังมารดาด้วยความสงสัย แต่เมื่อเห็นรอยยิ้มที่แสดงความเป็นมิตร ไม่เหมือนนายหัวราเชนทร์ผู้เป็นบิดาที่เต็มไปด้วยความดุดันเย็นชาปากร้าย"ว่าไงหนุ่มน้อย ฉันชื่อสตีฟนะ เธอชื่อนิคใช่ไหม""สวัสดีฮะ คุณลุงสตีฟ""นิคนี่คุณลุงสตีฟ คนที่เคยมีบุญคุณกับเรา เขายังเป็นคนพาแม่ไปส่งโรงพยาบาลเพื่อคลอดลูกเชียวนะ"ชนิดาภาบอกลูกชายพร้อมเดินไปในห้องครัวเล็กรินน้ำมารับแขก"จริงเหรอฮะ ว้าว งั้นขอบคุณนะฮะคุณลุง ว่าแต่คุณลุงไปอยู่ที่ไหนมาเหรอฮะ ผมกับมามี้เราก็อยู่อเมริกามาตั้งนาน แต่ไม่เคยเห็นคุณลุงเลยสักครั้ง""พอดีลุงยุ่ง ๆ กับงานที่บริษัท ก็เลยไม่ได้ติดต่อหาแม่ของหนูมาตั้งนานแล้ว เมื่อหลายวันก่อน ลุงไปที่บริษัทของเพื่อน เห็นแม่ของหนูไปสมัครงาน ลุงก็เลยพึ่งนึกได้ว่าในมือถือยังมีเบอร์ของแม่เธออยู่ และโชคดีที่แม่ของเธอยังไม่เปลี่ยนเบอร์ ลุงก็เลยโทรไปหาชักชวนให้ม

    Last Updated : 2025-04-17
  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่61 คำสัญญาในอดีต

    "ค่ะคุณท่าน" อึ่งรีบวิ่งอย่างหน้าตั้งขึ้นไปชั้นบนทันที ตามคำสั่งเจ้าของบ้าน ไม่นานอึ่งก็นำมายื่นให้กับคุณเจสัน"นี่ค่ะคุณท่าน"ราเชนทร์จ้องมอง ดอกไม้ที่แห้งจนเกือบกรอบ แต่ก็ยังคงทรงรูปร่างให้ดูรู้ว่าเป็นรูปทรงอะไร มงกุฎดอกหญ้าเล็ก ๆ และเขารู้สึกคุ้นเคยกับของชิ้นนี้อย่างบอกไม่ถูก เหมือนเขาเคยเห็นที่ไหนมาก่อน"แค่มงกุฏดอกไม้แห้งทำไมแด๊ดต้องให้ความสำคัญด้วยครับ" "แกถามฉันอย่างนี้ แสดงว่าแกคงจำมงกุฎดอกหญ้านี้ไม่ได้สินะ""หมายความว่ายังไงคะคุณพี่ เพียงแค่มงกุฎดอกหญ้าที่เก่ามากแล้ว เด็ก ๆที่ไหนเขาก็ทำได้กันทั้งนั้น มันจะสำคัญอะไรกันนักหนาเชียว น้องเห็นอยู่ในเก๊นั่นมาตั้งหลายปี ว่าจะถามคุณพี่ตั้งหลายครั้งแล้ว""มงกุฎนี่เป็นของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แกเคยตกปากสัญญากับเธอว่าตลอดชีวิตนี้ของแก จะแต่งงานรักและดูแลเธอเพียงคนเดียวตลอดชีวิต แกยังจำคำมั่นสัญญาของแกได้ไหม ที่แกเคยสัญญากับน้อง"คุณเจสันเอ่ยเสียงดุดันใส่ราเชนทร์อย่างเกรี้ยวกราด มือที่กำมงกุฎดอกหญ้าสั่นเทา ชายหนุ่มค่อย ๆ นึกตามคำพูดของบิดาอย่างมึนงง แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก"ผมจำไม่ได้หรอกครับ""นั่นสินะ คนอย่างแก ผ่านผู้หญิงมาเยอะ จะ

    Last Updated : 2025-04-17
  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 62 ตาม

    คุณกรกนกได้ฟังน้ำตาเอ่อล้นขอบดวงตากลมโต ก่อนหลั่งไหลออกมาเป็นทาง ความรู้สึกผิดมากมายถาโถมเข้ามาจนปวดหนึบไปทั้งใจเช่นเดียวกับราเชนทร์ที่รู้สึกปวดแน่นหน้าอกไปหมด ร่างกายแข็งทื่อ น้ำตาลูกผู้ชายพลันไหลออกมาอย่างไม่อาย ทุกภาพที่เขาทำร้ายจิตใจเธอและลูกชายเข้ามาในสมอง ภาพแล้วภาพเล่าไม่มีภาพที่เขาจะทำดีกับเธอเลยสักครั้ง"เพื่อนรักที่คุณพี่ว่าคือคุณเอกชัย เพื่อนชาวไทยคนนั้นงั้นเหรอคะ""ใช่แล้ว เอกชัยเคยมีบุญคุณกับผม เพราะเขาเคยช่วยชีวิตผมเอาไว้" เสียงคุณเจสันอ่อนลงอย่างเหนื่อยล้า"แล้วทำไมคุณพี่ ถึงไม่บอกตั้งแต่ต้น ฮึก ปล่อยให้อิฉันกับลูกทำผิดต่อหนูแอมมี่มากมาย ฮึก แล้วแบบนี้ดิฉันกับลูกจะมองหน้าหนูแอมมี่ได้ยังไง" ดวงหน้าที่เคยสวยงามซีดเผือกลงกล่าวเสียงแหบสะอื้น"แล้วคุณกับลูกเคยฟังผมหรือเปล่า นอกจากโวยวายและเกลียดชังหนูแอมมี่ขนาดนั้นตั้งแต่ก้าวแรกที่หนูแอมมี่เข้ามาอยู่ในบ้านนี้""แด๊ดครับ ผมสัญญา ผมจะไปตามเเอมมี่กลับมาเอง และผมจะไม่ทำผิดต่อเธออีก ตอนนี้ผมรู้ใจตัวเองแล้วครับ ว่าผมรักเธอ ถึงแม้มันอาจจะสายไปหน่อย แต่ผมสัญญาครับ หากน้องเเอมมี่ยังรักผมอย่างที่แด๊ดบอก สักวันเธอคงให้อภัยผมได้ ฝากงาน

    Last Updated : 2025-04-17
  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 63 หึงเมีย

    ทุกคนสีหน้าดีขึ้นยิ้มได้เมื่อได้รับคำชม"เอาล่ะ จบการประชุมได้ ฝ่ายการบัญชีเดี๋ยวเลิกประชุมแล้ว ช่วยเอา บัญชีทั้งหมดตลอดระยะเวลาเดือนที่ผมไม่อยู่ เอาแฟ้มทั้งหมดไปไว้ที่ห้องผมด้วย"" ค่ะท่าน เดี๋ยวดิฉันจะรีบจัดการค่ะ" หญิงสาววัยกลางคนสะดุ้งเล็กน้อยกับเสียงคมดุของท่านประธาน ถึงแม้จะโกนหนวดเครา ออกไปจนเกลี้ยงกราวเต็มไปด้วยความหล่อเหลา จนสาว ๆ เดินใจสั่นไม่เป็นท่า แต่ใคร ๆ ในบริษัทก็รู้ ว่าสำหรับเรื่องงานแล้ว เจ้านายหนุ่มสุดหล่อให้ความสำคัญมากแค่ไหน หากใครทำผิดพลาด หรือคิดคดโกงบริษัท เจ้านายหนุ่มคนนี้ก็ไม่คิดที่จะปล่อยเอาไว้แน่"เจ้านายครับ สายของเรา ทำงานไวกว่าที่คิด นี่ครับข้อมูลคุณแอมมี่ ดูเหมือนคุณแอมจะรู้จักกับคุณสตีฟ นักธุรกิจไฟแรงด้านการส่งออกคนหนึ่งของที่นี่ด้วยครับ" ซองสีน้ำตาลถูกยื่นมาด้านหน้าของราเชนทร์ ชายหนุ่มรับซองสีน้ำตาลหยิบรูปต่าง ๆ ออกมาดูด้วยความหงุดหงิดและรู้สึกขัดใจปนหึงหวง"บ้าชะมัด คิดจะหาพ่อ ให้ลูกของฉันหรือยังไง""เออ ว่าไงนะครับเจ้านาย"ทอมนึกว่าเจ้านายหนุ่มกำลังต่อว่าตนเองจึงกล่าวถาม"แกจะไม่ยุ่งสักเรื่องได้มั้ยทอม แกออกไปเลย ฉันขออยู่เงียบ ๆ""ครับเจ้านาย" ท

    Last Updated : 2025-04-17

Latest chapter

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 83 พี่จะเป็นเจ้าชายของเธอตลอดไป(จบ)

    “ฮ่า ฮ่า ฮ่า แหม... นายหัวนี่ตลกนะคะ” ป้าแม่บ้านหัวเราะทั้งน้ำตาเช่นเดียวกับคุณกรกนกด้านหน้าโรงพยาบาลสามแม่ลูกพึ่งลงจากรถโดยสารสีหน้าเศร้าสร้อยไร้ซึ่งความสุข ดวงตาของชนิ­ดาภากับนิคยังบวมเบ่งแดงก่ำ“หม่ามี้คุณย่าจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ” นิคเงยหน้าถามในขณะที่กำลังอยู่ในลิฟท์กับมารดา“แน่นอน พวกเราคือกำลังใจของท่าน ต่อไปเราจะไม่กลับไปที่เชียงรายอีก หม่ามี้ตัดสินใจแล้วที่จะขายที่นั่น เราจะอยู่ที่เกาะแก้วมายาเป็นเพื่อนและดูแลคุณย่าของหนู”“เย้ ดีจังเลยครับ ถ้าคุณย่ารู้ต้องดีใจมากแน่”รอยยิ้มดีใจของนิคที่เธอพึ่งได้เห็นเป็นครั้งแรก ตั้งแต่นิคได้รู้ข่าวของบิดา เขาเศร้าตลอด จนเธอนึกเสียใจที่ตนเองมีส่วนทำลายความสุขของลูกด้วย เธอเองก็เสียใจและเจ็บปวดไม่แพ้นิคกับคนอื่นก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูดังก่อนเปิดเข้ามา ชนิดาภากับนิ­คยืนนิ่งราวกับช็อค น้ำตาทั้งสองไหลพล่านจนตัวโยน ความฐิติในใจหญิงสาวหายหมดสิ้น ขอเพียงเขายังมีชีวิตอยู่“แด๊ดยังไม่ตาย หม่ามี้แด๊ดยังไม่ตาย ไชโย” นิควิ่งเข้ากอดบิดาแน่นเช่นเดียวกับราเชนทร์ ที่อ้าแขนรอรับ“แด แด กอด นันนี่ ด้วย”เสียงใสที่ยังพูดไม่ชัดเท่าไหร่นัก กับสองแขนท

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 82 ผีนายหัว

    “เอ่อ... คือ... เท่าที่ผมรู้ นายหัวประสบอุบัติเหตุขากลับจากเชียงรายจนรถไหม้ทั้งคัน เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว หลังจากมาพบคุณ”“หมายความว่า... ฮือ ฮือ เขา... เขา... ““ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ พอดีมีงานต้องไปจัดการต่อ หากเป็นไปได้รบกวนคุณแอมนำเอกสารของตัวเองและเด็กไปให้ผมด้วยนะครับ ผมจะได้ติดต่อทำเรื่องตามพินัยกรรมให้เสร็จ”“ขอบคุณค่ะที่คุณทนายอุตส่าห์เสียเวลามาที่นี่ตั้งไกล”“มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ เอ่อ... ไม่ทราบว่าคุณแอมทราบหรือเปล่าครับ ว่าคุณกรกนกตอนนี้ก็กำลังอยู่ที่โรงพยาบาล เพราะตรอมใจที่เสียคุณราเชนทร์ ตอนนี้กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”“พรุ่งนี้เราทั้งสามจะไปที่นั่นค่ะ ขอบคุณนะคะ พวกเราไม่เคยรู้มาก่อน อาจเป็นเพราะไม่มีใครรู้ว่าจะติดต่อพวกเราที่ไหน”ทนายความกลับไปแล้ว น้ำตาของเธอยังคงหลั่งไหลเช่นเดิม เป็นเพราะคำพูดของเธอ เขาถึงได้จากไปแบบนี้ชนิดาภานึกโทษตัวเอง ความเจ็บปวดในใจกับการสูญเสียจนนึกอยากตายตามเขาไป หากเธอไม่มีลูกให้ต้องดูแล เธอคงเลือกตามคนรักไปแล้ว เธอไม่คิดว่าเขาจะยกเงินในบัญชีมากมายให้กับเธอ นี่เขารักเธอจริงงั้นเหรอ เธอไม่น่าปฏิเสธเขาเลย “ฮือ ฮือ แอมม

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 81 พินัยกรรม

    “ปล่อยค่ะ ฉันมีคนรักแล้ว เกิดเขามาเห็นเข้าจะเข้าใจผิดได้นะคะ ฉันหมดรักคุณแล้ว ปล่อยเถอะค่ะ เราเป็นแค่พ่อและแม่ของนิคกับฮันนี่เท่านั้น”อ้อมแขนแกร่งหมดเรี่ยวแรงปล่อยเธอเป็นอิสระ ร่างสูงในตอนนี้เสมือนร่างไร้วิญญาณ มองดูเธออย่างรักหมดใจ น้ำตาที่หญิงสาวไม่เคยเห็นหลั่งลงมาอย่างไม่อาย “ขอบคุณที่เคยรักและจริงใจกับพี่เสมอมา พี่ไม่ดีเอง พี่มันเลว ไม่สมควรจะได้ความรักตอบจากแอมมี่หรอก ตอนนี้พี่รู้ตัวเองแล้ว ว่าพี่มันเลว ต่อให้แก้ไขตัวเองให้ดีในตอนนี้คงไม่มีความหมายสำหรับแอมมี่แล้ว ขอให้ผู้ชายคนนั้นรักแอมมี่ให้มาก ๆ และเอ็นดูลูกของเราเสมือนลูกแท้ ๆ ลาก่อน”รถยนต์วิ่งออกไปนานแล้ว แต่ชนิดาภายังคงยืนนิ่งทั้งน้ำตาอยู่ตรงนั้น ทุกคำพูดของชายหนุ่มเจ้าของหัวใจเธอยังดังก้องในหัวเหมือนคำสั่งลาไม่มีผิด จนใจดวงเล็กรู้สึกเป็นห่วงและสังหรณ์แปลก ๆ ตลอดทั้งคืนเธอนอนแทบไม่หลับ อีกทั้งยังฝันร้ายให้ต้องหวาดผวาหนึ่งเดือนต่อมาเกาะแก้วมายาเต็มไปด้วยความเศร้าเมื่อคุณกรกนกตรอมใจล้มป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล ตั้งแต่ราเชนทร์ขับรถกลับจากเชียงรายในครั้งนั้นประสบอุบัติเหตุรถยนต์ไหม้เกรียมทั้งคัน ตำรวจสันนิฐานว่าเขาตายในกองเพลิ

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 80 ตามเมีย

    “เราไม่มีสิทธิ์จะไปห้ามหนูแอมมี่ได้รู้มั้ย เขาหย่ากับเราตั้งนานแล้ว ตอนนี้มีแค่สถานะพ่อและแม่ของนิคกับฮันนี่เท่านั้น แค่หนูแอมมี่ไม่กีดกันการพบเจอกับลูกแกก็ดีเท่าไหร่แล้ว”คำตอบมารดาทำให้ชายหนุ่มใจห่อเหี่ยวแทบหมดแรงกายแรงใจที่จะสู้ต่อ ขากำยำทั้งสองรู้สึกเหมือนแผ่นดินตรงหน้ากำลังจะทรุดตัวลงหายไป“แต่เธอเป็นเมียผม ถึงจะเป็นเมียที่หย่าไปแล้ว แต่ผมเชื่อว่าที่ผ่านมาเธอมีผมคนเดียวแน่ ผมจะไปตามทุกคนกลับมา ผมจะแต่งงานกับแอมมี่ใหม่ ขอตัวนะครับแม่”ราเชนทร์รีบเดินขึ้นไปบนห้องอาบน้ำแต่งตัวใหม่ เก็บเสื้อผ้าเข้ากระเป๋าใบเล็ก“เฮ่อ... แม่ขออวยพรให้แกสมหวังนะราเชนทร์”จ. เชียงราย ราเชนทร์เคยมาที่นี่ครั้งหนึ่ง เมื่อหลายปีก่อนตอนที่พัสกรกับแพรลตาจัดงานแต่งงานกัน ชายหนุ่มขับรถมาเพียงคนเดียวด้วยความรีบร้อน แม้ร่างกายยังไม่ได้พักผ่อนเลยสักนิดก็ตาม“อุ้ย พี่ราเชนทร์นั่นเอง แพรนึกว่าใครที่ไหนซะอีกค่ะ เชิญเข้าบ้านก่อนสิคะ”แพรลตายิ้มกว้างเมื่อเห็นหน้าแขกในยามวิกาลใกล้สามทุ่ม“ขอโทษทีนะ ที่พี่มารบกวนในตอนนี้”“รบกวนอะไรกันคะ แพรชวนพี่มาเที่ยวที่นี่ตั้งหลายครั้ง แต่พี่ก็ไม่ยอมมาเลย”“เออ... น้องแพรค

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 79 เมียไม่ยอม

    “พี่จะนอนด้วย”“ไม่ค่ะ ออกไปสิคะ”ราเชนทร์ไม่ฟังเดินเลี่ยงร่างบางในชุดนอนน่ารักเหมือนเด็กสาววัยรุ่นลายคิดตี้สีชมพูยาวเหนือหัวเข่า โชว์เรียวขาขาวนวลเนียวสวยจนเขาแอบลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกระหายหิว อยู่ใกล้กันแต่ไม่อาจจับเธอมากลืนกินได้ ทรมานเขาโดยแท้“แด แด มาแย้ว”มือเล็กกลมป้อมยกชูให้บิดาอุ้มปากเล็กยิ้มกว้างทั้งน้ำตาอาบแก้ม เมื่อเห็นพ่อแม่เดินมาหาตน“มาครับเด็กดี แด๊ดดี้มาแล้ว ขอนอนด้วยคนนะครับ”“นอน นอน นี่ แด้ เหม็น”หนูน้อยย่นจมูกโด่งเรียวเล็ก เมื่อได้กลิ่นเหล้าโชยมาแตะปลายจมูก ราเชนทร์กำลังจะก้มลงหอมแก้มลูกสาวโดยลืมไปว่าเขาพรมเหล้าตามเสื้อผ้าและดื่มมาเล็กน้อยตามแผนการที่หารแนะนำ เพื่อแกล้งเมาเข้าหาเมีย แต่ตอนนี้แผนเสียหมดแล้ว“ขอโทษที แด๊ดไปอาบน้ำก่อน”ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำสักพัก ก่อนออกมาในชุดเสื้อคุมเรียบร้อย ชายหนุ่มมองภาพบนเตียงอึ้งปนอิจฉาลูกสาวตัวน้อย ที่มือเล็กอวบกำลังล้วงจับแตะต้องดอกบัวตูมของมารดาเล่น“แบ่งแด๊ดเล่นด้วยได้หรือเปล่าฮันนี่”ปากกล่าวกับบุตรสาว แต่ดวงตาเร่าร้อนมองสบตาเธอ จนหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวเขินอาย ชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เขากล้

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 78 ตกสวรรค์

    เกาะแก้วมายาตลอดทั้งอาทิตย์ที่มาอยู่ที่นี่ ชนิดาภาไม่ยอมคุยและคอยหลบหน้านายหัวราเชนทร์เสมอ ส่วนนิคกับมีความสุขกับเพื่อนเก่าบนเกาะ จนลืมความโกรธเคืองที่มีต่อบิดาและคุณย่าหมดแล้ว เขาชอบที่นี่และอยากอยู่ที่นี่ ยิ่งตอนนี้บิดากับคุณย่าเอาใจเขาทุกอย่าง จนความบาดหมางแทบไม่เหลือตามประสาเด็กโกรธง่ายลืมง่าย“นิคมานี่สิลูก” เสียงอ่อนโยนของคุณย่าเรียกขาน“มีอะไรหรือครับคุณย่า โอ้โห เรื่องเพชรเยอะจังเลยครับ”“หลานชอบชุดไหน ย่าจะยกให้ เอาเก็บไว้วันข้างหน้าเวลาหลานไปสู่ขอสาวไงลูก”“เออ... จะดีหรือครับ ตอนนี้พึ่งแปดขวบเองนะครับ อีกนานกว่าผมจะโต”“ดีสิจ๊ะ ถือว่ารับขวัญหลานชายคนโต ส่วนหลานฮันนี่ต้องชุดนี้ หลานว่าสวยมั้ย”“สวยมากครับ งั้นผมเอาก็ได้ครับ ตอนนี้ผมยังเก็บไม่เป็นให้หม่ามี้เก็บให้ได้หรือเปล่าครับคุณย่า”“ได้สิจ๊ะ ชุดใหญ่นี้ย่าจะให้หม่ามี้ของหลาน จะได้มีไว้สวมใส่ออกงานกับพ่อหนู”“คุณย่าไม่เกลียดหม่ามี้แล้วเหรอครับ” คุณกรกนกชะงักอึ้งเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างกับคำถาม“ตอนนั้นย่าผิดไปแล้วลูก ตอนนี้ย่าปรับปรุงตัวเองแล้ว ย่าน่ะรักแม่หนูเหมือนลูกสาวคนหนึ่งแล้วล่ะ ดีมั้ย”“ดีจังเลยครับที่คุณย่ารักหม่

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 77 เมียผมกลับมาแล้ว

    “คุณพี่คะ หนูแอมกับหลานกลับมาแล้วนะคะ คุณพี่มีหลานเป็นทายาทรุ่นต่อไปจากราเชนทร์แล้วนะคะ ลูกเราจะไม่อยู่โดดเดี่ยวในยามแก่ชราแล้วนะคะ นี่คือหลานสาวของเราเธอน่ารักมาก” เธอกล่าวกับสามีด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตาชนิดาภามองภาพนั้นน้ำตาซึม ไม่คิดว่าผ่านไปหลายปี คุณกรกนกจะเปลี่ยนไปมากเช่นเดียวกับนายหัว“แด๊ดครับ เมียผมกลับมาแล้วครับ” ราเชนทร์ตั้งใจพูดให้ร่างเล็กที่นั่งด้านข้างได้ยิน“นี่คุณ ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะ”“ก็เป็นความจริงนี่”“หนูแอมบอกคุณลุงสิลูก ว่าหนูจะกลับมาอยู่ที่เกาะแก้วมายา รู้มั้ยลุงเจสันของหนูรักหนูมากแค่ไหน ป้าเองขอโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมา ราเชนทร์รักหนูมากนะ อาจรู้ตัวช้าไปหน่อย แต่ป้าหวังว่าหนูจะให้อภัยป้าและราเชนทร์ อย่าไปไหนอีกเลยนะหนูแอมมี่”ดวงหน้าวิงวอนขอความเห็นใจจากมารดาชายหนุ่มกล่าวทั้งน้ำตาซึม ทำให้หญิงสาวไม่อาจแข็งใจตอบปฏิเสธได้“เอ่อ คือ หนู คงไม่สะดวกกลับมาอยู่ที่เกาะหรอกค่ะ เพราะหนูซื้อบ้านให้ตัวเองแล้ว”“นี่หนูจะปฏิเสธคำสั่งก่อนเสียคุณลุงงั้นเหรอ หากยังมีชีวิตอยู่เจสันคงเสียใจแย่ ฮือ ฮือ คุณพี่คะ คุณพี่ได้ยินมั้ยคะว่าหนูแอมมี่ขัดคำสั่งของคุณพี่ จะพาหลานหนีไปอีกแล้ว ฮือ

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่76 ลูกเมียผมเอง

    “ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ ไอ้หาญแกมารับแขกแทนฉันที”“ได้ครับนายหัว อุ้ย คุณแอม คุณแอมจริงด้วย สวัสดีครับคุณแอม คุณแอมไปอยู่ที่ไหนมาครับ รู้มั้ยครับนายหัวตามหาคุณแอมมาโดยตลอด คุณท่านทั้งสองก็รอคุณแอมเสมอ” ชนิดาภาทำหน้าไม่ถูกกับสิ่งที่ได้ยิน“มาสิ พี่จะพาเข้าไปกราบคุณพ่อ” มือหนายื่นโอบเอวบางบังคับออกเดิน“ปล่อยมือคุณออกเถอะค่ะ ฉันเดินไม่สะดวก”“ใช่ครับ นายหัวควรปล่อยมือจากเอวหม่ามี้ได้แล้ว”นิคที่วิ่งตามมาทันกล่าวท้วงติง แต่นิคต้องตกใจนอกจากนายหัวไม่ปล่อย ยังเอื้อมมือหนามาจับกุมมือเล็กของเขาจูงเดินไปด้วยกัน ความอุ่นที่มือทำให้ฐิติในใจนิ­คแทบเลือนหายผู้คนในงานต่างหันมามองภาพตรงหน้า ภาพทั้งสี่บ่งบอกถึงความเป็นครอบครัว หนูน้อยยิ้มสวยราวกับนางแบบโพสท่าไร้เดียงสาอย่างน่าเอ็นดู ทำให้บรรยากาศเศร้าหมองของงานศพเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เสียงซุบซิบอยากรู้เริ่มดังไปทั่วงาน ไม่เว้นแม้แต่นักข่าวแชะ แชะ แชะแสงเฟลซทำให้ชนิดาภายกมือป้องตาหนูน้อยด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าจะมีกองทัพนักข่าวในงานนี้ด้วย ถึงแม้ตระกูลของนายหัวจะมีชื่อเสียงโด่งดังติดอันดับในต่างประเทศ“ใครคะนายหัว ช่วยตอบคำถามหน่อยค่ะ”“ภรรยากับลูกผมเองครับ

  • โซ่รักภรรยาชิงชัง   บทที่ 75 ขอบคุณที่กลับมา

    วันนี้เป็นงานศพวันสุดท้ายก่อนที่จะเผาในตอนบ่ายสามโมงเย็น คุณเจสันเมื่อก่อนนับถือคริตส์ แต่เมื่อได้แต่งงานกับภรรยาชาวไทย เขาที่ชื่นชอบความเป็นไทยก็เปลี่ยนมานับถือพุทธอย่างถาวรแพรลตากับพัสกรอยู่ช่วยงานศพได้สามวันแล้ว พวกเขาตั้งใจว่าหลังเผาศพเรียบร้อยก็จะกลับเชียงราย เหล่าคนงานทั่วเกาะและในบริษัททุกสาขาล้วนส่งตัวแทนมาช่วยงานอย่างเต็มใจราเชนทร์ที่คอยทำหน้าที่รับแขกทั้งในและนอกสีหน้าเศร้าหมองแทบไร้รอยยิ้มดวงตาคมเหลือบมองรอบงานเสมอด้วยความหวัง ว่าจะเห็นชนิดาภากับลูกบ้าง แต่ความหวังเหล่านั้นคงไม่มีแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเผา โชคดีที่สองหนุ่มน้อยมายืนเป็นเพื่อนคอยชวนคุยสร้างบรรยากาศให้ไม่เศร้าเกินไป“หม่ามี้ฮะ นั่นน้องกายกับน้องสิงห์นี่นา พวกเขารู้จักคุณปู่ด้วยเหรอครับ”นิคทำหน้าสงสัยถามมารดาอย่างตัดสินใจว่าจะเข้าไปเลยดีมั้ย อีกใจก็กลัวจะถูกคุณกรกนกกับนายหัวราเชนทร์ขับไล่ออกมา เขาและแม่กับน้องเหมารถโดยสารจากสนามบินมาที่นี่ และอยู่ในรถมาสักพักแล้วอย่างตัดสินใจไม่ได้“นี่ค่าโดยสารค่ะ ไม่ต้องทอนนะคะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”ทั้งสามลงจากท้ายรถโดยสารมุ่งหน้ามาที่น้องกายกับน้องสิงห์ ที่คอยทำหน้าที่รั

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status