LOGINShare
บทที่ 852
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 853
เย่ซิวเพลิดเพลินกับการปรนนิบัติของสองพี่น้องอย่างเต็มที่บางทีอาจเป็นเพราะสถานะของหนานกงเสวี่ยในตอนนี้ที่เปลี่ยนไปแล้ว เลยทำให้เย่ซิวรู้สึกแปลกใหม่ในใจบนโลกนี้ นอกจากเขาที่สามารถสั่งให้ราชินีมาปรนนิบัติรับใช้ได้ ยังมีใครอีกที่ได้รับสิทธิพิเศษแบบนี้หากเป็นคนที่ชอบโอ้อวด ป่านนี้คงจะโพนทะนาเรื่องนี้ไปทั่วแล้วในระหว่างกระบวนการนี้ สองพี่น้องก็ก้าวเข้าสู่ช่วงสร้างพื้นฐานได้สำเร็จราบรื่นพวกเธอนั่งขัดสมาธิบนเตียง มีพลังมหาศาลแผ่กระจายออกมารอบตัวกำลังภายในเกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ กลายเป็นพลังวิญญาณระดับสูงซึ่งเข้ามาหล่อเลี้ยงร่างกาย ใช้เวลาหนึ่งชั่วยามกว่า พวกเธอถึงทำให้พลังของตนเองเสถียรขึ้นจากนั้นเย่ซิวก็เริ่มเปิดฉากรุกสองพี่น้องรอบใหม่จุดประสงค์หลักยังคงเป็นการทำให้ภาพลักษณ์ของเขาฝังลึกแน่นในใจของพวกเธอดังที่คำโบราณว่าไว้ การจะพิชิตผู้หญิงคนหนึ่ง ถ้าไม่พิชิตหัวใจของเธอ ก็ต้องพิชิต...ของเธอเย่ซิวไม่มีเวลามากพอที่จะมาพิชิตหัวใจพวกเธอ ดังนั้นเขาจึงเลือกวิธีหลังซึ่งผลลัพธ์ก็ชัดเจนมากสายตาที่สองพี่น้องมองเย่ซิวเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ความคิด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 854
หวังลี่ถอยหลังไปหลายก้าวอย่างหยุดไม่อยู่ "จะเป็นไปได้ยังไง! พวกคุณกำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหมคะ? บนโลกนี้จะมีผู้ชายคนไหนที่คู่ควรกับพวกคุณ?"ในสายตาของเธอ หนานกงเสวี่ยและหนานกงอวี่เปรียบเสมือนเทพเซียนบนสวรรค์ แล้วคนธรรมดาทั่วไปจะมีสิทธิ์คู่ควรกับพวกเธอได้อย่างไร?นานกงเสวี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่พอใจต่อปฏิกิริยาของหวังลี่ "ยังยืนอึ้งอะไรอยู่อีก? รีบมาคารวะคุณเย่เดี๋ยวนี้!"“ฉันไม่เชื่อว่าไอ้หน้าละอ่อนคนนี้จะได้รับความโปรดปรานจากอาจารย์และอาจารย์อา เขาไม่คู่ควร!” หวังลี่ตะโกนออกมาเสียงดังลั่นพลังปราณสั่นสะเทือน ร่างของเธอก็พุ่งเข้าหาเย่ซิวดั่งเสือดาว ดวงตาของเธอฉายแววอาฆาต “ไอ้หน้าอ่อน ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่านายใช้เล่ห์กลอะไรถึงหลอกพวกเธอได้!”สองพี่น้องหนานกงทั้งตกใจและโกรธจัด พวกเธอไม่คาดคิดเลยว่าหวังลี่จะไร้เหตุผลถึงเพียงนี้แต่ยังไม่ทันที่พวกเธอจะลงมือ เย่ซิวก็ชิงลงมือก่อนแล้วเพียงเห็นเขาค่อย ๆ ยกมือขวาขึ้นอย่างช้า ๆ พลังที่มองไม่เห็นก็กระทบเข้ากับร่างของหวังลี่ร่างของเธอที่พุ่งเข้ามาจู่ ๆ ก็หยุดค้างกลางอากาศ เวลาราวกับหยุดนิ่งในชั่วพริบตาทั้งสามคนในสถานที่นั้นล้วนแสดงสีหน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 855
“ให้ประเทศปิงจือทำการค้าขายอย่างใกล้ชิดกับสำนักโอสถพัฒนาโครงการท่องเที่ยวระหว่างทั้งสองฝ่าย และยกเว้นค่าธรรมเนียมการเข้าประเทศจากนั้นให้ทั้งสองฝ่ายร่วมกันลงทุนสร้างทางด่วนที่ชายแดนของสองประเทศในอนาคตให้พัฒนาเส้นทางรถไฟเพิ่มเติม เนื่องจากฝ่ายสำนักโอสถมีผู้หญิงอยู่เป็นจำนวนมาก จึงสามารถส่งเสริมการแต่งงานข้ามประเทศระหว่างคนของทั้งสองฝ่ายได้”หวังลี่มีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เธอนึกถึงผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นจากแผนการนี้อีกไม่นาน ประชาชนของทั้งสองฝ่ายก็จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกันจนแยกไม่ออก และเมื่อถึงตอนนั้นประเทศปิงจือทั้งหมดก็จะตกมาอยู่ในมือของเย่ซิวเธออดไม่ได้ เงยหน้าขึ้นมองหนานกงเสวี่ยและหนานกงอวี่สองพี่น้องดูเหมือนจะคาดการณ์เอาไว้แล้ว สีหน้าของพวกเธอจึงไม่ได้แสดงถึงความแปลกใจใด ๆพวกเธอคิดตกแล้วแทนที่จะยึดติดกับการปกป้องประเทศปิงจือที่เป็นเพียงประเทศเล็ก ๆ ไม่สู้ร่วมมือกับเย่ซิวเพื่อทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าในอนาคต อาจจะสามารถขยายอาณาเขตของประเทศให้ใหญ่ขึ้นหลายเท่าตัว หรือแม้กระทั่งสิบเท่าตัวเย่ซิวตบต้นขาของหนานกงเสวี่ยเบา ๆ พร้อมกับพูดว่า “พวกคุณไปทำงานเถอะ แล้วรีบเสนอแผนงานมาให
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 856
......ทางตอนใต้ของสำนักโอสถมีประเทศเล็ก ๆ แห่งหนึ่งชื่อว่ากวาจีแม้จะเรียกว่าประเทศ แต่ความจริงแล้วมันก็เป็นการยกยอเกินไปพื้นที่ทั้งหมดของที่นี่มีเพียงประมาณสามพันตารางเมตร ซึ่งเทียบได้กับอำเภอขนาดใหญ่อำเภอหนึ่งของประเทศหลงเถิงประชากรรวมทั้งหมดมีเพียงหกแสนกว่าคน และค่าจีดีพีต่อหัวก็ต่ำมาก ราว ๆ สี่พันห้าร้อยบาทเท่านั้นผู้คนที่นี่อาศัยอยู่เป็นเผ่าต่าง ๆนี่คือสถานที่เล็ก ๆ ที่แม้แต่บนแผนที่โลกก็ยังไม่มีการระบุไว้ผู้ปกครองที่ควบคุมพวกเขาเรียกว่าหัวหน้าเผ่าหัวหน้าเผ่าคนปัจจุบันเพิ่งขึ้นดำรงตำแหน่งได้เพียงสองปี และกำลังต้องการทำการปฏิรูปครั้งใหญ่เพื่อพิสูจน์ความสามารถของตนแต่อุปสรรคใหญ่ที่ต้องเผชิญ คือไม่มีเงินต่อให้มีความทะเยอทะยานแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีเงิน ทุกอย่างก็เป็นไปไม่ได้และสำหรับสถานที่เล็ก ๆ แบบนี้ที่ไม่มีทั้งทรัพยากรแร่ธาตุหรือน้ำมัน จะไปขอยืมเงินจากใครก็คงไม่มีใครยอมให้ยืมประเทศที่ยากจนขนาดนี้ ใครจะอยากเสี่ยงลงทุนด้วยดังนั้นหัวหน้าเผ่าจึงมุ่งเป้าหมายไปที่สำนักโอสถในขณะนี้ เขากำลังเรียกประชุมเหล่าผู้นำระดับสูงของเผ่าทั้งหมดเพื่อหารือ“ตอนนี้พวกเราต้องการพ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 857
"ผมไปเจอเหมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในเผ่านั้นครับ"สีหน้าของเย่ซิวเปลี่ยนไปเล็กน้อย "นายพบมันได้ยังไง?"ชนเผ่านั้นเขารู้จักดี เป็นสถานที่ที่ยากจนมาก จนยิ่งกว่าสถานการณ์ของสำนักโอสถในอดีตเสียอีกอย่าว่าแต่เหมืองเลย แม้แต่ตาน้ำพุยังมีแค่ไม่กี่แห่งกระทิงคลั่งตอบว่า "ตอนผมไล่ตามหัวหน้าเผ่าของพวกเขาใช้ระเบิดไปสองลูก พอดีจุดที่ระเบิดเป็นพื้นที่ซึ่งดินค่อนข้างร่วนจากนั้นบริเวณนั้นก็ถล่มลงไป พอผมเข้าไปดูก็พบว่ามันเป็นเหมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง"เย่ซิวรู้สึกเหลือเชื่อ โชคดีขนาดนี้เชียวเหรอ?เขาจึงถามต่อว่า "เหมืองนั้นเป็นยังไงบ้าง?""ข้างในมีแร่ที่เหมือนทองคำอยู่ แต่มีจุดสีดำปะปน ไม่แน่ใจว่าเป็นแร่ชนิดไหน""มีจุดสีดำปะปนอย่างนั้นเหรอ?!" เย่ซิวดีใจมาก "นายแน่ใจนะว่าไม่ได้มองผิด?""แน่ใจครับ ผมเห็นมันแบบนั้นจริง ๆ""ดีมาก! นายเฝ้าที่นั่นไว้ อย่าไปไหนเด็ดขาด ฉันจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้!"หลังจากวางสาย เย่ซิวก็ไม่เสียเวลาแม้แต่น้อยถ้าสิ่งที่กระทิงคลั่งบรรยายมาให้ฟังเป็นเรื่องจริง เหมืองเล็ก ๆ ที่พบนั่น มีความเป็นไปได้เกือบแปดสิบถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่จะเป็นแร่ทองคำดำแร่ชนิดนี้ล้ำค่าอย่างมาก แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 858
แต่นี่ก็ถือว่าเป็นโชคที่คาดไม่ถึง การส่งกระทิงคลั่งออกมานับว่าไม่ได้เสียเปล่าเย่ซิวบอกตำแหน่งของเหมืองถ่านหินให้กระทิงคลั่ง จากนั้นก็ให้หวังซวงและเฉินหลานจัดการส่งคนเข้ายึดพื้นที่นี้ส่วนพวกชาวบ้านของชนเผ่าเหล่านี้ จะถูกผนวกรวมเข้ากับสำนักโอสถและค่อย ๆ ทำการอบรมสอนพวกเขาในภายหลังจากนั้นเย่ซิวก็รีบรุดกลับไปยังห้องลับเพื่อเตรียมสร้างร่างแยกทองคำ......ใต้ผืนทะเลทรายแห่งหนึ่งในประเทศจ้านฉงตี้ มีห้องทดลองชีวภาพขนาดใหญ่อยู่สถานที่แห่งนี้ถูกป้องกันอย่างแน่นหนา แม้จะเป็นกองทัพหนึ่งแสนคนก็ยากที่จะโจมตีเข้ามาภายในเวลาไม่กี่วัน“โฮก โฮก โฮก!”เสียงคำรามอันน่าหวาดกลัวดังก้องจากส่วนที่ลึกที่สุดของห้องทดลอง เสียงนั้นดังเหมือนกับฟ้าผ่าที่ชวนให้แสบแก้วหูเห็นเพียงชายร่างใหญ่คนหนึ่งสูงราวสองเมตรกำลังแหงนหน้าคำรามอย่างบ้าคลั่ง เส้นเลือดที่ผิวหนังปูดโปนขึ้นราวกับงูยักษ์ที่ขยับไปมา ดูน่ากลัวอย่างยิ่งทั่วร่างของเขาปกคลุมไปด้วยขนสีดำที่งอกยาวออกมาและร่างกายก็ค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น เขี้ยวยาวโผล่ออกมา เขากลายร่างเป็นหมีดำยักษ์ที่สูงหกถึงเจ็ดเมตรพื้นเหล็กใต้เท้าของเขา วินาทีนี้แตกร้าวกระจัดกระ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 859
นักวิทยาศาสตร์อีกคนหนึ่งตอบว่า “ความคืบหน้าก็น่าจะพอ ๆ กัน แต่ดูเหมือนน้องสาวคนสวยของคุณจะไม่ชอบให้มีนักวิทยาศาสตร์ชายคอยมองตอนเธอเปลี่ยนร่าง ดังนั้นพวกเราก็ไม่รู้รายละเอียดเหมือนกันแต่ดูจากเวลาแล้ว อีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็น่าจะรู้ผลแล้วล่ะ”ในห้องทดลองข้าง ๆ กำลังมีเหตุการณ์คล้าย ๆ กันเกิดขึ้น เพียงแต่ครั้งนี้เป้าหมายของการทดลองเป็นผู้หญิงเธอเป็นผู้หญิงที่สูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร รูปร่างสูงโปร่งเป็นอย่างมาก ส่วนที่ควรจะโค้งก็โค้งเว้าได้อย่างสมบูรณ์แบบมีผมยาวลอนใหญ่สีทองเป็นประกายและที่สะดุดตาที่สุดคือผิวของเธอขาวเนียนจนดูเหมือนมีแสงเปล่งประกายออกมาได้ใบหน้าของเธอสวยงามชนิดที่หาได้ยากยิ่ง พอเห็นเธอแล้วก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำว่า ‘งามล่มเมือง’ สามคำนี้มีนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วฉีดยีนเข้าไปในแขนทั้งสองข้างของเธอ จากนั้นก็รีบถอยออกไปไม่นานนัก ร่างกายของเธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลง ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วเธอแตกต่างจากพี่ชาย ร่างของเธอหลังจากการแปลงร่างมีรูปร่างที่เพรียวยาวกว่า และขนที่งอกขึ้นมาก็เป็นสีเงิน ทำให้ดูสูงส่งยิ่งขึ้นนักวิทยาศาสตร์จำนวนมากที่อยู่นอกห้อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 860
"เป็นไปได้มากว่าเขาอาจจะซ่อนตัวอยู่ที่นั่นด้วย เราแอบไปตรวจสอบดูหน่อยดีกว่าถ้าเย่ซิวซ่อนตัวอยู่ที่นั่นจริง เราก็ฆ่าเขาเสียเลย ผู้ชายคนนั้นมีความลับอยู่มากมายเกิน ฉันสนใจเขามาก"พูทเบ้ปากแล้วพูดว่า "ก็ได้ ถ้าน้องสาวสุดที่รักของฉันพูดอย่างนั้น งั้นเราก็ไปกันเดี๋ยวนี้เลย"......ในห้องลับ เย่ซิวจัดเตรียมวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับการสร้างร่างแยกทองคำทั้งหมดวางไว้ตรงหน้าข้าง ๆ กันมีเตาหลอมยาตั้งอยู่เขาเริ่มด้วยการใช้พลังกระตุ้นเตาหลอม หลอมละลายวัตถุดิบแต่ละอย่างและทำให้พวกมันบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นขั้นตอนการรวมวัตถุดิบเหล่านี้เข้าด้วยกันค่อนข้างยากเพราะคุณสมบัติของวัตถุดิบแต่ละชนิดแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เขาต้องกระตุ้นเปลวไฟของเตาหลอมอย่างต่อเนื่อง ใช้อุณหภูมิสูงบังคับให้วัตถุดิบหลอมรวมเข้าด้วยกันขั้นตอนที่สองคือการใช้พลังจิตหล่อวัตถุดิบเหล่านี้ให้เป็นรูปร่างเหมือนตัวเขาเองทุกประการเขาใช้เวลาถึงสองวันเต็มจึงสำเร็จรูปปั้นที่มีรูปร่างและหน้าตาเหมือนเย่ซิวทุกกระเบียดนิ้วปรากฏขึ้นตรงหน้าเย่ซิวนวดหัวด้วยความอ่อนล้า การใช้พลังจิตสร้างรูปร่างตลอดสองวันทำให้พลังจิตของเขาหมดเกลี้ยงเขาไม่
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1165
เย่ซิวรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันทีพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเสี่ยวไป๋ลอยอยู่กลางอากาศพลังวิญญาณในห้องถูกดูดเข้าไปหามันอย่างบ้าคลั่งไม่กี่วินาทีก็สูบพลังวิญญาณจนหมดทั้งห้องจากนั้นร่างของมันก็ถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมขนาดใหญ่ แล้วค่อย ๆ ลอยลงสู่พื้นอย่างช้า ๆเย่ซิวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เสี่ยวไป๋กำลังจะวิวัฒนาการอีกแล้วรอบที่แล้วเหมือนจะพัฒนาขึ้นไม่มากเท่าไหร่แต่สัญชาตญาณของเย่ซิวบอกว่ารอบนี้น่าจะเติบโตแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียวเขารีบเอาน้ำพุวิญญาณที่เหลืออยู่เทราดลงไปบนรังไหมทันที ซึ่งมันก็ถูกดูดซึมหายไปอย่างรวดเร็วนี่อาจช่วยเร่งขั้นตอนวิวัฒนาการให้เร็วขึ้นได้เย่ซิวเดินไปอุ้มเจ้าเสี่ยวอวี่ที่อยู่ไม่ไกลขึ้นมาเจ้าตัวนี้ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากแต่ท้องของมันนี่เหมือนหลุมดำชัด ๆเย่ซิวเลยจัดเต็มอีกครั้ง เขากลั่นโอสถวิญญาณหยกมาอีกหมื่นเม็ดให้มันไว้กินเล่นทั้งสำนักอวิ้นหลิงคงไม่มีใครกล้าทำอะไรฟุ่มเฟือยอย่างเขาอีกแล้วล่ะในช่วงครึ่งเดือนหลังจากนั้น เย่ซิวก็หมกตัวอยู่แต่กับการกลั่นโอสถและฝึกฝนวิชาต่าง ๆข้างนอกเองก็เริ่มมีข่าวแพร่กระจายไปว่าเย่ซิวสามารถกลั่นโอสถวิญญาณหยกได้ควา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1164
จากท่าทีและสีหน้าของทุกคน เย่ซิวก็พอเดาออกว่าโอสถนี่น่าจะหาได้ยากมากในตลาดไม่งั้นพวกเขาคงไม่แห่กันมาขอซื้อแบบนี้แน่เขาทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย “ผมก็อยากช่วยนะครับ แต่โอสถตัวนี้ตอนปรุงมันใช้พลังจิตเยอะมากวันหนึ่งผมปรุงได้ไม่กี่รอบเอง แถมวัตถุดิบก็หายากด้วย”ความหมายแฝงก็คือพวกคุณต้องเพิ่มเงินและเตรียมของมาเองซึ่งทุกคนก็ไม่ใช่คนโง่และเข้าใจเจตนาของเขาทันที ก่อนจะรีบเสนอว่า“ถ้างั้นแบบนี้ดีไหม โอสถวิญญาณหยกหนึ่งเม็ด ฉันให้หนึ่งพันหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณ ส่วนวัตถุดิบเราจัดการเอง แบบนี้ตกลงไหม”เย่ซิวคำนวณในหัวอย่างไวต้นทุนของโอสถวิญญาณหยกต่อเม็ดอยู่ที่ราว ๆ หนึ่งพันศิลาวิญญาณถึงจะรวมค่าแรงและพลังวิญญาณที่ใช้ก็ถือว่าต้นทุนต่ำมาก อย่างมากก็แค่เสียเวลาเฉย ๆเขาสามารถกลั่นได้เป็นหมื่นเม็ดในคราวเดียวถ้าขายให้คนพวกนี้หมื่นเม็ดก็เท่ากับว่าจะได้เงินถึงสิบกว่าล้านศิลาวิญญาณเลยทีเดียวกำไรขนาดนี้ก็แทบจะเรียกได้ว่ากินขาดแต่เย่ซิวก็ยังไม่ตอบตกลงทันที และทำท่าลังเลอยู่รั่วอวิ๋นที่ยืนข้าง ๆ ตบไหล่เขาเสียงดัง “ยังจะลังเลอะไรอีกล่ะ?นี่มันโอกาสทองเลยนะ ได้ทั้งเงินได้ทั้งฝึกฝีมือ”เย่ซิวถ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1163
แล้วทุกคนก็เห็นจ่าฝูงเดินตรงไปหาเย่ซิว จากนั้นมันก็แลบลิ้นออกมาเลียหน้าของเขาเบา ๆ ด้วยแววตาประจบเอาใจสุด ๆทุกคนตกตะลึง “???”รั่วอวิ๋นถึงกับยืนนิ่งตัวแข็งเป็นหิน ตาถลน ปากอ้าค้างจากนั้นเธอก็ชี้ไปที่เย่ซิวอย่างโกรธจัด “นายยังจะกล้าบอกว่าไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอ แล้วนี่มันอะไรกัน?!”แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ สิงโตหยกขาวอีกเจ็ดตัวก็วิ่งตามกันมาล้อมเย่ซิวไว้รอบด้าน แถมยังมองรั่วอวิ๋นด้วยสายตาแข็งกร้าวอย่างเต็มไปด้วยท่าทีคุกคามรั่วอวิ๋นเผลอก้าวถอยหลังไปด้วยสีหน้าซีดเผือดความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนใครสักคนมายึดบ้านไปคนอื่น ๆ เองก็จ้องมองเย่ซิวด้วยสายตาในแบบที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองภาพที่อยู่ตรงหน้ามันเหนือจริงเกินไปเย่ซิวทำหน้าใสซื่อ “ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”รั่วอวิ๋นโกรธจนตัวสั่นสัตว์ที่เธอเลี้ยงมากับมือหลายปีดันพร้อมใจกันหักหลังเธอแบบนี้ ใครจะทนได้มันไม่ใช่แค่เรื่องทรัพยากร แต่ยังรวมถึงความรู้สึกที่ทุ่มเทไปทั้งหมดด้วย!“นายบอกว่าไม่ได้ทำอะไร แล้วทำไมพวกมันถึงพร้อมใจกันหักหลังฉัน อธิบายมาเดี๋ยวนี้!” รั่วอวิ๋นกัดฟันพูด สายตาที่มองเย่ซิวเต็มไปด้วยความคาดโทษถ้าเจ้าเด็กนี่ไม่ให
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1162
ในใจรั่วอวิ๋นกำลังปลื้มเป็นที่สุดแต่ต่อหน้าคนอื่นเธอยังคงวางมาดสงบนิ่ง และพยักหน้าเบา ๆ แบบถ่อมตัวสุด ๆ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ แค่สัตว์วิญญาณไม่กี่ตัว เอาไว้เฝ้าประตูเฉย ๆ”คำพูดโอ้อวดแบบถ่อมตัวเช่นนี้ทำเอาคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับกระตุกมุมปากกันเป็นแถบเธอคิดว่านี่คือผักกาดขาวหรือไงนี่มันสัตว์วิญญาณระดับจินตานตั้งแปดตัวเชียวนะถึงสายเลือดของพวกสิงโตหยกขาวจะไม่ใช่ระดับสูงสุด แต่ก็ไม่ใช่พวกชั้นต่ำ อยู่ระดับกลางค่อนไปทางดีเลยด้วยซ้ำถ้าเลี้ยงต่อไปดี ๆ รับรองว่าเก่งขึ้นได้อีกแน่นอนลองจินตนาการดูสิ สิงโตหยกขาวแปดตัวคำรามพร้อมกันจะอลังการแค่ไหน มันต้องเป็นภาพที่อลังการและน่าเกรงขามสุด ๆ“เย่ซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ” ภรรยาเจ้าสำนักทำทีเหมือนเพิ่งสังเกตเห็นเขาเย่ซิวยิ้มพลางเอ่ย “ขอคารวะท่านผู้อาวุโสทุกท่าน เจ้าสำนักและภรรยา ผมแค่มาให้อาหารพวกมันน่ะครับ”ทุกคนก็พยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงรับรู้ ไม่มีใครเชื่อมโยงได้ถึงเรื่องที่สัตว์วิญญาณเลื่อนระดับได้เพราะตัวเขาเลยแม้แต่น้อยไม่นานนัก สัตว์วิญญาณทั้งแปดตัวก็ค่อย ๆ สร้างตานปีศาจได้สำเร็จแทบจะพร้อมกันพลังที่ระเบิดออกมาทำให้เกิดพายุขนาดใหญ่ไปทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1161
แม้ว่ารั่วอวิ๋นจะรู้ดีว่าความคิดแบบนี้มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ แต่เธอก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริง ๆถ้าเย่ซิวแค่ลองกลั่นโอสถเป็นครั้งแรกก็เก่งกว่าเธอแบบไม่เห็นฝุ่น แบบนั้นมันก็เหมือนโดนตบหน้าแรง ๆ เข้าให้แล้วแบบนี้จะรักษาภาพลักษณ์ความเป็นอาจารย์ไว้ต่อหน้าเขาได้ยังไงกันล่ะเสียงโครมดังขึ้น ก่อนที่ฝาปิดเตาจะหลุดออกกลิ่นหอมของโอสถที่เข้มข้นจนถึงขีดสุดกระจายไปทั่วเย่ซิวถึงกับใจหล่นวูบ คิดในใจว่าแย่แล้วถึงเขาจะพยายามเก็บงำกลิ่นเท่าที่ทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนแค่กลิ่นที่ลอยออกมาก็แรงกว่าโอสถของรั่วอวิ๋นเสียอีกรั่วอวิ๋นพยายามควบคุมสีหน้าแล้วรีบเดินเข้าไปดูโอสถในเตาพอเห็นแล้วก็ถึงกับยืนช็อกไปทั้งตัวที่ก้นเตา โอสถจำนวนห้าสิบเม็ดวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ และแต่ละเม็ดก็ใสบริสุทธิ์ดูอัดแน่นไปด้วยพลังแต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือทุกเม็ดมีลวดลายโอสถปรากฏอยู่บนผิวของมัน หมายความว่าโอสถทั้งหมดนี้เป็นระดับสูงนี่มันไม่ใช่แค่โดนตบหน้าแล้ว แต่มันคือการโดนกดหัวลงพื้นแล้วลากไปเลยต่างหากเย่ซิวไอแห้ง ๆ หนึ่งทีและจงใจไม่เข้าไปดู แต่ทำท่าทางตื่นเต้นแล้วถามเธอด้วยสีหน้าลุ้น ๆ ว่า “ท่านอาจ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1160
ทั้งความรู้ที่เคยได้รับรวมถึงทักษะการกลั่นโอสถต่าง ๆ ก็ควรจะเหนือกว่าตัวเขาแบบทิ้งห่างสิแต่ทำไมกลับรู้สึกว่ายังห่างชั้นจากเขาอยู่เยอะเลย?เย่ซิวยังคิดว่าตัวเองอาจจะคิดไปเองจึงตั้งใจดูต่ออีกสักพักจนสุดท้ายก็มั่นใจเต็มร้อยว่าทักษะการกลั่นโอสถของผู้หญิงคนนี้ไม่ถึงหนึ่งในสิบของเขาด้วยซ้ำแค่ฝีมือระดับนี้ก็ยังยืนหยัดอยู่ในโลกของผู้ฝึกตนได้ด้วยเหรอ?หรือโลกของผู้ฝึกตนมันหากินง่ายขนาดนั้นเลย?ความคิดสารพัดผุดขึ้นมาในหัวเย่ซิว แต่สีหน้าเขาก็ยังคงนิ่งเฉย ไม่แสดงพิรุธอะไรออกมาเลยหนึ่งชั่วโมงผ่านไป โอสถก็กลั่นเสร็จเรียบร้อยรั่วอวิ๋นเปิดฝาเตาก่อนจะหยิบเม็ดยาออกมาหนึ่งเม็ด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “ไม่เลว ๆ หนึ่งเตาได้โอสถมายี่สิบเจ็ดเม็ด ระดับกลางหกเม็ด ถือว่าสมบูรณ์แบบ”จากนั้นเธอก็หันไปมองเย่ซิวแม้ใบหน้าจะดูเรียบเฉย แต่เย่ซิวก็พอจะจับความหมายแฝงได้ไม่ยากก็แค่รอให้เขาชมเธอนั่นแหละหากพูดตรง ๆ การกลั่นโอสถของรั่วอวิ๋นรอบนี้ถือว่าสอบตกสำหรับเย่ซิว เพราะวัตถุดิบที่ใช้ไปทั้งหมด ถ้าเป็นเขากลั่นเองอย่างน้อยจะได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวแถมยังเป็นโอสถระดับสูงทั้งหมดด้วยซ้ำเมื่อเห็นโ
