เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 860
บทที่เกี่ยวข้อง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 861
ตอนนี้ประสาทสัมผัสของเย่ซิวไวเป็นพิเศษ ทันทีที่ออกมา เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งสองสายที่ห่างออกไปทางทิศเหนือราวสองร้อยลี้แม้ว่าพวกเขาเหมือนจะมีวิธีซ่อนพลังของตนอยู่ แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นจากการรับรู้ของเย่ซิวได้“น่าสนใจ เป็นไปได้ว่ามหาอำนาจเหล่านั้นพบอะไรบางอย่างแล้วเลยส่งยอดฝีมือมา” เย่ซิวยิ้มมุมปาก และมุ่งหน้าไปยังจุดที่พลังทั้งสองอยู่ตอนนี้เป็นเวลาประมาณห้าทุ่มกว่าด้วยความพยายามของเฉินหลานและหวังซวง ยามค่ำคืนของสำนักโอสถในตอนนี้จึงมีชีวิตชีวามากพวกเขาเปิดทั้งบาร์ คาราโอเกะ และร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่แต่ทั้งหมดเป็นสถานที่ที่ถูกต้องตามกฎหมาย เย่ซิวไม่อนุญาตให้มีสิ่งไม่เหมาะสมเกิดขึ้นในสถานที่สาธารณะเหล่านี้เย่ซิวเปลี่ยนรูปลักษณ์เล็กน้อยก่อนเดินเข้าไปในบาร์แห่งหนึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับบาร์ในประเทศอื่น ๆ บาร์ที่นี่เพิ่งอยู่ในช่วงเริ่มต้นไม่มีผู้หญิงที่สวมผ้าน้อยชิ้นเต้นยั่วยวนบนเวที ดูยังค่อนข้างอนุรักษนิยมเย่ซิวกวาดสายตาไปรอบ ๆ บาร์อย่างรวดเร็ว และล็อกเป้าหมายได้ในทันทีชายหนึ่งคน หญิงหนึ่งคนชายคนนั้นเอนกายอยู่บนโซฟา มือข้างหนึ่งถือแก้วเหล้า อีกข้างโอบผู้หญิงที่แต่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 862
เขาอยากจะดูว่าไอ้หน้าอ่อนตรงหน้านี้จะดื่มเหล้าแรงหกสิบดีกรีนี้ได้รึเปฃ่า?!เย่ซิวหยิบแก้วขึ้นมาดมเล็กน้อย จากนั้นก็ยกดื่มรวดเดียวจนหมด ทำให้พรีเอลล์มีความรู้สึกดีต่อเย่ซิวเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยคนจากประเทศจ้านฉงตี้ชอบดื่มเหล้ากันมาตั้งแต่เด็ก พวกเขาแต่ละคนมีความสามารถในการดื่มเหล้าที่ยอดเยี่ยมมากคนที่ดื่มเหล้าไม่เป็นจะถูกพวกเขามองด้วยสายตาดูถูก“เอาเหล้าแรง ๆ มาอีกสิบแก้ว!” พรีเอลล์มองเย่ซิวด้วยความสนใจ อยากจะดูว่าผู้ชายคนนี้จะดื่มได้มากแค่ไหนเย่ซิวมองหญิงสาวที่มีรูปลักษณ์ติดอันดับหนึ่งในสามอันดับแรกจากบรรดาผู้หญิงทุกคนที่เขารู้จัก แล้วถามไปว่า “ถ้าผมสามารถดื่มเหล้าแรง ๆ สิบแก้วนี้หมด จะได้อะไรเป็นรางวัลล่ะ?”เธอเลิกคิ้วเล็กน้อย “ถ้าคุณดื่มหมดแล้วเดินออกจากบาร์ได้เอง คืนนี้ฉันจะเป็นของคุณ”ภาพเลิกคิ้วนั้นช่างเย้ายวนใจริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อย เหมือนจะรอให้ใครบางคนมาลิ้มรสมัน หรืออาจเป็นการท้าทายเย่ซิวกลาย ๆเย่ซิวส่ายหัวเบา ๆ หญิงสาวคนนี้ดูถูกเขาเกินไป อย่าว่าแต่เหล้าหกสิบดีกรีเลย ต่อให้เป็นร้อยดีกรี เขาก็ดื่มได้เป็นสิบถังอย่างไม่สะทกสะท้านบาร์เทนเดอร์ที่อิจฉาอย่างม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 863
เย่ซิวพาพรีเอลล์ไปยังยอดเขาที่อยู่ห่างจากบาร์ประมาณสี่สิบลี้บนยอดเขานี้มีต้นไม้มากมาย และยังมีสระน้ำธรรมชาติเล็ก ๆ ที่มีน้ำพุอยู่ด้านล่าง น้ำที่นี่ทั้งใสและมีรสหวานพรีเอลล์พอใจกับสถานที่นี้เป็นอย่างมาก ดวงตาคู่สวยของเธอจับจ้องไปที่เย่ซิว “ที่ที่ดีขนาดนี้ คุณมาเจอมันได้ยังไง? หรือว่าคุณชอบพาผู้หญิงมาที่นี่บ่อย ๆ ?”เย่ซิวยิ้มเล็กน้อย “คุณลองเดาดูสิ”พรีเอลล์ขยับเข้าไปใกล้เย่ซิว มือข้างหนึ่งเชยคางของเขาขึ้น ดวงตาเปล่งประกายอย่างน่าหลงใหล “ฉันไม่อยากเดาหรอก ต่อจากนี้มาดูกันว่าคุณจะทนได้แค่ไหน…”เย่ซิวยิ้มจาง ไม่พูดอะไรอีกแต่ท่าทางของเขากลับทำให้พรีเอลล์รู้สึกเหมือนถูกท้าทายเธอผลักเย่ซิวลงไปที่พื้นอย่างแรงและเริ่มเปิดฉากรุกก่อนกลิ่นเหล้า กลิ่นน้ำหอม และกลิ่นกายของเย่ซิวผสมผสานกันเป็นกลิ่นเฉพาะตัวพระจันทร์บนฟ้าถูกกลุ่มเมฆบดบังไว้ เหมือนกับกำลังเขินอายในตอนแรกพรีเอลล์เป็นฝ่ายควบคุมทุกอย่าง เธอรู้สึกพึงพอใจมากแต่หลังจากผ่านไปกว่าชั่วโมง สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป เย่ซิวแข็งแกร่งเกินกว่าที่เธอคาดไว้มากในฐานะผู้หญิงที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ เธอไม่ต้องการถูกเย่ซิวเอาชนะ เธอจึงกัดฟ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 864
โชคดีที่เย่ซิวไม่เคยหยุดบำเพ็ญตนอย่างหนัก ไม่เช่นนั้นเขาคงถูกคนเหล่านี้แซงหน้าไปนานแล้วพรีเอลล์ยิ่งสู้ก็ยิ่งตกใจ เจ้าหมอนี่ที่มีแสงทองเปล่งประกายไปทั้งตัว ร่างกายของเขาแข็งแกร่งจนเกินไปหมัดของเธอเริ่มเจ็บขึ้นเรื่อย ๆ จนรู้สึกว่าสถานการณ์ชักจะยุ่งยากแล้วโชคดีที่ตอนนี้เองพูทก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงก็กระโจนเข้าร่วมการต่อสู้ร่างแยกทองคำของเย่ซิวนั้นแข็งแกร่งมาก แม้ต้องสู้แบบหนึ่งต่อสองในระยะเวลาอันสั้นก็ยังไม่เสียเปรียบอีกทั้งยังมีความสามารถพิเศษ คือการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วอาทิเช่น หน้าอกที่ถูกพูทชกจนยุบลงไป แต่ก็ฟื้นตัวกลับมาเหมือนเดิมในเวลาไม่นานการต่อสู้ดำเนินไปกว่าครึ่งชั่วโมง ในที่สุดร่างแยกก็ถูกเย่ซิวเก็บกลับเข้าไปร่างแยกนี้ถึงขีดจำกัดแล้ว ท้ายที่สุดมันมีพลังเพียงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของตัวเขาเท่านั้นทางฝั่งสองพี่น้องเวลานี้เหงื่อไหลท่วมตัว หอบหายใจอย่างหนัก และเริ่มรู้สึกไม่ดีในใจแต่เดิมพวกเขาคิดว่าแค่ร่วมมือกันสองคนย่อมไร้เทียมทานแต่ตอนนี้พวกเขาแทบจะหมดแรง ทั้งที่เย่ซิวตัวจริงยังไม่ได้ลงมือเลยยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเคยเห็นภาพการต่อสู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 865
สองพี่น้องพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียง แสดงท่าทีเชื่อฟังอย่างมากจะไม่เชื่อฟังได้อย่างไร ในเมื่อชีวิตพวกเขาอยู่ในกำมืออีกฝ่าย"ผ่อนคลายหน่อย ผมเป็นคนที่พูดด้วยง่ายมาก" เย่ซิวพูดพร้อมกับยิ้ม"ข้อแรก ที่นี่ยากจนมาก ผมต้องการให้พวกคุณลงทุนที่นี่ต่อเนื่องเป็นเวลาสิบปี และทุกปีต้องใช้เงินลงทุนไม่ต่ำกว่าห้าหมื่นล้านบาทเหรียญหลงเถิง"สองพี่น้องหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย สุดท้ายพูทก็กัดฟันพูด "ตกลง ฉันยอมรับ"นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเงินเพียงอย่างเดียว เพราะการลงทุนย่อมต้องนำผู้เชี่ยวชาญในสาขาที่เกี่ยวข้องมาด้วยมันเหมือนกับการที่อาจารย์สอนลูกศิษย์ใหม่การลงทุนสุดท้ายย่อมมากกว่าตัวเลขที่ปรากฏอยู่ในบัญชีเย่ซิวพูดต่อ "พวกคุณมาจากประเทศจ้านอิงตี้ใช่ไหม? แม้ผมจะรู้ว่าพวกคุณกับประเทศจ้านอิงตี้เป็นพี่น้องร่วมสายเลือดแต่หากประเทศจ้านอิงตี้ล่มสลาย เราแบ่งมันกันคนละครึ่งก็น่าจะกินอิ่มกันทั้งสองฝ่ายนะ"สองพี่น้องเงยหน้าขึ้นมองเย่ซิวด้วยความตกตะลึงเย่ซิวช่างใจกล้าเกินไปแล้ว ถึงกับพูดเรื่องแบบนี้ออกจากปากถึงกับคิดจะแบ่งประเทศจ้านอิงตี้ เพ้อฝันไปชัด ๆพรีเอลล์ได้สติกลับมา เธอส่ายหน้า "อย่าว่าแต่ความเป็นไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 866
มีลักษณะคล้ายกับแผนภาพแปดทิศแต่ดูซับซ้อนกว่ามากจากนั้นจึงเขียนเนื้อหาของสัญญาไว้ด้านข้าง เย่ซิวมองสองพี่น้องที่ดูประหลาดใจพลางอธิบายว่า “แค่พวกคุณหยดเลือดลงไปบนนี้ สัญญาก็จะเสร็จสมบูรณ์ ถ้าเกิดละเมิดสัญญาขึ้นมา เบาหน่อยก็จะกลายเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต ถ้าหนักหน่อยก็ตายคาที่”“มันมีพลังถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?” พรีเอลล์เอ่ยถาม“แน่นอน”พี่น้องสองคนยังคงลังเลแต่ก็ยอมหยดเลือดลงบนสัญญา จากนั้นเย่ซิวก็ทำตามเช่นกันสัญญาส่งแสงแปลกประหลาดออกมาโดยแยกเป็นสามส่วน ก่อนจะซึมเข้าสู่ร่างกายของทั้งสามคนในใจพวกเขาก็เกิดความเข้าใจอย่างลึกซึ้งขึ้นมาโดยทันที หากละเมิดขึ้นมาจะต้องจ่ายค่าตอบแทนมหาศาลสองพี่น้องถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขอแค่สร้างความเชื่อใจกันได้ก็เพียงพอแล้วพรีเอลล์มองไปยังพี่ชายของเธอ “พี่ว่าเราบอกเรื่องนั้นเขาไปดีไหม อาจจะได้อะไรกลับมาก็ได้”พูทดวงตาเป็นประกาย ก่อนจะเอ่ยกับเย่ซิว “มีโอกาสครั้งใหญ่รออยู่ ขึ้นอยู่กับว่านายจะมีความสามารถพอที่จะคว้ามันไว้ได้หรือเปล่าเรื่องนี้เป็นความลับสุดยอดของประเทศจ้านอิงตี้เลยนะ ถ้าตระกูลเราไม่มีพื้นฐานดีก็คงไม่มีทางรู้ได้”เย่ซิวเผยสีหน้าสนใจในทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1
ประเทศหลงเถิง ที่ไหนสักแห่งที่อยู่ลึกเข้าไปในป่าโบราณทางตอนเหนือ“อาจารย์ ผมกลับมาแล้ว มื้อเย็นวันนี้เป็นเนื้อกระต่ายแหละ”ณ ส่วนลึกของป่าโบราณมีบ้านไม้หลายหลังตั้งอยู่เห็นเพียงเด็กหนุ่มอายุราวสิบหกหรือสิบเจ็ดปีคนหนึ่ง ในมือหิ้วกระต่ายตัวอวบอ้วนมาด้วยหลายตัว เขากระโดดขึ้นไปบนโขดหินตะปุ่มตะป่ำขนาดเล็กใหญ่ไม่เท่ากัน ดีดตัวเพียงไม่กี่ครั้งก็มาถึงหน้าบ้านไม้เขาชื่อเย่ซิว อาศัยอยู่ที่นี่กับอาจารย์ของเขามาตั้งแต่ยังเด็กแล้วติดตามอาจารย์เพื่อฝึกฝนวรยุทธ เก็บสมุนไพร เรียนการแพทย์ และเรียนรู้ด้านการอ่านเขียนเอี๊ยดเย่ซิวผลักประตูแล้วเดินเข้าไป วินาทีต่อมาสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือกระต่ายในมือถูกทิ้งลงกับพื้นเห็นเพียงชายชราคนหนึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่บนฟูก ศีรษะตกลงมา ไม่มีลมหายใจเหลืออยู่แล้ว“อาจารย์ อาจารย์ครับ เป็นยังไงบ้าง?!”เย่ซิวตกใจมากรีบรุดขึ้นไปแล้วตรวจชีพจรของเขาก่อน จึงได้พบว่าไม่มีการเต้นของชีพจรแล้วจากนั้นเขาก็รีบหยิบเข็มเงินออกมาแล้วฝังเข็มลงไปไม่มีประโยชน์!เขาถ่ายทอดพลังปราณอันทรงพลังของตัวเองไปให้ แต่ก็ยังคงไร้ผลใด ๆความโศกเศร้าครั้งใหญ่เข้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 2
“ไปให้พ้น แกไอ้คนเถื่อนตัวเหม็น อย่าเข้ามาในรถของฉันนะ และห้ามแตะต้องคุณปู่ของฉันด้วย!”เซี่ยชิงชิงแยกเขี้ยวยิงฟัน กางกรงเล็บของเธอเหมือนกับลูกแมวขี้โมโหเย่ซิวโกรธแล้ว ‘หญิงคนนี้คงไม่ปกติสินะ?!’เขาคว้าข้อมือของเซี่ยชิงชิง ออกแรงแล้วลากเธอออกมาเซี่ยชิงชิงพยายามดิ้นอย่างหนัก "กรี๊ดดด ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ้นักเลงตัวเหม็น!"เพียะ เพียะ!เย่ซิวไม่ตามใจเธออยู่แล้ว จับเอวเธอขึ้นมาโดยตรงแล้วตีแรง ๆ สองทีร่างอ้อนแอ้นของเซี่ยชิงชิงชะงักกึก เธอหันไปมองเย่ซิวด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ "นาย...นายถึงกับ…!"เย่ซิวโยนเซี่ยชิงชิงลงกับพื้น ขู่เธออย่างดุร้ายว่า "หุบปากไปเลย ไม่งั้นฉันจะจัดการเธอตรงนี้แหละ! ในที่รกร้างห่างไกลแบบนี้ เธอหนีไม่รอดหรอก แม้แต่สัตว์ร้ายก็ยังเอาชนะฉันไม่ได้ ลองคิดดูเอาเองก็แล้วกัน!"เซี่ยชิงชิงรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันทีเย่ซิวขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเธออีก เขาหันหลังแล้วกลับเข้าไปในรถเขาตรวจชีพจรของชายชราก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นพยักหน้าเล็กน้อย หยิบเข็มเงินออกมา หลังฆ่าเชื้อแล้ว จึงฝังเข็มลงไปบนจุดชีพจรของชายชราอย่างรวดเร็วแต่เดิมชายชรามีอาการหายใจติดขัดแต่หลังจา
บทล่าสุด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 866
มีลักษณะคล้ายกับแผนภาพแปดทิศแต่ดูซับซ้อนกว่ามากจากนั้นจึงเขียนเนื้อหาของสัญญาไว้ด้านข้าง เย่ซิวมองสองพี่น้องที่ดูประหลาดใจพลางอธิบายว่า “แค่พวกคุณหยดเลือดลงไปบนนี้ สัญญาก็จะเสร็จสมบูรณ์ ถ้าเกิดละเมิดสัญญาขึ้นมา เบาหน่อยก็จะกลายเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต ถ้าหนักหน่อยก็ตายคาที่”“มันมีพลังถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?” พรีเอลล์เอ่ยถาม“แน่นอน”พี่น้องสองคนยังคงลังเลแต่ก็ยอมหยดเลือดลงบนสัญญา จากนั้นเย่ซิวก็ทำตามเช่นกันสัญญาส่งแสงแปลกประหลาดออกมาโดยแยกเป็นสามส่วน ก่อนจะซึมเข้าสู่ร่างกายของทั้งสามคนในใจพวกเขาก็เกิดความเข้าใจอย่างลึกซึ้งขึ้นมาโดยทันที หากละเมิดขึ้นมาจะต้องจ่ายค่าตอบแทนมหาศาลสองพี่น้องถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขอแค่สร้างความเชื่อใจกันได้ก็เพียงพอแล้วพรีเอลล์มองไปยังพี่ชายของเธอ “พี่ว่าเราบอกเรื่องนั้นเขาไปดีไหม อาจจะได้อะไรกลับมาก็ได้”พูทดวงตาเป็นประกาย ก่อนจะเอ่ยกับเย่ซิว “มีโอกาสครั้งใหญ่รออยู่ ขึ้นอยู่กับว่านายจะมีความสามารถพอที่จะคว้ามันไว้ได้หรือเปล่าเรื่องนี้เป็นความลับสุดยอดของประเทศจ้านอิงตี้เลยนะ ถ้าตระกูลเราไม่มีพื้นฐานดีก็คงไม่มีทางรู้ได้”เย่ซิวเผยสีหน้าสนใจในทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 865
สองพี่น้องพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียง แสดงท่าทีเชื่อฟังอย่างมากจะไม่เชื่อฟังได้อย่างไร ในเมื่อชีวิตพวกเขาอยู่ในกำมืออีกฝ่าย"ผ่อนคลายหน่อย ผมเป็นคนที่พูดด้วยง่ายมาก" เย่ซิวพูดพร้อมกับยิ้ม"ข้อแรก ที่นี่ยากจนมาก ผมต้องการให้พวกคุณลงทุนที่นี่ต่อเนื่องเป็นเวลาสิบปี และทุกปีต้องใช้เงินลงทุนไม่ต่ำกว่าห้าหมื่นล้านบาทเหรียญหลงเถิง"สองพี่น้องหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย สุดท้ายพูทก็กัดฟันพูด "ตกลง ฉันยอมรับ"นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเงินเพียงอย่างเดียว เพราะการลงทุนย่อมต้องนำผู้เชี่ยวชาญในสาขาที่เกี่ยวข้องมาด้วยมันเหมือนกับการที่อาจารย์สอนลูกศิษย์ใหม่การลงทุนสุดท้ายย่อมมากกว่าตัวเลขที่ปรากฏอยู่ในบัญชีเย่ซิวพูดต่อ "พวกคุณมาจากประเทศจ้านอิงตี้ใช่ไหม? แม้ผมจะรู้ว่าพวกคุณกับประเทศจ้านอิงตี้เป็นพี่น้องร่วมสายเลือดแต่หากประเทศจ้านอิงตี้ล่มสลาย เราแบ่งมันกันคนละครึ่งก็น่าจะกินอิ่มกันทั้งสองฝ่ายนะ"สองพี่น้องเงยหน้าขึ้นมองเย่ซิวด้วยความตกตะลึงเย่ซิวช่างใจกล้าเกินไปแล้ว ถึงกับพูดเรื่องแบบนี้ออกจากปากถึงกับคิดจะแบ่งประเทศจ้านอิงตี้ เพ้อฝันไปชัด ๆพรีเอลล์ได้สติกลับมา เธอส่ายหน้า "อย่าว่าแต่ความเป็นไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 864
โชคดีที่เย่ซิวไม่เคยหยุดบำเพ็ญตนอย่างหนัก ไม่เช่นนั้นเขาคงถูกคนเหล่านี้แซงหน้าไปนานแล้วพรีเอลล์ยิ่งสู้ก็ยิ่งตกใจ เจ้าหมอนี่ที่มีแสงทองเปล่งประกายไปทั้งตัว ร่างกายของเขาแข็งแกร่งจนเกินไปหมัดของเธอเริ่มเจ็บขึ้นเรื่อย ๆ จนรู้สึกว่าสถานการณ์ชักจะยุ่งยากแล้วโชคดีที่ตอนนี้เองพูทก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงก็กระโจนเข้าร่วมการต่อสู้ร่างแยกทองคำของเย่ซิวนั้นแข็งแกร่งมาก แม้ต้องสู้แบบหนึ่งต่อสองในระยะเวลาอันสั้นก็ยังไม่เสียเปรียบอีกทั้งยังมีความสามารถพิเศษ คือการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วอาทิเช่น หน้าอกที่ถูกพูทชกจนยุบลงไป แต่ก็ฟื้นตัวกลับมาเหมือนเดิมในเวลาไม่นานการต่อสู้ดำเนินไปกว่าครึ่งชั่วโมง ในที่สุดร่างแยกก็ถูกเย่ซิวเก็บกลับเข้าไปร่างแยกนี้ถึงขีดจำกัดแล้ว ท้ายที่สุดมันมีพลังเพียงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของตัวเขาเท่านั้นทางฝั่งสองพี่น้องเวลานี้เหงื่อไหลท่วมตัว หอบหายใจอย่างหนัก และเริ่มรู้สึกไม่ดีในใจแต่เดิมพวกเขาคิดว่าแค่ร่วมมือกันสองคนย่อมไร้เทียมทานแต่ตอนนี้พวกเขาแทบจะหมดแรง ทั้งที่เย่ซิวตัวจริงยังไม่ได้ลงมือเลยยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเคยเห็นภาพการต่อสู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 863
เย่ซิวพาพรีเอลล์ไปยังยอดเขาที่อยู่ห่างจากบาร์ประมาณสี่สิบลี้บนยอดเขานี้มีต้นไม้มากมาย และยังมีสระน้ำธรรมชาติเล็ก ๆ ที่มีน้ำพุอยู่ด้านล่าง น้ำที่นี่ทั้งใสและมีรสหวานพรีเอลล์พอใจกับสถานที่นี้เป็นอย่างมาก ดวงตาคู่สวยของเธอจับจ้องไปที่เย่ซิว “ที่ที่ดีขนาดนี้ คุณมาเจอมันได้ยังไง? หรือว่าคุณชอบพาผู้หญิงมาที่นี่บ่อย ๆ ?”เย่ซิวยิ้มเล็กน้อย “คุณลองเดาดูสิ”พรีเอลล์ขยับเข้าไปใกล้เย่ซิว มือข้างหนึ่งเชยคางของเขาขึ้น ดวงตาเปล่งประกายอย่างน่าหลงใหล “ฉันไม่อยากเดาหรอก ต่อจากนี้มาดูกันว่าคุณจะทนได้แค่ไหน…”เย่ซิวยิ้มจาง ไม่พูดอะไรอีกแต่ท่าทางของเขากลับทำให้พรีเอลล์รู้สึกเหมือนถูกท้าทายเธอผลักเย่ซิวลงไปที่พื้นอย่างแรงและเริ่มเปิดฉากรุกก่อนกลิ่นเหล้า กลิ่นน้ำหอม และกลิ่นกายของเย่ซิวผสมผสานกันเป็นกลิ่นเฉพาะตัวพระจันทร์บนฟ้าถูกกลุ่มเมฆบดบังไว้ เหมือนกับกำลังเขินอายในตอนแรกพรีเอลล์เป็นฝ่ายควบคุมทุกอย่าง เธอรู้สึกพึงพอใจมากแต่หลังจากผ่านไปกว่าชั่วโมง สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป เย่ซิวแข็งแกร่งเกินกว่าที่เธอคาดไว้มากในฐานะผู้หญิงที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ เธอไม่ต้องการถูกเย่ซิวเอาชนะ เธอจึงกัดฟ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 862
เขาอยากจะดูว่าไอ้หน้าอ่อนตรงหน้านี้จะดื่มเหล้าแรงหกสิบดีกรีนี้ได้รึเปฃ่า?!เย่ซิวหยิบแก้วขึ้นมาดมเล็กน้อย จากนั้นก็ยกดื่มรวดเดียวจนหมด ทำให้พรีเอลล์มีความรู้สึกดีต่อเย่ซิวเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยคนจากประเทศจ้านฉงตี้ชอบดื่มเหล้ากันมาตั้งแต่เด็ก พวกเขาแต่ละคนมีความสามารถในการดื่มเหล้าที่ยอดเยี่ยมมากคนที่ดื่มเหล้าไม่เป็นจะถูกพวกเขามองด้วยสายตาดูถูก“เอาเหล้าแรง ๆ มาอีกสิบแก้ว!” พรีเอลล์มองเย่ซิวด้วยความสนใจ อยากจะดูว่าผู้ชายคนนี้จะดื่มได้มากแค่ไหนเย่ซิวมองหญิงสาวที่มีรูปลักษณ์ติดอันดับหนึ่งในสามอันดับแรกจากบรรดาผู้หญิงทุกคนที่เขารู้จัก แล้วถามไปว่า “ถ้าผมสามารถดื่มเหล้าแรง ๆ สิบแก้วนี้หมด จะได้อะไรเป็นรางวัลล่ะ?”เธอเลิกคิ้วเล็กน้อย “ถ้าคุณดื่มหมดแล้วเดินออกจากบาร์ได้เอง คืนนี้ฉันจะเป็นของคุณ”ภาพเลิกคิ้วนั้นช่างเย้ายวนใจริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อย เหมือนจะรอให้ใครบางคนมาลิ้มรสมัน หรืออาจเป็นการท้าทายเย่ซิวกลาย ๆเย่ซิวส่ายหัวเบา ๆ หญิงสาวคนนี้ดูถูกเขาเกินไป อย่าว่าแต่เหล้าหกสิบดีกรีเลย ต่อให้เป็นร้อยดีกรี เขาก็ดื่มได้เป็นสิบถังอย่างไม่สะทกสะท้านบาร์เทนเดอร์ที่อิจฉาอย่างม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 861
ตอนนี้ประสาทสัมผัสของเย่ซิวไวเป็นพิเศษ ทันทีที่ออกมา เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งสองสายที่ห่างออกไปทางทิศเหนือราวสองร้อยลี้แม้ว่าพวกเขาเหมือนจะมีวิธีซ่อนพลังของตนอยู่ แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นจากการรับรู้ของเย่ซิวได้“น่าสนใจ เป็นไปได้ว่ามหาอำนาจเหล่านั้นพบอะไรบางอย่างแล้วเลยส่งยอดฝีมือมา” เย่ซิวยิ้มมุมปาก และมุ่งหน้าไปยังจุดที่พลังทั้งสองอยู่ตอนนี้เป็นเวลาประมาณห้าทุ่มกว่าด้วยความพยายามของเฉินหลานและหวังซวง ยามค่ำคืนของสำนักโอสถในตอนนี้จึงมีชีวิตชีวามากพวกเขาเปิดทั้งบาร์ คาราโอเกะ และร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่แต่ทั้งหมดเป็นสถานที่ที่ถูกต้องตามกฎหมาย เย่ซิวไม่อนุญาตให้มีสิ่งไม่เหมาะสมเกิดขึ้นในสถานที่สาธารณะเหล่านี้เย่ซิวเปลี่ยนรูปลักษณ์เล็กน้อยก่อนเดินเข้าไปในบาร์แห่งหนึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับบาร์ในประเทศอื่น ๆ บาร์ที่นี่เพิ่งอยู่ในช่วงเริ่มต้นไม่มีผู้หญิงที่สวมผ้าน้อยชิ้นเต้นยั่วยวนบนเวที ดูยังค่อนข้างอนุรักษนิยมเย่ซิวกวาดสายตาไปรอบ ๆ บาร์อย่างรวดเร็ว และล็อกเป้าหมายได้ในทันทีชายหนึ่งคน หญิงหนึ่งคนชายคนนั้นเอนกายอยู่บนโซฟา มือข้างหนึ่งถือแก้วเหล้า อีกข้างโอบผู้หญิงที่แต่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 860
"เป็นไปได้มากว่าเขาอาจจะซ่อนตัวอยู่ที่นั่นด้วย เราแอบไปตรวจสอบดูหน่อยดีกว่าถ้าเย่ซิวซ่อนตัวอยู่ที่นั่นจริง เราก็ฆ่าเขาเสียเลย ผู้ชายคนนั้นมีความลับอยู่มากมายเกิน ฉันสนใจเขามาก"พูทเบ้ปากแล้วพูดว่า "ก็ได้ ถ้าน้องสาวสุดที่รักของฉันพูดอย่างนั้น งั้นเราก็ไปกันเดี๋ยวนี้เลย"......ในห้องลับ เย่ซิวจัดเตรียมวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับการสร้างร่างแยกทองคำทั้งหมดวางไว้ตรงหน้าข้าง ๆ กันมีเตาหลอมยาตั้งอยู่เขาเริ่มด้วยการใช้พลังกระตุ้นเตาหลอม หลอมละลายวัตถุดิบแต่ละอย่างและทำให้พวกมันบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นขั้นตอนการรวมวัตถุดิบเหล่านี้เข้าด้วยกันค่อนข้างยากเพราะคุณสมบัติของวัตถุดิบแต่ละชนิดแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เขาต้องกระตุ้นเปลวไฟของเตาหลอมอย่างต่อเนื่อง ใช้อุณหภูมิสูงบังคับให้วัตถุดิบหลอมรวมเข้าด้วยกันขั้นตอนที่สองคือการใช้พลังจิตหล่อวัตถุดิบเหล่านี้ให้เป็นรูปร่างเหมือนตัวเขาเองทุกประการเขาใช้เวลาถึงสองวันเต็มจึงสำเร็จรูปปั้นที่มีรูปร่างและหน้าตาเหมือนเย่ซิวทุกกระเบียดนิ้วปรากฏขึ้นตรงหน้าเย่ซิวนวดหัวด้วยความอ่อนล้า การใช้พลังจิตสร้างรูปร่างตลอดสองวันทำให้พลังจิตของเขาหมดเกลี้ยงเขาไม่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 859
นักวิทยาศาสตร์อีกคนหนึ่งตอบว่า “ความคืบหน้าก็น่าจะพอ ๆ กัน แต่ดูเหมือนน้องสาวคนสวยของคุณจะไม่ชอบให้มีนักวิทยาศาสตร์ชายคอยมองตอนเธอเปลี่ยนร่าง ดังนั้นพวกเราก็ไม่รู้รายละเอียดเหมือนกันแต่ดูจากเวลาแล้ว อีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็น่าจะรู้ผลแล้วล่ะ”ในห้องทดลองข้าง ๆ กำลังมีเหตุการณ์คล้าย ๆ กันเกิดขึ้น เพียงแต่ครั้งนี้เป้าหมายของการทดลองเป็นผู้หญิงเธอเป็นผู้หญิงที่สูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร รูปร่างสูงโปร่งเป็นอย่างมาก ส่วนที่ควรจะโค้งก็โค้งเว้าได้อย่างสมบูรณ์แบบมีผมยาวลอนใหญ่สีทองเป็นประกายและที่สะดุดตาที่สุดคือผิวของเธอขาวเนียนจนดูเหมือนมีแสงเปล่งประกายออกมาได้ใบหน้าของเธอสวยงามชนิดที่หาได้ยากยิ่ง พอเห็นเธอแล้วก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำว่า ‘งามล่มเมือง’ สามคำนี้มีนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วฉีดยีนเข้าไปในแขนทั้งสองข้างของเธอ จากนั้นก็รีบถอยออกไปไม่นานนัก ร่างกายของเธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลง ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วเธอแตกต่างจากพี่ชาย ร่างของเธอหลังจากการแปลงร่างมีรูปร่างที่เพรียวยาวกว่า และขนที่งอกขึ้นมาก็เป็นสีเงิน ทำให้ดูสูงส่งยิ่งขึ้นนักวิทยาศาสตร์จำนวนมากที่อยู่นอกห้อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 858
แต่นี่ก็ถือว่าเป็นโชคที่คาดไม่ถึง การส่งกระทิงคลั่งออกมานับว่าไม่ได้เสียเปล่าเย่ซิวบอกตำแหน่งของเหมืองถ่านหินให้กระทิงคลั่ง จากนั้นก็ให้หวังซวงและเฉินหลานจัดการส่งคนเข้ายึดพื้นที่นี้ส่วนพวกชาวบ้านของชนเผ่าเหล่านี้ จะถูกผนวกรวมเข้ากับสำนักโอสถและค่อย ๆ ทำการอบรมสอนพวกเขาในภายหลังจากนั้นเย่ซิวก็รีบรุดกลับไปยังห้องลับเพื่อเตรียมสร้างร่างแยกทองคำ......ใต้ผืนทะเลทรายแห่งหนึ่งในประเทศจ้านฉงตี้ มีห้องทดลองชีวภาพขนาดใหญ่อยู่สถานที่แห่งนี้ถูกป้องกันอย่างแน่นหนา แม้จะเป็นกองทัพหนึ่งแสนคนก็ยากที่จะโจมตีเข้ามาภายในเวลาไม่กี่วัน“โฮก โฮก โฮก!”เสียงคำรามอันน่าหวาดกลัวดังก้องจากส่วนที่ลึกที่สุดของห้องทดลอง เสียงนั้นดังเหมือนกับฟ้าผ่าที่ชวนให้แสบแก้วหูเห็นเพียงชายร่างใหญ่คนหนึ่งสูงราวสองเมตรกำลังแหงนหน้าคำรามอย่างบ้าคลั่ง เส้นเลือดที่ผิวหนังปูดโปนขึ้นราวกับงูยักษ์ที่ขยับไปมา ดูน่ากลัวอย่างยิ่งทั่วร่างของเขาปกคลุมไปด้วยขนสีดำที่งอกยาวออกมาและร่างกายก็ค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น เขี้ยวยาวโผล่ออกมา เขากลายร่างเป็นหมีดำยักษ์ที่สูงหกถึงเจ็ดเมตรพื้นเหล็กใต้เท้าของเขา วินาทีนี้แตกร้าวกระจัดกระ
