บทที่ 726

ในเวลานั้นเอง เธอก็นึกขึ้นได้ถึงข้อตกลงระหว่างเธอกับเขา

ถ้าเธอแพ้เธอต้องจูบเย่ซิวหนึ่งครั้ง ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่มีวันยอมรับได้

เพื่อจะได้ไม่ต้องจูบกับเขา เธอจึงกัดฟันฝืนใจพูดออกไปว่า “อาหารที่คุณทำก็มีมาตรฐานอยู่หรอกนะ แต่ถ้าเทียบกับฉันแล้ว ยังไงก็ยังขาดอยู่นิดหน่อย”

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของเย่ซิว เธอก็ยิ่งแกล้งทำเป็นมั่นใจพูดต่อว่า “แต่เอาเถอะ ในฐานะที่คุณเป็นเจ้านายของฉัน การแข่งขันครั้งนี้เราจะถือว่าเสมอกันก็แล้วกัน ฉันไม่จูบคุณ และคุณก็ไม่ต้องให้ฉันห้าแสน”

พูดจบ เธอก็แอบถอนหายใจเบา ๆ และชมตัวเองในใจว่า

‘ฉลาดจริง ๆ เรา แก้สถานการณ์ได้อย่างยอดเยี่ยมเลย’

เย่ซิวยิ้มมุมปากเล็กน้อย “พูดแบบนี้ไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ?”

ชูตงก็รู้สึกอยู่เหมือนกันว่าสิ่งที่ทำไปมันไม่ค่อยดีนัก แต่ยังไงจะให้เธอก็ไม่อยากไปจูบเย่ซิวเช่นกัน ทำให้ความรู้สึกผิดเริ่มก่อตัวขึ้นในใจเธอ

แต่พอเธอคิดอีกที จะกลัวไปทำไม อย่างมากเวลาทำงานก็ค่อยเลิกงานช้าหน่อย ช่วยบริษัททำงานเพิ่มอีกนิดหน่อยถือว่าเป็นการชดเชยแล้วกัน

คิดได้ดังนั้น ความรู้สึกผิดในใจเธอก็ลดลงไปไม่น้อย ก่อนจะเชิดหน้าอย่างดื้อรั้นแล้วตอบกลับไปว่า “ฉั