บทที่ 670

สำหรับตระกูลที่สืบทอดมาหลายร้อยปีและอิทธิพลแผ่ขยายไปทั่วโลกในหลายประเทศ ก็ไม่นับว่าเป็นเรื่องแปลกอะไร

เย่ซิวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า “ได้ แต่พวกแกต้องโอนหุ้นทั้งหมดของบริษัทที่ลงทุนในต่างประเทศรวมถึงทรัพย์สินส่วนตัวทุกอย่าง มาเป็นชื่อของฉัน”

“เอ่อ…”

ชายชราทั้งหกคนรู้สึกเจ็บใจอย่างมากเมื่อได้ยินข้อเรียกร้องนี้ พวกเขาอ้าปากเหมือนจะเจรจาต่อรอง แต่กลับถูกเย่ซิวตัดบทอย่างไร้ปรานี

“ฉันให้เวลาแค่หนึ่งวัน หากหลังจากนี้ทรัพย์สินในต่างประเทศของพวกแกยังเหลืออยู่แม้แต่เศษเสี้ยว ก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือนถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา”

น้ำเสียงของเย่ซิวไม่ได้มีความตั้งใจที่จะเจรจาเลยแม้แต่น้อย มันคือคำสั่งที่เด็ดขาด

ชายชราทั้งหกคนทำได้เพียงยอมรับความจริงอย่างหมดหวังและสิ้นท่า

ในเวลาเดียวกัน เวินหว่าน หวังซวง รวมถึงเฉินหลานที่ซุ่มอยู่ด้านนอก เมื่อเห็นว่ามีคนพยายามหลบหนีออกมา พวกเธอก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงและพุ่งเข้าโจมตีทันที

คนที่หลบหนีออกมาต่างตกอยู่ในความสิ้นหวัง คาดไม่ถึงว่าแม้ด้านนอกจะยังมีคนดักรอพวกเขาอยู่

อย่างไรก็ตาม คนของหกตระกูลใหญ่นั้นมีจำนวนมากเกินไป อย่างน้อยก็หลายพันคน การจะจัดการพวกเข