LOGINShare
บทที่ 216
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 217
หญิงสาวยิ้มอย่างขมขื่นพลางถอนหายใจ “สำนักแพทย์ไม่มีอยู่อีกต่อไปแล้ว ถ้าคุณต้านพิษได้ร้อยชนิด แล้วยังไงล่ะ?"“ศัตรูของฉันมาจากหวงเฉิง เว้นแต่ว่าคุณจะเป็นปรมาจารย์ ไม่อย่างนั้นคุณก็ปกป้องฉันไม่ได้หรอก”“หนุ่มน้อย รีบกลับไปเถอะ แล้วอย่ามารบกวนฉันอีก”“ปรมาจารย์?” เย่ซิวพูดเบา ๆ “ช่างบังเอิญจริง ๆ พอดีผมเป็นปรมาจารย์”อีกฝ่ายตะคอกอย่างเย็นชา “อย่ามาขี้โม้แถวนี้ ถ้าคุณเป็นปรมาจารย์ ฉันจะเรียกคุณว่าพ่อเดี๋ยวนี้เลย... “ทันทีที่พูดจบ เย่ซิวก็ระเบิดพลังระดับปรมาจารย์ออกมาทันทีไม่จำเป็นต้องปลดปล่อยพลังให้สูงกว่านี้เลย ในเมืองที่ใกล้เคียงนี้ แค่ระดับปรมาจารย์ก็แทบจะไร้คู่ต่อสู้อยู่แล้วผู้หญิงคนนี้ขาอ่อนแรงและทรุดตัวลงกับพื้นทันทีเป็นเพราะความหวาดกลัวสิ่งที่เธอได้เห็นนั้นเกินกว่าความเข้าใจในโลกนี้ของเธอไปแล้ว“นี่ฉันฝันไปหรือเปล่า? นี่ฉันย้อนกลับมาสมัยโบราณแล้วสินะ”เธอพึมพำกับตัวเอง ไม่อยากจะเชื่อกับฉากที่อยู่ตรงหน้านี้เลยเย่ซิวชี้นิ้วออกไป กระแสกำลังภายในก็พุ่งออกมาจากปลายนิ้วของเขาคล้ายกับดาบเล็ก ๆ ที่ยาวหลายสิบเซนติเมตร และลากนิ้วไปตามหน้าโต๊ะอย่างเบามือมุมหนึ่งของโต๊ะถูกตั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 218
เขาเห็นไป๋ปิงสวมชุดนอนผ้าไหมถึงแม้ว่าชุดนอนจะค่อนข้างหลวม แต่เมื่ออยู่บนเรือนร่างของเธอก็ให้ความรู้สึกเหมือนเสื้อผ้ารัดรูป เผยให้เห็นรูปร่างของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบไป๋ปิงเป็นผู้ใหญ่มากแล้วร่างกายของเธอเปล่งประกายถึงความเป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์ที่กำลังรอให้ใครสักคนมาเก็บเกี่ยวมันเธอเดินไปหาเย่ซิวแล้ววางซุปในมือลงบนโต๊ะ “นายน้อย ทานซุปไก่หน่อยไหมคะ?”คอชุดนอนของเธอแหวกลึกมากไป๋ปิงโค้งตัวลงทำให้เย่ซิวเห็นบางสิ่งทันทีจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้ใส่อะไรเลย…เย่ซิวเหลือบมองแล้วหันไปทางอื่นทันใด เขาหยิบซุปไก่ขึ้นมาซดรวดเดียว และชมว่า “ไม่เลวเลย รสชาติดีมาก”ไป๋ปิงยิ้มหวาน “นายน้อยชอบก็ดีแล้วค่ะ ถ้างั้นฉันไม่รบกวนคุณแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ ”เธอถอยก้าวกลับอย่างสง่างามและปิดประตูตามหลังเงียบ ๆเวลาสี่ทุ่มครึ่ง เย่ซิวส่งข้อความถึงลู่เสวี่ยเอ๋อร์ เซี่ยซิ่วซิ่วและหลิ่วเมิ่งอิ๋นตามลำดับเขาบอกว่าคืนนี้เขาจะไม่กลับ ให้พวกเธอปิดไฟเข้านอนเลย ประมาณเจ็ดโมงกว่า หลางสือจิ่วก็มาถึงพร้อมกับคนขุดทรายและกรวด พร้อมด้วยอุปกรณ์ต่าง ๆ คนทั้งหมู่บ้านแตกตื่น ผู้คนต่างวิ่งออกมาจากห้อง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 219
ตอนนี้ ถ้าคนเห็นว่าเขาต้องการซื้อวัสดุปรับปรุงต่าง ๆ เช่น ประปาและเครื่องใช้ไฟฟ้า พวกเขาคงคิดว่าเย่ซิวเป็นบ้าไปแล้วอย่างแน่นอนพวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่หยุดเขาเท่านั้น แต่ยังจะขายให้กับเย่ซิวในปริมาณมากและราคาอาจจะต่ำกว่าปกติด้วยซ้ำ“แก้ไขได้แล้วจริง ๆ เหรอ?” เซี่ยซิ่วซิ่วไม่อยากจะเชื่อเลย “เรายังสามารถซื้ออิฐซีเมนต์จากโรงงานเล็ก ๆ ได้ แล้วทรายและกรวดล่ะ โดยพื้นฐานแล้วของพวกนั้นต้องผูกขาดกับบริษัทใหญ่ ๆ ไปแล้ว”เย่ซิวเดินไปพลางอธิบายให้เซี่ยซิ่วซิ่วฟัง“อย่างนี้นี่เอง” ดวงตาของเซี่ยซิ่วซิ่วเป็นประกาย เธอชื่นชมเย่ซิวมากขึ้นไปอีกเธอมองไปรอบ ๆ และเมื่อเห็นว่าไม่มีใคร เธอก็เขย่งปลายเท้าและจุ๊บเข้าที่แก้มของเย่ซิวไปหนึ่งกรุบ“นี่รางวัลของนาย”หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็วิ่งหนีไปพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำเย่ซิวยิ้มแล้วเอามือทาบแก้ม……สองวันต่อมาในคลับระดับไฮเอนด์หวังซงนอนสบาย ๆ อยู่บนเก้าอี้ โดยมีผู้หญิงสองคนที่มีรูปร่างหน้าตายอดเยี่ยมคอยดูแลเขาอยู่คนละด้านคนหนึ่งนวดหลังอีกคนหนึ่งป้อนองุ่นอีกคนบีบเท้าให้เขา และอีกคนถึงกับ…ข้าง ๆ เขายังมีเลขาสาวผู้มากความสามารถยืนอยู่“ตอนนี
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 220
“ในช่วงสองวันที่ผ่านมา เราได้ใช้เงินไปแล้วสองหมื่นล้านในการซื้อวัสดุปรับปรุงใหม่จำนวนมาก และราคาก็ต่ำกว่าราคาตลาดประมาณสองในห้า”เซี่ยซิ่วซิ่วที่ตื่นเต้นมากกำลังรายงานผลลัพธ์ของสองวันที่ผ่านมาให้เย่ซิวฟังวัสดุที่ซื้อมาในตอนนี้เพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับอาคารเจ็ดหรือแปดหลังเย่ซิวพยักหน้า “กว้านซื้อให้ได้มากที่สุดในตอนที่พวกเขายังไม่รู้ตัว”เซี่ยซิ่วซิ่วกำลังจะตอบ ทันใดนั้นก็มีสายเข้ามาไม่นานหลังจากรับสาย สีหน้าของเธอก็ค่อนข้างจริงจัง“ได้ ฉันเข้าใจแล้ว”เซี่ยซิ่วซิ่ววางสายโทรศัพท์แล้วพูดกับเย่ซิว“บริษัทต่าง ๆ หยุดขายสินค้าให้เรากะทันหัน พวกเขาอาจรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ”เย่ซิวคาดการณ์เรื่องนี้เอาไว้แล้ว“ถ้าอย่างนั้นก็หยุดการซื้อชั่วคราวแล้วทุ่มทำโครงการระยะแรกให้เสร็จก่อน”ด้วยวัตถุดิบที่จัดซื้อในปัจจุบัน การก่อสร้างระยะแรกจึงสามารถแล้วเสร็จได้อย่างราบรื่นเซี่ยซิ่วซิ่วพยักหน้าแล้วหันหลังเดินออกไปเย่ซิวเคาะนิ้วลงบนโต๊ะเบา ๆ พลางสายตาครุ่นคิด“คนพวกนั้นจะไม่ยอมปล่อยง่าย ๆ แน่ ๆ หรืออาจจะฮึดสู้กลับเหมือนสุนัขจนตรอก”“หมู่บ้านช่างตีเหล็กไม่มีอะไรต้องกังวล แต่บริ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 221
เมื่อคนเหล่านั้นเงยหน้าพร้อมกัน ก็เห็นผู้หญิงรูปร่างดีคนหนึ่งยืนอยู่บนหลังคาหลางสือจิ่วมีสีหน้าที่เย็นชา “เป็นอย่างที่นายน้อยพูดไว้ไม่มีผิด จะต้องมีคนบุกมาทำลายที่นี่”“ไม่ได้การแล้ว เราถูกจับได้แล้ว!”“ไปพวกเรา ไปฆ่าผู้หญิงคนนั้นซะ!”คนเหล่านี้ต่างก็มีสีหน้าโกรธเกรี้ยว พวกเขาชักมีดพับออกมาแล้วขว้างไปที่หลางสือจิ่วอย่างแรงฝีมือของคนเหล่านี้ถือว่าไม่เลวทีเดียว พวกเขาล้วนเคยผ่านการต่อสู้ในสังเวียนมาอย่างโชกโชนหากร่วมมือกัน พวกเขาสามารถเอาชนะจอมยุทธ์ระดับหนึ่งได้ แต่สำหรับหลางสือจิ่วนั้นพวกเขาเทียบกับเธอไม่ติดเลย เพียงแค่กระบวนท่าเดียว ใครคนหนึ่งถูกเตะปลิวออกไปและหมดสติในทันทีเธอใช้มือทั้งสองข้างกดพื้นและหมุนตัวด้วยความเร็วสูงกลุ่มคนที่ล้อมรอบต่างก็ถูกเธอจัดการจนลงไปนอนกองกับพื้นทีละคนท่าเตะที่รวดเร็วดั่งสายฟ้าฟาดของเธอเตะเข้าที่กระดูกเข่าของพวกเขา จนทำให้ได้ยินเสียงร้องโหยหวนดังขึ้นเป็นระยะ และด้วยท่าเตะนั้น ขาของพวกเขาจึงใช้การไม่ได้ทันทีเมื่อได้ยินเสียงดังโวยวาย ไป๋ปิงก็รีบวิ่งเข้ามาดูทันทีเธอมองเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาที่เย็นชาและไม่พูดพร่ำทำเพลง ก่อนจะรีบ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 222
“ที่แกพูดมันหมายความว่ายังไง?!”หลิวเหว่ยหัวเราะด้วยใบหน้าที่เย็นชาขณะมองไปที่คนเหล่านั้นด้วยท่าทางที่ดูมั่นใจเต็มเปี่ยม“ก่อนหน้านี้ มีคนที่ชื่อหลิวเหนิงเดินทางมาจากหนานเฉิง เขาเดินทางมาหาฉันด้วยตัวเอง เขามาจากตระกูลหลิ่วแห่งหนานหลิ่ว และเขาก็ได้มาขอซื้อบริษัทของฉันไปเรียบร้อยแล้ว”“เพราะฉะนั้นตอนนี้ ฉันจึงมีตระกูลหลิ่วแห่งเมืองหนานเฉิงเป็นผู้สนับสนุนอยู่ หากพวกแกไม่เชื่อก็ลองไปสืบดูประวัติของตระกูลหลิ่วดูสิ พวกเขานี่แหละ ที่จัดหาชิ้นส่วนอาวุธให้กับเจ้าหน้าที่รัฐ”“หรือจะให้ฉันพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือในตอนนี้ ฉันมีความเกี่ยวข้องกับทางเจ้าหน้าที่รัฐแล้ว ถ้าหากพวกแกกล้าแตะต้องฉันก็คิดถึงผลที่จะตามมาด้วยแล้วกัน”ในประเทศหลงเถิง ไม่ว่าจะเป็นสามัญชนธรรมดาหรือตระกูลทรงอิทธิพลใหญ่ที่สืบทอดกันมาหลายร้อยปีหากใครกล้าล้ำเส้นของประเทศ ก็จะต้องพบจุดจบที่น่าอนาถเมื่อคนเหล่านี้ได้ยินที่หลิวเหว่ยพูดต่างก็หน้าซีดทันทีแม้ว่าพวกเขาจะมีความกล้ามากแค่ไหน ก็ไม่กล้าต่อกรกับประเทศชายที่ร่างกายเต็มไปด้วยรอยสักไม่ได้พูดจาหยิ่งทะนงเหมือนในตอนแรกอีกต่อไป เขาวางมีดพับที่ถืออยู่ลงแล้วพูดว่า “นี่แกไม่ได้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 223
ในขณะที่เธอรีบวิ่งเข้ามา หวังซงเหลือบไปเห็นเธอพอดีเขาหัวเราะดังลั่นพร้อมตะโกนสั่งเธอว่า “คุกเข่าลงซะ!”สีหน้าของเลขาสาวเต็มไปด้วยความวิตกกังวล “ท่านประธานคะ! เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ!”เนื่องจากเสียงเพลงภายในวิลล่าดังเกินไป หวังซงจึงไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอพูดเมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมคุกเข่าตามที่เขาสั่ง เขาจึงยกมือขึ้นตบเข้าที่ใบหน้าของเธอหนึ่งฉาดหญิงสาวตาแดงก่ำ เธอรู้สึกเสียใจมากแต่เธอก็ไม่อาจทำให้เสียเวลาได้ จึงรีบวิ่งไปปิดเครื่องเสียงทุกคนตกตะลึง ในขณะที่หวังซงโกรธเธอมากยิ่งขึ้น “นี่เธออยากตายหรือไง? กล้าดียังไงมาขัดจังหวะความสุขของฉัน!”เลขาสาวรู้สึกเสียใจ แต่ก็ยังต้องรายงานเรื่องราวที่เกิดขึ้นเธอรีบเดินเข้าไปข้าง ๆ หวังซงแล้วกระซิบที่ข้างหูเขาว่า “ท่านประธานคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ…”หวังซงที่เดิมทีรู้สึกไม่พอใจอยู่แล้ว หลังจากได้ยินคำพูดของเลขาสาว ทันใดนั้น ดวงตาของเขากลับเปล่งประกายด้วยความเยือกเย็นและดูน่ากลัวราวกับงูพิษ“ฉันประเมินไอเด็กนั่นต่ำไปจริง ๆ!” เขามองเธอด้วยแววตาที่เยือกเย็น “เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เธอยังจัดการมันไม่ได้ แล้วต่อไปฉันจะเชื่อใจอะไรเธอได้อีก?”เขาส
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 224
ภายในคลับส่วนตัวแห่งหนึ่ง“ผู้ว่าจาง แก้วนี้ผมดื่มให้กับท่านครับ! นับวันท่านยิ่งดูเด็กลงนะครับ”หวังซงยกแก้วไวน์เพื่อแสดงความเคารพต่อผู้ชายคนหนึ่งที่มีอายุราว ๆ สี่สิบปี เขาสวมแว่นตาและดูสุภาพผู้ชายคนนั้นคือจางต้งเหลียงจางต้งเหลียงยกแก้วไวน์ขึ้นมาชนกับหวังซงและดื่มไปหนึ่งอึกก่อนจะหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “คุณก็พูดเกินไป ผมเป็นแค่รองผู้ว่า คุณควรจะระมัดระวังคำพูดด้วยนะครับ”หวังซงทำสีหน้าจริงจังแล้วเอ่ยขึ้นว่า “ท่านนี่ช่างชอบพูดเล่นซะจริงนะครับ ท่านก็รู้ว่าสุขภาพของเขาแย่ลงทุกวัน ผมได้ยินมาว่าปีนี้เขาคงจะต้องเกษียณแล้วทั้งเมืองหวู่เฉิง นอกจากท่านแล้ว ยังมีใครที่มีคุณสมบัติเทียบเท่ากับท่านอีกเหรอครับ? เพราะฉะนั้น ถ้าตอนนี้ผมจะเรียกท่านว่าผู้ว่า ก็คงไม่มีปัญหาหรอกครับ”จางต้งเหลียงเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงทันทีพร้อมพูดว่า “ต่อไปห้ามพูดแบบนี้อีกนะครับ ไม่อย่างนั้น ผมจะไม่ยกโทษให้คุณ!”แม้จะพูดแบบนั้น แต่รอยยิ้มในดวงตาของเขากลับเผยความคิดที่แท้จริงของเขาออกมาหวังซงพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “ตามที่ท่านว่าก็ได้ครับ”“อ้อ! จริงสิครับ” หวังซงทำท่าราวกับว่าเขานึกอะไรขึ้นมาได้ เขาหยิบกล่องที
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 974
“ตอนนี้เราดำเนินการผลิตเต็มกำลัง สามารถผลิตจักรกลมังกรดำได้วันละสองร้อยชุด ตอนนี้ผลิตเสร็จแล้วแปดร้อยชุด”เย่ซิวเอ่ยชมด้วยความประทับใจ สมกับที่เป็นประเทศหลงเถิง มีประสิทธิภาพน่าตื่นตะลึงจริง ๆจักรกลมังกรดำแปดร้อยชุดนี้สามารถสร้างพลังการข่มขู่ที่แข็งแกร่งและทรงอำนาจอย่างมากหลังจากนั้นนายกรัฐมนตรีก็เสนอให้กระชับความร่วมมือระหว่างทั้งสองฝ่ายมากขึ้นพร้อมทั้งยื่นข้อเสนอที่จะส่งผู้เชี่ยวชาญจากหลากหลายสาขา รวมถึงเปิดโรงงานและสาขาย่อยที่สำนักโอสถเย่ซิวเข้าใจได้ทันทีว่าข้อเสนอนี้คือการที่ประเทศหลงเถิงยื่นมือเข้ามาช่วยสำนักโอสถโดยตรงนี่ถือว่าเป็นโอกาสสำคัญที่จะทำให้สำนักโอสถทะยานขึ้นอย่างก้าวกระโดดไม่มีเหตุผลอะไรเย่ซิวที่จะปฏิเสธข้อเสนอนี้อย่างแน่นอนหลังจากจบการสนทนากับนายกรัฐมนตรี เย่ซิวก็เดินทางไปยังสายการผลิตเป้าหมายต่อไปของเขาคือเพิ่มจักรกลมังกรดำให้ถึงสามสิบชุด และยังต้องรับสมัครผู้ควบคุมเกราะกลไกเพิ่มอีกขณะเดียวกันทางฝั่งประเทศจ้านฉงตี้ ประเทศจ้านอิงตี้ และประเทศใหญ่อื่น ๆ รวมถึงประเทศขนาดกลางและเล็กอีกนับร้อยต่างก็จัดประชุมลับอีกครั้งจักรพรรดิอินทรีครามเป็นคนเริ่มพูดก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 973
เย่ซิวชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะก้มลงเก็บสิ่งที่หล่นลงมาจากตัวเด็กหญิงมันคือจี้ชิ้นหนึ่งที่ไม่สามารถบอกได้ว่าทำจากวัสดุอะไร ผิวด้านนอกเต็มไปด้วยรอยร้าวมากมายเย่ซิวพลิกดูซ้ายขวาแต่ก็ไม่พบสิ่งใดที่ดูน่าสนใจเป็นพิเศษ แต่ในขณะที่เขากำลังจะวางมันกลับคืนไปบนตัวเด็กหญิงนั้นทันทีที่จี้เข้าใกล้ตัวเธอ รอยร้าวบนจี้กลับเพิ่มขึ้นอีกหลายเส้นเย่ซิวหรี่ตาลงพิจารณาอยู่พักใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจเก็บจี้นี้ไว้กับตัวเองก่อนจากนั้นเขาก็เดินทางไปยังสวนยา แบ่งสมุนไพรที่เหลือออกเป็นหมวดหมู่และปลูกไว้ในพื้นที่ต่าง ๆ อย่างเป็นระเบียบพร้อมทั้งเก็บสมุนไพรที่โตเต็มที่ไว้บางส่วนเพื่อเตรียมใช้งานในอนาคตหลังจากจัดการที่สวนยาเสร็จ เย่ซิวก็เดินไปยังค่ายทหาร เขามีแผนจะคัดเลือกทหารจำนวนหนึ่งพันสองร้อยนายเพื่อจัดตั้งกองกำลังพิเศษเกณฑ์ในการคัดเลือกของเขาไม่ใช่การเลือกคนที่เก่งที่สุด แต่กลับเลือกคนที่อ่อนแอที่สุดในกลุ่มเพราะเขาเชื่อว่าเมื่อคนเหล่านี้แข็งแกร่งขึ้นมา พวกเขาจะรู้สึกซาบซึ้งและภักดีต่อเขามากกว่าเดิมหลังจากคัดเลือกทหารได้ครบหนึ่งพันสองร้อยนายแล้ว ยังต้องมีการทดสอบเรื่องความภักดี การป้องกันสายลับ และกา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 972
เย่ซิวครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก็เข้าใจได้ทันทีมันน่าจะเกิดจากตอนที่เขาวางค่ายกลและใช้เลือดตัวเองหยดลงบนจี้หยกเดิมทีเขาตั้งใจจะเพิ่มความแข็งแกร่งให้จี้หยกและเสริมพลังของค่ายกลตอนที่มันเสร็จสมบูรณ์เพราะตอนนี้เลือดของเขามีค่ามากมายมหาศาลแต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือการทำเช่นนี้กลับทำให้พลังหายนะเชื่อมโยงกับเขาในแบบที่อธิบายไม่ได้เย่ซิวไม่แน่ใจว่านี่คือเรื่องดีหรือร้าย เขายื่นมือออกไปอย่างระมัดระวังค่อย ๆ เข้าใกล้กระบี่เล่มนั้นในขณะเดียวกันก็คอยเฝ้าสังเกตดวงชะตาของตัวเอง ถ้ารู้สึกถึงการกัดกร่อนจะถอยออกมาทันทีแต่สิ่งที่เขากังวลกลับไม่เกิดขึ้นและสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากก็คือในวินาทีที่เขากำกระบี่เล่มนั้นไว้ ดวงชะตาที่เคยถูกกัดกร่อนก็ฟื้นคืนกลับมากระบี่เล่มนี้ไม่ได้ทำอันตรายต่อเขาอีกต่อไปในวินาทีที่จับกระบี่ไว้ เย่ซิวก็รับรู้ถึงความสามารถของมันได้ทันทีกระบี่นี้มีไว้เพื่อทำลายล้างพลังบำเพ็ญของผู้อื่นไม่ใช่เพื่อสังหารคนโดยตรงและเมื่อฟันออกไป มันสามารถตัดทอนพลังบำเพ็ญของเป้าหมายได้ถึงหนึ่งส่วน สองส่วน หรืออาจมากกว่านั้นอีกทั้งส่วนหนึ่งของพลังที่ถูกทำลายจะถูกส่งกลับคืนมาใ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 971
ค่ายกลมรณะ!เย่ซิวไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อน ตอนนี้ถึงได้เชื่อมโยงสองเรื่องนี้เข้าด้วยกันค่ายกลแบบนี้ต้องใช้ของที่ทั้งอำมหิตและชั่วร้ายสุด ๆ เป็นแกนกลางในการวางค่ายกลพลังทำลายล้างไม่ต้องพูดถึงเพราะมันเกินกว่าจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้เย่ซิวเคยเห็นค่ายกลนี้ในหอตำราของสำนักหุ่นเชิดมาก่อนในอดีตค่ายกลนี้ถือเป็นค่ายกลต้องห้ามเขาไม่กล้าเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว ก่อนจะพยายามนึกถึงขั้นตอนการวางค่ายกลในหัวอย่างเร่งรีบจากนั้นก็หยิบจี้หยกออกมาหลายชิ้น ก่อนจะป้ายเลือดของตัวเองไปที่แต่ละชิ้นและจัดวางตามตำแหน่งที่กำหนดไว้เขาหันไปเอ่ยกับเด็กหญิงว่า “ไม่ต้องกลัว ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ หลับตาไว้ก่อนนะ พอฉันบอกให้ลืมตาค่อยลืมตา”เด็กหญิงเงยหน้ามองเย่ซิว ก่อนจะพยักหน้าอย่างว่าง่ายและหลับตาลงเย่ซิวใช้เธอเป็นศูนย์กลางของค่ายกล จากนั้นเขาก็รีบวางค่ายกลจนเสร็จสมบูรณ์ในวินาทีที่ค่ายกลเสร็จสิ้น ท้องฟ้าทั้งผืนพลันถูกปกคลุมด้วยเมฆดำหนาทึบพร้อมกับเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่ากึกก้องพลังแห่งความหายนะในตัวเด็กหญิงเริ่มปั่นป่วนอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับถูกค่ายกลดูดซับเข้าไปเหนือศีรษะของเธอปรากฏดวงดาวดวงหนึ่งด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 970
จากนั้นเย่ซิวก็ปล่อยปราณกระบี่ออกมาหลายสาย ผนึกพื้นที่รอบตัวเด็กหญิงไว้ เด็กหญิงมองเย่ซิวด้วยสายตาที่น่าสงสาร เธอรู้ดีว่าตัวเองเป็นดาวหายนะ พ่อแม่และครอบครัวของเธอทั้งหมดล้วนต้องตายไปเพราะเธอ หลังจากนั้นเธอก็ถูกขังไว้ในกรงพิเศษ ไม่เคยเห็นแสงเดือนแสงตะวันเลย จนกระทั่งถูกปล่อยตัวออกมาในตอนนี้ เย่ซิวมองแววตาของเธอ ก็รู้ได้ทันทีว่าเธอเป็นเด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ร่างกายที่เป็นอยู่เกิดจากชะตาฟ้าลิขิต เธอเองไม่อาจควบคุมได้ และไม่มีทางเลือกเลยแม้แต่น้อย เย่ซิวเองก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้อย่างบุ่มบ่ามพลังหายนะของเธอนั้นน่ากลัวเกินไป หากพลาดพลั้งแม้เพียงเล้กน้อย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่เกินจะจินตนาการได้ หลังจากครุ่นคิด เขาก็ร่ายอาคม สร้างเหยี่ยวตัวหนึ่งให้ก่อตัวขึ้น แล้วให้มันบินไปเกี่ยวตัวเด็กหญิงขึ้นมา เตรียมจะพาขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่ยังไม่ทันจะบินขึ้น เหยี่ยวกลับสลายตัวไปในพริบตาเย่ซิวลองหาวิธีอื่นอีกหลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ ไม่สามารถพาตัวเธอออกไปจากที่นี่ได้เลยเย่ซิวรู้สึกปวดหัวไปหมด เขาจึงตัดสินใจปลอบเด็กหญิงก่อน แล้วโยนอาหารไปให้เธอจากระยะไกลไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 969
เย่ซิวเดินออกจากห้องลับ แล้วพบว่าโลกทั้งใบที่อยู่ตรงหน้าเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ทุกอย่างดูชัดเจนขึ้น และเต็มไปด้วยสีสันมากขึ้น เฉินหลานเพิ่งกลับมาจากข้างนอก พอเห็นเย่ซิวก็ยิ้มหวานออกมา "สวัสดีค่ะ นายท่าน" เย่ซิวโบกมือไปมา "ต่อไปไม่ต้องเรียกนายท่านแล้ว เรียกว่าท่านเจ้าสำนักเถอะ" เฉินหลานมองเขาด้วยดวงตาชุ่มฉ่ำ ก่อนจะพยักหน้าขานรับอืมเบา ๆเรียกว่าเจ้าสำนักดูจะเป็นกันเองกว่าการเรียกว่านายท่าน "สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?" เย่ซิวถาม "ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ หลังจากจบศึกครั้งนี้ คนในสำนักโอสถก็ยิ่งให้ความไว้วางใจกับพวกเรามากขึ้น งานในด้านอื่น ๆ ก็ดำเนินไปได้อย่างราบรื่น" "แล้วในระดับนานาชาติล่ะ?" "บรรดาทูตจากนานาชาติมาถึงประเทศหลงเถิงตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ เดิมทีพวกเขาต้องการเริ่มการเจรจาทันที แต่รัฐบาลหลงเถิงกลับจัดเตรียมอาหารเลิศรส และการแสดงที่น่าตื่นตาตื่นใจให้พวกเขา โดยให้เหตุผลว่าประเทศของตนให้ความสำคัญกับมารยาทมากที่สุด เมื่อลูกค้ามาเยือนก็ต้องให้การต้อนรับอย่างดี จากนั้นจึงค่อยพูดคุยเรื่องอื่น บรรดาทูตก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากยอมเพลิดเพลินไปกับกา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 968
หลังจากที่ฝึกฝนความสามารถใหม่ของร่างกายจนคุ้นเคยแล้ว เย่ซิวก็กลับมาทำการหลอมโอสถต่อมีโอสถอีกหลายประเภทที่ต้องหลอมเช่นโอสถยอดเพชร โอสถต้นกำเนิด โอสถร้อยพิษไม่กล้ำกรายและอื่น ๆนอกจากเตรียมโอสถสำหรับสร้างกองกำลังสุดยอดแล้ว ยังมีบางส่วนที่เย่ซิวตั้งใจจะเตรียมไว้ใช้เอง รวมถึงให้คนใกล้ตัวของเขาหลังจากที่ร่างกายแข็งแกร่งขึ้น ประสิทธิภาพในการหลอมยาก็เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลอัตราการฟื้นฟูพลังวิญญาณของเขาหลังจากใช้งานก็เร็วขึ้นหลายเท่าตัวสองวันต่อมา ประเทศจ้านส่งสมุนไพรมาเป็นค่าชดเชย ซึ่งถูกใช้ไปแล้วกว่าเก้าหมื่นต้น ผลลัพธ์คือโอสถชนิดต่าง ๆ ถูกหลอมออกมามากกว่าห้าหมื่นเม็ดเมื่อหลอมยาเสร็จ เย่ซิวก็หยุดการหลอม เก็บเตาโอสถกลับไปแล้วหันไปมองผู้หญิงที่อยู่บนเตียงน้ำแข็งทันใดนั้นภาพถ่ายที่พรีเอลล์เคยส่งให้ก็ลอยเข้ามาในความคิดของเขาเธอเคยพูดถึงโซเฟียลูกพี่ลูกน้องของเธอเย่ซิวหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูภาพถ่าย แล้วเดินไปเปรียบเทียบกับหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้ารูปร่างหน้าตาอาจจะแตกต่างกัน แต่บรรยากาศและพลังบางอย่างที่แผ่ออกมานั้นคล้ายกันมากมันให้ความรู้สึกเหมือนประชาชนของมหาอำนาจประเทศหนึ่ง กับคน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 967
ตอนนี้เย่ซิวกำลังหลอมโอสถยอดเพชรโอสถชนิดนี้สามารถเสริมสร้างร่างกายให้แข็งแกร่งขึ้น หากรับประทานในปริมาณที่มากพอ อาจทำให้ร่างกายกลายเป็นกายาวัชระได้ ซึ่งเป็นกายาอันแข็งแกร่งที่ได้รับการยอมรับในหมู่พุทธศาสนา นี่คือโอสถที่เย่ซิวเตรียมไว้สำหรับกองกำลังพิเศษในอนาคตของเขา ในเมื่อเป็นกองกำลังระดับสุดยอด ก็ต้องมีความสามารถรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นพลังต่อสู้ การป้องกัน การลอบสังหาร ทุกอย่างต้องอยู่ในระดับที่สมบูรณ์แบบ ไม่สามารถมีจุดอ่อนได้ ภายในเตาหลอมโอสถ ตอนนี้มีโอสถยอดเพชรกว่ายี่สิบเม็ด แต่ท่ามกลางโอสถเหล่านั้น มีอยู่เม็ดหนึ่งที่แตกต่างจากเม็ดอื่นโดยสิ้นเชิง มันเป็นสีขาวบริสุทธิ์และมีแสงสีทองระยิบระยับไหลเวียนอยู่ภายใน ดวงตาของเย่ซิวหดแคบลงทันที นี่มันหรือว่าจะเป็นโอสถกลายพันธุ์ในตำนาน? บางครั้งในการหลอมโอสถ นักปรุงยาอาจพบกับการเปลี่ยนแปลงที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ทำให้โอสถเกิดการกลายพันธุ์ขึ้นมา โอสถกลายพันธุ์เหล่านี้ บางครั้งอาจไร้ประโยชน์ หรือร้ายแรงถึงขั้นมีพิษรุนแรง แต่ในบางกรณี มันอาจมีสรรพคุณสูงกว่าโอสถทั่วไปหลายสิบเท่า และในบางครั้งโอสถกลายพันธุ์เหล่านี
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 966
นอกจากนี้เย่ซิวยังมีฐานปลูกสมุนไพรอีกแห่งหนึ่งที่ประเทศหลงเถิง เมื่อรวมกันแล้ว ฐานทั้งสองแห่งสามารถจัดหาวัตถุดิบสำหรับการหลอมยาได้เป็นจำนวนมหาศาล ต่อไปเมื่อเขาสามารถหลอมยาได้มากพอ ก็จะสามารถใช้โอสถเหล่านั้นสร้างกองกำลังสุดแกร่งขึ้นมาได้ เป็นกองกำลังที่สามารถทำให้ทั้งโลกต้องตกตะลึง เย่ซิวมีแนวคิดเกี่ยวกับกองกำลังนี้มานานแล้ว และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เขาจะเริ่มดำเนินการ สำหรับแกนหลักของกองกำลัง เย่ซิววางแผนให้สมาชิกของหน่วยกองกำลังหมาป่าราตรีเป็นผู้รับผิดชอบ พวกเขามีทั้งพลังและประสบการณ์มากพอที่จะทำให้ทุกคนยอมรับ หลังจากเสร็จสิ้นการแลกเปลี่ยน ทั้งสองฝ่ายก็แยกย้ายกันไป เย่ซิวมอบหมายให้หวังซวงเป็นผู้จัดการเรื่องรถถังและทองคำ โดยทองคำบางส่วนจะถูกนำไปแลกเปลี่ยนเป็นเสบียงและทรัพยากร ก่อนจะส่งไปให้ถังอวิ้น การพัฒนาของประเทศสุ่ยจือยังคงต้องใช้เงินทุนจำนวนมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ต้องกังวลมากนักก็คือ ประเทศสุ่ยจือมีภูเขาล้อมรอบทั้งสามด้าน แนวภูเขาซ้อนกันเป็นชั้น ๆ ทำให้เป็นปราการธรรมชาติที่แข็งแกร่ง โอกาสที่ประเทศนี้จะถูกโจมตีนั้นค่อนข้างต่ำ อีกทั้งตอนนี้สภาพของที
