เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 150
บทที่เกี่ยวข้อง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 151
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?” เย่ซิวโบกมือต่อหน้าอวี่เฟยเฟยอวี่เฟยเฟยเอ่ยตอบโดยไม่รู้ตัว “ฉันตกลงค่ะ”เย่ซิวถึงกับสงสัย “อะไรนะครับ?”ไม่กีวินาที่ต่อมาเธอก็ได้สติและอายมากจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี“ไม่มีอะไรค่ะ ๆ”เธอรีบส่ายหน้าระงับความคิดยุ่งเหยิงในใจตัวเอง“ถึงบ้านฉันแล้ว คุณจะเข้าไปดื่มน้ำสักแก้วไหมคะ?”ตอนที่เธอพูดคำนี้ออกมาใจเธอเต้นแรงมาก และนี่ยังเป็นครั้งแรกที่ตัวเองเชิญเพศตรงข้ามเข้าบ้านอีกด้วย “ไม่เป็นไร นี่ก็ดึกมากแล้ว คุณรีบเข้าไปพักผ่อนเถอะ”“ก็ได้ค่ะ คุณก็ระวังด้วยนะคะ”เย่ซิวพยักหน้าตอบในใจของอวี่เฟยเฟยรู้สึกผิดหวัง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเชิญผู้ชายเข้าห้องแต่กลับถูกปฏิเสธในใจได้แต่สงสัยว่าตัวเองมีเสน่ห์ไม่พอหรือเปล่าแต่อีกความคิดหนึ่งก็น่าจะไม่ใช่ไม่ใช่ว่าเธอไม่มีเสน่ห์มากพอ แต่เป็นเพราะเย่ซิวนั่นเป็นสุภาพบุรุษ เขาคงจะไม่เข้าบ้านผู้หญิงตามใจชอบเมื่อคิดได้แบบนี้แล้ว เย่ซิวยิ่งอยู่ใจของเธอมากขึ้นทันทีต้องบอกว่า จินตนาการที่มากเกินไปอันตรายถึงชีวิตเย่ซิวไม่ได้คิดมาก เขาแค่อยากจะกลับไปพักผ่อนก็เท่านั้นไม่นาน ก็เกือบจะเจ็ดโมงเช้าของวันถัดไปแล้ว เย่ซิว หลิ่ว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 152
เย่ซิวหันกลับมาและได้เห็นหลี่หรูเฟิงเดินเข้ามาท่ามกลางบอดี้การ์ดหญิงสี่คนแขนทั้งสองข้างของเขาอยู่ในเฝือก เห็นได้ชัดว่ามันยังไม่หายดีหลี่หรูเฟิงอยากจะฆ่าเย่ซิวให้ตายมาตั้งนานแล้ว หลังจากที่ได้รับบาดเจ็บ เขาก็ยังไม่มีโอกาสได้ชำระแค้นเลยเขาเพิ่งได้ยินข่าวเมื่อวานนี้ เขาจึงตัดสินใจมายังสถานที่ประลองยุทธทันทีแม้ว่าแพทย์จะห้ามก็ตามหลี่หรูเฟิงต้องการกำจัดเขาให้เร็วที่สุดหากเย่ซิวไม่เข้ามาขวางทางตั้งแต่แรก ตนคงปล่อยตระกูลหลิ่วไปแล้ว เดิมทีเรื่องนี้ไม่ควรจะเกิดขึ้นด้วยซ้ำเย่ซิวไม่แยแสและหันไปพูดกับสองสาวว่า “เข้าไปกันเถอะ”หลี่หรูเฟิงโกรธมาก “ฉันพูดกับแกอยู่ ไม่ได้ยินเหรอ?!”เย่ซิวส่ายหน้า คนแบบนี้ไม่ควรค่าให้เขาเสียเวลาด้วยเลยสักนิด เจตนาการเพิกเฉยเช่นนี้ยิ่งทำให้หลี่หรูเฟิงโกรธมากยิ่งขึ้น“นี่นายจะโอหังเกินไปแล้วนะ! พ่อแม่นายไม่สั่งสอนความเป็นคนเลยหรือไง?”ในเวลานั้น จางจื้อเซิงมาถึงลุงของเขาก็มาด้วยเช่นกันยอดฝีมือวรยุทธหลายที่อยู่ที่นั้นออกมาต้อนรับพวกเขาและแสดงความเคารพต่อพวกเขาทั้งสองเป็นอย่างมาก ไม่ต้องพูดถึงจางจื้อเซิง อาจารย์ลุงของเขาคนนั้นเป็นจอมยุทธขั้นสูงสุด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 153
ที่บนสังเวียน ภายในลานประลองยุทธ เย่ซิวและจางจื้อเซิงยืนอยู่ที่นั่นหลี่หรูปิงที่ยืนอยู่ด้านล่างตะโกนขึ้นว่า “ประลองอย่างเดียวคงน่าเบื่อแย่ ผมจะเป็นเจ้าภาพเอง ทุกคนสามารถเดิมพันได้ว่าใครชนะและใครแพ้...“หากใครเดิมพันผู้อาวุโสจางชนะหนึ่งต่อหนึ่งเท่า หากเดิมพันว่าเย่ซิวชนะ อัตราต่อรองคือหนึ่งเท่าต่อสิบ!”มีคนหัวเราะเสียงดังแล้วเอ่ยขึ้น “แล้วคุณจะต้องเสียเปรียบแน่นอน ผมจะเดิมพันหนึ่งล้าน ผมพนันว่าผู้อาวุโสจางจะชนะ”“ผมขอเดิมพันห้าแสน ผู้อาวุโสจางจะชนะ”“นี่มันส่งเงินมาให้ฟรีชัด ๆ ผมพนันห้าล้าน!”นอกจากหลิ่วอวี้ฝูแล้วก็ไม่มีคิดว่าเย่ซิวจะสามารถเอาชนะจางจื้อเซิงได้พวกเขาทั้งหมดวางเดิมพันให้จางจื้อเซิงชนะผ่านไปไม่นาน หลี่หรูปิงก็ได้รับเงินเดิมพันราว ๆ ห้าสิบล้าน เขาไม่สนใจที่จะสูญเสียเงินจำนวนเล็กน้อยนี้ เขาแค่อยากจะเหยียบย่ำเย่ซิวไว้ใต้เท้าของเขาในเวลานี้ หลิ่วอวี้ฝูได้เดินเข้ามา “อัตราต่อรองคือหนึ่งต่อสิบ คุณคงไม่เบี้ยวใช่ไหมคะ?“ไม่ แน่นอน”“ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะเดิมพันเย่ซิวชนะหนึ่งพันล้าน! ฉันหวังว่าคุณจะไม่เบี้ยวนะ!”เธอวางเช็คหนึ่งพันล้านลงตรงหน้าหลี่หรูปิงหลี่หรู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 154
หยางเชี่ยนยิ้มตอบ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถือว่าเป็นการเดิมพันครั้งใหญ่แล้วกันนะคะ”หลี่หรูปิงแอบส่งเสียงหึในใจ!ในเมื่อหยางเชี่ยนส่งเงินให้กับเขาฟรี ๆ ตัวเองก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่รับในสังเวียน เย่ซิวหลบการโจมตีเก้าครั้งจากจางจื้อเซิงแม้ว่าตอนนี้จางจื้อเซิงจะเย่อหยิ่งเพียงใด แต่เขาก็ตระหนักว่าเย่ซิวมีความสามารถค่อนข้างมาก และสีหน้าของเขาก็ดูเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย“นี่นายทำได้แค่หลบหรือยังไง?”เหตุผลที่เย่ซิวต้องหลบการโจมตีของเขาเป็นเพราะเขาไม่อยากให้ทุกคนตกใจมากจนเกินไปเขาสามารถล้มจางจื้อเซิงได้ด้วยนิ้วมือเพียงนิ้วเดียวถ้าเป็นเช่นนั้น การประลองจะจบลงอย่างง่ายดายและมันคงจะน่าเบื่อ“ถ้างั้น ผมจะทำตามที่คุณต้องการ!”เสียงตะโกนต่ำ ทันใดนั้น เย่ซิวก็ยกมัดขึ้นต่อยทันทีหมัดนี้ของเขาดูธรรมดาและไม่มีแรงผลักดันใด ๆ มันเหมือนกับหมัดจากทารกน้อยจางจื้อเซิงที่ได้เห็นหมัดนี้ก็ขำออกมา“ที่แท้นายก็มีแรงแค่นี้เองเหรอ? ฉันนึกว่านายจะเก่งกว่านี้ซะอีก!”เขาใช้พลังพญากรงเล็บอินทรีอันทรงพลังของเขาอีกครั้งด้วยสายตาที่ดุร้าย เขาต้องการทำลายเย่ซิวด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวหมัดและกรงเล็
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 155
“เขาเก่งมากจริง ๆ!”ดวงตาอันรู้สึกชื่นชมของหยางเชี่ยนปรากฏขึ้นอย่างเงียบ ๆ เธอคิดเอาไว้แล้วว่าเย่ซิวอาจจะเก่งจริง เธอมีความหวังที่จะชนะเดิมพันแล้วแม้จะคิดว่าเย่ซิวจะเก่งเพียงใด แต่เขาก็ต่อสู้กับจางจื้อเซิงไปหลายร้อยรอบ อาจเป็นเพราะเขาชนะด้วยความเหนือกว่าทางร่างกายแต่ถึงอย่างนั้นใครจะคิดว่าจางจื้อเซิงจะพ่ายแพ้ให้กับเย่ซิวไม่เพียงแต่เย่ซิวจะเป็นจอมยุทธระดับสี่ตั้งแต่อายุยังน้อยเท่านั้น แต่เขายังมีระดับที่สูงกว่าเธออีกด้วย!เมื่อจอมยุทธคนอื่น ๆ เห็นภาพนี้ สีหน้าท่าทางของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลายแต่คนที่คาดไม่ถึงและยอมรับความจริงไม่ได้นั่นก็คือ หลี่หรูปิงเมื่อเห็นเย่ซิวมีพละกำลังมากเช่นนั้น นอกจากความโกรธแล้วเขายังรู้สึกกลัวอีกด้วยเขารู้สึกมีสติขึ้นมาทันทีเขาเพิ่งจะรับเงินจากหลิ่วอวี้ฝูมาหนึ่งพันล้าน ของเซี่ยซิ่วซิ่วห้าสิบล้าน และไหนจะของหยางเชี่ยนอีกยี่สิบห้าล้าน!ทั้งหมดนี้ เขาจะต้องจ่ายให้พวกเธอหนึ่งหมื่นสองร้อยห้าสิบล้าน!นี่เป็นจำนวนเงินที่มากเกินกว่าเขาจะรับไหวเขาอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย ก่อนจะหันมองไปรอบ ๆ และเตรียมตัวที่จะวิ่งหนีออกไปในขณะที่ความสนใจ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 156
เย่ซิวจับหัวของจางจื้อเซิงและทุ่มลงบนสังเวียนวินาทีต่อมา อีกฝ่ายถึงกับน็อคและหมดสติไปทันทีสถานการณ์ในตอนนี้เงียบสงัดสายตาที่ยากจะเหลือเชื่อทุกคู่จับจ้องไปที่เย่ซิว“เก่งมาก เยี่ยมสุด ๆ ไปเลยค่ะ…” หยางเชี่ยนปรบมือ เธอเป็นคนแรกที่ทำลายความเงียบในเวลานี้ เธอนับถือเย่ซิวด้วยใจจริงถ้าหากข้างบนนั้นเป็นเธอ เธอเองก็คงจะสู้เขาไม่ได้เช่นกันผู้คนที่เคยหัวเราะเยาะเย่ซิวต่างก็มีสีหน้าไม่สู้ดีจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนีผู้คนจำนวนมากมองไปทางเย่ซิวด้วยสายตาชื่นชมและน่าเกรงขามเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้จะแพร่กระจายและได้รับความสนใจจากแวดวงศิลปะการต่อสู้อย่างแน่นอนและเย่ซิวก็จะมีชื่อเสียงเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอนเย่ซิวเดินลงมาจากสังเวียน จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาต่งอู่ในตอนนี้ต่งอู่ไม่สามารถระงับอารมณ์ให้เย็นลงได้อีกต่อไปเขากำมือแน่นและมีสีหน้าที่บูดบึ้งหากสังเกตดี ๆ จะพบว่าร่างกายของเขาสั่นเทาเล็กน้อยเดิมทีเขาคิดว่าเย่ซิวเป็นปลาซิวปลาสร้อยแต่ใครจะรู้ว่าเขาจะมีพละกำลังมากมายขนาดนี้แม้แต่คนที่มีพละกำลังมหาศาลที่สุดในครอบครัวก็ยังโดนเขาโค่นล้ม แล้วตนจะเอาอะไรไปสู้เย่ซิวได้?เมื่อเห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 157
ต่งอู่ระงับความโศกเศร้าของเขา แล้วโอนเงินให้กับเย่ซิวเป็นจำนวนเงินแสนล้าน เมื่อได้รับเงินแล้ว เย่ซิวก็เตะไปที่ต่งเฟยสองสามครั้งเพื่อทำให้กำลังภายในที่เหลืออยู่ในร่างกายของเขาแตกสลายแน่นอนว่าเขาได้วางกับดักต่งเฟยอีกด้วย แต่ถ้าหากว่าต่งเฟยไม่ปล่อยตัวมากจนเกินไปก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นถ้าเขามีเพศสัมพันธ์มากกว่าหกครั้งต่อเดือน เลือดจะออกจากทวารของเขาและเขาจะเสียชีวิตในกะทันหันทันที“เรียบร้อย” เย่ซิวเอ่ยต่งอู่ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ “แค่เตะสองครั้งก็บอกว่าเป็นการรักษาให้หายแล้ว นี่นายล้อฉันเล่นใช่ไหม?”แต่ต่งเฟยกลับรู้สึกเซอร์ไพรส์เป็นอย่างมาก “ดีขึ้น มันดีขึ้นแล้วจริง ๆ ผมมีความรู้สึกขึ้นแล้ว!”ต่งอู่รู้สึกตกใจ “นี่แกดีขึ้นแล้วจริง ๆ เหรอ?”“จริง ๆ ครับ ผมดีขึ้นแล้ว เอาอย่างนี้นะครับคุณพ่อ ผมจะไปหาผู้หญิงมาลองดูเลย!”ความรู้สึกที่ได้คืนบางสิ่งที่สูญเสียไปทำให้ต่งเฟยรู้สึกตื่นเต้นมาก ไม่มีเรื่องอะไรสำคัญไปกว่านี้อีกแล้วต่งอู่รีบออกไปทันทีเขาไม่กล้าอยู่กับเย่ซิวอีกต่อไปหลังจากที่รอพวกเขาจากไปแล้ว หยางเชี่ยนก็เดินเข้ามาใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “สวัสดีค่ะ ฉันหวางเชี่ยน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 158
“ฉันก็มาเซอร์ไพรส์เธอไง ดีใจไหม? อะนี่ฉันให้เธอ”เย่ซิวหยิบตุ๊กตาผ้าตัวหนึ่งออกมา ระหว่างทางกลับมาเขาได้แวะซื้อมันที่ร้านตุ๊กตาแห่งหนึ่งเมื่อหลิ่วเมิ่งอิ๋นได้เห็นตุ๊กตาผ้า เธอก็ยิ้มแล้วรีบรับมันมาด้วยความดีใจ “ฉันชอบมันมาก ๆ เลย! ขอบคุณนะพี่เย่”เธอเป็นเด็กสาวไร้เดียงสาคนหนึ่ง แค่ตุ๊กตาผ้าที่ราคาไม่กี่บาทก็สามารถทำให้เธอมีความสุขขนาดนี้ได้แน่นอน ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนให้ด้วยหากเป็นชายอื่น แม้จะมอบตึกทั้งหลังให้เธอก็ไม่ดีใจอยู่ดี“พี่เย่ อย่ามัวยืนอยู่ข้างนอกเลย รีบเข้ามาก่อนดีกว่า”เย่ซิวพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปข้างใน เขาหันกลับมามองไปทางห้องรับแขกมีแม่ชีลัทธิเต๋าแต่งกายเรียบง่ายนั่งอยู่ที่นั่น ดูเหมือนว่าเธอจะให้ความสนใจกับเขาแม่ชีลัทธิเต๋าจ้องมองไปยังเย่ซิว เธอพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไรหลิ่วเมิ่งอิ๋นแนะนำให้เขาได้รู้จัก “พี่เย่ ท่านนี้คือนักบวชลัทธิเต๋าโส่วจิ้ง ท่านบอกฉันว่า ฉันมีคุณวุฒิสูงมากและอยากให้ฉันไปวัดลัทธิเต๋าเพื่อฝึกฝน”ดวงตาของเย่ซิวเป็นประกาย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเขาไปที่ห้องนอนของพ่อของหลิ่วเมิ่งอิ๋นเพื่อเยี่ยมเขาจากนั้นตรวจร่างกายให้กับเขาเล็ก
บทล่าสุด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 966
นอกจากนี้เย่ซิวยังมีฐานปลูกสมุนไพรอีกแห่งหนึ่งที่ประเทศหลงเถิง เมื่อรวมกันแล้ว ฐานทั้งสองแห่งสามารถจัดหาวัตถุดิบสำหรับการหลอมยาได้เป็นจำนวนมหาศาล ต่อไปเมื่อเขาสามารถหลอมยาได้มากพอ ก็จะสามารถใช้โอสถเหล่านั้นสร้างกองกำลังสุดแกร่งขึ้นมาได้ เป็นกองกำลังที่สามารถทำให้ทั้งโลกต้องตกตะลึง เย่ซิวมีแนวคิดเกี่ยวกับกองกำลังนี้มานานแล้ว และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เขาจะเริ่มดำเนินการ สำหรับแกนหลักของกองกำลัง เย่ซิววางแผนให้สมาชิกของหน่วยกองกำลังหมาป่าราตรีเป็นผู้รับผิดชอบ พวกเขามีทั้งพลังและประสบการณ์มากพอที่จะทำให้ทุกคนยอมรับ หลังจากเสร็จสิ้นการแลกเปลี่ยน ทั้งสองฝ่ายก็แยกย้ายกันไป เย่ซิวมอบหมายให้หวังซวงเป็นผู้จัดการเรื่องรถถังและทองคำ โดยทองคำบางส่วนจะถูกนำไปแลกเปลี่ยนเป็นเสบียงและทรัพยากร ก่อนจะส่งไปให้ถังอวิ้น การพัฒนาของประเทศสุ่ยจือยังคงต้องใช้เงินทุนจำนวนมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ต้องกังวลมากนักก็คือ ประเทศสุ่ยจือมีภูเขาล้อมรอบทั้งสามด้าน แนวภูเขาซ้อนกันเป็นชั้น ๆ ทำให้เป็นปราการธรรมชาติที่แข็งแกร่ง โอกาสที่ประเทศนี้จะถูกโจมตีนั้นค่อนข้างต่ำ อีกทั้งตอนนี้สภาพของที
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 965
เย่ซิวเป็นคนที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ ดังนั้นการบำเพ็ญที่กินเวลาสองชั่วโมงกว่าจึงเริ่มขึ้น เขายังช่วยหนานกงอวี่แก้ไขข้อบกพร่องบางอย่างอีกด้วย… หลังจากนั้น หนานกงเสวี่ยก็เสร็จสิ้นงานของวันและกลับมาที่วิลล่า เมื่อเห็นเย่ซิวกลับมาก็รู้สึกดีใจมาก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมองน้องสาวของตัวเองอย่างตำหนิเล็กน้อย ในใจคิดว่า ‘ยายตัวแสบ แอบกินเงียบ ๆ ไม่แบ่งพี่เลยนะ’จากนั้นเธอก็เข้าร่วมการบำเพ็ญตนด้วย พลังของเย่ซิวเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว และเขาก็กำลังก้าวเข้าสู่จินตานขั้นสมบูรณ์อย่างมั่นคง เขารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเกี่ยวกับการก้าวเข้าสู่ขั้นสมบูรณ์ เพราะตามที่บันทึกโบราณได้กล่าวไว้ เมื่อไปถึงขั้นสมบูรณ์แล้ว ผู้ที่มีพรสวรรค์สูงบางคนจะสามารถเข้าใจวิถีแห่งสวรรค์และโลกได้พวกเขาสามารถรวบรวมร่างพลังขนาดใหญ่ได้หลายร้อยหรือแม้แต่พันเมตร ดึงพลังของสวรรค์และโลกมาใช้ ซึ่งมีพลังทำลายล้างมหาศาล ถึงขั้นที่เมืองทั้งเมืองอาจไม่สามารถต้านทานได้ ในมือของเขายังมีโอสถเม็ดหนึ่ง ซึ่งได้มาตอนที่ได้รับเตาเพลิงปฐพีมา แต่เขาก็อดกลั้นไว้ ไม่ได้ใช้มัน นี่คือโอสถที่เขาตั้งใจจะเก็บไว้ใช้ตอนที่ทะล
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 964
พรีเอลล์ถอนหายใจโล่งอกเล็กน้อย เย่ซิวไม่ได้ปฏิเสธเด็ดขาดในทันที นั่นหมายความว่ายังพอมีช่องทางให้เจรจาต่อรองได้ หลังจากพูดคุยกันอีกสักพัก เขาก็วางสายโทรศัพท์ ไม่นานนัก เย่ซิวก็ได้รับรูปภาพหนึ่งทางโทรศัพท์ของเขา เมื่อเปิดดู ดวงตาของเขาหดเล็กลงเล็กน้อย ในภาพเป็นใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง หญิงสาวที่สวยจนยากจะบรรยายเป็นคำพูด เธอมีผมสีทองส่องประกายราวกับเปล่งแสงได้ ดวงตาสีฟ้าลึกเหมือนอัญมณีไพลินใบหน้าสวยบริสุทธิ์แต่ก็แฝงไปด้วยเสน่ห์ที่ยั่วยวนเล็กน้อย สันจมูกโด่ง ริมฝีปากเล็กสีชมพูชวนหลงใหล สิ่งที่ทำให้เย่ซิวรู้สึกสะดุดตาคือออร่าของหญิงสาวในภาพช่างคล้ายกับหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงน้ำแข็ง ทั้งสองมีบรรยากาศที่ดูสูงส่ง ดั่งกำเนิดมาเพื่อเป็นผู้ที่อยู่เหนือคนทั้งปวง มองลงมายังสรรพสิ่งเบื้องล่าง เย่ซิวอดไม่ได้ที่จะคิดไปว่า หรือว่าหญิงสาวทั้งสองคนนี้จะมีความเกี่ยวข้องกัน?เดิมทีเย่ซิวไม่ได้สนใจอะไรมากเกี่ยวกับลูกพี่ลูกน้องที่พรีเอลล์พูดถึง แต่ตอนนี้เขากลับต้องคิดทบทวนใหม่ คงต้องหาโอกาสไปดูให้เห็นกับตา ใต้ภาพ พรีเอลล์ยังทิ้งข้อความไว้ด้วย : “เป็นไงล่ะ? สวยส
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 963
"มีอะไรหรือเปล่า?" เย่ซิวกดรับสาย คนที่โทรมาไม่ใช่ใครอื่น เป็นพรีเอลล์ครั้งก่อนเขาเผลอมองข้ามเธอไป ผู้หญิงคนนี้คงโกรธมากแน่ ๆ และมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ ในมุมหนึ่งของสถานที่แห่งหนึ่ง พรีเอลล์มีสีหน้าดูบิดเบี้ยวเล็กน้อย แต่เสียงที่เธอพูดกลับอ่อนหวานเหลือจะกล่าว จนทำให้ผู้ฟังขนลุกชัน "พี่ชายที่รัก ตอนนี้อยู่ที่ไหนเหรอ คิดถึงมากเลยนะ" เย่ซิวแสยะยิ้มเย็น ถ้าเขาไม่เคยติดต่อกับเธอมาก่อน คงเผลอเชื่อคำพูดของเธอไปแล้ว "พูดมาเถอะ มีธุระอะไร ระหว่างเราไม่ต้องมาเสียเวลาพูดจาอ้อมค้อม" "จะมีอะไรได้ยังไงล่ะ หรือฉันคิดถึงคุณไม่ได้เหรอ? เราสองคนก็เคยทำแบบนั้นแล้วนี่นา แต่ทำไมคุณถึงยังสงสัยว่าฉันมีแผนอะไรอีกล่ะ เสียใจจังเลย" เย่ซิวแค่นเสียงเยาะที่มุมปาก "งั้นเหรอ ถ้าไม่มีธุระอะไร งั้นผมวางสายแล้วนะ" "เดี๋ยว ๆ ๆ!" เสียงของพรีเอลล์เปลี่ยนเป็นปกติขึ้นมาทันที ก่อนจะพูดอย่างหงุดหงิด"ไอ้คนไร้รสนิยม! คุณนี่ไม่มีเสน่ห์เอาซะเลย ไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมถึงมีผู้หญิงชอบเยอะขนาดนี้แต่ก็เอาเถอะ นี่โทรมานี่ก็เพราะมีเรื่องจะถาม ว่าคุณจะขายหุ่นยนต์ให้ฉันสักสองสามตัวได้ไหม ราคาคุณตั้งมาได้เลย"
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 962
เย่ซิวกำหนดเงื่อนไขให้พวกเขาส่งคนมาได้เพียงแค่หนึ่งร้อยคน และอีกฝ่ายก็ตอบตกลง หลังจากจบการสนทนา เย่ซิวกลับคืนสู่รูปลักษณ์เดิม พลางจมอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ความบาดหมางระหว่างเขากับประเทศจ้านคงไม่จบลงง่าย ๆ แน่นอน เขารู้ดีว่าประเทศนี้เป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้น เขาตบหน้าพวกนั้นอย่างรุนแรงขนาดนี้ อีกฝ่ายจะต้องหาทางเอาคืนแน่นอน ดังนั้นเขาจึงออกคำสั่งให้สายการผลิตเร่งสร้างจักรกลมังกรดำอย่างเต็มกำลัง เนื่องจากสายการผลิตเป็นระบบอัตโนมัติทั้งหมด ขอแค่เตรียมวัตถุดิบให้พร้อม ส่วนที่เหลือก็ให้ระบบจัดการได้เลยด้วยประสิทธิภาพการผลิตในปัจจุบัน สามารถสร้างจักรกลมังกรดำได้วันละสองตัว ยังมีเรื่องอีกมากมายที่ต้องจัดการ ต้องเสริมแนวป้องกันบริเวณพรมแดนทุกจุด และต้องรับสมัครผู้ควบคุมหุ่นยนต์เพิ่มอีก ยังต้องเตรียมรับมือกับมาตรการทางทหารจากอำนาจอื่น ๆ รอบตัว แต่โชคดีที่ตอนนี้เขามีคนเก่งอยู่ในทีมเยอะขึ้นแล้ว ทุกอย่างไม่จำเป็นต้องลงมือเอง เพียงแค่ออกคำสั่งก็พอ หลังจากนั้นเขาก็ออกจากที่นี่และตรงไปหาหยางถิงถิงที่กำลังทำงานสร้างถนน สาวน้อยคนนี้ดูอารมณ์เสีย หงุดหงิดไม่น้อย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 961
"เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เทคโนโลยีของหุ่นยนต์ก็ไม่ใช่ว่าจะถ่ายโอนไม่ได้""แต่เรื่องแบบนี้ พวกเราควรมานั่งคุยกันให้ละเอียดเสียก่อน""อีกสองวันเป็นวันดี ผมขอเชิญทุกท่านมาหารืออย่างจริงจังดีไหม?"แน่นอนว่าเทคโนโลยีของหุ่นยนต์ไม่มีทางถูกส่งมอบให้พวกเขา นี่เป็นเพียงแค่กลยุทธ์ถ่วงเวลาเท่านั้นตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นเย่ซิวหรือประเทศหลงเถิง ต่างก็ต้องการเวลาเย่ซิวต้องการเวลาเพื่อก้าวเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดประเทศหลงเถิงเองก็ต้องการเวลาในการผลิตหุ่นยนต์ในปริมาณมากเช่นกันเมื่อถึงตอนนั้น หากพวกเขาเปิดตัวหุ่นยนต์เป็นพัน ๆ ตัว พวกโจรเหล่านี้ก็จะถอยไปเองผู้นำแต่ละประเทศที่เข้าร่วมประชุมเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น มีไม่น้อยที่ถึงกับแสดงรอยยิ้มออกมาประเทศหลงเถิงเป็นที่รู้กันดีว่ามักจะแข็งกร้าวเมื่อพูดถึงผลประโยชน์หลักของตนเองแต่ตอนนี้พวกเขากลับยอมผ่อนปรน ทุกคนจึงคิดว่ามีโอกาสที่ข้อตกลงนี้จะเป็นไปได้ ดังนั้นพวกเขาจึงตอบตกลงกันทั้งหมดหลังจากนั้น การประชุมทางวิดีโอที่ทั่วโลกจับตามองก็สิ้นสุดลงด้านของเย่ซิว ขณะเดียวกันก็ได้ติดต่อกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงของประเทศจ้านชายผู้นั้นเป็นชายร่างใหญ่ มีหนวด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 960
คำพูดดูเหมือนจะเต็มไปด้วยหลักการอันสูงส่ง แต่ความจริงแล้วมันเป็นการปล้นดี ๆ นี่เอง ผู้นำประเทศหลงเถิงตั้งแต่ต้นจนจบยังคงรักษาท่าทีนิ่งสงบไม่มีแม้แต่แววความไม่พอใจบนใบหน้า จนกระทั่งพวกเขาพูดจบ เขาถึงได้พูดขึ้นมาช้า ๆ ว่า "ทุกท่านคิดว่าตอนนี้ประเทศหลงเถิงของเราผลิตหุ่นยนต์ไปแล้วกี่ตัว?" ทันทีที่คำพูดนี้ถูกกล่าวออกมาทั้งที่ประชุมก็เงียบกริบ ใช่สิ พวกเขามัวแต่รีบร้อนเกินไป ในหัวมีเพียงความคิดเดียวคือต้องรีบช่วงชิงเทคโนโลยีของจักรกลมังกรดำมาให้ได้เร็วที่สุด แต่พวกเขากลับไม่เคยคิดถึงประเด็นนี้เลย เมื่อถูกเตือนขึ้นมาแบบนี้ หลายคนรู้สึกเย็นวาบไปทั้งหลังเหงื่อเย็นไหลซึมออกมาไม่หยุด ประเทศหลงเถิงสามารถมอบจักรกลมังกรดำถึงสิบสามตัวให้เย่ซิว นั่นหมายความว่าพวกเขาจะต้องมีสต๊อกอีกจำนวนมากเท่าไหร่?พวกเขาต่างก็เห็นพลังของจักรกลมังกรดำกันหมดแล้ว เพียงแค่สิบสามตัวก็สามารถทำลายล้างกองกำลังหลักของมหาอำนาจได้ ถ้าหากประเทศหลงเถิงมีจำนวนมากกว่านี้ ประเทศขนาดกลางและขนาดเล็กบางประเทศอาจถูกกวาดล้างจนหายไปจากแผนที่ได้เลย!เจ้าหน้าที่ระดับสูงของประเทศเล็กคนหนึ่งปาดเหงื่อที่หน้าผากแล้วถามขึ้น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 959
เย่ซิวรู้สึกพูดไม่ออกเมื่อเห็นท่าทางของหนานกงเสวี่ยเขาจึงฟาดฝ่ามือลงไปหนัก ๆ หนึ่งที "เวลานี้แล้วยังมาคิดเรื่องพวกนี้อีก แถมเธอยังเป็นกษัตริย์ด้วยระวังภาพลักษณ์ของตัวเองหน่อยสิ" หนานกงเสวี่ยมองเขาด้วยดวงตาที่เปล่งประกายราวกับน้ำใส "แล้วมันจะเป็นอะไรไปล่ะ? ยังไงทุกคนที่นี่ก็เป็นพวกเดียวกัน อีกอย่างก็ฉันดีใจนี่นา" ตอนนี้เธออยู่ในอารมณ์ที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เธอลอบดีใจที่ตอนนั้นตัดสินใจยอมรับเย่ซิวซึ่งถือเป็นการตัดสินใจที่ฉลาดที่สุดในชีวิต เธอสามารถมองเห็นอนาคตที่ยิ่งใหญ่ของประเทศปิงจือได้อย่างชัดเจน แต่ถ้าหากประชาชนของประเทศปิงจือได้เห็นกษัตริย์ของพวกเขาทำตัวแบบนี้กับเย่ซิว เกรงว่าหลายคนคงรับไม่ได้ เฉินหลานกลับไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะในสายตาของเธอเย่ซิวคือบุคคลในตำนาน เป็นคนที่ทำได้ทุกอย่าง ท้ายที่สุด เย่ซิวก็ไม่ได้ทำตามที่หนานกงเสวี่ยคาดหวัง เขาให้เธอกลับไปประจำการก่อนเพื่อไม่ให้ทางนั้นเกิดปัญหา หนานกงเสวี่ยเดินจากไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเสียดาย แต่พอเย่ซิวบอกกับเธอว่า"เดี๋ยวฉันจัดการธุระเสร็จแล้วจะไปหาเธอ" หญิงสาวก็กลับมายิ้มดีใจอีกครั้งหุ่นยนต์ทั้งสิบสามต
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 958
เครื่องบินห้าลำพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยตรง การยิงถล่มอย่างรุนแรงทำให้เครื่องบินรบถูกสอยร่วงลงทีละลำ ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!เสียงระเบิดดังกึกก้องต่อเนื่องไม่ขาดสาย เพลิงไฟพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าทั่วแนวชายแดน กองทัพอัคคีแดงซึ่งเคยเป็นที่ขนานนามว่าเป็นกองทัพไร้เทียมทาน ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและสิ้นหวัง พากันล่าถอยอย่างอลหม่าน ทว่าระหว่างการล่าถอย พวกเขากลับถูกโจมตีอย่างหนักหน่วงอีกครั้ง ก่อให้เกิดความสูญเสียอย่างมหาศาล กระทิงคลั่งคำรามเสียงดัง ร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอันมหึมายิ่งขยายใหญ่ขึ้น เขาคำรามพลางพุ่งเข้าไปในห้องบัญชาการ สกัดกั้นแม่ทัพพยัคฆ์ขาวที่กำลังคิดจะหลบหนี การปะทะกันอย่างรุนแรงระหว่างทั้งสองฝ่ายเกิดขึ้น แม้ว่าแม่ทัพพยัคฆ์ขาวจะมีพลังแข็งแกร่ง แต่เมื่อเทียบกับกระทิงคลั่งแล้ว ยังถือว่าอ่อนด้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัด เพียงไม่กี่นาที เขาก็ถูกกระทิงคลั่งจับตัวได้ อย่างไรก็ตาม กระทิงคลั่งไม่ได้สังหารเขา แต่คว้าตัวแม่ทัพพยัคฆ์ขาวเอาไว้ หลบหลีกการโจมตีจากปืนใหญ่และระเบิด ก่อนจะพากลับไปยังค่ายของฝ่ายตน เพราะหมอนี่ถือเป็นตัวประกันที่มีค่ามาก และจะเป็นหม
