MasukShare
บทที่ 52
Terakhir Diperbarui:
2024-12-07 10:56:09“วันนี้เริ่มมีนักศึกษาฝึกงานเข้ามาเหรอเนี่ย” พ่อเลี้ยงถามเสียงเรียบเรียกว่าถามลอยๆ จะดีกว่า เพราะเห็นพากันใส่ชุดนักศึกษาติดป้ายกัน และเดินกันให้วุ่นเชียว ทว่าแต่ละคนไม่รู้ว่าแสนลักษณ์กับคเชนทร์เป็นใคร เพียงแต่หันมามองด้วยสายตาแปลกๆ เท่านั้นเองเพราะมีผู้ติดตามเยอะ
“ใช่ครับ แต่เราคงไม่ได้เจอนักศึกษาฝึกงานหรอก เพราะคงให้ฝึกตามแผนกอื่นๆ คงไม่ให้ยุ่งกับผู้บริหารหรอกครับ” คเชนทร์ตอบ“คงจะวุ่นน่าดู จะเดินชนกันอยู่แล้ว บอกผู้จัดการเรียกประชุมกันบ้างนะ หรือไม่ก็เอาผนังบริหารให้ดู” พ่อเลี้ยงออกปากบ่นเล็กน้อย เพราะรู้สึกไม่ชอบใจเอาเสียเลยที่เดินสวนสนามกัน“ครับพ่อ” คเชนทร์ตอบ ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานให้ เพื่อส่งพ่อเลี้ยง “ไปทำงานเถอะครับท่าน ปล่อยหน้าที่นี้ให้เป็นของเจ้าเขตกับเจ้าโอ๊ตได้แล้ว” “ก็มันชินนี่ครับ ผมไปทำงานแล้ว” “ไปเถอะ” พ่อเลี้ยงกล่าวและยิ้มอีกครั้ง จากนั้นคเชนทร์จึงได้กลับห้องทำงานของตัวเอง “สวัสดีครับนาย” เปรมณัฐทักทาย
Bab terkait
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 53
“หนูกลัวโดนทำโทษนี่คะ”“ผมสั่ง ให้จำเอาไว้ด้วย แล้วนี่คือชั้นผู้บริหาร อย่าเที่ยวมาเดินเพ่นพ่าน”“หนูสามารถขึ้นมาฝึกงานบนชั้นนี้ได้หรือเปล่าคะ”“ก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้บริหารท่านใด อยากได้นักศึกษาฝึกงานมาช่วยหรือเปล่า ทำไม ถามทำไม”“เผื่อท่าน อยากได้เด็กๆ มาช่วยงานค่ะ”“แบบเราเหรอ ก็สงสัยอยู่ ว่าจะช่วยอะไรได้ เอาไว้จะพิจารณาและลองถามท่านอื่นๆ ดูก็แล้ว ไม่มีไรแล้วก็เชิญ” พูดจบคเชนทร์ก็ออกปากไล่พร้อมกับผายมือทันที เพราะไม่อยากอ้อยอิ่งให้สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าล่อสายตานัก“ขอบคุณค่ะ” เธอยกมือไหว้ แล้วถือแฟ้มออกไปจากห้องทันที แต่แล้วต้องชะงักเท้าเมื่อเจอเข้ากับเปรมณัฐเข้า“นี่เธอเข้าไปทำอะไรในห้องท่านเนี่ย”“เอ่อ หนูเอาแฟ้มเข้าไปให้ท่านเซ็นค่ะ คือ คุณเลขาไม่อยู่”“ไม่อยู่ก็ต้องรอ ไม่รู้จักกาลเทศะเลยนะเราเนี่ย ไปได้แล้ว”“ค่ะ” เธอตอบน้ำเสียงหม่นๆ ก่อนจะรีบเดินจ้ำอ้าวจ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-07แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 54
“นั่นสิคะ แล้วใครจะกล้าดุหนู หืม” เขาบอกยิ้มๆ ก่อนจะเอามือจับคางมนพลางส่ายไปมาด้วยความเอ็นดู“ทำงานไปนะครับผู้จัดการ ไม่รบกวนแล้ว” สิ้นคำพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ก็โน้มหน้าไปจูบเบาๆ ที่แก้มนุ่มจากนั้นแสนลักษณ์ก็ไม่ได้อ้อยอิ่งอีก แค่อยากจะแวะเข้ามากอดเมีย ได้เห็นรอยยิ้มกัน และแจ้งเรื่องงานเท่านั้น จากนั้นมนัสวีก็ออกไปส่งพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ตรงประตูเท่านั้น ไม่ได้ออกไปด้วยแต่อย่างใดส่วนแสนลักษณ์ก็ออกไปตรวจงานด้านนอก พร้อมกับผู้ติดตามอีกเช่นเคย และจังหวะที่เขาเดินออกมาจากแผนกนั้น คเชนทร์และเลขาก็ลงมาสมทบ ทว่าสีหน้าแววตาของคเชนทร์ ทำให้พ่อเลี้ยงมองด้วยความแปลกใจ เหมือนคเชนทร์อารมณ์ไม่ดีชอบกล“หน้าบึ้งๆ นะครับท่าน”“เฮ้อ! หงุดหงิดนิดหน่อยครับ”“ทำหน้ารับแขกหน่อยนะครับท่าน” พ่อเลี้ยงกล่าวก่อนจะเดินไปประชิดตัวคเชนทร์ แล้วโอบแขนกอดรอบคอเอาไว้ ราวกับเพื่อนเลยทีเดียว พร้อมกับเอากับกำปั้นหมุนๆ ที่ศีรษะด้วยความเอ็นดู&nb
Terakhir Diperbarui : 2024-12-08แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 55
“สวัสดีค่ะคุณเชนทร์” ผู้จัดการวัยสี่สิบวิ่งมาทักทายทันที เพราะคิดว่าคเชนทร์กำลังคาดโทษนึกศึกษาฝึกงานแน่ๆ“ผมไม่ได้เรียกคุณ มีอะไร” คเชนทร์หันไปต่อว่าผู้จัดการทันที“คือ แกเป็นเด็กที่แผนกค่ะ แกทำอะไรผิดหรือเปล่าคะ”“พรุ่งนี้เจอกันเก้าโมง ขึ้นไปบนห้องผม หรือจะห้องพ่อเลี้ยงก็ได้เลือกเอา” คเชนทร์ว่าเสียงเข้มและดุไม่เลิก “เอ่อ ค่ะ” ผู้จัดการรับคำด้วยน้ำเสียงสั่นๆ พลางก้มหน้า หัวใจเต้นตุบๆ เลยทีเดียว เพราะไม่รู้ว่าเจ้านายคนนี้จะพานโกรธอะไรบ้าง และเมื่อเธอรับคำเสร็จ เขาก็ปลีกตัวเดินจากไปทันที ทิ้งความกดดันน่ากลัวเอาไว้ให้ผู้จัดการและ มิลิน“เราทำอะไรเหรอมิลิน”“มิ้ลเปล่าค่ะ มิ้ลแค่เดินชนท่าน”“คงไม่เท่านี้หรอกมั้ง พรุ่งนี้เตรียมตัวเลย” ดุเสร็จผู้จัดการก็เดินหนีไปอีกคน เพื่อจะได้กลับบ้าน ส่วนมิลินน่ะหรือตั้งใจสุดๆ ที่จะออกมาเดินชนคเชนทร์น่ะสิ เพื่อที่จะได้เจอเขาอีกครั้ง แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนดุ ทว่าเซ็กซี่ชะมัดเลยยิ่งดุยิ่งเท่ ไม่รู้
Terakhir Diperbarui : 2024-12-09แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 56
“เสียของ อุตส่าห์ตั้งใจทำสุดฝีมือเชียว”“ไม่ได้ เอ่องั้น ชิมไข่เจียวก็ได้ค่ะ ไข่เจียว แก้เค็ม ไม่ต้องกินผัดผักแล้ว” เธอยิ้มออกมาได้บ้าง ก่อนจะนำเสนอไข่เจียว เขาก็ทำตามใจด้วยการตักไข่เจียวเพื่อจะได้มาเบรคความเค็มของผัดเสียก่อน จากนั้นก็ตักใส่ข้าวแล้วเอาเข้าปาก แต่ทันทีที่เคี้ยวไปไม่กี่ครั้งเท่านั้น เขาก็ขมวดคิ้วชักสีหน้าอีกรอบ และทำให้เธอขมวดคิ้วตาม“ไงคะ ไม่เค็มแล้วใช่ไหม” เธอถามแบบลุ้นๆ เขาก็ส่ายหน้าและยิ้ม แล้วก็ตักกินไปเรื่อย เธอก็โล่งใจกินตามทันที จนได้ชิมไข่เจียวตัวเอง พลางมองหน้าเขาอีกรอบ“ขม” เธอว่า ส่วนเขาก็ยักคิ้วและยิ้ม ก่อนจะเอาช้อนพลิกไข่เจียวอีกด้านขึ้นเล็กน้อย ซึ่งมันก็คือด้านที่ไหม้นั่นเอง“พี่เชนทร์ ไหม้นิดหน่อยไม่คิดว่าจะขม เจ้าขาขอโทษ”“ขอโทษเรื่องอะไรครับ”“ไม่ได้เรื่องสักอย่างเลย ไข่เจียวก็ขม ตั้งกระทะไว้นานไปหน่อย”“หึๆ ไม่เป็นไรเลย”“พี่เชนทร์บอกเจ้าตรงๆ สิคะ ไม่ต้องพูดเอาใจ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-10แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 57
“เจ้าทำกับข้าวรอพี่เชนทร์ค่ะ ทำเค็มไปหน่อย แต่พี่เชนทร์ก็ไม่หยุดกินซะทีจนจะหมดอยู่แล้ว” จันทรภาตอบออกมาเสียเลย ถึงว่าเธอดูหม่นๆ แสนลักษณ์คิด และยิ้มด้วยความเอ็นดู“ดื่มน้ำเยอะๆ เดี๋ยวคอแห้ง” พ่อเลี้ยงแซวและยิ้ม“เอาไว้เรามาฝึกทำอาหารด้วยกันนะคะพี่เจ้า” มนัสวีเอ่ยขึ้น อย่างน้อยจะได้ไม่เหงา และถ้าอยากดูแลคเชนทร์จริงๆ ก็ต้องจริงจัง“ช่วงนี้ถ้าเหนื่อยจากงาน ทำอะไรไม่ไหวก็แวะมาฝากท้องที่นี่ ไม่มีใครว่าอะไรสักหน่อย” พ่อเลี้ยงบอกกับคเชนทร์“ไม่เป็นไรครับ ผมทำได้ แค่ไม่อยากให้เจ้าขาลำบาก”“เจ้าไม่ได้ลำบาก เจ้าแค่อยากทำอะไรบ้าง รู้ว่าไม่อร่อย”“มาฝึกกับน้องวีเดี๋ยวก็เก่ง เมื่อก่อนน้องวีก็ไม่ได้เก่งหรอก แต่ขยันทำ” แสนลักษณ์เสริมขึ้น และมองคเชนทร์ด้วยความเอ็นดูเช่นเคย“กินได้แล้ว เลิกงานมาเหนื่อยๆ” แสนลักษณ์เอ่ยกับคเชนทร์อีกครั้ง จากนั้นทุกคนจึงตั้งหน้าตั้งตารับประทาน แน่นอ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-11แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 58
งานบ้านงานครัวไม่ได้เรื่อง ทำไม่เป็น คเชนทร์ต้องทำให้ ล้างจานก็แพ้น้ำยาล้างจาน จะไปเป็นแม่บ้านแม่เรือนให้ใครได้ แม้กระทั่งภรรยาพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ยังเก่งกว่าเธอเลย“เฮ้อ” จันทรภาถอนหายใจ จังหวะเดียวกันนั้นก็มีมือหนาเอื้อมมาจับมือเธอเอาไว้ แล้วเปิดก๊อกน้ำเพื่อล้างมือให้ จันทรภาได้แต่หันไปมอง ในขณะที่คเชนทร์วางเฉยเหมือนเป็นเรื่องปกติ ล้างให้เสร็จก็เอาผ้าเช็ดมือมาเช็ดน้ำออกให้ พร้อมกับเอามือลูบตรงฝ่ามือและหลังมือ“มีอะไรคะ พี่เชนทร์เช็กอะไร”“มือแห้งหมด ไม่ต้องทำแล้ว ไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวพี่ล้างต่อ”“พี่เชนทร์ไม่ต้องทำทุกอย่างขนาดนี้ก็ได้นะคะ”“ทำไมล่ะ ถ้าพี่จะดูแลเจ้าแบบนี้”“เจ้าไม่ได้รู้สึกดี พี่เชนทร์เข้าใจไหม”“เราค่อยๆ เรียนรู้ ไม่มีใครเก่งไปซะทุกอย่างหรอก อีกอย่างเราต่างที่มา พี่กับเจ้าต่างกันโดนสิ้นเชิง”“ยิ่งพี่เชนทร์พูดแบบนี้ เจ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-12แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 59
ยังไม่ได้ทันมองความอวบอิ่มงดงามเสียด้วยซ้ำ เขาก็โอบกอดเธอเอาไว้ทั้งตัว และจูบที่ปากอิ่มอีกครั้ง ทำเอาเนินอกเบียดกับอกเขาแนบแน่นแทบจะเป็นเนื้อเดียว แม้ว่าเขาจะใส่เสื้ออยู่ก็ตาม จูบร้อนยังคงดูดดื่มหนักหน่วง ก่อนจะมอบความหฤหรรษ์ให้กับเธอ ด้วยการถอนจูบและย่อตัวลงช้าๆ พรมจูบลงมาตามเนินอกขณะที่มือของเธอสอดประคองศีรษะเขาเอาไว้และหลับตา เพราะไม่กล้ามอง มันเป็นเซ็กส์ครั้งแรกในชีวิต แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าได้ถึงเพียงนี้ และไม่มีโอกาสได้คิดอะไรอีกแล้ว เมื่อปากร้อนทาบจูบตรงเต้าอวบเต่งตึง ก่อนที่ปากร้อนจะอ้างับที่เม็ดถัน ทั้งดูดดึง โลมเลียหมุนวนหยอกเย้าหนักหน่วง สลับกันไปมาทั้งสองข้าง โดยมีมือหนาประคองเต้าอวบเอาไว้“ซี๊ด อืม พี่เชนทร์” เธอครางออกมาอย่างแผ่วเบา และทนต่อการปลุกเร้าของเขาไม่ไหว ร่างกายร้อนรุ่มและสั่นเทิ้ม จนอยากจะให้เขาเร่งเร้าครอบครองไปทั้งตัวแต่โดยเร็ว ทว่าราวกับเขาได้ยินเสียงในหัวใจ เพราะปากร้อนขยับทาบจูบลงไปตามหน้าท้อง มือหนาก็รูดกางเกงทั้งหมดลงไปตามปลีน่องช้าๆ เธอรู้สึกเย็บเฉียบไปทั้งบั้นท้าย เมื่อได้สติว่ามันเปลือยเปล่า แ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-13แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 60
“เจ็บ เจ็บมากค่ะ แต่พี่เชนทร์ขยับสิคะ” เธอบอกด้วยน้ำเสียงเดียวกัน เขาจึงเริ่มต้นขยับสะโพกเข้าออก บดเบียดเนื้อกายเข้าหากัน“ซี๊ดดดด อืม ทูนหัว” เขากระซิบเสียงพร่าพลางเอาหน้าผากแตะกัน แล้วหยุดขยับนิดหน่อยเพราะกลัวเธอเจ็บ“หายเจ็บหรือยัง”“เจ็บค่ะ ยังเจ็บอยู่ แต่ไม่ฝืดแบบเมื่อกี้แล้ว”“พี่รักเจ้า พี่จะรักเจ้าแล้วนะ”“อืม ค่ะ” เธอตอบเสียงพร่า ขณะที่เขาขยับสะโพกเคลื่อนไหวเข้าออกเส้นทางรัก จากเชื่องช้าเพราะกลัวเธอเจ็บ ค่อยๆ ทยานสู่ความหนักหน่วง เร่าร้อน และกระแทกกระทั้นจนหายใจไม่ทันสะโพกหนาเคลื่อนไหวพาท่อนกายพุ่งทะยานเข้าออกระรัวเร่ง จนทุกอย่างง่ายดายขึ้น ร่างกายหลวมรวมเป็นคนเดียวกัน เคลื่อนไหวตอบรับจังหวะรุนแรงตามด้วยเสียงหายใจหอบกระชั้น และปกปิดเสียงครางเอาไว้ด้วยการบดขยี้จูบ“อืม” เขาครางในลำคอพลางกระแทกสะโพกระรัว จนโซฟาเบดสั่นไหว ร่างน้อยที่โถมทับอยู่ ถึงกับเอามือ
Terakhir Diperbarui : 2024-12-14
Bab terbaru
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 137 (จบ)
ช่วงเวลาเดียวกัน แม้งานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสจะล้มเหลว แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยดี ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บแม้แต่คนเดียว คเชนทร์กับแสนลักษณ์ ยังสามารถปกป้องคนที่ตัวเองรักได้เป็นอย่างดี แม้จะพลาดบ้างก็ตาม แต่มันเป็นสิ่งที่การันตีได้แล้วว่าเขาสามารถปกป้องทุกคนในครอบครัวได้ แม้แต่เจ้าสัวเองก็ยังเป็นหนี้ชีวิตคเชนทร์ มิเช่นนั้นท่านคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ งานเลี้ยงฉลองคงได้กลายเป็นงานศพ และเอาเป็นว่างานฉลอง ไม่จำเป็นต้องมีอีกต่อไป หาเวลาทำอาหารอร่อยให้พ่อตาแม่ยายรับประทานจะดีกว่า แต่ต้องหลังจากที่ซิ่งกันจนเหนื่อยแล้วนะเสียงรถ ATV ในพื้นที่ไร่ผลไม้อันกว้างขวาง เป็นพื้นที่สำหรับให้นักท่องเที่ยวปั่นจักรยาน หรือขับ ATV เช่นคราวนี้ไม่ใช่นักเที่ยว หากแต่เป็นบรรดาแม่บ้านทั้งหลายที่อยากจะแว้นต่างหาก ฉะนั้นแล้วหนุ่มๆ ก็ได้แต่ยืนรอแบบหน้าบึ้งๆ เพื่อสาวๆ จะมารวมตัวกันขับรถเล่น บอกหนุ่มๆ ไม่ต้องยุ่งทว่าเสียงแว้นรถ ATV ก็ดังบึ้นๆ จนหนุ่มๆ หันไปมอง“วู้วววว หนุ่มๆ คุยกันไปนะคะ” เสียงของมนัสวีดังขึ้นก่อนเป็นคนแรก พร้อมกับบิดนำไปเลย ทำเอาแสนลักษณ์อ้าปากค้างกำลังทักท้วง เท่านั้นแหละทุกคนก็หันไปตามอง ตามด้วยจันทรภา“เ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 136
“มาทำไมอ่ะตุลย์ มาหาที่ตายเหรอ” แสนลักษณ์แทรกขึ้น“ใช่ หนีไปก็ถือว่าฉลาดแล้วนะ ไม่น่าโง่กลับมาเลย” คเชนทร์เอ่ยขึ้น “ฉันจะมาแก้แค้นให้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันสูญเสีย ฉันจะไม่ให้พวกแกได้มีความสุข” เขาบอกอย่างเจ็บแค้น“ตัวเองแทบจะไม่เหลืออะไรแล้วนะตุลย์” คเชนทร์ว่า“ฉันก็จะไม่ให้แกเหลืออะไร” “หึๆ เรารู้จักกันน้อยเกินไป เพราะถ้ารู้จักดีกว่านี้ แกจะไม่โผล่มาที่นี่คนเดียว มึงดูถูกฝีมือกูเกินไป” “จะทำยังไงกับเจ้านี่ดีครับ” แสนลักษณ์เอ่ยถามขึ้น“เอามันไปนอนในคุก ก็ถือว่าฉันปราณีไม่เอาเรื่องที่ลักพาตัวลูกสาวฉัน ทำร้ายครอบครัวลูกสาวฉันแล้ว ฉันจะทำให้แกไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน สำนึกอยู่ในนั้น แม่แกคงดีใจนะ เฝ้าผัวที่หลับไม่ตื่น ลูกชายก็เข้าคุก อยู่ในนั้นหลายปี คิดให้ได้ถ้าคิดไม่ได้ ออกมาเมื่อไหร่ เราเจอกัน” เจ้าสัวบอกอย่างหนักแน่น ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปหาบุตรสาว อยู่กับนักเลงท่านก็นักเลง แต่ทุกคนก็หวั่นใจในคำตัดสินของท่าน และแม้จะได้รับการยกโทษ ที่ไม่ให้ถึงตายแต่ถึงกระนั้น ก็ไม่ได้ทำให้ตลุยเทพรู้สึกเป็นบุญคุณเขากลับโกรธเกลียดเคียดแค้นยิ่งกว่าเดิม ความดำมืดมันเบียดบังความสว่างแห่งจิตใจไม่รู้ดีร
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 135
“ครับ/ค่ะ” สองฝาแฝดก็จูงมือเจ้าสาวเสียเลย ส่วนมืออีกข้างก็ถือช่อดอกไม้เอาไว้ด้วย จากนั้นจึงได้เดินเข้ามาช้าๆ ฝ่ายแม่พ่อเจ้าสาวก็มองด้วยความสุขและปริ่มเปรม เพราะเห็นสีหน้าแววตาของลูก บ่งบอกว่ามีความสุขมากเพียงใด แขกเหรื่อในงานหันมามองพร้อมกับถ่ายรูป ตามด้วยเสียงบรรเลงเพลงรักช้าๆ สองฝาแฝดเดินเตาะแตะอย่างน่าเอ็นดู ในชุดเพื่อนเจ้าสาวน้อยๆ และหนุ่มน้อยคาวบอย มนัสวีก็เดินตามพร้อมกับจูงมือเกตุวดีให้เดินไปด้วยสีหน้าแววตาปลื้มปริ่มพอๆ กัน และเมื่อมาถึงด้านหน้าพิธี ก็มีบิดามารดาของจันทรภายืนรอรับอยู่ก่อนแล้ว ท่านทั้งสองจึงกอดสองฝาแฝดเอาไว้ และหอมซ้ายหอมขวาด้วยความเอ็นดู จากนั้นมนัสวีจึงเดินมาจูงเด็กๆ ไปนั่งเก้าอี้แถวหน้า ขณะที่จันทรภาก็โน้มตัวไปสวมกอดพ่อกับแม่แนบแน่น “แม่รักหนูนะลูก มีความสุขมากๆ นะ” มารดาเอ่ยขึ้นก่อน“มีความสุขมากๆ กับผู้ชายที่ลูกเลือกนะ” บิดาเอ่ยเช่นกัน“ขอบคุณนะคะคุณพ่อ คุณแม่” จันทรภาตอบเสียงสั่น ก่อนจะดันตัวออกจากอ้อมกอดของท่านทั้งสอง“แม่รู้นะว่าหนูกำลังหวั่นใจ” มารดาดูสีหน้าออกอีกแน่ะ นั่นก็เพราะจันทรภานึกถึงแต่เรื่องราวที่ผ่านมา ส่วนเรื่องราววันนี้มันเหมือนกัน ตรงที
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 134
“เพราะความรักดีที่ทำให้แกมีวันนี้ต่างหาก เพราะตัวแกเอง ฉันก็แค่เป็นผู้นำพาออกมา หากไม่รักดีซะอย่าง มันก็จะเหมือนเดิม รู้ใช่ไหม ต่อจากนี้ไปต้องเติบโตกว่าที่เป็นอยู่” แสนลักษณ์กล่าวพลางเอามือลูบๆ ปัดหัวไหล่ให้คเชนทร์ราวกับห่วง คเชนทร์สังเกตได้คนอยู่ด้วยกันมาทั้งชีวิต “ห่วงผมเหรอครับพ่อเลี้ยง” “ห่วง ไปเป็นนายคนที่สูงกว่าที่เป็นอยู่ ไปอยู่บริหารงานช่วยเจ้าสัวอย่าห่ามให้มันมากนัก ฝึกใจเย็นให้มากๆ ดูแลครอบครัวใหม่ให้ดี แกจะไม่ใช่แค่หัวหน้าครอบครัวของเจ้าขาเพียงคนเดียว แต่จะเป็นผู้นำไปพร้อมๆ กับเจ้าสัวด้วย” “ผมไม่รู้ว่าจะทำได้ดีไหม ผมกลัวทำให้ท่านผิดหวัง” “ฉันสอนแกมาทุกสิ่งทุกอย่างที่แกเห็น นำไปใช้ซะ องค์กรธุรกิจที่นั่นใหญ่กว่าที่นี่มากนัก” “ใจหนึ่งผมก็ไม่อยากไป” “เราต้องเติบโต แกจะตัดช่องน้อย เอาลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียวของท่านแล้วใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ แล้วให้พ่อแม่เขาดูแลกันเองไม่ได้ เจ้าขาเป็นทายาทแกเป็นสามี ถูกต้องแล้วที่จะต้องไปกุมบังเหียน สักวันท่านก็ปล่อยมือ ช่วยเจ้าขาดูแลทุกอย่างให้ดีๆ” “พ่อจะไม่คิดถึงผมใช่ไหม” “หึๆ ไปกรุงเทพ ไม่ได้ไปเมืองนอกซะหน่อย คิดถึงก็มาหา เดือนละค
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 133
“หนุ่มๆ เขามั่นใจว่าเขาหล่อมากค่ะ แต่งนิดเดียวก็หล่อ แต่ดูเอาเถอะ เราเสร็จก่อนซะอีก” มนัสวีเอ่ยขึ้นพลางหัวเราะเบาๆ “เดี๋ยวให้เขาตามไปทีหลังก็ได้ลูก ไม่ซีเรียส กันเองทั้งนั้นสบายๆ อย่าพิธีเยอะแล้วจะไม่สนุก” เจ้าสัวกล่าวอย่างยิ้มแย้ม เพราะท่านผ่านความเครียดและซีเรียสมาแล้ว ทั้งสองงานเหมือนกัน แต่ต่างกันที่ความสุขและความเรียบง่าย และวันนี้ท่านมีความสุขมาก มองไปทางไหนก็อบอวลไปด้วยรอยยิ้มของคนกันเอง ไม่มีใครอื่น ในงานก็สวยงามด้วยดอกไม้ในสวน และริมลำธารตามที่คเชนทร์และจันทรภาต้องการ“ดูแล้วสบายตาจังเลยเนอะพ่อ ไม่เหมือน...” จันทร์จิรากล่าวแต่ก็อดนึกถึงงานคราวก่อนไม่ได้“เอาน่า อย่าไปนึกถึงมันเลย” “มันก็คล้ายๆ กันนะคะ เพราะเจ้าขามารอเจ้าบ่าวอีกแล้ว” “พ่อเชื่อมั่นในตัวลูกเขยคนนี้ คนที่ลูกเลือกเอง” “แม่อดนึกถึงวันนั้นไม่ได้น่ะ”“ทำใจให้สบาย วันนี้เป็นวันที่ลูกมีความสุขที่สุด”“ค่ะ” จันทร์จิรารับคำและยิ้มก่อนจะมองเข้าไปในงาน ท่านทั้งสองไม่รู้จักใครเพราะไม่ได้เชิญแขกที่อื่น แต่ทุกคนรู้แล้วว่าท่านคือบิดาและมารดาของจันทรภา หรือเจ้าสัวหมื่นล้านพ่อตาของคเชนทร์ ทุกคนจึงได้ให้ความเป็นกันเองกับท่
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 132
“หึๆ คนนั้นต้องยอม แต่วันนี้ก็ต้องยกให้เจ้าบ่าวหนึ่งวันนะครับ” “พี่ว่าเราเข้าไปในงานดีกว่า ไปรับแขกแทนพวกเขาไปก่อน เพราะว่าคนกันเองทั้งนั้น” “ครับพี่” สิ้นคำเกตุวดีก็กับเปรมณัฐก็พากันเดินเข้างาน เพื่อทักทายทุกคนอย่างเป็นกันเอง ในขณะเดียวกัน เป็นอีกครั้งที่จันทรภาต้องมานั่งแต่งหน้า แต่งตัวในฐานะเจ้าสาวอีกครั้ง และครั้งนี้แอบคิดถึงคราวก่อน อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคลิปนั้นที่เธอถ่ายเองกับมือ สิ่งต่างๆ มันหวนให้นึกถึง จนรอยยิ้มของเธอหายไปจากใบหน้า ยิ้มอยู่ดีๆ ก็หม่นลงเสียอย่างนั้น “เป็นอะไรไปคะพี่เจ้า หืม” มนัสวีเอ่ยขึ้นเมื่อกำลังดัดผมเป็นเกลียวๆ ให้จันทรภา ซึ่งเธอนั่งอยู่หน้ากระจก ห้องรับพักรับรองบ้านแสนลักษณ์“วี พี่ อยู่ๆ ก็นึกถึงวันนั้น มันนึกกลัวยังไงก็ไม่รู้”“พี่เจ้ากลัวพี่เชนทร์เทงานแต่งเหรอคะ” “มันหลอนๆ น่ะ แต่พี่เชื่อมั่นในตัวพี่เชนทร์น่า”“หึๆ เอาชีวิตแลกขนาดนี้ต้องได้เมียแล้วล่ะค่ะ วีเองก็เชื่อมั่นในตัวพี่เชนทร์เหมือนกัน อย่าคิดมากเลยนะคะ ลืมมันไปเถอะ” “พี่คิด พี่ตุลย์มันหนีกบกาน ถ้ามันยังไม่ตาย มันแว้งกันเราได้เสมอเลย” “อืม ไม่เอาสิคะ วันนี้งานเลี้ยงมงคลนะคะ ไม่คิดถึงเรื่อ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 131
ดังคำที่เจ้าสัวภากร กับภรรยาได้ให้ไว้กับคเชนทร์ คนเป็นพ่อแม่จะต้องการอะไรนอกจากเห็นความสุขของลูก ต่อให้ความสุขนั้นมันแสนจะเรียบง่าย แต่ท่านก็เห็นแล้วมันคือสวรรค์ และท่านฝืนทนที่จะไม่ยิ้มรับความสุขนั้นไม่ได้ ท่านเห็นและสัมผัสจนต้องยิ้มทั้งน้ำตาท่านยอมแพ้หัวใจของผู้ชายธรรมดาอย่างคเชนทร์ ไม่ใช่เพราะทำสิ่งที่เอาชนะใจ หากแต่ทำให้ลูกสาวท่านเปลี่ยนไปต่างหาก นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้ท่านยินยอมที่จะยกบุตรสาวหัวแก้วหัวแหวนให้ และยอมยกให้นานแล้วเพียงแต่รอเวลาอันเหมาะสมแต่การเป็นลูกเขยเจ้าสัวไม่ใช่เรื่องง่าย ด้วยความที่ไม่มีเงินค่าสินสอด แต่กลัวท่านจะเสียหน้า กลัวคนเอาไปติฉินนินทาว่ามีลูกสาวเพียงคนเดียวแต่ไม่ได้แต่งงาน ไม่ได้ค่าสินสอด อาจจะทำให้อับอาย เช่นนั้นแล้วมันก็ต้องมีทั้งค่าน้ำนมและพิธีตามที่เห็นสมควร “พ่อไม่ได้ขายลูกกิน พ่อกับแม่รวยล้นฟ้าขนาดนี้ จะยังอยากได้ค่าสินสอดอีกเหรอ หืม ไอ้ลูกเขย” เจ้าสัวกล่าวอีกครั้งเมื่อมานั่งคุยกันอย่างเป็นทางการในห้องนั่งเล่นบ้านแสนลักษณ์“ผมเรียกว่าค่าน้ำนมครับ” คเชนทร์กล่าวเสียงเรียบ“เชนทร์ ถ้ากลัวพ่อแม่จะเสียหน้า เสียชื่อ จำได้ใช่ไหม ว่าสิ่งเหล่านี้เจอมาแล
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 130
ขณะที่คเชนทร์ก้มกราบแทบเท้าท่าน เห็นเช่นนี้แล้วอยู่ๆ ท่านกลับจุกอยู่ในอก พูดอะไรไม่ออก น้ำตาเจ้ากรรมดันปริ่มตรงขอบตาเสียอย่างนั้น จันทร์ จิรายิ้มอย่างอ่อนโยน ในขณะที่เจ้าสัวอึ้งมือสั่นกระทั่งคเชนทร์เงยหน้าขึ้น“ผมกราบขอขมาครับ ในการกระทำที่ได้ล่วงเกินไปทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นทางกายหรือว่าทางใจ รวมถึงเรื่องที่ผมกับเจ้าขาอยู่ด้วยกัน กราบขอโทษที่อาจทำให้ผิดหวัง ที่ผมอาจจะทำให้เจ้าขา มีความสุขหรือสุขสบายน้อยกว่าที่ผ่านมา” คเชนทร์ตัดใจกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มและหม่นเล็กน้อย เงยหน้ามองสบตาเจ้าสัวภากรเป็นหลัก ซึ่งท่านฟังดังนั้นแล้วได้สูดหายใจเข้าลึกๆ เบือนสายตาไปทางอื่นนิดหน่อย ขณะที่ภรรยาท่านต้องกุมมือเอาไว้“เธอกล้ามาก” ท่านกล่าวสั้นๆ หยุดเอาไว้เพียงชั่วครู่แล้วจึงเอ่ยต่อ“กล้าหาญทำในสิ่งที่ผู้ชายหลายคนไม่กล้าทำ คือนั่งอยู่ตรงนี้ คิดว่ามันไม่ง่ายใช่ไหม” “ครับ ไม่ง่าย แต่ผม... คนไม่มีอะไร ไม่เคยมีใครให้ก้มกราบแบบนี้ คิดอะไรผมก็ทำ พิธีรีตองมากว่านี้ก็ไม่เป็น ทื่อๆ แข็งๆ อาจไม่ประทับใจ แต่มันออกจากหัวใจของผม”“ไม่ได้ต้องการประทับใจ ไม่คิดว่าจะเห็นเธอมานั่งคุกเข่าตรงนี้พ่อนักเลง” เจ้าสัวหันมากล
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 129
“ไม่ต้องมาอวยผมเลย ผมอาจจะไม่ดีสำหรับท่านก็ได้” “ท่านไม่ได้ใช้ชีวิตกับเรา แกกับเจ้าขาต่างหาก ต้องดีสำหรับเจ้าขา” แสนลักษณ์บอกก่อนจะเอื้อมมือแตะไหล่คเชนทร์เบาๆ“ทุกวันนี้มีความสุขกันหรือเปล่าล่ะ”“ครับ มีความสุขมาก แต่พอท่านมาผมก็หวั่นใจ” “แม่ยายเอ็นดูนี่ ความจริงแล้วพ่อตาเราน่ะ เขาแค่หวงลูกสาวกลัวจะลำบาก เพราะเคยเลี้ยงลูกให้สุขสบายจนเคยตัว แต่เจ้าขาน่ะรักการเรียนรู้ เธอน่ารักตรงนี้ และสิ่งที่เธอเรียนรู้จากแก นั่นคือสิ่งที่ชนะใจพ่อกับแม่ แกไม่ต้องพิสูจน์ตัวเองแต่เจ้าขาน่ะพิสูจน์แทน” “พ่อรู้ได้ไง”“ฉันก็คิดว่าแกรู้ เชื่อมั่นในตัวเองเชนทร์ เขายกลูกสาวให้อยู่แล้วล่ะ” “ผมกลัวไม่มีค่าสินสอดให้เขา” “คิดอะไรเยอะแยะ ฉันยังไม่มีค่าสินสอดน้องวี ยังไม่ได้แต่งตัวด้วยซ้ำ แค่จดทะเบียนก็สมบูรณ์แล้ว” “แต่นี่เจ้าสัวเลยนะครับ” “อย่าคิดแทนท่าน ได้เวลาที่ต้องคุย” “โอเคครับ คุยก็คุย ไปดีกว่า แวะมาเอากำลังใจเท่านี้แหละ ผมอาจจะกลับก่อนนะครับ”“อืม อะไรจัดการก็ไปเถอะ” สิ้นคำของแสนลักษณ์ คเชนทร์ก็ลุกจากไป แต่ก่อนจะเปิดประตูเขาก็หันมาหาแสนลักษณ์เสียก่อน“พ่อครับ” “อะไร” “ยืมเงินสัก 50 ล้านนะ” ประโยคนี้
