เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 52
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-07 10:56:09“วันนี้เริ่มมีนักศึกษาฝึกงานเข้ามาเหรอเนี่ย” พ่อเลี้ยงถามเสียงเรียบเรียกว่าถามลอยๆ จะดีกว่า เพราะเห็นพากันใส่ชุดนักศึกษาติดป้ายกัน และเดินกันให้วุ่นเชียว ทว่าแต่ละคนไม่รู้ว่าแสนลักษณ์กับคเชนทร์เป็นใคร เพียงแต่หันมามองด้วยสายตาแปลกๆ เท่านั้นเองเพราะมีผู้ติดตามเยอะ
“ใช่ครับ แต่เราคงไม่ได้เจอนักศึกษาฝึกงานหรอก เพราะคงให้ฝึกตามแผนกอื่นๆ คงไม่ให้ยุ่งกับผู้บริหารหรอกครับ” คเชนทร์ตอบ“คงจะวุ่นน่าดู จะเดินชนกันอยู่แล้ว บอกผู้จัดการเรียกประชุมกันบ้างนะ หรือไม่ก็เอาผนังบริหารให้ดู” พ่อเลี้ยงออกปากบ่นเล็กน้อย เพราะรู้สึกไม่ชอบใจเอาเสียเลยที่เดินสวนสนามกัน“ครับพ่อ” คเชนทร์ตอบ ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานให้ เพื่อส่งพ่อเลี้ยง “ไปทำงานเถอะครับท่าน ปล่อยหน้าที่นี้ให้เป็นของเจ้าเขตกับเจ้าโอ๊ตได้แล้ว” “ก็มันชินนี่ครับ ผมไปทำงานแล้ว” “ไปเถอะ” พ่อเลี้ยงกล่าวและยิ้มอีกครั้ง จากนั้นคเชนทร์จึงได้กลับห้องทำงานของตัวเอง “สวัสดีครับนาย” เปรมณัฐทักทายบทที่เกี่ยวข้อง
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 53
“หนูกลัวโดนทำโทษนี่คะ”“ผมสั่ง ให้จำเอาไว้ด้วย แล้วนี่คือชั้นผู้บริหาร อย่าเที่ยวมาเดินเพ่นพ่าน”“หนูสามารถขึ้นมาฝึกงานบนชั้นนี้ได้หรือเปล่าคะ”“ก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้บริหารท่านใด อยากได้นักศึกษาฝึกงานมาช่วยหรือเปล่า ทำไม ถามทำไม”“เผื่อท่าน อยากได้เด็กๆ มาช่วยงานค่ะ”“แบบเราเหรอ ก็สงสัยอยู่ ว่าจะช่วยอะไรได้ เอาไว้จะพิจารณาและลองถามท่านอื่นๆ ดูก็แล้ว ไม่มีไรแล้วก็เชิญ” พูดจบคเชนทร์ก็ออกปากไล่พร้อมกับผายมือทันที เพราะไม่อยากอ้อยอิ่งให้สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าล่อสายตานัก“ขอบคุณค่ะ” เธอยกมือไหว้ แล้วถือแฟ้มออกไปจากห้องทันที แต่แล้วต้องชะงักเท้าเมื่อเจอเข้ากับเปรมณัฐเข้า“นี่เธอเข้าไปทำอะไรในห้องท่านเนี่ย”“เอ่อ หนูเอาแฟ้มเข้าไปให้ท่านเซ็นค่ะ คือ คุณเลขาไม่อยู่”“ไม่อยู่ก็ต้องรอ ไม่รู้จักกาลเทศะเลยนะเราเนี่ย ไปได้แล้ว”“ค่ะ” เธอตอบน้ำเสียงหม่นๆ ก่อนจะรีบเดินจ้ำอ้าวจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 54
“นั่นสิคะ แล้วใครจะกล้าดุหนู หืม” เขาบอกยิ้มๆ ก่อนจะเอามือจับคางมนพลางส่ายไปมาด้วยความเอ็นดู“ทำงานไปนะครับผู้จัดการ ไม่รบกวนแล้ว” สิ้นคำพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ก็โน้มหน้าไปจูบเบาๆ ที่แก้มนุ่มจากนั้นแสนลักษณ์ก็ไม่ได้อ้อยอิ่งอีก แค่อยากจะแวะเข้ามากอดเมีย ได้เห็นรอยยิ้มกัน และแจ้งเรื่องงานเท่านั้น จากนั้นมนัสวีก็ออกไปส่งพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ตรงประตูเท่านั้น ไม่ได้ออกไปด้วยแต่อย่างใดส่วนแสนลักษณ์ก็ออกไปตรวจงานด้านนอก พร้อมกับผู้ติดตามอีกเช่นเคย และจังหวะที่เขาเดินออกมาจากแผนกนั้น คเชนทร์และเลขาก็ลงมาสมทบ ทว่าสีหน้าแววตาของคเชนทร์ ทำให้พ่อเลี้ยงมองด้วยความแปลกใจ เหมือนคเชนทร์อารมณ์ไม่ดีชอบกล“หน้าบึ้งๆ นะครับท่าน”“เฮ้อ! หงุดหงิดนิดหน่อยครับ”“ทำหน้ารับแขกหน่อยนะครับท่าน” พ่อเลี้ยงกล่าวก่อนจะเดินไปประชิดตัวคเชนทร์ แล้วโอบแขนกอดรอบคอเอาไว้ ราวกับเพื่อนเลยทีเดียว พร้อมกับเอากับกำปั้นหมุนๆ ที่ศีรษะด้วยความเอ็นดู&nb
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 55
“สวัสดีค่ะคุณเชนทร์” ผู้จัดการวัยสี่สิบวิ่งมาทักทายทันที เพราะคิดว่าคเชนทร์กำลังคาดโทษนึกศึกษาฝึกงานแน่ๆ“ผมไม่ได้เรียกคุณ มีอะไร” คเชนทร์หันไปต่อว่าผู้จัดการทันที“คือ แกเป็นเด็กที่แผนกค่ะ แกทำอะไรผิดหรือเปล่าคะ”“พรุ่งนี้เจอกันเก้าโมง ขึ้นไปบนห้องผม หรือจะห้องพ่อเลี้ยงก็ได้เลือกเอา” คเชนทร์ว่าเสียงเข้มและดุไม่เลิก “เอ่อ ค่ะ” ผู้จัดการรับคำด้วยน้ำเสียงสั่นๆ พลางก้มหน้า หัวใจเต้นตุบๆ เลยทีเดียว เพราะไม่รู้ว่าเจ้านายคนนี้จะพานโกรธอะไรบ้าง และเมื่อเธอรับคำเสร็จ เขาก็ปลีกตัวเดินจากไปทันที ทิ้งความกดดันน่ากลัวเอาไว้ให้ผู้จัดการและ มิลิน“เราทำอะไรเหรอมิลิน”“มิ้ลเปล่าค่ะ มิ้ลแค่เดินชนท่าน”“คงไม่เท่านี้หรอกมั้ง พรุ่งนี้เตรียมตัวเลย” ดุเสร็จผู้จัดการก็เดินหนีไปอีกคน เพื่อจะได้กลับบ้าน ส่วนมิลินน่ะหรือตั้งใจสุดๆ ที่จะออกมาเดินชนคเชนทร์น่ะสิ เพื่อที่จะได้เจอเขาอีกครั้ง แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนดุ ทว่าเซ็กซี่ชะมัดเลยยิ่งดุยิ่งเท่ ไม่รู้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 56
“เสียของ อุตส่าห์ตั้งใจทำสุดฝีมือเชียว”“ไม่ได้ เอ่องั้น ชิมไข่เจียวก็ได้ค่ะ ไข่เจียว แก้เค็ม ไม่ต้องกินผัดผักแล้ว” เธอยิ้มออกมาได้บ้าง ก่อนจะนำเสนอไข่เจียว เขาก็ทำตามใจด้วยการตักไข่เจียวเพื่อจะได้มาเบรคความเค็มของผัดเสียก่อน จากนั้นก็ตักใส่ข้าวแล้วเอาเข้าปาก แต่ทันทีที่เคี้ยวไปไม่กี่ครั้งเท่านั้น เขาก็ขมวดคิ้วชักสีหน้าอีกรอบ และทำให้เธอขมวดคิ้วตาม“ไงคะ ไม่เค็มแล้วใช่ไหม” เธอถามแบบลุ้นๆ เขาก็ส่ายหน้าและยิ้ม แล้วก็ตักกินไปเรื่อย เธอก็โล่งใจกินตามทันที จนได้ชิมไข่เจียวตัวเอง พลางมองหน้าเขาอีกรอบ“ขม” เธอว่า ส่วนเขาก็ยักคิ้วและยิ้ม ก่อนจะเอาช้อนพลิกไข่เจียวอีกด้านขึ้นเล็กน้อย ซึ่งมันก็คือด้านที่ไหม้นั่นเอง“พี่เชนทร์ ไหม้นิดหน่อยไม่คิดว่าจะขม เจ้าขาขอโทษ”“ขอโทษเรื่องอะไรครับ”“ไม่ได้เรื่องสักอย่างเลย ไข่เจียวก็ขม ตั้งกระทะไว้นานไปหน่อย”“หึๆ ไม่เป็นไรเลย”“พี่เชนทร์บอกเจ้าตรงๆ สิคะ ไม่ต้องพูดเอาใจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 57
“เจ้าทำกับข้าวรอพี่เชนทร์ค่ะ ทำเค็มไปหน่อย แต่พี่เชนทร์ก็ไม่หยุดกินซะทีจนจะหมดอยู่แล้ว” จันทรภาตอบออกมาเสียเลย ถึงว่าเธอดูหม่นๆ แสนลักษณ์คิด และยิ้มด้วยความเอ็นดู“ดื่มน้ำเยอะๆ เดี๋ยวคอแห้ง” พ่อเลี้ยงแซวและยิ้ม“เอาไว้เรามาฝึกทำอาหารด้วยกันนะคะพี่เจ้า” มนัสวีเอ่ยขึ้น อย่างน้อยจะได้ไม่เหงา และถ้าอยากดูแลคเชนทร์จริงๆ ก็ต้องจริงจัง“ช่วงนี้ถ้าเหนื่อยจากงาน ทำอะไรไม่ไหวก็แวะมาฝากท้องที่นี่ ไม่มีใครว่าอะไรสักหน่อย” พ่อเลี้ยงบอกกับคเชนทร์“ไม่เป็นไรครับ ผมทำได้ แค่ไม่อยากให้เจ้าขาลำบาก”“เจ้าไม่ได้ลำบาก เจ้าแค่อยากทำอะไรบ้าง รู้ว่าไม่อร่อย”“มาฝึกกับน้องวีเดี๋ยวก็เก่ง เมื่อก่อนน้องวีก็ไม่ได้เก่งหรอก แต่ขยันทำ” แสนลักษณ์เสริมขึ้น และมองคเชนทร์ด้วยความเอ็นดูเช่นเคย“กินได้แล้ว เลิกงานมาเหนื่อยๆ” แสนลักษณ์เอ่ยกับคเชนทร์อีกครั้ง จากนั้นทุกคนจึงตั้งหน้าตั้งตารับประทาน แน่นอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 58
งานบ้านงานครัวไม่ได้เรื่อง ทำไม่เป็น คเชนทร์ต้องทำให้ ล้างจานก็แพ้น้ำยาล้างจาน จะไปเป็นแม่บ้านแม่เรือนให้ใครได้ แม้กระทั่งภรรยาพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ยังเก่งกว่าเธอเลย“เฮ้อ” จันทรภาถอนหายใจ จังหวะเดียวกันนั้นก็มีมือหนาเอื้อมมาจับมือเธอเอาไว้ แล้วเปิดก๊อกน้ำเพื่อล้างมือให้ จันทรภาได้แต่หันไปมอง ในขณะที่คเชนทร์วางเฉยเหมือนเป็นเรื่องปกติ ล้างให้เสร็จก็เอาผ้าเช็ดมือมาเช็ดน้ำออกให้ พร้อมกับเอามือลูบตรงฝ่ามือและหลังมือ“มีอะไรคะ พี่เชนทร์เช็กอะไร”“มือแห้งหมด ไม่ต้องทำแล้ว ไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวพี่ล้างต่อ”“พี่เชนทร์ไม่ต้องทำทุกอย่างขนาดนี้ก็ได้นะคะ”“ทำไมล่ะ ถ้าพี่จะดูแลเจ้าแบบนี้”“เจ้าไม่ได้รู้สึกดี พี่เชนทร์เข้าใจไหม”“เราค่อยๆ เรียนรู้ ไม่มีใครเก่งไปซะทุกอย่างหรอก อีกอย่างเราต่างที่มา พี่กับเจ้าต่างกันโดนสิ้นเชิง”“ยิ่งพี่เชนทร์พูดแบบนี้ เจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 59
ยังไม่ได้ทันมองความอวบอิ่มงดงามเสียด้วยซ้ำ เขาก็โอบกอดเธอเอาไว้ทั้งตัว และจูบที่ปากอิ่มอีกครั้ง ทำเอาเนินอกเบียดกับอกเขาแนบแน่นแทบจะเป็นเนื้อเดียว แม้ว่าเขาจะใส่เสื้ออยู่ก็ตาม จูบร้อนยังคงดูดดื่มหนักหน่วง ก่อนจะมอบความหฤหรรษ์ให้กับเธอ ด้วยการถอนจูบและย่อตัวลงช้าๆ พรมจูบลงมาตามเนินอกขณะที่มือของเธอสอดประคองศีรษะเขาเอาไว้และหลับตา เพราะไม่กล้ามอง มันเป็นเซ็กส์ครั้งแรกในชีวิต แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าได้ถึงเพียงนี้ และไม่มีโอกาสได้คิดอะไรอีกแล้ว เมื่อปากร้อนทาบจูบตรงเต้าอวบเต่งตึง ก่อนที่ปากร้อนจะอ้างับที่เม็ดถัน ทั้งดูดดึง โลมเลียหมุนวนหยอกเย้าหนักหน่วง สลับกันไปมาทั้งสองข้าง โดยมีมือหนาประคองเต้าอวบเอาไว้“ซี๊ด อืม พี่เชนทร์” เธอครางออกมาอย่างแผ่วเบา และทนต่อการปลุกเร้าของเขาไม่ไหว ร่างกายร้อนรุ่มและสั่นเทิ้ม จนอยากจะให้เขาเร่งเร้าครอบครองไปทั้งตัวแต่โดยเร็ว ทว่าราวกับเขาได้ยินเสียงในหัวใจ เพราะปากร้อนขยับทาบจูบลงไปตามหน้าท้อง มือหนาก็รูดกางเกงทั้งหมดลงไปตามปลีน่องช้าๆ เธอรู้สึกเย็บเฉียบไปทั้งบั้นท้าย เมื่อได้สติว่ามันเปลือยเปล่า แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-13แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 60
“เจ็บ เจ็บมากค่ะ แต่พี่เชนทร์ขยับสิคะ” เธอบอกด้วยน้ำเสียงเดียวกัน เขาจึงเริ่มต้นขยับสะโพกเข้าออก บดเบียดเนื้อกายเข้าหากัน“ซี๊ดดดด อืม ทูนหัว” เขากระซิบเสียงพร่าพลางเอาหน้าผากแตะกัน แล้วหยุดขยับนิดหน่อยเพราะกลัวเธอเจ็บ“หายเจ็บหรือยัง”“เจ็บค่ะ ยังเจ็บอยู่ แต่ไม่ฝืดแบบเมื่อกี้แล้ว”“พี่รักเจ้า พี่จะรักเจ้าแล้วนะ”“อืม ค่ะ” เธอตอบเสียงพร่า ขณะที่เขาขยับสะโพกเคลื่อนไหวเข้าออกเส้นทางรัก จากเชื่องช้าเพราะกลัวเธอเจ็บ ค่อยๆ ทยานสู่ความหนักหน่วง เร่าร้อน และกระแทกกระทั้นจนหายใจไม่ทันสะโพกหนาเคลื่อนไหวพาท่อนกายพุ่งทะยานเข้าออกระรัวเร่ง จนทุกอย่างง่ายดายขึ้น ร่างกายหลวมรวมเป็นคนเดียวกัน เคลื่อนไหวตอบรับจังหวะรุนแรงตามด้วยเสียงหายใจหอบกระชั้น และปกปิดเสียงครางเอาไว้ด้วยการบดขยี้จูบ“อืม” เขาครางในลำคอพลางกระแทกสะโพกระรัว จนโซฟาเบดสั่นไหว ร่างน้อยที่โถมทับอยู่ ถึงกับเอามือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
บทล่าสุด
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 64
“คุณเชนทร์รู้ไหมคะว่าเขาตามสืบอยู่”“เจ้าเชนทร์นั่นแหละ ให้คนสืบฝั่งนั้น เราถึงได้รู้ คนมันเสียหน้า และต้องได้เงิน”“ทำไงดีคะ”“ให้เชนทร์กับเจ้าคุยกันเรื่องนี้ จะได้หาทางออกร่วมกัน”“เครียดซะงั้น ไม่ขมวดคิ้วสิคะ” ว่าแล้วเธอก็เอานิ้วเขี่ยเบาๆ ที่หว่างคิ้วของเขา“หึๆ ระดับนี้ไม่เครียดหรอก แค่ห่วง”“เรื่องนี้วีก็ห่วงค่ะ”“วันนี้ก็ให้เขาสองคนอยู่ด้วยกันไปก่อน วันหน้าค่อยว่ากัน อาเชื่อว่าเขาสองคนรักกันมากพอ ที่จะฟันฝ่าอุปสรรคเล็กน้อยนี้ไปได้”“คุณเชนทร์ของอาแสนเก่งจะตาย”“ใช่ เจ้าเชนทร์ของอาเก่ง” สิ้นคำแสนลักษณ์ก็เอามือประคองใบหน้ามนัสวีเอาไว้แล้วจูบที่ขมับเบาๆ จากนั้นก็นั่งเฉยไม่ได้เอ่ยอะไรอีก นอกเสียจากนึกเป็นห่วงจันทรภาเรื่องตุลยเทพเท่านั้น แม้แสนลักษณ์และคเชนทร์จะสืบรู้ว่าไอ้หมอนั่
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 63
“อยากจูบทั้งคืน ไหวไหม หืม” เขากระซิบที่ข้างหู“ทำไมหื่นเลยจังเลยค่ะ” เธอตอบอย่างเอียงอาย“นานๆ มีคนอยากจะหื่นด้วยน่ะ ก็ไหนบอกว่าอยากถูกสัมผัสทั้งคืนไง”“พี่เชนทร์ไม่เหนื่อยเหรอคะ”“ได้ทั้งคืน” สิ้นคำเขาก็พรมจูบที่ไหล่มนๆ อย่างเอาใจ“จะใช้ถุงยางที่ซื้อมาให้หมดเลย”“หึๆ ไม่รีบขนาดนั้นก็ได้ค่ะ”“พี่กลัวหมดอายุน่ะ ว่าแล้วก็อีกรอบสัก” สิ้นคำเขาก็ทำท่าจะขยับ“อุ้ย! พอก่อน ยังเพลียอยู่เลยค่ะ”“แค่นอนเฉยๆ พี่จะจูบเจ้าให้ครางลั่นห้อง ยันเช้าเลย” เขาไม่ได้พูดเล่นหากแต่จูบตรงแก้ม ซอกคอ หัวไหล่ ขณะที่มือหนาก็ลูบไล้ตรงทรวงอก บีบเคล้นอย่างเบามือ ก่อนจะเคลื่อนลงไปลูบไล้ตรงกลีบเสียว นวดคลึงเบาๆ กระตุ้นให้เธอเสียวอีกครั้ง และแน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมให้เธอหลับนอน จะบรรจงจูบซับไปทั้งตัว ฝังลิ้นเลียร่องรักให้เธอเสียวจนต้องร้องคราง บ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 62
จากที่เสร็จสมอารมณ์รักไปล่วงหน้าเขาหนึ่งยก ความต้องการมันก็ก่อเกิดขึ้นอีกครั้ง ทุกจังหวะของการเคลื่อนไหวเข้าออก ทั้งเจ็บและเสียวระคนกัน สองกายหลอมรวมบดเบียดแนบแน่นเป็นเนื้อเดียว พลางกอดรัดกันเอาไว้ราวกับกลัวจะหลุดลอยเมื่อร่างกายเคลื่อนไหวเข้าหากันอย่าหนักหน่วง เสียงหายใจหอบและเสียงร้องครวญครางก็ดังสลับกัน สะโพกแกร่งนำพาท่อนเนื้อพุ่งเข้าออกทางรักระรัว กระแทกกระทั้นจนคนใต้ร่างสั่นไหว เสียวซ่านทุกจังหวะ“ซี๊ด! โอ้ว เจ้าขา พี่เชนทร์เสียวเหลือเกิน” เขาถอนจูบออกมาเอ่ยด้วยความกดกลั้นไม่ไหว“เจ้าขาก็... อ๊ะ! อื้อ” เธอครางออกมาพลางหลับตาเอาไว้ด้วยความขัดเขิน พร้อมกับเอามือกอดเอาเขา กระดกเด้งแอ่นสะโพกเข้าหาแท่งร้อน“มองหน้าพี่ทูนหัว” เขาบอกเสียงหอบพร่า ก่อนจะเอามือประคองใบหน้าเธอให้หันมา ซึ่งเธอก็ลืมตามองเขาเช่นกัน และชั่วครู่เขาก็ก้มลงจูบอีก “พี่รักเจ้า พี่รักเจ้านะคนดี” เป็นครั้งที่เขาเสียวซ่านเกินจะทนแล้วเอ่ยคำรักออกมาให้เธอได้ยิน“เจ้าก็รักพี่เ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 61
“แล้วพี่เชนทร์ล่ะ” เธอถามกลับด้วยน้ำเสียงเดียวกัน“หิวน้ำหวาน จะลงไปกินให้เกลี้ยงเลย” สิ้นคำเขาจูบที่ปากนุ่มก่อนจะซุกไซ้ใบหน้าตามพวงแก้มและซอกคอ โลมเลียปลายลิ้นสัมผัสลงมาจนถึงเนินอก ขณะที่เธอปล่อยมือจากท่อนเนื้อแกร่งแล้ว เพื่อให้เขาได้ลงไปดูดกินน้ำหวานที่กำลังไหลออกมาจากกลีบกุหลาบช่องามอย่างมากมาย“อืม พี่เชนทร์ขา” เธอครางหวานแผ่วเบา เมื่อเขาส่งปลายลิ้นโลมเลียเต้าอวบสลับกันไปมาทั้งสองข้าง ก่อนจะดุนดันปลายลิ้นเลียเม็ดถัน แล้วจึงอ้าปากโอบอุ้มเม็ดถันเข้าไปไว้เต็มปาก ดูดดึงโลมเลียคำโตจนเธอสะท้านบิดเกร็ง พลางแอ่นกายขึ้นลงด้วยความเสียว เคยเห็นแต่ในคลิปทว่าเกิดมาถึงเคยได้สัมผัส มันเร่าร้อน เสียวจนทนไม่ไหว ทำไมต้องร้องครวญครางไม่หยุดตามด้วยเสียงหายใจหอบ ขณะที่มือเรียวนุ่มกดศีรษะเขาเอาไว้แล้วแอ่นเนินอกให้เขาได้โลมเลียอย่างไม่กระดากอาย ลืมสิ้นไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง และหลับตาล่องลอยไปกับบทรักของเขาด้วยความเต็มใจกระทั่งเขาขยับตัวลงไปจนถึงหน้าท้องแบนราบ ที่ขยับไหวจากแรงหายใจหนัก
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 60
“เจ็บ เจ็บมากค่ะ แต่พี่เชนทร์ขยับสิคะ” เธอบอกด้วยน้ำเสียงเดียวกัน เขาจึงเริ่มต้นขยับสะโพกเข้าออก บดเบียดเนื้อกายเข้าหากัน“ซี๊ดดดด อืม ทูนหัว” เขากระซิบเสียงพร่าพลางเอาหน้าผากแตะกัน แล้วหยุดขยับนิดหน่อยเพราะกลัวเธอเจ็บ“หายเจ็บหรือยัง”“เจ็บค่ะ ยังเจ็บอยู่ แต่ไม่ฝืดแบบเมื่อกี้แล้ว”“พี่รักเจ้า พี่จะรักเจ้าแล้วนะ”“อืม ค่ะ” เธอตอบเสียงพร่า ขณะที่เขาขยับสะโพกเคลื่อนไหวเข้าออกเส้นทางรัก จากเชื่องช้าเพราะกลัวเธอเจ็บ ค่อยๆ ทยานสู่ความหนักหน่วง เร่าร้อน และกระแทกกระทั้นจนหายใจไม่ทันสะโพกหนาเคลื่อนไหวพาท่อนกายพุ่งทะยานเข้าออกระรัวเร่ง จนทุกอย่างง่ายดายขึ้น ร่างกายหลวมรวมเป็นคนเดียวกัน เคลื่อนไหวตอบรับจังหวะรุนแรงตามด้วยเสียงหายใจหอบกระชั้น และปกปิดเสียงครางเอาไว้ด้วยการบดขยี้จูบ“อืม” เขาครางในลำคอพลางกระแทกสะโพกระรัว จนโซฟาเบดสั่นไหว ร่างน้อยที่โถมทับอยู่ ถึงกับเอามือ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 59
ยังไม่ได้ทันมองความอวบอิ่มงดงามเสียด้วยซ้ำ เขาก็โอบกอดเธอเอาไว้ทั้งตัว และจูบที่ปากอิ่มอีกครั้ง ทำเอาเนินอกเบียดกับอกเขาแนบแน่นแทบจะเป็นเนื้อเดียว แม้ว่าเขาจะใส่เสื้ออยู่ก็ตาม จูบร้อนยังคงดูดดื่มหนักหน่วง ก่อนจะมอบความหฤหรรษ์ให้กับเธอ ด้วยการถอนจูบและย่อตัวลงช้าๆ พรมจูบลงมาตามเนินอกขณะที่มือของเธอสอดประคองศีรษะเขาเอาไว้และหลับตา เพราะไม่กล้ามอง มันเป็นเซ็กส์ครั้งแรกในชีวิต แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าได้ถึงเพียงนี้ และไม่มีโอกาสได้คิดอะไรอีกแล้ว เมื่อปากร้อนทาบจูบตรงเต้าอวบเต่งตึง ก่อนที่ปากร้อนจะอ้างับที่เม็ดถัน ทั้งดูดดึง โลมเลียหมุนวนหยอกเย้าหนักหน่วง สลับกันไปมาทั้งสองข้าง โดยมีมือหนาประคองเต้าอวบเอาไว้“ซี๊ด อืม พี่เชนทร์” เธอครางออกมาอย่างแผ่วเบา และทนต่อการปลุกเร้าของเขาไม่ไหว ร่างกายร้อนรุ่มและสั่นเทิ้ม จนอยากจะให้เขาเร่งเร้าครอบครองไปทั้งตัวแต่โดยเร็ว ทว่าราวกับเขาได้ยินเสียงในหัวใจ เพราะปากร้อนขยับทาบจูบลงไปตามหน้าท้อง มือหนาก็รูดกางเกงทั้งหมดลงไปตามปลีน่องช้าๆ เธอรู้สึกเย็บเฉียบไปทั้งบั้นท้าย เมื่อได้สติว่ามันเปลือยเปล่า แ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 58
งานบ้านงานครัวไม่ได้เรื่อง ทำไม่เป็น คเชนทร์ต้องทำให้ ล้างจานก็แพ้น้ำยาล้างจาน จะไปเป็นแม่บ้านแม่เรือนให้ใครได้ แม้กระทั่งภรรยาพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ยังเก่งกว่าเธอเลย“เฮ้อ” จันทรภาถอนหายใจ จังหวะเดียวกันนั้นก็มีมือหนาเอื้อมมาจับมือเธอเอาไว้ แล้วเปิดก๊อกน้ำเพื่อล้างมือให้ จันทรภาได้แต่หันไปมอง ในขณะที่คเชนทร์วางเฉยเหมือนเป็นเรื่องปกติ ล้างให้เสร็จก็เอาผ้าเช็ดมือมาเช็ดน้ำออกให้ พร้อมกับเอามือลูบตรงฝ่ามือและหลังมือ“มีอะไรคะ พี่เชนทร์เช็กอะไร”“มือแห้งหมด ไม่ต้องทำแล้ว ไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวพี่ล้างต่อ”“พี่เชนทร์ไม่ต้องทำทุกอย่างขนาดนี้ก็ได้นะคะ”“ทำไมล่ะ ถ้าพี่จะดูแลเจ้าแบบนี้”“เจ้าไม่ได้รู้สึกดี พี่เชนทร์เข้าใจไหม”“เราค่อยๆ เรียนรู้ ไม่มีใครเก่งไปซะทุกอย่างหรอก อีกอย่างเราต่างที่มา พี่กับเจ้าต่างกันโดนสิ้นเชิง”“ยิ่งพี่เชนทร์พูดแบบนี้ เจ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 57
“เจ้าทำกับข้าวรอพี่เชนทร์ค่ะ ทำเค็มไปหน่อย แต่พี่เชนทร์ก็ไม่หยุดกินซะทีจนจะหมดอยู่แล้ว” จันทรภาตอบออกมาเสียเลย ถึงว่าเธอดูหม่นๆ แสนลักษณ์คิด และยิ้มด้วยความเอ็นดู“ดื่มน้ำเยอะๆ เดี๋ยวคอแห้ง” พ่อเลี้ยงแซวและยิ้ม“เอาไว้เรามาฝึกทำอาหารด้วยกันนะคะพี่เจ้า” มนัสวีเอ่ยขึ้น อย่างน้อยจะได้ไม่เหงา และถ้าอยากดูแลคเชนทร์จริงๆ ก็ต้องจริงจัง“ช่วงนี้ถ้าเหนื่อยจากงาน ทำอะไรไม่ไหวก็แวะมาฝากท้องที่นี่ ไม่มีใครว่าอะไรสักหน่อย” พ่อเลี้ยงบอกกับคเชนทร์“ไม่เป็นไรครับ ผมทำได้ แค่ไม่อยากให้เจ้าขาลำบาก”“เจ้าไม่ได้ลำบาก เจ้าแค่อยากทำอะไรบ้าง รู้ว่าไม่อร่อย”“มาฝึกกับน้องวีเดี๋ยวก็เก่ง เมื่อก่อนน้องวีก็ไม่ได้เก่งหรอก แต่ขยันทำ” แสนลักษณ์เสริมขึ้น และมองคเชนทร์ด้วยความเอ็นดูเช่นเคย“กินได้แล้ว เลิกงานมาเหนื่อยๆ” แสนลักษณ์เอ่ยกับคเชนทร์อีกครั้ง จากนั้นทุกคนจึงตั้งหน้าตั้งตารับประทาน แน่นอ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 56
“เสียของ อุตส่าห์ตั้งใจทำสุดฝีมือเชียว”“ไม่ได้ เอ่องั้น ชิมไข่เจียวก็ได้ค่ะ ไข่เจียว แก้เค็ม ไม่ต้องกินผัดผักแล้ว” เธอยิ้มออกมาได้บ้าง ก่อนจะนำเสนอไข่เจียว เขาก็ทำตามใจด้วยการตักไข่เจียวเพื่อจะได้มาเบรคความเค็มของผัดเสียก่อน จากนั้นก็ตักใส่ข้าวแล้วเอาเข้าปาก แต่ทันทีที่เคี้ยวไปไม่กี่ครั้งเท่านั้น เขาก็ขมวดคิ้วชักสีหน้าอีกรอบ และทำให้เธอขมวดคิ้วตาม“ไงคะ ไม่เค็มแล้วใช่ไหม” เธอถามแบบลุ้นๆ เขาก็ส่ายหน้าและยิ้ม แล้วก็ตักกินไปเรื่อย เธอก็โล่งใจกินตามทันที จนได้ชิมไข่เจียวตัวเอง พลางมองหน้าเขาอีกรอบ“ขม” เธอว่า ส่วนเขาก็ยักคิ้วและยิ้ม ก่อนจะเอาช้อนพลิกไข่เจียวอีกด้านขึ้นเล็กน้อย ซึ่งมันก็คือด้านที่ไหม้นั่นเอง“พี่เชนทร์ ไหม้นิดหน่อยไม่คิดว่าจะขม เจ้าขาขอโทษ”“ขอโทษเรื่องอะไรครับ”“ไม่ได้เรื่องสักอย่างเลย ไข่เจียวก็ขม ตั้งกระทะไว้นานไปหน่อย”“หึๆ ไม่เป็นไรเลย”“พี่เชนทร์บอกเจ้าตรงๆ สิคะ ไม่ต้องพูดเอาใจ
